ՓԱԿԵԼ
ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉ

ԴԱՒԹԻ ՍԱՂՄՈՍՆԵՐԻ ԳԻՐՔԸ

1

ԻՐԱԿԱՆ ՃՇՄԱՐՏՈՒԹԻՒՆԸ

Սաղմոս Դաւթի

Երանելի է այն մարդը,

որն ամբարիշտների խորհրդով չի շարժւում,

մեղաւորների ճանապարհին ոտք չի դնում

եւ յանցագործների հետ համախոհ չի լինում,

այլ հաճոյք է ստանում Տիրոջ օրէնքներից

եւ գիշեր-ցերեկ խորհում է Նրա պատուիրանների մասին:

Նա նման է ջրերի հոսանքի վրայ տնկուած ծառի,

որն իր պտուղը ժամանակին կը տայ,

իսկ նրա տերեւը չի թափուի,

ու ամէն բան, ինչ էլ որ անի, կը յաջողուի նրան:

Այսպէս չեն ամբարիշտները, այսպէս չեն,

այլ նման են հողմափոշու, որ հոսում է երկրի երեսին[543]:

Ուստի ամբարիշտները չեն դիմանայ դատաստանին,

ոչ էլ մեղաւորները կը լինեն արդարների հաւաքի մէջ,

քանզի Տէրը գիտէ արդարների ճանապարհները,

իսկ ամբարիշտների ճանապարհները կորստեան են տանում:

2

ԱՍՏԾՈՒ ՕԾԱԾ ԹԱԳԱՒՈՐԸ

Անվերնագիր, եբրայերէնում այս երկուսը մի համարի տակ են

Ինչո՞ւ խռովութիւն արեցին հեթանոսները,

եւ ժողովուրդները դատարկ բաներ խորհեցին:

Հաւաքուեցին երկրի թագաւորները,

եւ միաւորուեցին իշխաններն ընդդէմ Տիրոջ ու նրա օծեալի՝ ասելով.

«Քանդենք նրանց կապանքները եւ թօթափենք նրանց լուծը մեզանից»:

Երկնքում բնակուողը կը ծիծաղի նրանց վրայ,

եւ Տէրը կ՚արհամարհի նրանց:

Այնժամ կը խօսի նրանց հետ իր բարկութեամբ,

եւ իր զայրոյթով կը սարսափեցնի նրանց:

Ես թագաւոր կարգուեցի նրանից իր սուրբ լերան՝ Սիոնի վրայ,

որ հռչակեմ Տիրոջ հրամանները:

Տէրն ասաց ինձ. «Դու իմ որդին ես, ես այսօր ծնեցի քեզ:

Խնդրի՛ր ինձնից՝ եւ հեթանոսներին քեզ կը տամ

որպէս ժառանգութիւն, ու իշխանութիւն[544]՝ երկրի բոլոր ծագերում:

Նրանց կը հովուես երկաթեայ գաւազանով

եւ բրուտի անօթի պէս կը փշրես նրանց»:

10 Արդ, թագաւորնե՛ր, ո՛ւշ դարձրէք սրան,

եւ խրատուեցէ՛ք ամէնքդ, որ մարդկանց էք դատում:

11 Ծառայեցէ՛ք Տիրոջը երկիւղով

եւ ցնծացէ՛ք նրա առջեւ դողալով:

12 Ընդունեցէ՛ք նրա խրատը, որ Տէրը չբարկանայ,

որ դուք չկորչէք արդարութեան ճանապարհից,

երբ նրա զայրոյթը բորբոքուած լինի:

13 Երանի բոլոր նրանց, ովքեր յոյսը դրել են Տիրոջ վրայ»:

3

ԱՌԱՒՕՏԵԱՆ ԱՂՕԹՔ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Սաղմոս Դաւթի, երբ նա փախել էր իր որդու՝ Աբիսողոմի երեսից

Տէ՛ր, ինչո՞ւ բազմացան ինձ հալածողները,

եւ շատերը ելան իմ դէմ:

Շատերն էին ասում իմ մասին՝ «Սա փրկութիւն չունի իր Աստծուց»:

Բայց դու, Տէ՛ր, իմ օգնականն ես,

իմ փառքը եւ գլուխս բարձր պահողը:

Իմ ձայնով ես Տիրոջը դիմեցի,

եւ նա լսեց ինձ իր սուրբ լերան վրայից:

Ես ննջեցի ու քուն մտայ.

զարթնեցի, եւ Տէրն իմ ապաւէնն է:

Չեմ սոսկայ ես նրանց բիւրաւոր զօրքերից,

որոնք ամէն կողմից պատել ու պաշարել էին ինձ:

Արի՛, Տէ՛ր, փրկի՛ր ինձ, Աստուած իմ, քանզի կործանեցիր բոլորին,

ովքեր իզուր թշնամացել էին ինձ հետ.

դու մեղաւորների ատամները կը փշրես:

Տիրոջից է փրկութիւնը,

Քո օրհնութիւնը ժողովրդիդ վրայ թող լինի:

4

ԵՐԵԿՈՅԵԱՆ ԱՂՕԹՔ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Դպրապետին. Դաւթի օրհնութեան սաղմոսերգութիւնը

Երբ ձայն տուի, իմ արդարութեան համար լսեցիր ինձ, Աստուա՛ծ,

նեղութեան մէջ ինձ անդորր տուիր.

ողորմի՛ր ինձ եւ ակա՛նջ դիր իմ աղօթքին:

Մարդկա՛նց որդիներ, մինչեւ ե՞րբ պիտի խստասիրտ լինէք[545].

ինչո՞ւ էք ունայնութիւն սիրում եւ ստութիւն փնտռում:

Իմացէ՛ք, որ Տէրը զարմանահրաշ գործեր արեց իր սրբի համար,

եւ Տէրը կը լսի ինձ, երբ օգնութեան կանչեմ նրան:

Եթէ բարկանաք՝ մի՛ մեղանչէք,

ձեր անկողնու մէջ ինչ էլ որ ասէք ձեր սրտում՝ զղջացէ՛ք:

Արդարութեան զոհե՛ր մատուցեցէք եւ Տիրոջ վրայ յո՛յս դրէք:

Շատերն ասացին՝ «Ո՞վ ցոյց կը տայ մեզ Տիրոջ բարութիւնը»:

Քո երեսի լոյսը ծագեց մեր վրայ,

եւ ուրախութիւն տուիր մեր սրտերին,

ցորենի, գինու, ձէթի բարիքով յագեցրիր նրանց:

Այսուհետեւ մենք խաղաղութեամբ կը ննջենք ու կ՚արթնանանք,

10 քանզի դու միայն, Տէ՛ր, ապահովութեան մէջ բնակեցրիր մեզ:

5

ԱՂՕԹՔ ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Դպրապետին. ժառանգորդների մասին, սաղմոս

Ակա՛նջ դիր իմ խօսքերին, Տէ՛ր, եւ ո՛ւշ դարձրու աղաղակիս,

ընդունի՛ր ձայնն աղօթքներիս, Թագաւո՛ր իմ եւ Աստուա՛ծ իմ:

Աղաչում եմ քեզ, Տէ՛ր,

որ առաւօտեան լսես ձայնն իմ.

առաւօտեան պատրաստ կը լինեմ քո առջեւ կանգնելու:

Դու անօրէնութիւն կամեցող Աստուած չես,

եւ քեզ մօտ չարամիտներ չեն բնակւում:

Թող յանցագործները չապրեն աչքիդ առջեւ:

Դու ատեցիր անօրէնութիւն գործողներին,

կործանում ես բոլոր ստախօսներին,

արիւնահեղ ու նենգ մարդուց գարշում ես, Տէ՛ր:

Իսկ ես քո ամէնառատ ողորմութեան շնորհիւ կը մտնեմ տունդ,

եւ քե՛զ վայել ակնածանքով կ՚երկրպագեմ սուրբ տաճարիդ մէջ:

Տէ՛ր, արդարութեամբ քո առաջնորդի՛ր ինձ,

իմ թշնամիների պատճառով ուղղի՛ր իմ առջեւ ճանապարհները քո,

10 քանզի նրանց բերանում ճշմարտութիւն չկայ,

եւ նրանց սրտերն ունայնացած են:

11 Գերեզմանի պէս բաց են կոկորդները նրանց,

իսկ լեզուները՝ լի նենգութեամբ:

Դատի՛ր նրանց, Աստուա՛ծ,

որ ետ կանգնեն իրենց մտքերից.

իրենց անչափ ամբարշտութեան համար վանի՛ր նրանց,

քանզի դառնացրին քեզ:

12 Թող ուրախանան բոլոր նրանք, որ յոյս են դնում քեզ վրայ,

յաւիտեան թող ցնծան, եւ դու ապրես նրանց մէջ.

թող պարծենան քեզնով քո անունը սիրողները,

13 քանզի դու պիտի օրհնես արդարին.

