ՆԱԽԱԴՐՈՒԹԻՒՆ
Առ Տիմոթէոս Երկրորդ Թղթոյն
Զայս թուղթս դարձեալ առաքէ ՚ի Հռովմայ. եւ է պատճառ թղթոյս՝ ա՛յս։ Որք հաղորդակիցք էին Պաւղոսի՝ թողին զնա, խորհեցաւ առաքեալն գա՛լ Տիմոթէի առ նա, գրեալ զթուղթն, եւ նշանակէ յիշատակեալ զնորին բարեպաշտութիւնն, եւ զնախածնողաց նորին զհաւատս։ Յետ այնորիկ պատմէ՝ թէ որք են յԱսիոյ Փիգեղոս եւ Երմոգենէս՝ դարձուցին զանձինս ՚ի նմանէ. տեսեալ զկապանս նորա Ոնեսիփորոս ՚ի գնալն ՚ի Հռոմ՝ ընկալաւ, եւ մնաց առ նմա։ Պատուիրէ եւ նմին յանձն առնուլ զչարչարանս։ ՚Ի մէջ առնու եւ զոր Հիմենոս եւ Փիլետոս յարուցին զամբոխումն. քանզի յամօթ եղեն եւ յանցաւորք գտան, ասելով թէ յարութիւն մեռելոց ա՛յժմ է եղեալ, եւ զոմանս դարձուցեալ. մանաւանդ եւ ՚ի կալն ՚ի մէջ նոցա, զգուշացուցանէ զնա ՚ի վարդապետութեանն։ Ծանուցանէ թէ եկեսցէ ժամանակ յորում լինին մարդիկ անձնասէրք, բանսարկուք, անաստուածք. յորժամ տեսանիցես զայս ամենայն՝ զգուշացո՛ զժողովս զի մի՛ լինիցին կոխան նոցա յայս սովորութիւնս. զի ՚ի մոլար վարդապետութիւնս զբազումս դարձուցանեն։ Եւ նշանակէ զժամանակ գալստեան նորա. եւ եւս փութացուցանէ եւ վկայէ, պատուիրեալ նմա գալ առ ինքն փութով. պատուիրեալ նմա տանել զփիլոնն եւ զմատեանսն. յԱղէքսանդրոս դարբնէ անձնապահ լինել, զի բազում չարիս եցոյց նմա։ Եւ այսպէս կատարէ զթուղթն։
ա̃. Գովութիւն Տիմոթեայ հաւատոցն, եւ յօժարեցութիւն համբերութեան՝ ըստ արժանաւորութեան շնորհօք։
բ̃. Յորում եւ ինքն իսկ ասէ ժուժկալ լինել յորժամ վշտանայցէ։
գ̃. Վասն պատշաճ տուչութեան աստուածեղէն կրօնից։
դ̃. Վասն անհոգ յաստի կեանս լինելոյ առաքինութեամբ՝ յառանց աշխատութեան կերակուրս։
ե̃. Վասն ՚ի Քրիստոս հաւատոցն եւ համբերութեան յուսով ըստ արժանաւոր պատուոյ։
զ̃. Վասն ուղիղ վարդապետութեան, եւ վարուց սրբոց եւ խաղաղականաց, եւ ընդդէմ հակառակորդացն։
է̃. Կանխասացութիւն վասն չարեաց մարդկան յաճախելոց՝ եւ յանդիմանելոց խաբէութեանն։
ը̃. Յօժարեցութիւն իւր նմանօղս լինելոյ հակառակ անզգամացն հնազանդութեանն Աստուծոյ. եւ վասն նորաձեւացն, որոց հակառակ հրամայէ կալ՝ Տիմոթեայ։
թ̃. Վասն իւրոյ հանդերձեալ վախճանին ՚ի փառս յաւիտենականս։