ՅԱՌԱՋԱԲԱՆ ԱՌԱՋԻՆ ԵՒ ԵՐԿՐՈՐԴ ՄՆԱՑՈՐԴԱՑ
Երեւի եւ Գիրք Մնացորդացս յայլ եւ յայլ պատմողաց շարագրեալ, եւ յետոյ ՚ի մի հաւաքեալ. բայց անուանք գրողացն ո՛չ են յայտ, որպէս եւ ո՛չ Դատաւորացն գրողաց, եւ ո՛չ Թագաւորութեանցն բնաւն։ Եւ թէ ընդէ՞ր. կամ զի ՚ի մէջ ժողովրդեանն անուանիք էին նոքա. եւ առժամայն չհամարեցան հարկ՝ դնել զանուանս իւրեանց. կամ զի անփառասէրք ոմանք էին. կամ զի ՚ի բազմաց մատենից հաւաքեաց որ հաւաքեացն. եւ զիւրաքանչիւրոցն ծա՛նր վարկաւ դնել զանուանս։ Կամ զի բազում ինչ բանք եւ տեսիլք մարգարէից կան ՚ի պատմութիւնսս յայս, յորոց պատկառեալ շարագրօղք՝ թաքուցին զանուանս իւրեանց։ Բայց ժամանակն յորում ՚ի մի հաւաքեցաւ Գիրքս հուսկ յետոյ երեւի քան զդարձն Զորաբաբիլի ՚ի Բաբելոնէ, վեց ծննդովք ՚ի խոնարհ իջեալ ՚ի նմանէ. որք են ըստ կարգի որդիք ՚ի հօրէ այսոքիկ. Զորաբաբէլ. Անանիա. Սեքենիա. Սամայիա. Նովադիա. Ելիոնէ. Անանիա, ՚ի սորա աւուրս երեւի հաւաքումն գրոցս։ Այլ զի ո՛չ ձայնակցին անուանքս այս աւետարանչացն, կարծելի է այլովք անուամբք կոչել զսոսա, որպէս սովո՛ր են Եբրայեցիք, երկանունս եւ եռանունս (գոլ). կամ թէ յայլոց եղբարց են ծնեալք՝ որք յաւետարանին յիշին. որպէս Նաթան եւ Սողոմոն որդիք Դաւթի, յորոց Յովսէփ։ Իսկ զերեքտասաներորդ նահապետն Կայինան զոր ասեն վասն անարժանութեան չյիշեալ Մովսիսի. այլ զի է նա որդի Արփաքսադայ՝ եւ Ղուկաս վկայէ։ Բայց թէ ուստի եդաւ աստ զի ՚ի գիրսն Մովսիսի չի՛ք, թէպէտ գոյ կարծել ՚ի Քաղդեացւոց մատենից որք բազում ինչ զոյգ Մովսիսի պատմեն զհնոցն. այլ հաւանիմ ՚ի նմին Մովսիսէ աւանդութեամբ ընկալեալ զանունն ՚ի կարգս հարցն. զոր ո՛չ վասն պատուոյ եդ պատմագիրս, այլ վասն զկարգս հարցն ողջ ածելոյ։ Կամ խորհրդով թողութեանն որ Քրիստոսիւ. որով եւ ինքն Մովսէս օրհնեաց զՌոբէն, զոր անէծն Յակոբ։ Իսկ զի կոչի գիրքս Մնացորդք՝ յիրէն առեալ զանունն. զի բազում ինչ զմնացեալսն ՚ի կանուխ գրելոցն, ՚ի հնագէտ պատմութեանցն առեալ ՚ի մէջ ածէ, դէմս, եւ իրս, եւ տեղիս, եւ յեղանակս՝ իբրեւ զհարկաւորս առ ՚ի գիտել, որպէս ՚ի հարցն զԿայինանն, եւ զնախածնօղսն Բեսելիէլի ՚ի տանէն Փարիսի. եւ զծնունդս եղբօրն Ռախաբու Երիքովացւոյ։ Իսկ եւս