Տէ՛ր, քո սպառազինութեամբ պաշտպանեցիր մեզ:

6

ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔ ՓՈՐՁՈՒԹԵԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

Դպրապետին. ութերորդական եղանակով, Դաւթի օրհնութեան սաղմոս

Տէ՛ր, զայրոյթով քո մի՛ յանդիմանիր ինձ,

եւ քո բարկութեամբ ինձ մի՛ խրատիր:

Ողորմի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քանզի հիւանդ եմ ես,

բժշկի՛ր ինձ, քանզի ոսկորներս խախտուել են:

Անձն իմ յոյժ խռոված է,

եւ դու, Տէ՛ր, մինչեւ ե՞րբ...:

Դարձի՛ր, Տէ՛ր, փրկի՛ր ինձ,

ազատի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քո ողորմութեամբ,

քանզի չկայ մէկը, որ մահուան մէջ յիշի քեզ,

կամ դժոխքում գոհանայ քեզանից:

Ես յոգնեցի իմ հառաչանքներից,

ամէն գիշեր հեծեծանքով լուացի մահիճն իմ

եւ իմ արտասուքով անկողինս թրջեցի:

Սրտնեղութիւնից այլայլուեց աչքն իմ,

ես հիւծուեցի բոլոր թշնամիներիս ձեռքից:

Հեռացէ՛ք ինձնից ամէնքդ, որ անօրէնութիւն էք գործում:

10 Տէրը լսեց իմ լացի ձայնը,

Տէրն ականջ դրեց իմ աղօթքներին,

Տէրն ընդունեց իմ խնդրանքները:

11 Բոլոր թշնամիներս թող ամաչեն ու խիստ խռովուեն,

թող ետ դառնան եւ իսկոյն խիստ ամաչեն ու զարհուրեն:

7

Սաղմոս Դաւթի, որ Տիրոջն ասաց Յեմինի որդի Քուսի խօսքերի առթիւ

ԱՂՕԹՔ ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Տէ՛ր իմ Աստուած, քեզ վրայ դրեցի յոյսն իմ,

փրկի՛ր ինձ եւ իմ բոլոր հալածիչներից ազատի՛ր ինձ:

Չլինի թէ առիւծի նման յօշոտեն ինձ,

եւ չգտնուի մէկը, որ փրկի ինձ եւ պահպանի:

Տէ՛ր իմ Աստուած, եթէ արել եմ այս բանը,

եթէ իմ ձեռքով անօրէնութիւն եմ գործել,

եթէ երբեւէ իմ չարակամներին չարութեամբ եմ հատուցել,

թող ես էլ իսպառ կորչեմ թշնամիներիս ձեռքով:

Թող ուրեմն թշնամին հալածի ինձ,

թող վրայ հասնի եւ խորտակի կեանքն իմ՝ կոխոտելով ինձ,

իսկ փառքս հողին թող հաւասարեցնի:

Ելի՛ր, Տէ՛ր, բարկութեամբ քո

եւ բարձրացի՛ր իսպառ վերացնելու իմ թշնամիներին:

Արթնացի՛ր, Տէ՛ր իմ Աստուած,

յանուն քո սահմանուած կարգի:

Ժողովուրդների բազմութիւնները շուրջդ կը հաւաքուեն,

իսկ դու, Տէ՛ր, բազմի՛ր բարձունքում

(Տէրն է դատում իր ժողովրդին):

Դատի՛ր ինձ, Տէ՛ր,

իմ մէջ եղած արդարութեան եւ անմեղութեան համեմատ:

10 Մեղաւորների վրայ չարիք կը գայ,

իսկ արդարին յաջողութիւն կը տաս,

սրտերի ու երիկամների քննիչ արդա՛ր Աստուած:

11 Յիրաւի, օգնողն Աստուած է,

որ փրկում է նրանց, ովքեր շիտակ են սրտով:

12 Արդար, հզօր եւ համբերատար դատաւոր է Աստուած,

որն իր զայրոյթը չի թափում հանապազ:

13 Սակայն եթէ չդառնաք դէպի Նա,

սուրն իր սրած է եւ աղեղն իր՝ լարած:

14 Նա պատրաստել է մահուան գործիքները,

իսկ նետերն իր հրանիւթով է սարքել:

15 Ահաւասիկ, ով որ անօրէնութիւն երկնեց,

չարիք յղացաւ եւ անիրաւութիւն ծնեց,

16 նա փոս փորեց, խորացրեց,

հէնց ինքն էլ ընկաւ այն փոսը,

որ նա պատրաստեց:

17 Նրա գլխին կը թափուեն իր չարագործութիւնները,

նրա գագաթին կ՚իջնեն իր անօրէնութիւնները:

18 Գոհութիւն կը մատուցեմ Տիրոջն իր արդարութեան համար,

սաղմոս կ՚երգեմ Բարձրեալ Տիրոջ համար:

8

ԱՍՏԾՈՒ ՓԱՌՔԸ ԵՒ ՄԱՐԴՈՒ ԱՐԺԱՆԻՔԸ

Այսուհետեւ՝ հնձանների մասին, սաղմոս Դաւթի

Տէ՛ր, ո՛վ մեր Տէր,

ի՜նչ հրաշալի է քո անունը ողջ աշխարհում:

Քո փառքը բարձրացաւ երկնքից վեր:

Մանկահասակ եւ ծծկեր երեխաների բերանից

թող օրհնութիւն ելնի ընդդէմ քո թշնամիների, Տէ՛ր,

որպէսզի ոսոխն ու հակառակորդը կործանուեն:

Տեսնեմ երկինքը՝ քո մատների գործը,

լուսինն ու աստղերը, որոնք դու հաստատեցիր:

Մարդն ի՞նչ է, որ յիշում ես նրան, կամ մարդու որդին՝ որ այցի գաս նրան:

Քո հրեշտակներից փոքր-ինչ ցածր դրիր նրան

եւ փառք ու պատուով պսակեցիր նրան:

Նրան կարգեցիր քո բոլոր ձեռակերտների վրայ:

Ամէն ինչ դրիր նրա ոտքերի ներքոյ՝

ոչխար, արջառ եւ ամէն ինչ,

նաեւ վայրի երէ, երկնքի թռչուններ, ծովի ձկներ,

որ շրջում են ծովերի հոսանքներում:

10 Տէ՛ր, ո՛վ մեր Տէր,

ի՜նչ հրաշալի է քո անունը ողջ աշխարհում:

9

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԱՊԱՒԷՆ ԽԵՂՃԵՐԻ ԵՒ ՃՆՇՈՒԱԾՆԵՐԻ

Այսուհետեւ՝ որդու գաղտնիքների մասին, սաղմոս Դաւթի

Իմ ամբողջ սրտով գոհութիւն կը մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր,

կը պատմեմ բոլոր հրաշագործութիւններդ:

Կ՚ուրախանամ ու կը ցնծամ քեզնով,

սաղմոս կ՚երգեմ քո անուանը, ո՛վ Բարձրեալ:

Թշնամիներս ետ դառնալով՝ կը թուլանան ու կը կորչեն քո առաջից:

Դատաստանս եւ իրաւունքս դու տեսար,

բազմեցիր աթոռին, ո՛վ դատաւոր արդար:

Սաստեցիր հեթանոսներին, եւ ամբարիշտն անհետացաւ.

նրանց անունները ջնջեցիր յաւիտեանս յաւիտենից:

Եւ թշնամու զէնքը իսպառ վերացաւ.

դու քաղաքներ աւերեցիր,

եւ յիշատակը դրանց կորաւ աղաղակով:

Բայց Աստուած մնում է յաւիտեան,

նա պատրաստեց իր աթոռը դատաստանի համար:

Ինքն է դատում աշխարհն այս արդարութեամբ,

եւ իր ժողովրդին՝ ուղղամտութեամբ:

10 Տէրն եղաւ տնանկի ապաւէնը

եւ նեղութեան ժամանակ օգնականը:

11 Քեզ վրայ թող յոյս դնեն բոլոր նրանք, ովքեր գիտեն անունը քո,

քանզի դու չես լքի նրանց, ովքեր փնտռում են քեզ, Տէ՛ր:

12 Սաղմո՛ս երգեցէք Տիրոջը, որ բնակւում է Սիոնում.

հեթանոսների մէջ պատմեցէ՛ք գործերը նրա:

13 Տնանկների արեան համար վրէժխնդիր լինելիս՝

Տէրը յիշեց եւ չմոռացաւ աղօթքը նրանց:

14 Ողորմի՛ր ինձ, Տէ՛ր,

եւ տե՛ս իմ նուաստացումն իմ թշնամիներից:

15 Դու բարձրացրիր ինձ մահուան դռներից,

որ պատմեմ քո բոլոր օրհներգութիւնները

Սիոնի քաղաքի դռներին,

եւ ցնծամ քո փրկագործութեամբ:

16 Հեթանոսներն ընկղմուեցին իրենց գործած ապականութեան մէջ,

եւ իրենց լարած թակարդն իրենց իսկ ոտքերն է բռնելու:

17 Տէրն իրեն ճանաչեցրեց դատաստան անելով,

եւ մեղաւորները կը պատժուեն ըստ իրենց ձեռքի գործերի:

18 Մեղաւորները կրկին դժոխք կ՚ընկնեն,

նաեւ բոլոր հեթանոսները, որոնք մոռացան Աստծուն:

19 Տէրն ամենեւին չի մոռանայ աղքատին,

եւ տնանկների համբերութիւնը երբեք չի սպառուի:

20 Ելի՛ր, Տէ՛ր, եւ թող մարդը չզօրանայ,

թող հեթանոսները դատուեն քո առջեւ:

21 Նրանց վրայ օրէնսդի՛ր կարգիր, Տէ՛ր,

եւ թող հեթանոսներն իմանան, թէ իրենք մարդիկ են:

ԱՂՕԹՔ ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Ինչո՞ւ, Տէ՛ր, հեռու մնացիր,

անտարբեր եղար նեղութեան ժամանակ:

Ամբարշտի յոխորտալուց տոչորում է աղքատը.

թող խափանուեն այն հնարքները, որ խորհեցին նրանք,

քանզի գովաբանւում է մեղաւորն իր ցանկութիւնների համար,

գովաբանւում է եւ նա, ով զրկում է:

Իսկ մեղաւորն ինչո՞ւ բազում դառնութեամբ զայրացրեց Աստծուն,

թէ չի ստանայ հատուցում:

Չկայ Աստուած նրա աչքերի առջեւ,

մշտապէս պիղծ են նրա ճանապարհները:

Իրաւունք ասուածը վերացել է նրա մտքից,

նա կը տիրի իր բոլոր հակառակորդներին:

Նա ասում է իր սրտում, թէ չի սասանուի,

դարէդար կ՚ապրի առանց փորձանքի:

Անէծքով, դառնութեամբ ու նենգութեամբ լի է բերանը նրա,

իսկ լեզուի տակ ցաւ է ու տառապանք:

Մեծամեծների հետ դարան է մտնում,

որ գաղտնաբար սպանի անմեղին:

Նրա աչքն աղքատի վրայ է,

դարանակալում է թաքստոցում՝ ինչպէս առիւծն իր որջում,

դարանակալում է յափշտակելու աղքատին,

յափշտակելու աղքատին եւ ճանկելու նրան:

10 Նրան կը գցի իր որոգայթը,

բայց տիրելով տնանկներին՝ նա կը խոնարհուի ու կ՚ընկնի:

11 Նա ասում է իր սրտում, թէ Աստուած մոռացել է,

շրջել է երեսն իր՝ բնաւ չտեսնելու համար:

12 Ելի՛ր, Տէ՛ր իմ Աստուած, թող բարձրանայ քո ձեռքը,

եւ մի՛ մոռացիր տնանկներին:

13 Իսկ ամբարիշտն ինչո՞ւ բարկացրեց Աստծուն՝

ասելով իր սրտում, թէ ինքը չի քննուի:

14 Տէ՛ր, տեսնում ես դու աղքատին՝

նայելով նրա ցաւին ու սրտմտութեանը՝

նրան քո ձեռքը վերցնելու համար:

Քեզ է ապաւինել աղքատը,

եւ դու ես որբի օգնականը:

15 Թող խորտակուի մեղաւորի ու չարագործի բազուկը,

թող փնտռուեն նրա մեղքերն ու այլեւս չգտնուեն:

16 Տէրը թագաւոր է յաւիտեանս յաւիտենից.

