ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉ ՄԱՏԵԱՆ ՀԻՆ ԵՒ ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆԱՑ

Հ. Յովհաննու Զօհրապեան վարդապետ

ԵՐԳ ԵՐԳՈՑ

ՈՐ Է ՕՐՀՆՈՒԹԻՒՆ ՕՐՀՆՈՒԹԵԱՆՑ
Ասացեալ Սողոմոնի Արքայի Իսրայէլի[8634]

1
Գլուխ Ա

Հարսն ասէ.

1 Համբուրեսցէ զիս ՚ի համբուրից բերանոյ իւրոյ. զի բարի՛ են ստինք քո քան զգինի[8635], 2 եւ հոտ իւղոց քոց քան զամենայն խունկս։ Ե՛ւղ անոյշ հեղեալ է անուն քո. վասն այսորիկ օրիորդք սիրեցին զքեզ[8636], 3 եւ ձգեցին զքեզ։ Զհե՛տ հոտոյ իւղոց քոց ընթասցուք մեք։ Օրիորդացն պատմէ հարսնն վասն փեսային՝ զոր ինչ շնորհեաց նմա. Տարա՛ւ զիս արքայ ՚ի սենեակ իւր։ Հարսինն պատմեալ օրիորդացն։ Եւ նոքա ասեն. Ցնծասցո՛ւք եւ ուրա՛խ լիցուք մեք ՚ի քեզ. եւ սիրեսցո՛ւք զստինս քո քան զգինի։ Օրիորդքն հարսինն բարբառին զանուն փեսային. Ուղղութի՛ւն սիրեաց զքեզ։ Հարսնն ասէ[8637]. 4 Սեա՛ւ եմ ես եւ գեղեցիկ դստերք Երուսաղեմի, իբրեւ զվրանս Կեդարու, եւ իբրեւ զխորանն Սողոմոնի[8638]։ 5 Մի՛ հայիք ընդ իս, զի ես սեւացեալ թխացայ։ Քանզի խեթիւ հայեցաւ ընդ իս արեգակն։ Որդիք մօր իմոյ մարտեան ընդ իս, եւ եդին զիս պահապան այգեստանի. զի զայգին իմ ո՛չ պահեցի։ Հարսնն ցփեսայն ասէ[8639]. 6 Պատմեա՛ ինձ զոր սիրեաց անձն իմ. ո՞ւր հովուես, ո՞ւր հանգուցանես ՚ի միջօրէի. գուցէ լինիցիմ իբրեւ զընկեցեալն յերամակս ընկերաց քոց։ Փեսայն ցհարսնն ասէ[8640]. 7 Եթէ ո՛չ ծանիցես զանձն քո գեղեցիկդ ՚ի կանայս. ելեր դու զհետ գարշապարացն հօտից, եւ արածես զուլս քո ՚ի վրանս հովուաց[8641]։ 8 Երիվարացն իմոց ՚ի կառսն փարաւոնի նմանեցուցի զքեզ մերձաւորդ իմ։ Օրիորդքն ցհարսնն ասեն[8642]. 9 Քանզի գեղեցկացան ծնօտք քո իբրեւ զտատրակի. պարանոց քո իբրեւ զմանեակս։ 10 Նմանութի՛ւն ոսկւոյ արասցուք քեզ՝ հանդերձ կիտուածովք արծաթոյ[8643], 11 մինչեւ արքա՛յ ՚ի գիրկս իւր ընկալցի զքեզ։ Հարսնն ցիւր անձնն, եւ ցփեսայն ասէ. Նարդոս իմ ե՛տ զհոտ իւր[8644]. 12 ծրար ստաշխին է եղբօրորդին իմ ինձ. ՚ի մէջ ստեանց իմոց հանգիցէ[8645]։ 13 Ողկոյզ նոճոյ է եղբօրորդին իմ ինձ. ՚ի մէջ այգեստանեա՛ցն Ենգադդայ։ Փեսայն ցհարսնն ասէ[8646]. 14 Ահա՛ւադիկ կաս գեղեցի՛կ մերձաւոր իմ. ահա՛ւադիկ կաս գեղեցիկ. ա՛չք քո աղաւնիք։ Հարսնն ցփեսայն ասէ[8647]. 15 Ահա՛ւադիկ կաս բարենշան եղբօրորդեակ իմ. այլ եւ գեղեցիկ առ գահոյս մեր հովանաւոր[8648]։ 16 Գերանք տանց մերոց մայրք. դարանաւանդք մեր նո՛ճք[8649]։

2
Գլուխ Բ

Փեսայն ցիւր անձնն եւ ցհարսնն ասէ[8650].