բազումս վասն Ղեւտացւոցն, զորս կարգեաց Դաւիթ եւ Սամուէլ ՚ի պաշտօնն Աստուծոյ, եւ զի հանգոյց զտապանակն Աստուծոյ ՚ի տանէն Աբեդդարայ յԵրուսաղէմ ՚ի խորանն զոր կազմեաց Դաւիթ, եւ կարգեաց անդ զԱսափ իւրո՛վ դասուն պաշտել զՏէր։ Իսկ զՍադովկ իւրովքն ՚ի Բամա առաջի խորանին զոր կազմեացն Մովսէս։ Եւ զի կարգեցան Դաւիթ երկոտասան իշխանս յամենայն ցեղիցն ըստ երկոտասան ամսոց ՚ի վերայ ռոճկաց տանն արքայի։ Եւ զի կացոյց Դաւիթ քարահատս վասն տաճարին, եւ պատրաստեաց նիւթ. եւ ետ զհանգամանս շինուածոյ տաճարին Սողոմոնի որդւոյ իւրոյ։ Եւ այլ բազում ինչ զորս յԵրկրորդ Մնացորդսն ՚ի մէջ ածէ։ Իսկ զազգահամար թագաւորացն, միայն զտանն Դաւթի թուէ մինչեւ ցգերիչն ՚ի Բաբելոն, եւ ցառաջին ամն Կիւրոսի։
ա̃. ՅԱդամայ մինչեւ ցՆոյ։
բ̃. Ազգք երից որդւոցն Նոյի, որք յեւթանասուն եւ երկու լեզուս բաժանեցան։
գ̃. ՚Ի Սեմայ մինչեւ ցԱբրահամ, հանդերձ Սեմաւ մետասան ծնունդք։
դ̃. Որդիք Աբրահամու որ ՚ի Հագարայ են՝ երկոտասան ազգ։
ե̃. Նոյնպէս եւ որք ՚ի Քետուրայ՝ երկոտասան ազգ։
զ̃. Որդիք Եսաւայ վեշտասան ազգ. եւ Քոռեցին քսան եւ ութ ազգ։
է̃. Ութ թագաւորք տանն Եսաւայ։
ը̃. Եւ յետ նոցա մետասան իշխանք։
թ̃. Երկոտասան որդիք Յակոբայ։
ժ̃. Տունն Յուդայ ՚ի Փարիսայ մինչեւ ցԴաւիթ տասն ազգ։
ժա̃. Զի ՚ի տանէն Փարիսի է Բեսելիէլ։
ժբ̃. Որդիք Դաւթի մինչեւ ցԶորաբաբէլ. եւ ՚ի Զորաբաբիլէ մինչեւ ցԱնանիա, յորոյ աւուրս գրեցաւ գիրս այս։
ժգ̃. Ծնունդք եղբօրն Ռախաբու։
ժդ̃. Կալուածք որդւոցն Շմաւոնի։
ժե̃. Զի Ռոբէն Գադաւ եւ Մանասէիւ քաջացան կալով ընդ Աստուծոյ, եւ յուխտազանց լինելոյ՝ գերեաց զնոսա Թագղաթփաղսար։
ժզ̃. ՚Ի տանէն Կահաթու որդիք Ամրամայ Ահարոն, եւ որդիք իւր քահանայապետք մինչեւ ցՅովսեդեկ որ գերի՛ չոգաւ ՚ի Բաբելոն։
ժէ̃. ՚Ի նո՛յն տանէն Կահաթու որդիք Սահառայ, Կորխ եւ որդիք նոցա. յորոց Սամուէլ. եւ յորդւոց նորա սաղմոսասացք կարգեալք ՚ի Դաւթայ. եւ այլք ՚ի տանէն Գեթսոնի եւ Մերարեայ։
ժը̃. Քաղաքքն ապաւինութեան, յորս բնակեցան Ղեւտացիքն։
ժթ̃. Հանդէս որդւոցն Իսաքարու, Նեփթաղիմայ, Մանասէի, Եփրեմի, Ասերայ, Բենիամինի։
ի̃. Թէ ո՞յք էին դռնապանք եւ իշխանք գործոյ տաճարին։
իա̃. Մահն Սաւուղայ եւ որդւոց նորա։