թող կորչեն հեթանոսները նրա երկրից:

17 Տնանկների ցանկութիւնը լսեցիր, Տէ՛ր,

քո ականջը ուշ դարձրեց նրանց սրտի պատրաստակամութեանը՝

18 տեսնելու որբի ու տնանկի դատաստանը,

որպէսզի մարդը չշարունակի իր յոխորտանքը երկրի երեսին:

10

ՎՍՏԱՀՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՎՐԱՅ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Յոյսս դրի Տիրոջ վրայ.

ինչո՞ւ էք ասում ինձ, որ ճնճղուկի պէս լեռները թռչեմ:

Չէ՞ որ մեղաւորներն ահա լարել են աղեղներն իրենց,

պատրաստել են նետերը կապարճներում,

որ մութն ընկնելիս ձգեն ուղղամիտների վրայ:

Ինչ դու շինեցիր՝ աւերեցին նրանք,

իսկ արդարն ի՞նչ արեց:

Տէրն իր սուրբ տաճարում է,

Տէրը երկնքում է՝ իր գահի վրայ:

Նրա աչքերը նայում են տնանկներին,

իսկ արտեւանունքները զննում են մարդկանց որդիներին:

Տէրը քննում է արդարին եւ ամբարշտին.

ով սիրում է մեղքը՝ ատում է անձն իր:

Մեղաւորների վրայ որոգայթ, հուր եւ ծծումբ կը տեղայ,

փոթորկի շունչն է նրանց բաժակի բաժինը:

Արդար է Տէրը, արդարութիւն է սիրում,

ճշմարտութեանն է նայում երեսը նրա:

11

ԸՆԴԴԷՄ ՍՏԱԽՕՍ ԱՇԽԱՐՀԻ

Այսուհետեւ՝ ութերորդականների մասին, սաղմոս Դաւթի

Փրկի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քանզի սուրբ չմնաց,

նուազեց ճշմարտութիւնը մարդկանց որդիների մէջ:

Ստութեամբ խօսեց մարդը մարդու հետ,

սրտերը հաղորդակցուեցին նենգ շրթունքներով:

Տէրը կ՚ոչնչացնի բոլոր նենգ շրթունքներն ու լեզուները մեծախօս,

որոնք ասացին. «Երկարեցնենք մեր լեզուները, մենք շրթունք ունենք,

արդ՝ ո՞վ է մեր տէրը»:

Աղքատի տառապանքին եւ տնանկի հեծութեան համար

այժմ ես կ՚ելնեմ, - ասում է Տէրը, - կը բերեմ իմ փրկութիւնը

եւ վստահ կը լինեմ նրանց վրայ:

Տիրոջ խօսքերը սուրբ խօսքեր են,

ինչպէս ընտիր ու փորձուած արծաթ՝ եօթնապատիկ մաքրուած եւ զտուած հողից:

Դու, Տէ՛ր, պահպանեցիր մեզ

եւ փրկեցիր այս ազգից մինչեւ յաւիտենութիւն:

Ամէն կողմ ամբարիշտներ են շրջում.

քո բարձրութեան համեմատ դու մեծութի՛ւն տուր մարդկանց որդիներին:

12

ԱՂՕԹՔ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Մինչեւ ե՞րբ, Տէ՛ր, պիտի մոռանաս ինձ իսպառ,

մինչեւ ե՞րբ պիտի շրջես երեսդ ինձնից:

Մինչեւ ե՞րբ խռովք ունենամ իմ հոգում

եւ ամենօրեայ ցաւ՝ իմ սրտում:

Մինչեւ ե՞րբ թշնամին պիտի բռնանայ ինձ վրայ:

Նայի՛ր եւ լսի՛ր ինձ, Տէ՛ր իմ Աստուած,

լո՛յս տուր, Տէ՛ր, իմ աչքերին,

որ երբեք մահուան քուն չմտնեմ:

Թշնամիս թող չասի, թէ՝ յաղթեցի նրան,

կամ հալածիչներս ցնծան, եթէ սասանուեմ:

Ես ողորմութեանդ վրայ յոյս դրի, Տէ՛ր,

սիրտս հրճուեց քո փրկագործութեամբ.

կ՚օրհներգեմ քեզ, Տէ՛ր, բարերա՛րդ իմ:

13

ՄԱՐԴԿԱՆՑ ԱՆՕԳՆԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Անզգամն ասաց իր սրտում, թէ՝ չկայ Աստուած.

ապականուեցին ու պղծուեցին իրենց անօրէնութեան մէջ,

եւ չկայ մէկը, որ բարութիւն գործի:

Տէրն երկնքից նայեց բոլոր մարդկանց որդիներին՝

տեսնելու, թէ կա՞յ մի իմաստուն, որ Աստծուն փնտռի:

Բոլորը խոտորուեցին, միասին անպիտան դարձան.

բարութիւն անող չկայ, ոչ իսկ մէկ հոգի:

Ինչպէ՞ս չեն գիտակցում բոլոր նրանք, ովքեր անօրէնութիւն են գործում,

ովքեր խժռում են իմ ժողովրդին իբրեւ կերակուր ու հաց

եւ Տիրոջը չեն դիմում:

Այնտե՛ղ են երկիւղից սարսում, ուր երկիւղ չկայ,

քանզի Տէրը արդարների ազգի մէջ է:

Աղքատի մտածմունքը ամօթ համարեցին,

Տէրն է յոյսը նրա:

Ո՞վ կը տայ Սիոնից փրկութիւնն Իսրայէլի:

Երբ Տէրն իր ժողովրդին վերադարձնի գերութիւնից,

Յակոբը կը ցնծայ, եւ Իսրայէլն ուրախ կը լինի:

14

Ի՞ՆՉ Է ՊԱՀԱՆՋՈՒՄ ՏԷՐԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Տէր, ո՞վ պիտի ապրի քո վրանում,

կամ ո՞վ պիտի բնակուի քո սուրբ լերան վրայ.

նա, ով անբասիր է ընթանում, արդար գործ է կատարում,

ճշմարտութիւն խօսում իր սրտում:

Ով չի նենգել իր լեզուով եւ ընկերոջը վատութիւն չի արել,

Մերձաւորներից նախատինք նա չի ստանում,

եւ չարագործն անարգուած է նրա աչքում:

Այդպիսին փառաբանում է նրանց, ովքեր երկիւղ ունեն Տիրոջից,

երդւում է իր բարեկամին չի դրժում:

Իր արծաթը վաշխով չի տալիս,

իրաւունքի դէմ կաշառք չի վերցնում:

Ով անում է այս, նա յաւիտեան չի սասանուի:

15

ԱՂՕԹՔ ՎՍՏԱՀՈՒԹԵԱՆ

Սաղմոս Դաւթի, արձանագիր[546]

Պահպանի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ,

քանզի քեզ վրայ դրի յոյսն իմ:

Տիրոջն ասացի. «Իմ Տէրն ես դու,

ինձ արուած բարիքները քեզնից են:

Քո սրբերին, որոնք քո երկրում են,

սքանչելագործութեամբ ցոյց տուիր իմ բոլոր ցանկութիւնները:

Շատացան նրանց հիւանդութիւնները, որ այսուհետեւ յաճախակի են դառնալու:

Չեմ մասնակցի նրանց արիւնալի հաւաքներին

եւ նրանց անունը չեմ յիշատակի իմ շրթունքներով:

Տէ՜ր, իմ ժառանգութեան եւ իմ բաժակի բաժին,

ժառանգութիւնս դու ես կրկին ինձ վերադարձնելու:

Ինձ վիճակ ընկաւ ընտրեալների մէջ լինելու,

եւ իմ բաժին ժառանգութիւնն հաճելի եղաւ ինձ:

Պիտի օրհներգեմ Տիրոջը, որ իմաստուն դարձրեց ինձ,

եւ գիշերն անգամ երիկամներս ինձ խրատում էին:

Սկզբից եւեթ Տիրոջը մշտապէս տեսնում էի իմ առջեւ.

նա իմ աջ կողմում է, որպէսզի չսասանուեմ:

Դրա համար ուրախ եղաւ սիրտն իմ, եւ ցնծաց լեզուն իմ,

իսկ մարմինն իմ կը հանգստանայ յոյսով.

10 քանզի դժոխքում չես թողնի դու ինձ,

եւ քո սրբին ապականութիւն տեսնել չես տայ:

11 Ինձ ցոյց տուիր կեանքի քո ճանապարհները,

քո աջի քաղցրութիւնից ու վայելչութիւնից լիովին յագեցրիր ինձ երեսիդ ուրախութեամբ:

16

ԱՆՄԵՂԻ ԱՂՕԹՔԸ

Աղօթք Դաւթի

Արդարութեանն ակա՛նջ դիր, Տէ՛ր,

նայի՛ր իմ խնդրանքին եւ լսի՛ր աղօթքս,

որ նենգ շրթներով չէ:

Դատաստանս քեզնից թող չլինի,

եւ աչքերն իմ ճշմարտութիւնը թող տեսնեն:

Փորձեցիր սիրտն իմ եւ քննեցիր գիշերով,

փորձեցիր ինձ, եւ իմ մէջ անիրաւութիւն չգտնուեց:

Բերանն իմ չի պատմի մարդկանց որդիների գործերը.