1 Ես ծաղի՛կ դաշտաց՝ շուշան հովտաց։ 2 Իբրեւ շուշա՛ն ՚ի մէջ փշոց. ա՛յնպէս մերձաւորդ իմ ՚ի մէջ դստերաց։ Հարսնն ցփեսայն ասէ[8651]. 3 Իբրեւ խնծորի ՚ի փա՛յտս անտառի, ա՛յնպէս եղբօրորդիդ իմ ՚ի մէջ ուստերաց։ Ընդ հովանեա՛ւ նորա ցանկացայ նստել՝ եւ նստայ. եւ պտուղ նորա քա՛ղցր է ՚ի կոկորդի իմում։ Ցօրիորդսն հարսնն ասէ[8652]. 4 Մուծէ՛ք զիս ՚ի տուն գինւոյ, կարգեցէ՛ք ՚ի վերայ իմ զսէր. 5 հաստատեցէ՛ք զիս իւղով. կուտեցէ՛ք յիս խնձոր. զի խանդակա՛թ եմ ես սիրով[8653]։ 6 Ձա՛խ նորա ընդ գլխով իմով. եւ աջ նորա պատեսցէ զինեւ։ Հարսնն ցօրիորդսն ասէ[8654]. 7 Երդմնեցուցանեմ զձեզ դստերք Երուսաղեմի ՚ի զօրութիւնս եւ յուժգնութիւնս անդաստանի, եթէ յառնիցէք՝ զարթուսջի՛ք զսէրն մինչեւ կամեսցի։ Լուաւ զձայն փեսային եւ ասէ[8655]. 8 Ձա՛յն եղբօրորդւոյ իմոյ. ահաւասիկ սա եկն վազս առնու ՚ի վերայ լերանց՝ խաղաղացեալ ՚ի վերայ բլրոց[8656]։ 9 Նմա՛ն է եղբօրորդին իմ այծեման կամ որթուց եղանց ՚ի վերայ լերանց Բեթելայ։ Հարսնն նշա՛ն տայ օրիորդացն զփեսայէն, եւ ասէ. Ահա՛ւասիկ սա եկաց յայնկոյս որմոյն մերոյ, կարկառեալ ընդ պատուհանս, հայեցեալ ընդ վանդակապատն[8657]։ 10 Պատասխանի՛ տայ եղբօրորդին իմ ինձ՝ եւ ասէ. Արի՛ եկ մերձաւոր իմ, գեղեցիկ իմ, աղաւնի իմ։ 11 Զի ահա ձմեռն անց. անձրեւք անցին եւ գնացեալ մեկնեցան[8658]. 12 ծաղիկք երեւեցան յերկրի մերում. ժամանակ եհաս յատանելոյ՝ ձայն տատրակի լսելի՛ եղեւ յերկրի մերում։ 13 Թզենի արձակեաց զբողբոջ իւր. որթք մեր ծաղկեալք ետո՛ւն զհոտ իւրեանց։ Արի՛ եկ մերձաւոր իմ, գեղեցի՛կ իմ[8659], 14 աղաւնի իմ՝ եւ եկ դու աղաւնեակ իմ ընդ հովանեաւ վիմիդ առ պատուարաւ պարսպիդ։ Երեւեցո՛ ինձ զերեսս քո, եւ լսելի՛ արա ինձ զբարբառ քո. զի բարբառ քո քաղցր է՝ եւ տեսիլ քո գեղեցիկ։ Ցօրիորդսն փեսայն ասէ զայս ինչ[8660]. 15 Կալարո՛ւք մեզ աղուեսունս մանրկունս զապականիչս այգեաց. եւ որթք մեր ծաղկեսցեն։ Հարսն ասէ զայս ինչ[8661]. 16 Եղբօրորդին իմ ինձ՝ եւ ես նմա՛ որ հովուէն ՚ի մէջ շուշանաց[8662]՝ 17 մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ՝ եւ ստուերքն շարժեսցին։ Դարձի՛ր նմանեա՛ց դու եղբօրորդի իմ այծեման կամ որթուց եղանց ՚ի վերայ լերանց խնկաբերաց[8663]։

3
Գլուխ Գ

1 Յանկողնի իմում ՚ի գիշերի խնդրեցի զոր սիրեաց անձն իմ, խնդրեցի զնա՝ եւ ո՛չ գտի. կոչեցի՝ եւ ո՛չ ետ ինձ ձայն[8664]։ 2 Յարեա՛յց եւ շրջեցայց ընդ քաղաքն ընդ փողոցս եւ ընդ հրապարակս՝ եւ խնդրեցի՛ց զոր սիրեաց անձն իմ։ Խնդրեցի զնա՝ եւ ո՛չ գտի. կոչեցի զնա՝ եւ ո՛չ ետ ինձ ձայն[8665]։ 3 Գտին զիս պահապանքն որ շրջէին ընդ քաղաքն։ Հարսնն ցպահապանսն ասէ. Միթէ զոր սիրեաց անձն իմ տեսէ՞ք[8666]։ 4 Իբրեւ սակաւ մի անցի ըստ նոսա, գտի՛ զոր սիրեաց անձն իմ։ Գտեալ զփեսայն ասէ. Կալայ զնա, եւ ո՛չ թողի զնա, մինչեւ տարայց զնա ՚ի տուն մօր իմոյ, եւ ՚ի սենեակ յղացելոյն զիս։ Զօրիորդսն երդմնեցուցանէ երկրորդ անգամ հարսնն[8667]. 5 Երդմնեցուցից զձեզ դստերք Երուսաղեմի ՚ի զօրութիւնս եւ ՚ի հաստատութիւնս ագարակի, եթէ յառնիցէք զարթուսջիք զսէրն մինչեւ կամեսցի։ Փեսայն վասն հարսինն ասէ[8668]. 6 Ո՞վ է սա որ ելեալ գայ յանապատէ՝ իբրեւ զծուխ ծառացեալ բարձրացեալ, զմուռս եւ կնդրուկ յամենայն փոշւոյ իւղագործաց։ Օրիորդքն ասացին զա՛յս ինչ[8669]. 7 Ահա գահոյք Սողոմոնի. վաթսուն սպառազէնք շուրջ զնովաւ ՚ի քաջացն Իսրայէլի[8670]. 8 ամենեքեան սուսերաւորք հմուտք պատերազմի, այր իւրաքանչիւր սուր յազդեր յարհաւրաց գիշերոյ[8671]։ 9 Արար իւր գահաւորակ արքայ Սողոմոն ՚ի փայտից Լիբանանու. 10 զսիւնս նորա գործեաց արծաթիս, զկոնք նորա ոսկի, եւ զձեղուն նորա ծիրանի, զմէջ նորա ականակապ. տարածեալ զսէրն ՚ի դստերացն Երուսաղեմի[8672]։ 11 Ելէ՛ք հայեցարո՛ւք դստերք Սիոնի յարքայ Սողոմոն ՚ի պսակն որով պսակեաց զնա մայր իւր յաւուր փեսայութեան իւրոյ, եւ յաւուր ուրախութեան սրտի իւրոյ[8673]։

4
Գլուխ Դ

Փեսայն ասէ.