իբ̃. Թագաւորեաց Դաւիթ ՚ի Քեբրոն. եւ ա՛ռ զԵրուսաղէմ։
իգ̃. Քաջութիւնք զօրականացն Դաւթի։
իդ̃. Ժողովեցան ՚ի Քեբրոն յամենայն ցեղիցն՝ երեք հարիւր երեսուն եւ եւթն հազար, եւ չորեք հարիւր, եւ թագաւորեցուցին զԴաւիթ ամենայն Իսրայէլի։
իե̃. Եւ զի ո՛չ ուսովք բարձին զտապանակն՝ սպան Աստուած զՈզա քահանայ։
իզ̃. Բարեկամութիւն Քիրամայ ընդ Դաւթի, եւ վասն որդւոցն որ ծնան նմա յԵրուսաղէմ։
իէ̃. Եհար Դաւիթ երկիցս զայլազգիսն։
իը̃. Եհան Դաւիթ զտապանակն ՚ի տանէն Աբեդդարայ, եւ հանգոյց ՚ի խորանն զոր ինքն կազմեաց։
իթ̃. Կարգեաց զՂեւտացիսն սաղմոսասացս առաջի տապանակին յԵրուսաղէմ։
լ̃. Կարգեաց քահանայս եւ ՚ի Գաբաւոն առաջի խորանին եւ սեղանոյն՝ զոր արար Բեսելիէլ։
լա̃. Ասաց Դաւիթ շինել տուն Աստուծոյ, եւ ասաց Տէր. Ո՛չ դու այլ որդին քո շինեսցէ ինձ տուն։ Եւ գոհացաւ ընդ այնր զՏեառնէ։
լբ̃. Սպան Դաւիթ զարքայն Մծբնայ, եւ տիրեաց մինչեւ ցԵփրատ գետ. կոտորեաց զԵդոմ, եւ հարկեաց զԴամասկոս։
լգ̃. Սրբեաց Տեառն զանօթսն ոսկեղէն, զոր առաքեաց նմա արքայն Անտիոքու։
լդ̃. Առաքեաց Դաւիթ մխիթարել զՀանոն. եւ նորա նախատեալ զհրեշտակսն, ՚ի թշնամութիւն եկն՝ եւ յաղթեցաւ։
լե̃. Զի յայլ եւ յայլ պատերազմունս անկան սկայքն անճոռնիք։
լզ̃. Բարկութեանն Աստուծոյ իբրեւ ինքնայորդոր դահիճ բանսարկուն, դրդեաց զԴաւիթ թուել զԻսրայէլ, եւ ՚ի լինել հարուածոց մահուն յԻսրայէլ, եկաց ՚ի միջի Դաւիթ բարեխօս։
լէ̃. Եցոյց Տէր Դաւթի զտեղի տաճարին զկալն Արանայ՝ ուր կանգնեաց սեղան, որ եւ ընկալաւ Աստուած զողջակէզսն հրով։
լը̃. Կացոյց Դաւիթ քարահատս եւ հիւսունս, եւ նիւթ տաճարին, եւ քաջալերեաց զՍողոմոն եւ զիշխանսն ՚ի գործն։
լթ̃. Կացոյց Դաւիթ գաւառապետս յՂեւտացւոցն, եւ դարմանօղս աղքատաց. եւ զի որդիքն Մովսիսի թուեցան յՂեւտացիսն։
խ̃. Որդւոցն Ահարոնի Սադովկ ՚ի տանէն Եղիազարու, եւ Աբիաթար յԻթամարայ. եւ որք ըստ իւրաքանչիւր դասուցն ՚ի պաշտօնն։
խա̃. Իշխանք եւ գործավարք Դաւթի յամենայն ցեղիցն։
խբ̃. Պատուէր ետ Սողոմոնի պահել զօրէնս Աստուծոյ, եւ ետ նմա զհանգամանս շինուածոյ տաճարին։
խգ̃. Զի նպաստ եղեն իշխանքն ՚ի նիւթ տաճարին։
խդ̃. Զի վասն այսորիկ գոհացաւ Դաւիթ, եւ յանձնեաց Տեառն զժողովուրդն։