քո շրթների խօսքերի շնորհիւ ես հաստատ կը մնամ դժուարին ճանապարհներին:

Հաստատո՛ւն պահիր շաւիղն իմ քո ճանապարհին,

որ ընթացքս չխոտորուի:

Ես քե՛զ կանչեցի, Տէ՛ր,

քանի որ լսեցիր ինձ, Աստուա՛ծ.

դէպի ի՛նձ խոնարհեցրու ականջդ եւ լսի՛ր իմ խօսքերը:

Սքանչելի դարձրիր քո ողորմութիւնները,

դու, որ աջիդ գտնուող հակառակորդներից փրկում ես նրանց,

որոնք իրենց յոյսը դրել են քեզ վրայ:

Պահպանի՛ր ինձ աչքի բբի պէս,

քո թեւերի հովանու տակ ծածկի՛ր ինձ

ամբարիշտների երեսից, որոնք տառապեցրին ինձ:

Թշնամիներն ինձ պաշարեցին՝

10 խիստ պարարտացան

եւ նրանց բերանն ամբարտաւանութիւն բարբառեց:

11 Վռնդեցին ինձ, եւ արդ դարձեալ շուրջս պատելով,

մտադրուեցին ինձ գետին տապալել:

12 Ինձ թուացին իբրեւ առիւծ, որ պատրաստ է որսի վրայ նետուելու,

իբրեւ կորիւն առիւծի՝ նստած դարանում:

13 Ելի՛ր, Տէ՛ր, հասի՛ր եւ արգելի՛ր նրանց,

փրկի՛ր ինձ ամբարիշտների սրից ու թշնամու ձեռքից:

14 Տէ՛ր, վերացրո՛ւ նրանց աշխարհից,

ցրի՛ր նրանց եւ խորտակի՛ր կեանքը նրանց:

Քո պահեստներից լցուեց որովայնը նրանց,

յագեցան նրանք կերակուրներով եւ մնացածը թողեցին իրենց երեխաներին:

15 Իսկ ես արդարութեամբ կ՚երեւամ քո առաջ,

կը յագենամ՝ տեսնելով փառքը քո:

17

ԴԱՒԹԻ ՅԱՂԹԱԿԱՆ ԵՐԳԸ

Այսուհետեւ՝ Տիրոջ ծառայ Դաւթի՝ քաջամարտիկի մասին, որն օրհնութեան այս խօսքերը Տիրոջն ուղղեց այն օրը, երբ Տէրը փրկեց նրան բոլոր թշնամիների ու Սաւուղի ձեռքից. եւ ասաց.

Սիրում եմ քեզ, Տէ՛ր, զօրութի՛ւն իմ.

ո՛վ Տէր, պահպանի՛չ իմ, ապաւէ՛ն իմ եւ փրկի՛չ:

Աստուած օգնականս է, ես յոյսս դրել եմ նրա վրայ.

իմ ապաւէնն է, փրկութեանս եղջիւրը, ինձ ընդունողը:

Օրհնելով կը կանչեմ Տիրոջը,

եւ իմ թշնամիներից կ՚ազատուեմ:

Մահուան տառապանքը շրջապատեց ինձ,

եւ անօրէնութեան հեղեղն ինձ վրդովեց:

Դժոխքի ցաւերը պաշարեցին ինձ,

եւ մահացու վտանգներն ինձ հասան:

Նեղութեանս մէջ ես Տիրոջը դիմեցի

եւ իմ Աստծուն աղաղակեցի.

Նա լսեց ինձ եւ իմ աղօթքի ձայնն իր սուրբ տաճարից,

նրան ուղղուած աղաղակս նրա ականջին է հասնելու:

Ցնցուեց ու դողաց երկիրը,

եւ լեռների հիմքերը սասանուեցին ու խախտուեցին,

քանզի բարկացաւ նրանց վրայ Աստուած:

Նրա բարկութիւնից ծուխ բարձրացաւ,

երեսից հուր բորբոքուեց,

եւ կայծակներ ճարճատեցին նրանից:

10 Ցածրացրեց նա երկինքն ու իջաւ,

եւ նրա ոտքերի տակ մառախուղ էր:

11 Ելաւ նա քերովբէների վրայ ու թռաւ,

սլացաւ հողմի թեւերով:

12 Խաւարն իր համար ծածկոյթ դարձրեց,

եւ շուրջբոլորն իր տունը եղաւ՝ օդի ամպերի թանձր ջրերով:

13 Նա փայլատակեց նրանց առջեւ,

ամպերը կարկուտ եւ հրեղէն կայծակներ արձակեցին:

14 Որոտաց Տէրն երկնքից,

եւ Բարձրեալն իր ձայնը լսել տուեց կարկտով ու հուր կայծակներով:

15 Ուղարկեց իր նետերն ու ցրեց դրանք,

շատացրեց իր կայծակները եւ սփռեց դրանք:

16 Քո զայրոյթից, Տէ՛ր, եւ քո բարկութեան հողմի շառաչից

երեւացին ջրերի ակունքները, եւ յայտնուեցին հիմքերն աշխարհի:

17 Վերից փութալով՝ Տէրը վերցրեց ինձ,

վերցրեց ինձ ջրերի հեղեղից:

18 Տէրը կը փրկի ինձ իմ զօրեղ թշնամիներից ու ինձ ատողներից,

որոնք աւելի հզօր են, քան ես:

19 Նրանք ինձ վրայ հասան չարչարանքներիս օրերին,

բայց Տէրն ինձ զօրութիւն տուեց

20 ու անդորրութիւն պարգեւեց:

Եւ Տէրը կը փրկի ինձ,

քանզի նա ինձ հաւանեց:

21 Տէրն ինձ կը հատուցի ըստ իմ արդարութեան,

ըստ իմ անբծութեան կը հատուցի ինձ:

22 Ես կը պահեմ Տիրոջ ճանապարհը

եւ իմ Աստծու դէմ ամբարշտութիւն չեմ անի:

23 Նրա բոլոր օրէնքներն իմ առջեւ են,

նա արդարութիւնն իր չհեռացրեց ինձնից:

24 Եւ ես անբասիր կը լինեմ նրա հանդէպ,

կը զգուշանամ իմ անօրէնութիւնից:

25 Տէրն ինձ կը հատուցի ըստ իմ արդարութեան,

ըստ իմ ձեռքերի մաքրութեան, որ նրա աչքի առջեւ է:

26 Սրբի հետ սուրբ կը լինես, Տէ՛ր,

անարատ մարդու հետ՝ անարատ:

27 Ընտրեալների հետ ընտրեալ կը լինես

եւ խոտորուածներին կը կործանես:

28 Դու փրկում ես հեզ ժողովուրդներին,

իսկ ամբարտաւանների աչքերը խոնարհեցնում:

29 Դու լոյս ես տալիս իմ ճրագին, Տէ՛ր.

Աստուա՛ծ իմ, լուսաւորի՛ր ինձ խաւարում:

30 Քեզնով կը փրկուեմ ես փորձութիւնից,

Աստծուս շնորհիւ պարիսպներ կը յաղթահարեմ:

31 Աստուա՛ծ իմ, անթերի են քո ճանապարհները,

ընտիր են խօսքերը Տիրոջ,

նա ապաւէնն է բոլոր նրանց,

ովքեր յոյսը դրել են նրա վրայ.

32 քանզի Տիրոջից բացի ո՞վ է Աստուած,

կամ ո՞վ է Աստուած մեր Աստծուց բացի:

33 Աստուա՛ծ, դու ինձ ուժ պարգեւեցիր

եւ իմ ճանապարհն անբիծ դարձրիր:

34 Ինձ ոտքեր տուիր եղջերուի ոտքերի նման,

եւ բարձր տեղերի վրայ կանգնեցրիր ինձ:

35 Ձեռքերս վարժեցրիր պատերազմի,

իսկ բազուկն իմ դարձրիր ինչպէս հաստ աղեղ:

36 Տուիր ինձ նաեւ քո փրկարար պաշտպանութիւնը:

Աջդ զօրավիգ եղաւ ինձ,

իսկ խրատդ միշտ կանգուն պահեց.

քո խրատն իմաստուն կը դարձնի ինձ:

37 Ընդարձակեցիր ուղիս իմ ոտքերի տակ,

եւ ընթացքն իմ չտկարացաւ:

38 Հալածելով թշնամիներիս՝ ես կը հասնեմ նրանց

ու ետ չեմ դառնայ, մինչեւ չոչնչացնեմ նրանց:

39 Ես կ՚ընկճեմ նրանց, որ այլեւս չկարողանան կանգնել,

եւ նրանք կ՚ընկնեն իմ ոտքերի տակ:

40 Դու ինձ պատերազմելու զօրութիւն տուիր,

դէմս ելնողներին ոտքերիս տակ գցեցիր:

41 Թշնամիներիս դու հալածեցիր,

իսկ ինձ ատողներին ոչնչացրիր:

42 Աղաղակեցին նրանք, բայց չկար մէկը, որ փրկէր նրանց,

կանչեցին Տիրոջը, բայց նա չլսեց նրանց:

43 Ես կը փշրեմ, հողմափոշի կը դարձնեմ նրանց,

փողոցների ցեխի պէս կը տրորեմ նրանց:

44 Տէրն ինձ կը փրկի ժողովրդի ըմբոստութիւնից

եւ ինձ հեթանոսների գլուխ կը կարգի:

45 Իմ չճանաչած ժողովուրդն ինձ ծառայեց

եւ համակ ականջ դարձած՝ լսեց ինձ:

46 Օտարների որդիներն ինձ ստեցին,

օտարների որդիները մաշուեցին՝ խոտորուելով իրենց շաւղից:

47 Կենդանի է Տէրն ու օրհնեալ է Աստուած,

եւ թող բարձր լինի Աստուածն իմ փրկութեան:

48 Աստուածն իմ, որ լուծում է վրէժն իմ

եւ ժողովուրդներին ինձ է հնազանդեցնում,

49 որ փրկում է ինձ իմ գազազած թշնամիներից.