1 Ահաւադիկ կաս գեղեցիկ մերձաւո՛ր իմ՝ ահաւադիկ կաս գեղեցիկ. աչք քո աղաւնիք բա՛ց ՚ի լռութենէդ քումմէ։ Վա՛րսք քո իբրեւ զերամակս այծից որք երեւեցան ՚ի Գաղաադէ[8674]։ 2 Ատամունք քո իբրեւ զերամակս կտրելոց որք ելանեն ՚ի լուալեաց. ամենեքեան երկուորիք են, եւ անորդի ո՛չ գոյ ՚ի նոսա։ 3 Իբրեւ զթել որդան են շրթունք քո. եւ խօսք քո գեղեցիկք. իբրեւ զկեղեւ նռան են այտք քո՝ բա՛ց ՚ի լռութենէդ քումմէ[8675]։ 4 Իբրեւ զաշտարակն Դաւթի պարանոց քո՝ որ շինեալն է ՚ի Թալպիովթ. հազար վահանք կախեալ են զնմանէ, եւ ամենայն նետք սպառազինաց[8676]։ 5 Երկո՛ւ ստինք քո իբրեւ զերկուս ուլս երկուորիս այծեման, որ արածիցին ՚ի մէջ շուշանաց[8677], 6 մինչեւ տիւն նուաղեսցէ, եւ ստուերքն շարժեսցին։ Գնացի՛ց ես ինձէն ՚ի լեառն զմըռնենեաց, եւ ՚ի բլուրն կնդրկի[8678]։ 7 Ամենեւի՛ն գեղեցիկ ես, մերձաւոր իմ, եւ արատ ինչ ո՛չ գոյ ՚ի քեզ։ 8 Ե՛կ ՚ի Լիբանանէ հարսն, ե՛կ այսր ՚ի Լիբանանէ. եկեսցես եւ անցցես ՚ի գլխոյ հաւատոց՝ ՚ի կատարէ Սանիրայ եւ Հերմոնի, ՚ի մայրեաց առիւծուց, եւ ՚ի լերանց ընծուց[8679]։ 9 Սրտակա՛թ արարեր զմեզ քոյր մեր հարսն. սրտակա՛թ արարեր զմեզ միով ակամբ քով, եւ միով քառամանեկաւ պարանոցի քոյ[8680]։ 10 Քանզի գեղեցկացան ստինք քո քոյր իմ հարսն. քանզի գեղեցկացան ստինք քո ՚ի գինւոյ, եւ հոտ հանդերձից քոց քան զամենայն խունկս[8681]։ 11 Մե՛ղր կաթեցուցանեն շրթունք քո քոյր իմ հարսն. մեղր եւ կա՛թն ՚ի ներքոյ լեզուի քոյ, եւ հոտ հանդերձից քոց իբրեւ զհո՛տ կնդրկի։ 12 Պարտէ՛զ փակեալ քոյր իմ հարսն, պարտէզ փակեալ եւ աղբեւր կնքեալ։ 13 Պատգամաւորութիւն քո դրախտ նռնենեաց հանդերձ պտղովք մրգաբերաց։ Կիպրոս հանդերձ նարդոսիւ[8682]։ 14 Նարդոս եւ քրքում, խունկեղէգն եւ կինամոմոն, հանդերձ ամենայն ծառօք Լիբանանու։ Զըմուռս եւ հալուէ, հանդերձ ամենայն գլխաւոր խնկօք[8683]։ 15 Աղբեւր բուրաստանաց եւ ակն ջրոյ կենդանւոյ՝ բղխեալ ՚ի Լիբանանէ[8684]։ 16 Արի՛ հիւսւսի եւ ե՛կ հարաւ, շնչեա՛ ՚ի պարտէզ իմ, եւ բուրեսցին խունկք իմ[8685]։

5
Գլուխ Ե

Հարսնն աղաչէ զի իջցէ փեսայն իւր.

1 Իջցէ եղբօրորդի իմ ՚ի պարտէզ իւր. եւ կերիցէ զպտուղս ծառոց իւրոց։ Փեսայն ցհարսն ասէ. Մտի՛ ՚ի պարտէզ իմ քոյր իմ հարսն, կթեցի՛ զմուռս իմ հանդերձ խնկօք իմովք. կերայ զհաց իմ մեղու իմով. արբի զգինի իմ կաթամբ իմով։ Կերա՛յք մերձաւորք իմ եւ արբէ՛ք, եւ արբեցարո՛ւք եղբօրորդիք իմ[8686]։ 2 Ես ննջեմ, եւ սիրտ իմ արթո՛ւն կայ։ Հարսնն զգայ զփեսային բախել զդուռնն. Ձա՛յն եղբօրորդւոյ իմոյ բախէ ՚ի դրանն։ Փեսայն ասէ. Բա՛ց ինձ քո՛յր իմ, մերձաւո՛ր իմ, աղաւնի՛ իմ, կատարեա՛լ իմ. զի գլուխ իմ լցաւ ցօղով, եւ վարսք իմ ՚ի շաղի՛ց գիշերոյ։ Հարսնն ասէ զայս ինչ[8687]. 3 Մերկացա՛յ զպատմուճան իմ, զիա՞րդ ագանիցիմ զնա. լուացի զոտս իմ, զիա՞րդ աղտեղացուցից զնոսա[8688]։ 4 Եղբօրորդին իմ ձգեաց զձեռն իւր ընդ պատուհանն, եւ որովայն իմ խռովեցա՛ւ ՚ի նա[8689]։ 5 Յարեա՛յ ես ՚ի բանալ եղբօրորդւոյ իմոյ։ Ձեռք իմ կաթեցուցին զմուռս. եւ մատունք իմ զմուռս լցեալս[8690] 6 ՚ի վերայ ձեռաց փակաղակին։ Բացի՛ ես եղբօրորդւոյ իմոյ. եղբօրորդի իմ անց, եւ ոգի իմ ե՛լ ընդ բանի նորա։ Խնդրեցի զնա՝ եւ ո՛չ գտի. կոչեցի զնա՝ եւ ո՛չ ետ ինձ ձայն[8691]։ 7 Գտին զիս պահապանքն որ շրջէին ՚ի քաղաքին. հարին եւ վիրաւորեցին զիս. հանին յինէն զխլայն իմ պահապանք պարսպացն[8692]։ 8 Երդմնեցուցից զձեզ դստերք Երուսաղեմի՝ ՚ի զօրութիւնս եւ ՚ի հաստատութիւնս ագարակի, եթէ գտանիցէք զեղբօրորդին իմ պատմեսջի՛ք նմա, եթէ կաթոգին եմ ես ՚ի սէր քո։ Դստերքն Երուսաղեմի եւ պահապանք պարսպացն հարցանեն զհարսն[8693]. 9 Զի՞նչ է եղբօրորդին քո յեղբօրորդեաց՝ գեղեցիկդ ՚ի կանայս. զի՞նչ է եղբօրորդին քո յեղբօրորդեաց, զի ա՛յդպէս երդմնեցուցեր զմեզ։ Հարսնն նշա՛ն տայ զեղբօրորդւոյն զինչ ոք էրն[8694]. 10 Եղբօրորդին իմ սպիտա՛կ է եւ կարմիր՝ ընտրեալ ՚ի բիւրուց։ 11 Գլո՛ւխ նորա յոսկւոյ կեփազեայ. վարսք նորա կռածոյք սեա՛ւ իբրեւ զագռաւ։ 12 Աչք նորա իբրեւ զաղաւնիս ՚ի վերայ լիութեան ջրոց, լուացեալ կաթամբ, նստեալ ՚ի վերայ ջրոց լրութեան[8695]։ 13 Ծնօտք նորա իբրեւ զտաշտս խնկոց բուրեն զանուշահոտութիւն իւղագործաց. շրթունք նորա շուշանք՝ բուրեն զմուռս լիութեան[8696]։ 14 Ձեռք նորա ոսկիք ճախարակեայք՝ լցեալ ակամբք Թարսսայ. որովա՛յն նորա տախտակ փղոսկրեայ ականակապ յականց շափիղայ[8697]։ 15 Սրո՛ւնք նորա սիւնք մարմարեայք հաստատեալք ՚ի վերայ ոսկեաց խարսխաց։ Տեսիլ նորա որպէս զընտիր եղեւնափայտից Լիբանանու[8698]։ 16 Կոկորդ նորա լի՛ քաղցրութեամբ. եւ ամենեւին ցանկալի։ Ա՛յն է եղբօրորդին իմ, եւ ա՛յն է մերձաւոր իմ՝ դստե՛րք Երուսաղեմի։ Հարցանեն դստերքն Երուսաղեմի՝ ո՞ւր անց եղբօրորդի նորա. ա՛յսինքն է՝ հարսինն[8699]. 17 Յ՞ո գնաց եղբօրորդին քո գեղեցիկդ ՚ի կանայս. յո՞ր կողմն դիտեաց եղբօրորդին քո՝ եւ խնդրեսցուք եւ մեք զնա ընդ քեզ[8700]։