դու բարձր դասեցիր ինձ իմ հակառակորդներից,

անիրաւ մարդուց ազատեցիր ինձ:

50 Դրա համար գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ հեթանոսների մէջ

եւ քո անուանը սաղմոս պիտի երգեմ:

51 Դու փրկութեամբ մեծարեցիր թագաւորիդ՝

ողորմելով քո օծեալ Դաւթին ու նրա սերնդին յաւիտեանս յաւիտենից:

18

ԱՍՏԾՈՒ ՓԱՌՔԸ ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Երկինքը պատմում է Աստծու փառքը,

եւ երկնքի հաստատութիւնը յայտնում է նրա ձեռքի գործերը:

Օրը օրուան միտք է հաղորդում,

եւ գիշերը գիշերուան գիտութիւն է ցոյց տալիս:

Չկան բառեր, ոչ էլ խօսքեր, դրանց հնչիւնները լսելի չեն:

Ողջ երկիրն է բռնել ձայնը նրանց,

եւ մինչեւ աշխարհի ծայրն են հասել խօսքերը նրանց:

Արեւի մէջ նա վրանն իր խփեց,

իսկ ինքն ասես փեսայ լինի,

որ ելնում է իր առագաստից.

ցնծում է նա որպէս հսկայ՝ ընթանալով իր ճանապարհով:

Երկնքի ծայրերից է նրա ծագումը,

իսկ դադարը՝ մինչեւ ծայրերը նրա,

ու չկայ մէկը, որ թաքնուի նրա տապից:

ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԸ

Տիրոջ օրէնքն անբիծ է եւ վերափոխում է հոգիները.

Տիրոջ վկայութիւնն ստոյգ է եւ իմաստուն է դարձնում տհասներին:

Տիրոջ արդարութիւնն ուղիղ է եւ զուարճացնում է սրտերը.

Տիրոջ պատուիրանները լոյս են ու լոյս են տալիս աչքերին:

10 Տիրոջ երկիւղը սուրբ է եւ սուրբ է մնում յաւիտեան:

Տիրոջ դատաստանները ճշմարիտ են եւ ինքնին՝ արդար:

11 Ոսկուց ու շատ թանկագին քարերից ցանկալի են դրանք,

նոյնպէս եւ քաղցր՝ մեղրից ու խորիսխից աւելի:

12 Եւ քանի որ քո ծառան պահպանում է դրանք,

պահպանելու վարձը մեծ կը լինի:

13 Նրա յանցանքներն ո՞վ կարող է մտքում պահել.

իմ գաղտնիքներից մաքրի՛ր ինձ, Տէ՜ր:

14 Օտարներից պահպանի՛ր քո ծառային, որ նրանք ինձ չտիրեն.

այնժամ ես անբիծ կը լինեմ ու կը մաքրուեմ մեծ մեղքերից:

15 Թող քեզ հաճելի լինեն բերանիս խօսքերը,

եւ սրտիս խորհուրդներն յարաժամ քո առջեւ լինեն,

Տէ՜ր, օգնակա՛ն իմ եւ փրկի՛չ իմ:

19

ԱՂՕԹՔ ԱՐՔԱՅԻ ՀԱՄԱՐ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Անձկութեան օրը կը լսի քեզ Տէրը,

եւ օգնական կը լինի քեզ Յակոբի Աստծու անունը:

Տէրն իր սուրբ Սիոնից քեզ օգնութիւն կ՚ուղարկի

եւ կ՚ընդունի քեզ:

Թող յիշի Տէրը քո բոլոր ընծաները

եւ ողջակէզներդ ընդունելի թող համարի:

Տէրը քեզ կը տայ, ինչ որ ուզի քո սիրտը,

եւ քո բոլոր մտադրութիւնները նա կը կատարի:

Մենք կը ցնծանք քո փրկութեամբ,

Աստծու անունով մենք կը մեծարուենք:

Տէրը կը կատարի քո բոլոր խնդրանքները:

Այժմ հասկացանք, որ Տէրը փրկեց իր օծեալին:

Նա կը լսի նրան իր սուրբ երկնքից

իր փրկարար աջի զօրութեամբ:

Ոմանց աչքը ռազմակառքերին է, ուրիշներինը՝ երիվարներին:

իսկ մենք մեր Աստծու անունն ենք կանչում:

Նրանք կործանուեցին ու ընկան,

իսկ մենք ոտքի կանգնեցինք եւ ուղղուեցինք:

10 Տէ՜ր, պահպանի՛ր թագաւորին եւ լսի՛ր մեզ այն օրը, երբ ձայն տանք քեզ:

20

ԹԱԳԱՒՈՐԸ ՅՈՅՍԸ ԴՆՈՒՄ Է ՏԻՐՈՋ ՎՐԱՅ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Տէ՜ր, զօրութեամբ քո պիտի ուրախանայ թագաւորը,

եւ յոյժ ցնծայ քո փրկութեամբ:

Նրա սրտի ուզածը տուիր նրան

եւ նրա շրթունքների ցանկութիւնը չմերժեցիր:

Քո քաղցր օրհնութեամբ այցելեցիր նրան

եւ թանկագին քարերով ընդելուզուած պսակ դրիր նրա գլխին:

Կեանք խնդրեց քեզնից,

եւ նրան տուիր երկար օրեր՝ յաւիտեանս յաւիտենից:

Մեծ է նրա փառքը քեզնից եղած փրկութեամբ, փառք ու պարծանք կը դնես նրա վրայ:

Օրհնութեան մէջ կը հաստատես նրան յաւիտեանս յաւիտենից,

կ՚ուրախացնես նրան քո երեսի խնդութեամբ:

Թագաւորն իր յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ,

եւ Բարձրեալի ողորմութեամբ նա չի սասանուի:

Թող ձեռքդ անպակաս լինի քո թշնամիների վրայ,

եւ աջդ հասնի բոլոր քեզ ատողներին:

10 Երբ դու երեւաս,

նրանց հրաբորբոք հնոց կը դարձնես.

Տէրն իր զայրոյթով կը խռովի նրանց,

եւ հուրը նրանց կը լափի:

11 Երկրից կը կորչի պտուղը նրանց,

իսկ մարդկանց որդիներից՝ սերունդը նրանց:

12 Չարամտութեամբ խոտորուեցին քեզնից, դաւեր նիւթեցին,

բայց չեն կարող իրագործել դրանք:

13 Դու նրանց հալածական կ՚անես,

եւ նրանց երեսը կ՚ուղղես քո հաւատարիմների կողմը:

14 Բա՛րձր եղիր, Տէ՜ր, քո զօրութեամբ.

օրհնենք եւ սաղմոս երգենք քո զօրութեանը:

21

ԱՐԴԱՐԻ ՏԱՌԱՊԱՆՔՆԵՐՆ ՈՒ ՅՈՅՍԸ

Այսուհետեւ՝ առաւօտեան օգնութեան մասին. սաղմոս Դաւթի

Աստուա՛ծ իմ, Աստուա՛ծ, նայի՛ր ինձ, ինչո՞ւ լքեցիր ինձ,

յանցանքներիս պատճառով հեռու մնացիր իմ փրկութիւնից:

Աստուա՛ծ իմ, քեզ կանչեցի ցերեկով, բայց չլսեցիր ինձ,

կանչեցի գիշերով՝ բայց չանսացիր ինձ:

Դու ապրում ես սրբերի մէջ

եւ գովերգւում Իսրայէլում:

Քեզ վրայ յոյս դրին հայրերը մեր,

յոյս դրին քեզ վրայ, եւ դու փրկեցիր նրանց:

Առ քեզ աղաղակեցին ու ապրեցին,

քեզ վրայ յոյս դրին եւ ամօթով չմնացին:

Բայց ես որդ եմ եւ ոչ թէ մարդ,

մարդկանց համար նախատինք եմ եւ անարգանք՝ ժողովուրդներին:

Բոլոր ինձ տեսնողներն արհամարհում էին ինձ,

խօսում շրթունքներով եւ շարժում գլուխներն իրենց՝ ասելով.

«Յոյսը դրել է Տիրոջ վրայ,

դէ թող փրկի ու ազատի նրան,

եթէ սիրում է նրան»:

10 Դո՛ւ հանեցիր ինձ արգանդից,

իմ յոյսը դարձար մօրս կաթով սնուելու օրից:

11 Քե՛զ յանձնուեցի ես արգանդից,

մօրս որովայնից սկսած՝ դու ես Աստուածն իմ:

12 Մի՛ հեռացիր ինձնից, քանզի մօտ են վտանգները,

եւ չկայ մէկը, որ օգնի ինձ:

13 Բազում եզներ շրջապատեցին ինձ,

եւ պարարտ ցուլերը պաշարեցին ինձ:

14 Մռնչացող ու յափշտակող առիւծների պէս

ինձ վրայ բացին բերաններն իրենց:

15 Հոսեցի ես ինչպէս ջուր,

խախտուեցին իմ բոլոր ոսկորները,

եւ սիրտս հալած մոմ դարձաւ որովայնիս մէջ:

16 Զօրութիւնն իմ չորացաւ խեցու նման,

լեզուս կպաւ քիմքիս,

եւ ինձ իջեցրին մահուան հողի մէջ:

17 Չորս կողմս բազում շներ հաւաքուեցին,

եւ չարագործների ամբոխն ինձ պաշարեց:

18 Ծակեցին ձեռքերն ու ոտքերն իմ,

հաշուեցին բոլոր ոսկորներս,

նրանք նայեցին ու տեսան ինձ:

19 Հագուստներս բաժանեցին իրար մէջ,

եւ պատմուճանիս վրայ վիճակ գցեցին:

20 Դու, Տէ՛ր, օգնութիւնդ ինձնից հեռու մի՛ պահիր,

այլ օգնի՛ր ինձ, Տէ՛ր:

21 Փրկի՛ր ինձ սրից, փրկի՛ր միամօրիկիս շների ձեռքից:

22 Ազատի՛ր ինձ առիւծի բերանից,

եւ խեղճ անձն իմ՝ միեղջերուի եղջիւրից:

ԳՈՀԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ

23 Անունդ պիտի հռչակեմ իմ եղբայրներին,

ժողովատեղում պիտի օրհնեմ քեզ:

24 Աստուածավախնե՛ր, օրհնեցէ՛ք Տիրոջը,

եւ թող Յակոբի բոլոր զաւակները փառաբանեն նրան:

25 Իսրայէլի ողջ սերունդը երկիւղ պիտի կրի Տիրոջից,

քանզի Տէրը չարհամարհեց ու չանարգեց աղօթքն աղքատիս եւ երեսն ինձնից չշրջեց,

այլ երբ ձայն տուի նրան՝ լսեց ինձ:

26 Քո մասին է գովքն իմ,

մեծ հաւաքներում պիտի օրհնեմ քեզ:

Ուխտս պիտի կատարեմ նրա բոլոր երկիւղածների առջեւ:

27 Տնանկները պիտի ուտեն ու յագենան,

Տիրոջը փնտռողները պիտի օրհնեն նրան:

Նրանց սրտերը կ՚ապրեն յաւիտեանս յաւիտենից:

28 Աշխարհի բոլոր ծայրերից մարդիկ կը վերյիշեն ու կը դառնան Տիրոջը:

Բոլոր ազգատոհմերը կ՚երկրպագեն նրան,

29 քանզի Տիրոջն է արքայութիւնը,

եւ նա է տիրում բոլոր հեթանոսների վրայ:

30 Լիացան եւ երկրպագեցին նրան երկրի բոլոր մեծամեծները,

եւ ամէն ոք, որ գերեզման է իջնում, նրա առջեւ պիտի ընկնի:

31 Նրանով է ապրում անձն իմ,

եւ իմ սերունդը պիտի ծառայի նրան:

32 Գալիք սերունդներին պիտի պատմեմ Տիրոջ մասին,

Տիրոջ գործած արդարութիւնը պիտի աւանդուի

այն ժողովրդին, որ ծնուելու է:

22

ՏԷՐՆ ԻՄ ՀՈՎԻՒՆ Է

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Տէրն իմ հովիւն է,

եւ ինձ ոչինչ չի պակասի:

Դալար վայրերում նա ինձ բնակեցրեց

եւ հանդարտ ջրերի մօտ ինձ սնուցեց:

Նա կենդանացրեց ինձ,

յանուն իր անուան առաջնորդեց ինձ արդարութեան ճանապարհներով:

Եթէ նոյնիսկ անցնեմ մահուան ստուերների միջով,

չեմ վախենայ չարից,

քանզի դու, Տէ՛ր, ինձ հետ ես:

Քո ցուպն ու գաւազանն ինձ կը մխիթարեն:

Իմ առջեւ սեղան պատրաստեցիր հալածիչներիս աչքերի դիմաց:

Գլուխս իւղով օծեցիր,

եւ քո բաժակն ինձ արբեցրեց անխառն գինու պէս:

Ողորմութիւնը քո, Տէ՛ր, պիտի հետեւի ինձ կեանքիս բոլոր օրերին,

երկար օրեր ես Տիրոջ տանը պիտի բնակուեմ:

23

ՏԻՐՈՋ ՄՈՒՏՔԸ ՍՐԲՈՒԹԵԱՆ ՏԱՃԱՐ

Դաւթի կիրակնօրեայ սաղմոսը

Տիրոջն է երկիրն իր ամբողջութեամբ,

աշխարհն իր բոլոր բնակիչներով:

Նրա հիմքերն անձամբ գցեց ծովի վրայ,

եւ գետերի վրայ հաստատեց նրան:

Ո՞վ կը բարձրանայ Տիրոջ լեռը,

կամ ո՞վ կը կանգնի նրա սրբավայրում.

նա, ով մաքուր ձեռքեր եւ անբիծ սիրտ ունի,

ով յանձն չի առել ունայնութիւն

ու նենգութեամբ չի երդուել իր ընկերոջը:

Նա՛ է, որ օրհնութիւն կը ստանայ Տիրոջից,

եւ ողորմութիւն իր փրկարար Աստծուց:

Այս սերունդն է, որ փնտռում է Տիրոջը,

որ ուզում է տեսնել համար երեսը Յակոբի Աստծու:

Վե՛ր քաշեցէք, իշխաննե՛ր, դռները ձեր,

թող բացուեն յաւիտենական դռները,

եւ փառքի արքան թող ներս մտնի:

Հանգիստ:

Ո՞վ է այս փառքի արքան,

- կարողութեամբ հզօր Տէրն է նա,

պատերազմում զօրեղ Տէրը:

Վե՛ր քաշեցէք, իշխաննե՛ր, դռները ձեր,

թող բացուեն յաւիտենական դռները,

եւ փառքի արքան թող ներս մտնի:

10 Ո՞վ է այս փառքի արքան,

- զօրութիւնների Տէրը՝ նա ինքն է փառքի արքան:

24

ԱՂՕԹՔ ՎՏԱՆԳԻ ՊԱՀԻՆ

Այսուհետեւ՝ Սաղմոս Դաւթի

Դէպի քեզ, Տէ՛ր, բարձրացրի հոգիս:

Աստուա՛ծ իմ, քեզ վրայ դրի յոյսն իմ,

թող ամօթով չմնամ,

եւ թշնամիներս չծիծաղեն ինձ վրայ:

Բոլոր նրանք, ովքեր յոյսով սպասում են քեզ,

ամօթով պիտի չմնան,

այլ ամօթով պիտի մնան անօրէններն իրենց ունայնութեան մէջ:

Տէ՛ր, ցո՛յց տուր ինձ քո ճանապարհները

եւ քո շաւիղները սովորեցրո՛ւ ինձ:

Ինձ առաջնորդի՛ր քո ճշմարտութեան մէջ

եւ ուսուցանի՛ր ինձ,

քանզի դու ես փրկիչ Աստուածն իմ,

ու ես հանապազ քեզ եմ սպասում:

Յիշի՛ր, Տէ՛ր, քո գթութիւններն ու ողորմութիւնները,

որոնք յաւիտենական են:

Իմ մանկութեան եւ տհասութեան մեղքերը մի՛ յիշիր,

այլ յիշի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քո ողորմութեամբ՝ ըստ քո բարութեան,

քանզի դու քաղցր եւ ուղիղ ես, Տէ՛ր:

Դրա համար էլ մեղաւորներին

դնում ես օրէնքի գիտութեան ճանապարհի վրայ:

Հեզերին առաջնորդում ես դատաստանի մէջ,

հեզերին սովորեցնում քո ճանապարհները:

10 Տիրոջ բոլոր ուղիները

ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն են նրանց համար,

ովքեր պահում են նրա ուխտն ու վկայութիւնը:

11 Յանուն քո անուան, Տէ՛ր, քաւութի՛ւն տուր իմ մեղքերին,

քանզի շատացան դրանք:

12 Ո՞վ է այն մարդը, որ վախենում է Տիրոջ ից,

Տէրը նրան սովորեցնելու է Իր ընտրած ուղին:

13 Նա բարութեան մէջ պիտի հանգչի,

եւ նրա սերունդը երկիրը պիտի ժառանգի:

14 Տէրը զօրացուցիչն է իր երկիւղածների

եւ իր ուխտը նրանց է սովորեցնում:

15 Աչքերն իմ մշտապէս Տիրոջն են ուղղուած,

եւ նա՛ պիտի հանի ոտքերս թակարդից:

16 Նայի՛ր ինձ եւ ողորմի՛ր ինձ,

քանզի միամօրիկ եմ ես եւ աղքատ:

17 Սրտիս նեղութիւնները խիստ շատացան,

ազատի՛ր ինձ իմ վշտերից:

18 Տե՛ս իմ նուաստացումն ու տառապանքը

եւ թողութի՛ւն արա իմ բոլոր մեղքերին:

19 Տե՛ս՝ թշնամիներս որքա՜ն բազմացան

եւ անիրաւ ատելութեամբ ինձ ատեցին:

20 Պահպանի՛ր ինձ ու փրկի՛ր ինձ,

եւ թող ամօթով չմնամ, որ յոյսս դրի քեզ վրայ:

21 Անբիծներն ու արդարներն ինձ կցորդ եղան,

եւ ես սպասեցի քեզ:

22 Փրկի՛ր, Աստուա՛ծ, Իսրայէլն իր բոլոր նեղութիւններից:

25

ԱՆՄԵՂ ՄԱՐԴՈՒ ԱՂՕԹՔԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Դա՛տ արա ինձ, Տէ՛ր,

քանզի անբասիր ընթացայ, յոյսս դրի Տիրոջ վրայ,

որ չլինեմ տկար:

Փորձի՛ր ինձ, Տէ՛ր, եւ քննի՛ր ինձ,

փորձի՛ր երիկամներս ու սիրտս:

Ողորմութիւնդ, Տէ՛ր, աչքիս առջեւ է,

եւ ճշմարտութիւնդ հաճելի է ինձ:

Ունայնամիտների աթոռին ես չեմ նստի

եւ անօրէնների մօտ ես չեմ գնայ:

Չարագործների ամբոխը ես ատեցի

եւ ամբարիշտների կողքին չեմ բազմի:

Սրբութեամբ կը լուամ ձեռքերն իմ

եւ սեղանիդ շուրջը կը նստեմ, Տէ՛ր.

թող լսեմ քո օրհնութեան ձայնը

եւ պատմեմ քո բոլոր հրաշալիքները:

Տէ՛ր, սիրեցի քո տան վայելչութիւնը

եւ քո փառքի բնակութեան վայրը:

Մի՛ կործանիր ինձ ամբարիշտների հետ

եւ ոչ էլ կեանքս՝ արիւնահեղների հետ,

10 որոնց ձեռքերն անօրէնութեան մէջ են,

եւ աջը նրանց լի է կաշառքով:

11 Ես անբասիր ընթացայ,

փրկի՛ր ինձ, Տէ՛ր, եւ ողորմի՛ր ինձ:

12 Ոտքն իմ ուղիղ ճանապարհների վրայ թող լինի,

մեծ հաւաքներում քեզ պիտի օրհնեմ:

26

ԱՍՏԾՈՒ ՄՕՏ ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ ԵՄ

Սաղմոս Դաւթի, երբ դեռ օծուած չէր

Տէրն իմ լոյսն է ու կեանքը,

ո՞ւմից վախենամ.

Տէրն իմ կեանքի ապաւէնն է,

ո՞ւմից ես դողամ:

Երբ չարագործ նեղիչներս ու թշնամիներս մօտեցան ինձ՝ մարմինս ուտելու,

նրանք թուլացան ու ընկան:

Եթէ իմ դէմ պատերազմ պատրաստուի,

սիրտս չի սոսկայ.

եթէ իմ դէմ ճակատամարտի ելնեն,

միեւնոյն է, Տէ՛ր, յոյսս քեզ վրայ եմ դնելու:

Մի բան եմ խնդրել Տիրոջից,

եւ նոյնն եմ աղաչում,

որ կեանքիս բոլոր օրերին բնակուեմ Տիրոջ տանը,

տեսնեմ Տիրոջ վայելչութիւնը

եւ վերահսկեմ նրա տաճարում:

Չար օրերին նա ինձ թաքցրեց իր վրանում,

պատսպարեց ինձ իր վրանի ծածկի տակ:

Ժայռից բարձր պահեցիր ինձ,

այժմ էլ գլուխն իմ բարձրացրո՛ւ թշնամիներիս վրայ:

Շրջեմ եւ օրհնութեան պատարագ մատուցեմ Նրա վրանում,

օրհներգեմ եւ սաղմոս երգեմ Տիրոջը:

Լսի՛ր ձայնն իմ, Տէ՛ր,

քանզի քեզ կանչեցի,

ողորմի՛ր ինձ եւ ակա՛նջ դիր,

քանզի սիրտն իմ քեզ դիմեց,

եւ հայեացքն իմ փնտռեց, փնտռեց քո երեսը, Տէ՛ր:

Մի՛ դարձրու երեսդ ինձնից

եւ բարկութեամբ մի՛ շրջուիր քո ծառայից:

Իմ օգնականն եղիր, Տէ՛ր,

եւ մի՛ անարգիր ինձ ու մի՛ լքիր, փրկիչ Աստուա՛ծ իմ:

10 Իմ հայրն ու մայրը լքեցին ինձ,

բայց Տէրն ինձ ընդունեց:

11 Սովորեցրո՛ւ ինձ, Տէ՛ր, քո ճանապարհը

եւ առաջնորդի՛ր ինձ քո ուղիղ շաւիղներով:

12 Իմ թշնամիների պատճառով ինձ նեղողների ձեռքը մի՛ մատնիր.

Իմ դէմ մեղսագործ վկաներ ելան

եւ չարախօսեցին ինձ իրենց անիրաւութեամբ:

13 Հաւատում եմ, որ կը տեսնեմ Տիրոջ բարութիւնը ողջերի երկրում:

14 Սպասի՛ր Տիրոջն ու քաջալերուի՛ր,

սիրտդ թող ամրապնդուի,

Տիրո՛ջն սպասիր:

27

ԱՂՕԹՔ Ի ՏԵՍ ՎԵՐԱՀԱՍ ՄԱՀՈՒԱՆ

Սաղմոս Դաւթի

Քեզ կանչեցի, Տէ՛ր,

անարձագանք մի՛ թողնիր ինձ, Աստուա՛ծ իմ.

եթէ երբեւէ լուռ մնաս,

կը նմանուեմ նրանց, ովքեր գերեզման են իջնում:

Լսի՛ր, Տէ՛ր, պաղատանքիս ձայնը,

երբ ես աղաչեմ քեզ,

երբ ձեռքերս դէպի սուրբ տաճարդ պարզեմ:

Ամբարիշտների շարքը մի՛ դասիր ինձ

եւ մի՛ կործանիր ինձ նրանց հետ,

որ անօրէնութիւն են գործում,

որ հաշտութեան մասին են խօսում իրենց ընկերների հետ,

բայց սրտներում չարութիւն կայ:

Վարձատրի՛ր նրանց, Տէ՛ր, ըստ իրենց արարքների,

իրենց անօրէն վարքի համեմատ հատուցի՛ր նրանց,

նրանց ձեռքերի գործին նայելով՝

տո՛ւր իրենց հատուցումն իրենց:

Նրանք ուշ չդարձրին Տիրոջ արածներին,

ոչ էլ նայեցին նրա ձեռքի գործերին:

Դու կը կործանես նրանց,

եւ այլեւս նրանք ոտքի չեն կանգնի:

Օրհնեալ է Տէրը,

քանզի լսեց ձայնն իմ աղօթքի:

Տէրն իմ օգնականն է ու պաշտպանը.

նրա վրայ դրեց իր յոյսը սիրտն իմ,

եւ մարմինս գոհացաւ ու զուարճացաւ.

ես յօժարակամ պիտի փառաբանեմ նրան:

Տէրը զօրութիւնն է իմ ժողվրդի, ապաւէնն իր օծեալի փրկութեան:

Փրկի՛ր քո ժողովրդին,

եւ օրհնի՛ր քո ժառանգորդներին,

հովուի՛ր ու յաւէտ բարձրացրո՛ւ նրանց:

28

ՏԻՐՈՋ ՁԱՅՆԸ ՓՈԹՈՐԿԻ ՄԷՋ

Սաղմոս Դաւթի. տաճարի նաւակատիքի օրհնութիւնը

Աստծո՛ւ որդիներ, մատուցեցէ՛ք Տիրոջը,

մատուցեցէ՛ք Տիրոջը խոյերի ձագեր:

Մատուցեցէ՛ք Տիրոջը փառք ու պատիւ,

տուէ՛ք Տիրոջը փառքն իր անուան

եւ երկրպագեցէ՛ք Տիրոջն իր սուրբ սրահում:

Տիրոջ ձայնը ջրերի վրայ է.

փառքի Աստուածը որոտաց,

Տէրն ինքն է անսպառ ջրերի վրայ:

Տիրոջ ձայնը ահարկու է,

Տիրոջ ձայնը փառահեղ է:

Տիրոջ ձայնը փշրում է մայրիները,

Տէրը կոտրատում է մայրիները Լիբանանի:

Տէրը կոտրատում է դրանք ինչպէս Լիբանանի մատաղ տունկերը,

որոնք սիրասուն են միեղջերուի ձագերի պէս:

Տիրոջ ձայնը ճեղքում է կրակի բոցը:

Տիրոջ ձայնը ցնցում է անապատը,

Տէրը դողացնում է Կադէսի անապատը:

Տիրոջ ձայնը ոտքի է կանգնեցնում եղնիկներին

եւ մերկացնում անտառները:

Նրա տաճարում բոլորը թող գովեն փառքը նրա:

10 Տէրը զսպում եւ ցածրացնում է ջրհեղեղները,

Տէրը յաւիտեան պիտի թագաւորի:

11 Տէրն իր ժողովրդին զօրութիւն պիտի տայ,

իր ժողովրդին պիտի օրհնի խաղաղութիւն պարգեւելով:

29

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔ

Սաղմոս Դաւթի. տաճարի նաւակատիքի օրհնութիւնը

Պանծացնում եմ քեզ, Տէ՛ր, քանզի ընդունեցիր ինձ

եւ չթողիր, որ թշնամիներս չարախնդան վրաս:

Տէր Աստուա՛ծ իմ,

կանչեցի քեզ,

եւ բուժեցիր ինձ:

Տէ՛ր, հոգիս դժոխքից հանեցիր

եւ փոսն իջնողների միջից փրկեցիր ինձ:

Սաղմո՛ս երգեցէք Տիրոջը, ո՛վ նրա սրբեր,

գոհութի՛ւն մատուցեցէք նրա սուրբ յիշատակին:

Նրա բարկութեան մէջ ցասում կայ,

իսկ նրա կամեցողութեան մէջ՝ կեանք:

Երեկոյեան լացը կը դադարի,

իսկ առաւօտեան ուրախութիւն կը լինի:

Իմ բարկութեան մէջ ես ասացի,

թէ յաւէտ չեմ սասանուի:

Տէ՛ր, քո կամքով ուժ տուիր իմ վայելչութեանը,

բայց երբ երեսդ դարձրիր ինձնից,

ես խռովայոյզ եղայ:

Քե՛զ կանչեցի, Տէ՛ր,

աղաչեցի իմ Աստծուն:

10 Ի՞նչ օգուտ ունես իմ արիւնից,

եթէ ապականութեան գբի մէջ թաղուեմ:

Միթէ հողը գոհութի՞ւն կը մատուցի քեզ

կամ կը պատմի՞ քո ճշմարտութիւնը:

11 Լսեց ինձ Տէրն ու ողորմեց,

Տէրը եղաւ իմ օգնականը:

12 Սուգս դարձրեց ուրախութիւն,

հանեց քուրձն իմ եւ խնդութիւն հագցրեց ինձ,

13 փառքս սաղմոս պիտի երգի քեզ,

որպէսզի այլեւս չզղջամ ես:

Տէ՛ր իմ Աստուած, յաւիտեան գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ:

30

ԱՂՕԹՔ ՓՈՐՁՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ

Այսուհետեւ՝ Դաւթի հերոսութեան գովքի սաղմոսը

Յոյսս դրի քեզ վրայ,

Տէ՛ր, թող յաւէտ ամօթով չմնամ.

քո արդարութեամբ փրկի՛ր եւ ազատի՛ր ինձ:

Դէպի ի՛նձ խոնարհիր ականջը քո,

փութա՛ ինձ պաշտպանելու:

Եղի՛ր իմ պահապանը, Աստուա՛ծ,

եւ իմ փրկութեան ապաստարանը,

քանզի իմ ուժն ու ապաւէնն ես դու:

Քո անուան համար ինձ առաջնորդ եղար եւ սնուցեցիր ինձ:

Ինձ կը հանես այն որոգայթից, որ լարեցին իմ դէմ:

Դու ես պաշտպանն իմ, Տէ՛ր,

եւ քո ձեռքն եմ յանձնում իմ հոգին:

Տէ՛ր Աստուած, փրկեցիր ինձ քո ճշմարտութեամբ:

Ատեցիր նրանց, ովքեր երկիւղ են կրում սնոտիաբար:

Ես յոյսս դրի Տիրոջ վրայ,

պիտի ցնծամ եւ ուրախանամ քո տուած փրկութեամբ:

Տեսար իմ նուաստացումն ու ինձ փրկեցիր վշտերից:

Ինձ չմատնեցիր նեղիչներիս ձեռքը եւ ոտքերս լայնարձակ վայրում հաստատեցիր:

10 Ողորմի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քանզի ճնշուած եմ ես.