6
Գլուխ Զ

Պատասխանի տայ հարսնն եւ ասէ.

1 Եղբօրորդին իմ էջ ՚ի պարտէզ իւր ՚ի տաշտս խնգոց. հովուել ՚ի բուրաստանս՝ եւ ժողովել շուշանս[8701]։ 2 Ես եղբօրորդւոյ իմոյ՝ եւ եղբօրորդին իմ ի՛նձ որ հովուէն ՚ի մէջ շուշանաց։ Փեսայն ցհարսնն ասէ. 3 Բարենշա՛ն ես մերձաւոր իմ իբրեւ զհաճութիւն, գեղեցի՛կ իբրեւ զԵրուսաղէմ, զարմանալի յօրինեալ[8702]։ 4 Դարձո՛ զաչս քո յինէն, վասն զի դոքա սրարբեցուցին զիս. վարսք քո իբրեւ զերամակս այծից որք երեւեցան ՚ի Գաղաադէ[8703]։ 5 Ատամունք քո իբրեւ զերամակս կտրելոց որք ելանեն ՚ի լուալեաց. ամենեքին երկուորիք են, եւ անծնունդ ո՛չ գոյ ՚ի նոսա[8704]։ 6 Իբրեւ զթել կարմիր շրթունք քո, եւ խօսք քո գեղեցիկք. իբրեւ կեղեւ նռան այտք քո՝ բա՛ց ՚ի լռութենէդ քումմէ[8705]։ 7 Վաթսո՛ւն են թագուհիք, եւ ութսո՛ւն հարճք. եւ օրիորդք որոց ո՛չ գոյ թիւ[8706]։ 8 Մի՛ է աղաւնի իմ կատարեա՛լ իմ. մի է մօր իւրոյ ընտրեա՛լ ծնողի իւրոյ. տեսին զնա դստերք՝ եւ երանեցին նմա. թագուհիքն եւ հարճք գովեցին զնա։ Դստերքն եւ թագուհիք տեսին զհարսնն, եւ երանեցին նմա. 9 Ո՞վ է սա որ երեւեալս է իբրեւ զառաւօտ, գեղեցի՛կ իբրեւ զլուսին, ընտի՛ր իբրեւ զարեգակն. զարմանալի յօրինեալ։ Փեսայն ցհարսնն ասէ[8707]. 10 ՚Ի պարտէզս ընգուզեացն իջի հայել յարդիւնս վտակացն. տեսանե՛լ թէ ծաղկեա՞լ իցէ որթ, թէ ծաղկեա՞լ իցէ նոճ, թէ ծաղկեալ իցեն նռնենիք։ Հարսնն ցփեսայն ասէ[8708]. 11 Ա՛նդ տաց զստինս իմ քեզ, ո՛չ ծանեաւ անձն իմ. ե՛դ զիս իբրեւ զկառսն Ամինադաբայ։ Դստերքն եւ թագուհիքն ցհարսնն ասեն[8709]. 12 Դարձի՛ր Ոդողոմացիդ դարձի՛ր, դարձի՛ր եւ տեսցուք մեք ՚ի քեզ[8710]։

7
Գլուխ Է

Ցդստերսն եւ ցթագուհիսն փեսայն զայս ինչ ասէ.

1 Զի՞նչ տեսանէք յՈդողոմացիդ որ դիմեալ գայ իբրեւ զգունդս բանակաց. քանզի գեղեցկացան գնացք քո կօշկօք, դո՛ւստր Ամինադաբայ։ Ձեւ բարձից քոց նմա՛ն է ուլանց յեռելոց գործոյ ճարտարի[8711]։ 2 Պո՛րտ քո թակոյկ ճախարակեայ անպակաս ՚ի գինւոյ խառնելոյ. որովայն քո՝ իբրեւ զշեղջ ցորենոյ փակեալ շուշանաւ[8712]։ 3 Երկո՛ւ ստինք քո՝ իբրեւ երկուս ուլս երկուորիս այծեման[8713]. 4 պարանոց քո՝ իբրեւ աշտարա՛կ փղոսկրեայ։ Աչք քո՝ իբրեւ զծովակն Եսեբոնի ՚ի դրունս դստերաց բազմաց։ Ըռնգունք քո՝ իբրեւ զաշտարակն Լիբանանու, որ դիտէ հանդէպ Դամասկոսի[8714]։ 5 Գլուխ քո ՚ի վերայ քո իբրեւ զԿարմելոս. եւ հեւսք գլխոյ քոյ իբրեւ զծիրանի իբրեւ զթագաւոր, թա՛գ ՚ի գլուխ յասպարէսս[8715]։ 6 Քանի՞ գեղեցկացար՝ եւ քանի՞ քաղցրացար, սէր ՚ի փափկութեան քում[8716]։ 7 Նմանեցաւ մեծութիւն քո արմաւենւոյ, եւ ստինք քո ողկուզաց։ 8 Ասացեր՝ թէ ելի՛ց յարմաւենին, բո՛ւռն հարից զբարձրութեանց նորա։ Եւ եղիցին ստինք քո իբրեւ զողկոյզս որթոյ. եւ հոտ ըռնգաց քոց իբրեւ զխնձո՛ր[8717]. 9 եւ կոկորդ քո իբրեւ զգինի ազնիւ։ Երթեալ զհետ եղբօրորդւոյ իմոյ յուղղութիւնս, բաւականեալ շրթամբք իմովք՝ եւ ատամամբք[8718]։ 10 Ե՛ս եղբօրորդւոյ իմոյ՝ եւ առ ի՛ս դարձ նորա։ 11 Ե՛կ եղբօրորդի իմ ելցուք յագարակս, ագցուք ՚ի շէնս եւ ՚ի պարտէզս[8719]. 12 կանխեսցուք յայգիս։ Տեսցուք թէ ծաղկեա՞լ իցէ որթ, թէ ծաղկեա՞լ իցէ նոճ, թէ ծաղկեա՞լ իցէ նռնենի. ա՛նդ տաց զստինս իմ քեզ[8720]։ 13 Մանրագո՛րք ետուն զհոտ իւրեանց. եւ առ դուրս մեր ամենայն մրգաբերք։ Զնոր առ հնով, զոր ետ ինձ մայր իմ, պահեցի՛ քեզ եղբօրորդի իմ[8721]։

8
Գլուխ Ը

1 Ո՛վ տայր քեզ եղբօրորդի իմ դիտել զստինս մօր իմոյ։ Գտեալ զքեզ արտաքոյ՝ համբուրեցի՛ց զքեզ, եւ ո՛չ անգոսնեսցես զիս[8722]։ 2 Առեալ ածից զքեզ ՚ի տուն մօր իմոյ՝ եւ ՚ի սենեակ յղացելոյն զիս. արբուցից քեզ ՚ի գինւո՛յ իւղագործաց, յօշարակէ՛ նռնենեաց իմոց։ 3 Ձա՛խ նորա ընդ գլխով իմով, եւ ա՛ջ նորա պատեսցի զինեւ[8723]։ 4 Երդմնեցուցից զձեզ դստերք Երուսաղեմի ՚ի զօրութիւնս եւ ՚ի հաստատութիւնս ագարակի, եթէ յառնիցէք զարթուսջի՛ք զսէրն մինչեւ կամեսցի։ Դստերքն եւ թագուհիքն ասեն[8724]. 5 Ո՛վ է սա որ ելեալ գայ սպիտակացեալ. յենո՛ւ գայ յեղբօրորդի իւր։ Փեսայն ցհարսնն ասէ. ՚Ի ներքոյ խնձորւոյն զարթուցի զքեզ. ա՛նդ երկնեաց զքեզ մայր քո. ա՛նդ երկնեաց որ ծնաւն զքեզ[8725]։ 6 Դի՛ր զիս իբրեւ զկնիք ՚ի սրտի քում, եւ իբրեւ զմատանի յաջոյ ձեռին քո. զի բո՛ւռն է իբրեւ զմահ սէր, եւ խիստ իբրեւ զդժոխս նախանձ. թռիչք նորա իբրեւ զթռիչս բոցո՛յ հրոյ[8726]։ 7 Ջուրք բազումք ո՛չ կարասցեն զսէր շիջուցանել. եւ գետք ո՛չ արգելցեն զնա։ Եթէ տացէ այր զամենայն զկեանս իւր ընդ սիրոյ, անգոսնելո՛վ անգոսնեսցեն զնա[8727]։ 8 Քոյր մեր փոքրիկ եւ ստինք ո՛չ գոյ նորա. զի՞նչ արասցուք քեռ մերում յաւուր յորում պատմեսցի նմա[8728]։ 9 Եթէ պարի՛սպ իցէ՝ շինեսցո՛ւք ՚ի վերայ նորա մահարձանս արծաթիս. եթէ դուռն իցէ՝ յօրինեսցուք ՚ի նմա տախտակս եղեւնափայտեայս։ Հարսնն համարձակի եւ ասէ[8729]. 10 Ես եմ պարիսպ՝ եւ ստինք իմ իբրեւ զաշտարակս, ե՛ս էի յաչս նորա որպէս որ գտանիցէ զխաղաղութիւն[8730]։ 11 Ա՛յգի եղեւ Սողոմոնի ՚ի Բեելմաւոն. ե՛տ զայգին իւր ցպահապանս. բերցէ այր իւրաքանչիւր ընդ պտղոյ նորա հազա՛րս արծաթոյ[8731]։ 12 Այգի իմ ինձ առաջի իմ. հազա՛րքն Սողոմոնի, եւ երկերիւր պահապանաց որ պահեն զպտուղ նորա։ Հարսնն ասէ[8732]. 13 Որ նստիսդ ՚ի պարտէզս ա՛յլք անսան քեզ. լսելի՛ արա ինձ զբարբառ քո[8733]։ 14 Փախի՛ր եղբօրորդի իմ, եւ նմանեա՛ց այծեման. կամ որթուց եղանց ՚ի վերայ լերանց խնկաբերաց։

[8734]Այլուստ իմն գտեալ ՚ի սմին երգոյ։

Օրիորդքն եւ թագուհիքն ասեն.

1 Գիտացի զի մարմին զբօսացուցանէ զմանկութիւն բարձրացուսցէ ՚ի շտեմարանս իւր. թագաւոր մեր ՚ի գահոյս մեր. իբրեւ արմաւ ոսկեղէն զըմռսալից լցցին տաշտք մեր[8735]։ 2 Դարձցի թագաւորն անդրէն ՚ի մանկութիւն։ 3 Սիրելին ՚ի սենեա՛կս մեր. երգեսցո՛ւք զսէրն։ Փեսայն ասէ[8736]. 4 Ե՛ս իսկ եմ ՚ի սաղմոսարանին. երգեցի՛ց ընդ ընկերս իմ. երգեսցո՛ւք եւ ուրա՛խ լիցուք։ Հարսնն եւ դստերքն եւ օրիորդքն ասեն[8737]. 5 Թագաւոր սիրելի, թէպէտ եւ ծածկեցաք ՚ի տեսլենէ, աչք մեր յսնաւորք[8738]։ 6 Տէր արար զքեզ, հաստատեաց զքեզ, պատրաստեա՛ց զքեզ յարգանդէ. գեղեցիկդ ՚ի կանայս. մա՛յր քո ծնցի մարմին անտըխիղծ։ Առ նոյն՝ յայլմէ տեսչութենէ, զի ա՛յսպէս ունէր[8739]։

Երգ երգոց[8740]:

[8634] Ամենայն գրչագիր օրինակք զվերնագիր գրոցս ունին համաձայն մերումս, բաց յերկուց որք դնեն. Երգ երգոց Հարսն ասէ Սողոմոնի. Համբուրեսցէ։
Յայտարարութիւն դիմաց ՚ի գիրս Երգոց՝ որ առանձին ՚ի մերումս թարգմանութեան տեսանի, յամենայն գրչագիր օրինակս առ ՚ի զանազանութիւն բուն բանիցն՝ կարմրադեղով էր գրեալ. որ ՚ի տպագրութեանս ըստ պատշաճի նօտր ասացեալ գրով եդաւ։

[8635] Ոմանք. Վասն զի բարի են։

[8636] Ոմանք. Եւղ թափեալ է անուն քո. վասն այնորիկ։

[8637] Ոմանք. Եւ ձգեցին զքեզ յինքեանս։ Զհետ քո ՚ի հոտ իւղոց քոց... եւ ուրախ լիցուք ՚ի քեզ. սիրես՛՛... Օրիորդքն փեսային բարբառին զանուն հարսինն։

[8638] Ոմանք. Իբրեւ զվրանն։

[8639] Ոմանք. Մի՛ հայիք յիս, զի ես եմ սեւացեալ, վասն զի խեթիւ հայեցաւ յիս արեգակնն... պահապան այգեստանին. կամ՝ յայգեստանի։

[8640] Ոմանք. Մի՛ գուցէ լինիցիմ իբրեւ զընկեցեալն ՚ի հօտս ընկե՛՛։

[8641] Ոմանք. Ել դու զհետ... եւ արածեա՛ զուլս։ Ուր Ոսկան յաւելու. Դարձեալ փեսայն ասէ. Ձիոյն։

[8642] Ոմանք. Ձիոյն իմոյ ՚ի կառսն... նմանեցուցից։

[8643] Ոմանք. Նմանութեամբ ոսկւոյ... քեզ հանդերձս, կիտ՛՛։ Եւ ոմանք. Արասցուք զքեզ՝ հան՛՛։

[8644] Ոմանք. Մինչեւ թագաւորն ՚ի գիրկս ընկալցի։ Նարդոս իմ բուրեաց զհոտ։

[8645] Ոմանք. Ծրարս տաշխին եղբօր՛՛։

[8646] Ոմանք. Ողկոյզ ծաղկեալ եղբօր՛՛... այգեստանին Ենգադեայ։

[8647] Ոմանք. Ահաւադիկ ես գեղե՛՛... ահաւադիկ ես գեղե՛՛։ Ուր Ոսկան. Ահաւասիկ... աչք քո աղաւնւոյ։

[8648] Ոմանք. Ահաւադիկ ես գեղեցիկ եղբօրորդի իմ եւ վայելուչ. առ գահոյսն մեր հովանաւորք։

[8649] Ոմանք. Դարաւանդք մեր նոճք։ Ուր Ոսկան. նոճիք։

[8650] Ոմանք. Փեսայն ցհարսնն յաղագս անձին իւրոյ ասէ։

[8651] Ոմանք. Որպէս շուշան... այնպէս է քոյր իմ ՚ի մէջ դս՛՛։

[8652] Ոմանք. Որպէս խնծոր ՚ի փայտս անտառաց։ Եւ ոմանք. Իբրեւ զխնձոր ՚ի մէջ ծառոց անտառի... ընդ հովանեաւ նորա փափագեցի եւ նստայ։

[8653] Ոմանք. Հաւաքեցէք յիս խնծորս, վասն զի խանդակաթ եմ ես սիրոյ. կամ՝ սիրով եմ ես։

[8654] Ոմանք. Ահեակ նորա ՚ի վերայ գլխոյ իմոյ, եւ աջ նորա պատեսցի. եւ ոմանք. զգլխով իմով, եւ աջ նորա ընդգրկեսցէ զիս։

[8655] Ոմանք. Երդմնեցուցից զձեզ դս՛՛... եթէ յառնիջիք... զսէրն իմ մինչեւ կամեսցի։

[8656] Ոմանք. Լուեալ զձայն... Եղբօրորդւոյ իմոյ առ դրանն. Ահա սա եկն վազելով ՚ի վերայ լերանց խայտալով ՚ի վերայ բլրոց։

[8657] Ոմանք. Սա եկաց՝ յետուստ. կամ՝ զկնի որմոյն մերոյ, յառեալ ընդ պատու՛՛։

[8658] Ոմանք. Վասն զի ահա ձմեռն էանց, անձրեւք հեռացան եւ գնաց ինքեամբ։

[8659] Ոմանք. Թզենի ընծիղեաց զբողբոջ իւր. այգիք մեր ծաղկեցին եւ ետուն զհոտս իւր՛՛։

[8660] Ոմանք. Ե՛կ ՚ի հովանի վիմին մերձ առ նախապարիսպն. ցոյց ինձ զդէմս քո. եւ լուսո՛ ինձ զձայն քո. վասն զի ձայն քո քաղցր է եւ դէմք քո գեղե՛՛։

[8661] ՚Ի լուս՛՛. Աղուէոս մանրկունս։ Ոմանք. Աղուէսունս փոքունս. կամ՝ փոքրկունս... եւ զի այգիք մեր ծաղկեալ են։

[8662] Ոմանք. Որ հովուէն ՚ի շուշանս։

[8663] Ոմանք. Տիւն շնչեսցէ. կամ՝ նուաղեսցէ. եւ շարժեսցին ստ՛՛։ ՚Ի լուս՛՛. ՚Ի վերայ լերանց հովտաց։

[8664] Ոմանք. Կոչեցի զնա եւ ո՛չ լուաւ ինձ։

[8665] Ոմանք. Յարեայ եւ շրջեցայ ընդ քաղաքն ՚ի փողոցս եւ ՚ի հրա՛՛։

[8666] Ոմանք. Պահապանք պարսպացն որ։ Հարսն ասէ ցպահապանս քաղաքին։

[8667] Ոմանք. Իբրեւ փոքր ինչ անցի ընդ նոսա... Ասէ հարսն... մինչեւ մուծի զնա ՚ի տուն։

[8668] Ոմանք. Երդմնեցուցանեմ զձեզ... ՚ի զօրութիւնս եւ յուժգնութիւնս անդաստանի, եթէ յառնիջիք։

[8669] Ոմանք. Որ ելանէ յանապատէ իբրեւ զստեղծ ծխոյ խնկեալ զմուռս... յամենայն փոշեաց եւղեփեցաց։

[8670] Ոմանք. Վաթսուն զօրաւորք շուրջ զնովաւ ՚ի զօրաւորացն Իսրայէլի։

[8671] Ոմանք. Ամենեքեան ունին սուր ուսեալք զպատերազմ... զսուր իւր ՚ի վերայ ազդեր իւրոյ ՚ի զարհուրանաց գիշերոյ։

[8672] Ոմանք. Զսիւնսն արար արծաթեղէն. եւ զսնարսն. կամ՝ զկողմանս՝ ոսկեղէնս, եւ զխարիսխսն ծիրանի. եւ զմէջն ականակապ ՚ի սէր դստերացն Երուսաղեմի։

[8673] Ոմանք. Ելէք եւ տեսէք դստերք Երուսաղեմի... զպսակն որով պս՛՛... ուրախութեան սրտի նորա։

[8674] Ոմանք. Ահա ես գեղեցիկ մեր՛՛... ահա ես գեղեցիկ... իբրեւ զհաւրանս այծից։

[8675] Ոմանք. Իբրեւ լար կարմիր են շր՛՛... իբրեւ կեղեւ նռան այտք քո առանց լռութեան քո։

[8676] Ոմանք. Կախեալ են ՚ի նմա, եւ ամենայն աշտեայք զօրաւորաց։

[8677] Ոմանք. Ուլս այծեման որք արածին ՚ի շուշանս։

[8678] ՚Ի լուս՛՛. Մինչեւ տիւն պայծառասցի։ Ուր ոմանք. Մինչեւ տիւն ծագեսցէ... գնացից ես առանձին ՚ի լեառն զմըռսոյ եւ ՚ի։

[8679] Ոմանք. Ե՛կ ՚ի Լիբանանէ. եկե՛՛... իսկզբան հաւատոյ, ՚ի գլխոյ. կամ՝ ՚ի գլուխ Սանիրայ... ՚ի մորեաց առեւծուց, եւ ՚ի լերանց ընձուց։

[8680] Ոմանք. Օրիորդք ասեն. Սրտացուցեր զմեզ քոյր իմ հարսն. սրտացուցեր զմեզ միով... եւ միով քառամանեակ պարանոցաւ քով։

[8681] Ոմանք. Փեսայն ասէ ցհարսն. Քանզի գեղեցկացան ստ՛՛։

[8682] Ոմանք. Առաքումն քո դրախտ... պտղովք ծառոց. ծաղիկ հանդերձ։ Ուր եւ ՚ի լուսանց մերումս նշանակի՝ ծաղիկ։

[8683] Ոմանք. Եւ քրքում, եղեգն եւ կինամոմոն հանդերձ ամենայն փայտիւք Լիբա՛՛... հանդերձ ամենայն առաջին. կամ՝ ընտիր եւղովքն։

[8684] Ոմանք. Աղբեւր պարտիզաց. ջրհոր ջրոյ կենդանւոյ եւ հոսեցելոյ ՚ի Լիբա՛՛։

[8685] Ոմանք. Հարսն ասէ. Արի՛ հիւս՛՛։

[8686] Ոմանք. Զպտուղ մրգաբերաց իւրոց... Իջի ՚ի պարտէզ իմ... զհաց իմ մեղուով իմով... եղբօրորդեակք իմ։

[8687] Ոմանք. Արթո՛ւն է... բաղխել զդուռնն, ասէ. Ձայն եղբօրորդւոյ իմոյ առ դրանն. կամ՝ բաղխէ զդուռնն... վասն զի գլուխ իմ լի եղեւ ցօղով. եւ վարսք իմ տարափով գիշերոյ։

[8688] Ոմանք. Զիա՞րդ զգեցայց զնա... զիա՞րդ աղտեղացուցանեմ զնա։

[8689] Ոմանք. Եղբօրորդի իմ յառեաց զձեռն իւր ընդ ծակոյն։ Ուր Ոսկան. ընդ ծակոյկն։

[8690] Ոմանք. Եւ մատունք իմ լցան զմըռսովք։

[8691] ՚Ի լուս՛՛. ՚Ի վերայ դրանց փակաղակին. համաձայն ոմանց ՚ի բնաբ՛՛։ Ուր եւս ոմանք. կոչեցի զնա յանուանէ, եւ ո՛չ լուաւ ինձ։

[8692] Ոմանք. Պահապանք պարսպացն որ շր՛՛... առին զխլայն իմ յինէն։

[8693] Ոմանք. Երդմնեցուցանեմ զձեզ դս՛՛... ՚ի զօրութիւնս եւ յուժգնութիւնս անդաստանի, եթէ գտա՛՛... եթէ խանդակաթ եմ ՚ի սէր. կամ՝ կաթոգի եմ ես։

[8694] Ոմանք. Յեղբօրորդիս, գեղեցիկդ ՚ի... զի այդպէս երդմնեցուցանես զմեզ։ Ոմանք. Զինչ ոք էրն, եւ ասէ։

[8695] Ոմանք. Զաղաւնիս լուացեալ... ՚ի վերայ լիութեան ջուրց։

[8696] Ոմանք. Խնկոց իւղեփեցաց բուրեալք զանուշահոտութիւնս շր՛՛... բղխեն զմուռս։

[8697] Ոմանք. Նորա ճախարակեայք ոսկեղէնք նման գլխոյն լցեալք ՚ի Թարշշայ... ականակապ ՚ի քարանց շա՛՛։

[8698] Ոմանք. Սիւնք կճեայք հաս՛՛... ՚ի վերայ ոսկի. կամ՝ ոսկեղէն խարսխաց. տեսակ նորա իբրեւ Լիբանան ընտրեալ իբրեւ զմայրս։

[8699] Ոմանք. Այն է եղբօրորդեակն իմ։

[8700] Ոմանք. Ուր գնաց եղբօրորդին... ուր դիտեաց։

[8701] Ոմանք. Պատասխանի տուեալ ասէ... եւ ժողովել ՚ի շուշանս։ Օրինակ մի յաւելու. Եւ ժողովել շուշանս յամենայն ծաղկանց մայրից։ Որպէս զարդ ՚ի մէջ փշոց. սոյնպէս է եղբօրորդին իմ ՚ի մէջ դստերաց։ Ես եղ՛՛։

[8702] Ոմանք. Փեսայն ընդ հարսնն ասէ. Գեղեցիկ ես մերձաւոր իմ իբրեւ զանուշահոտութիւն. գեղեցիկ ես իբրեւ զԵրուսաղէմ որպէս հիացումն կարգեալ։

[8703] Ոմանք. Զաչս քո առաջի իմ... ա՛յծեաց որք երեւեցանն։ ՚Ի լուս՛՛. Վասն զի դոքա ընդոստուցին զիս. համաձայն այլոց ՚ի բնաբ՛՛։

[8704] Ոմանք. Եւ անորդի ո՛չ գոյ ՚ի նոսա։

[8705] Ոմանք. Իբրեւ լար կարմիր են շր՛՛։

[8706] Ոմանք. Եւ օրիորդացն ո՛չ գոյ թիւ։

[8707] Ոմանք. Եւ թագուհիքն երանի տան... որպէս զլուսին... զարեգակն իբրեւ զհիացումն կարգեալ։

[8708] Ոմանք. Փեսայն ընդ հարսնն ասէ... իջի հայել ՚ի յարմտիս ուխից։ Ուր յոմանս պակասի. Որթ եւ Նոճ։

[8709] Ոմանք. Ոչ գիտաց անձն իմ։

[8710] Ոմանք. Դարձի՛ր դարձի՛ր Սոմնացիդ, դար՛՛։

[8711] Ոմանք. Զինչ տեսանիցէք ՚ի Սոմնացին որ եկեալ է իբրեւ զպարս բանակաց. զի գեղեց՛՛... դուստր Նադաբայ։ Յարմարումն բարձից քոց նմանութիւն ուլան յեռելոց գործոյ ձեռաց արուեստաւորի։

[8712] Ոմանք. Ոչ նուաղեալ ՚ի գինւոյ խառնելեաց... որպէս զշեղջ։

[8713] Ոմանք յաւելուն. Այծեման որ արածին ՚ի շուշանս։

[8714] Ոմանք. Իբրեւ զծովն Եսեբոնի... որ դիտէ ՚ի դէմս. կամ՝ ընդդէմ Դամասկոսի։

[8715] Ոմանք. Որպէս զծիրանի թագաւորի թագ ՚ի գլուխ յընթացս ասպարիզաց։

[8716] Ոմանք. Քանզի գեղեցկացար, եւ զի հեշտալի եղեր, սէր ՚ի փափ՛՛։

[8717] Բազումք. Ասացի ելից ՚ի վերայ արմաւենւոյն. կամ՝ ՚ի վեր յարմաւենին, կալայց զբարձրութենէ նորա։

[8718] Ոմանք յաւելուն. Իբրեւ զգինի ազնիւ. հոտ խնձորոյ յըռընգունս քո, եւ համ գինւոյ ՚ի կոկորդի քում. Եւ երթեալ ընդ եղբօրորդւոյ իմոյ յուղղութիւն բաւական լեալ շր՛՛։

[8719] Ոմանք. Ելցուք յանդաստան. հանգիցուք ՚ի գեօղս։

[8720] Ոմանք. Ծաղկեալ իցեն նռնենիք։

[8721] Ոմանք. Նոր առ հնովն, զոր։

[8722] Բազումք. Ո՛վ տացէ քեզ... դիել զստինս։

[8723] Ոմանք. Ահեակ նորա ընդ գլխ՛՛... պատեսցէ զինեւ։

[8724] Ոմանք. Երդմնեցուցի զձեզ... ՚ի զօրութիւնս եւ յուժգնութիւնս անդաստանի։ Ուր Ոսկան. Երդմնեցուցանեմ։

[8725] Ոմանք. Որ ելանէ սպիտակացեալ, յեցեալ յեղբօ՛՛։ ... ՚ի ներքոյ խնձորոյ զարթուցից զքեզ։

[8726] Ոմանք. ՚Ի վերայ սրտի քո. իբրեւ զմատանի ՚ի վերայ բազկի քո. վասն զի հզօր է իբրեւ զմահ... թեւք նորա իբրեւ զթեւս բոցոյ հրոյ։

[8727] Ոմանք. Ոչ կարեն շիջուցանել զսէր... եթէ տացէ մարդ զամենայն զկեանս իւր ՚ի սէր, արհամարհանօք անգոսնեսցեն։

[8728] Ոմանք. Օրիորդքն ասեն. Քոյր մեր փոքր, եւ ստինս ո՛չ ունի. զինչ ա՛՛։

[8729] Ոմանք. ՚Ի վերայ նորա մարտկոցս արծաթեղէնս... ՚ի նմա տախտակս մայրս։

[8730] Ոմանք. Ես ՚ի յաչս նորա իբրեւ գտեալ խաղաղութիւն։

[8731] Ոմանք. Այր իւրաքանչիւր ՚ի պտղոյն իւրմէ հազարս։

[8732] Ոմանք. Եւ երկերիւրք որոց պահեն զպտ՛՛։

[8733] Ոմանք. Զձայն քո լսելի արա ինձ։

[8734] Ոմանք զանց արարեալ զվերնագիրս զայս. Այլուստ իմն, եւ այլն. անընդմիջապէս յետ 14 համարոյն նախընթաց գլխոյ՝ այսպէս սկիզբն առնեն մերումս թարգմանութեան յաւելուածոյ երգոցս. Ես Եկլէսիաստէս գիտացի զի մարմին զօրացուցանէ։ Իսկ այլ ոմանք այսպէս ունին զվերնագիրս. Այլուստ գտեալ բանս այս իմաստնոյն։

[8735] Ոմանք զանց առնեն. Գիտացի, եւ այլն. եւ սկսանին զբանն այսպէս. Բարձրասցի թագաւոր մեր յըշտեմա՛՛։ ՚Ի լուս՛՛. Զի մարմին զօրացուցանէ զման՛՛. համաձայն ոմանց։

[8736] Ոմանք. ՚Ի սենեակ իւր. Երգեցէք զսէրն։

[8737] Ոմանք. Եմ երգ սաղմոսարանին։ Ոմանք ՚ի մի յարեն այսպէս. Եւ ուրախ լիցուք (5) ՚ի թագաւոր սիրելի, եւ երգեսցուք օրհնութեամբ նմա. թէպէտ եւ ծած՛՛։

[8738] Ոսկան. Աչք մեր յիսնաւորք։

[8739] Ոմանք. Տէր արար եւ հաստատեաց զքեզ։ Ոմանք. Ծնցի մարմին անխիղճ։ Առ նոյն յայնմանէ տեսչ՛՛։ Իսկ ոմանք. Ծնցի մարմին առ նոյն անխիղճ անաղտ յայլմէ տեսչութենէ, զի այսպէս ունէր եւ կայր այս Օրհնութիւն օրհնութեանց։

[8740] ՚Ի վախճանի ոմանք. Կատարեցաւ Երգ երգոցն։

Ցանկ

Նախորդ էջ Ցանկ Հաջորդ էջ