սրտնեղութիւնից խռոված են իմ աչքը, հոգին ու որովայնը:

11 Կեանքս սպառուեց վիշտ ու ցաւերով,

եւ տարիներս՝ հոգոց հանելով:

Թշուառութիւնից տկարացաւ ուժն իմ,

եւ ոսկորներս մաշուեցին:

12 Իմ բոլոր թշնամիներից աւելի ես դրացիների՛ս համար նախատինք եղայ

եւ ծանօթներիս համար՝ սոսկալի ահ ու սարսափ:

Բոլոր նրանք, ովքեր տեսնում էին ինձ,

հեռու էին փախչում ինձնից:

13 Սրտերից մոռացուեցի ես ինչպէս մեռեալ

եւ նմանուեցի անպէտք անօթի,

14 քանզի բամբասանք լսեցի շատերից,

որոնք իմ շուրջն էին:

Հաւաքուած իրար գլխի՝ նրանք ուզում էին առնել իմ հոգին:

15 Բայց ես, Տէ՛ր, յոյսս դրի քե՛զ վրայ՝ ասելով.

«Դո՛ւ ես Աստուածն իմ,

16 եւ քո ձեռքում է իմ ժառանգութիւնը:

Փրկի՛ր ինձ թշնամիներիս ձեռքից եւ իմ հալածիչներից:

17 Ցո՛յց տուր երեսդ քո այս ծառային,

պահպանի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քո ողորմութեամբ»:

18 Տէ՛ր, ամօթով թող չմնամ, որ քեզ դիմեցի.

թող ամբարիշտնե՛րն ամաչեն ու դժոխք իջնեն:

19 Եւ թող պապանձուեն նենգ շրթունքները,

որոնք ամբարտաւանութեամբ եւ արհամարհանքով չարախօսում են արդարի մասին:

20 Որքա՜ն շատ է քո ողորմութեան քաղցրութիւնը, Տէ՛ր,

որ պահեցիր երկիւղածներիդ համար: Դու այն շնորհեցիր նրանց, որոնք իրենց յոյսը դրել են քեզ վրայ

մարդկանց որդիների առջեւ:

21 Մարդկանց խռովութիւնից պաշտպանեցիր նրանց քո երեսի ծածկոյթով,

լեզուների հակառակութիւնից թաքցրիր նրանց քո վրանում:

22 Օրհնեալ է Տէրը,

քանզի ողորմութիւնն իր հրաշագործեց ամուր քաղաքում:

23 Շփոթութեան մէջ ես ասացի,

թէ այլեւս հեռու մնացի աչքերիդ առջեւից:

Սակայն դու լսեցիր ձայնն իմ աղօթքի,

երբ աղաղակեցի քեզ:

24 Սիրեցէ՛ք Տիրոջը, բոլոր սրբե՛րդ նրա,

քանզի Տէրը ճշմարտութիւն է փնտռում

եւ խստութեամբ հատուցում նրանց, ովքեր շատ են ամբարտաւանանում:

25 Քաջալերուեցէ՛ք ամէքդ, որ յոյս էք դրել Տիրոջ վրայ,

եւ ձեր սրտերը թող զօրանան:

31

ՆԵՐՈՒԱԾ ԼԻՆԵԼՈՒ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ

Դաւթի իմաստութիւնը

Երանի նրան, ում մեղքերին թողութիւն տրուեց

եւ ում բոլոր յանցանքները ծածկուեցին:

Երանի այն մարդուն, որին Տէրն այլեւս մեղաւոր չի համարում,

եւ որի բերանում նենգութիւն չկայ:

Ես լռեցի, եւ իմ բոլոր ոսկորները մաշուեցին՝

ամէն օր գիշեր-ցերեկ Տիրոջը կանչելուց:

Քո ձեռքը ծանրացաւ ինձ վրայ.

ես կրկին ընկայ թշուառութեան մէջ,

քանզի փշերն ինձ ծակեցին:

Մեղքերս քեզ ցոյց կը տամ,

եւ անօրէնութիւնս չեմ ծածկի քեզնից:

Ասացի, թէ կը խոստովանեմ մեղքերն իմ,

եւ դու թողութիւն կը տաս իմ մեղքերի ամբողջ ամբարշտութեանը:

Հանգիստ:

Դրա համար բոլոր սրբերն յարմար ժամին աղօթքի կը կանգնեն քո առջեւ,

եւ սաստիկ ջրհեղեղների ժամանակ նրանց ոչինչ չի պատահի:

Դու ես իմ յենարանն այն նեղութեան մէջ,

որը շուրջս պատեց:

Ո՜վ ցնծութիւն իմ, փրկի՛ր ինձ նրանցից, ովքեր պաշարեցին ինձ:

«Քեզ կ՚իմաստնացնեմ ու խելամիտ կը դարձնեմ քո ընթացած ճանապարհին

եւ աչքերս վրադ կը պահեմ», ասում է Տէրը:

Մի՛ եղէք ձիերի եւ ջորիների պէս, որոնք գիտակցութիւն չունեն.

սանձով ու պախուրցով պէտք է նրանց կզակը ճմլել, որ քեզ չմօտենան:

10 Շատ են մեղաւորների տանջանքները,

բայց ովքեր իրենց յոյսը դրել են Տիրոջ վրայ,

Տիրոջ ողորմութիւնը կը պարուրի նրանց:

11 Ուրա՛խ եղէք եւ ցնծացէ՛ք Տիրոջով, ո՛վ արդարներ.

պարծեցէ՛ք բոլորդ, որ ուղիղ էք սրտով:

32

ՓԱՌԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ ԱՐԱՐԻՉ ԵՒ ՓՐԿԻՉ ԱՍՏԾՈՒՆ

Սաղմոս Դաւթի

Ցնծացէ՛ք, արդարնե՛ր, Տիրոջով.

արդարներին է վայել օրհնութիւնը:

Գոհութի՛ւն յայտնեցէք Տիրոջը օրհներգութեամբ, տասլարանի նուագարանով սաղմո՛ս երգեցէք նրան:

Օրհներգեցէ՛ք Տիրոջը նոր օրհներգով,

քանզի հաճելի է այն:

Սաղմո՛ս երգեցէք նրան օրհնութեամբ:

Ճշմարիտ են Տիրոջ պատգամները,

եւ յուսալի՝ նրա բոլոր գործերը:

Տէրը ողորմութիւն եւ իրաւունք է սիրում,

Տիրոջ ողորմութեամբ է լցուած երկիրը:

Տիրոջ խօսքով ստեղծուեց երկինքը,

եւ իր բերանի շնչով՝ նրա բոլոր զօրութիւնները:

Ինչպէս մի տիկի մէջ՝ հաւաքեց ծովի ջրերը

եւ իր գանձը դրեց անդունդների յատակը:

Թող երկիւղ կրի Տիրոջից ողջ երկիրը,

եւ նրանից թող դողան բոլոր բնակիչներն աշխարհի,

քանզի Նա ասաց՝ եւ ստեղծուեցին,

Նա հրամայեց՝ եւ հաստատուեցին:

10 Տէրը խափանում է հեթանոսների մտադրութիւնները,

Տէրն անարգում է ժողովուրդների դիտաւորութիւնները,

Տէրն արհամարհում է իշխանների խորհուրդները:

11 Տիրոջ մտածումը յաւիտեան կը մնայ,

եւ նրա սրտի խորհուրդը՝ սերնդից սերունդ:

12 Երանի այն ազգին, որի օգնականը Տէր Աստուած է,

երանի այն ժողովրդին, որին իր համար նա ժառանգութիւն ընտրեց:

13 Տէրը երկնքից նայեց բոլոր մարդկանց որդիներին:

14 Իր պատրաստած բնակատեղից դիտեց աշխարհի բոլոր բնակիչներին:

15 Նա, որ ստեղծել է նրանցից իւրաքանչիւրի սիրտը,

հաշուի է առնում նրանց բոլոր գործերը:

16 Թագաւորն իր զօրքի բազմութեամբ չի փրկուի,

եւ ոչ էլ հսկան՝ իր մեծ ուժով:

17 Ձին անօգուտ է փրկութեան համար,

իր մեծ ուժով հանդերձ չի փրկի հեծեալին:

18 Տիրոջ աչքն իր երկիւղածների

եւ իր ողորմութեանը յուսացողների վրայ է՝

19 մահից փրկելու նրանց անձը եւ սովի ժամանակ կերակրելու համար նրանց:

20 Մեր հոգիներն սպասում են Տիրոջը,

քանզի նա մեր օգնականն է ու պաշտպանը:

21 Նրանով թող ուրախանան մեր սրտերը,

եւ մենք նրա սուրբ անուան վրայ յոյս դնենք:

22 Թող ողորմութիւնդ, Տէ՛ր, լինի մեզ վրայ,

ինչպէս որ մեր յոյսը դրինք քեզ վրայ:

33

ԱՍՏԾՈՒ ԲԱՐՈՒԹԵԱՆ ՓԱՌԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆԸ

Սաղմոս Դաւթի, երբ նա կերպարանափոխեց իր դէմքը Աբիմելէքի առջեւ, եւ սա բաց թողեց նրան, որ գնայ:

Ամէն ժամ Տիրոջն օրհներգեմ,

նրա օրհնութիւնն ամէն ժամ բերանումս լինի:

Անձս Տիրոջով թող պարծենայ,

հեզերը թող լսեն եւ ուրախանան:

Մեծարեցէ՛ք Տիրոջն ինձ հետ մէկտեղ,

բարձրացնենք նրա անունը միասին:

Խնդրեցի Տիրոջն, ու նա լսեց ինձ

եւ իմ բոլոր նեղութիւններից փրկեց ինձ:

Մօտեցէ՛ք Տիրոջն ու լո՛յս առէք,

եւ թող ձեր երեսը չամաչի:

Աղքատն այս Տիրոջը դիմեց, եւ Տէրը նրան լսեց

ու իր բոլոր նեղութիւններից փրկեց նրան:

Տիրոջ հրեշտակների բանակն իր երկիւղածների շուրջն է

եւ պահպանում է նրանց:

Ճաշակեցէ՛ք եւ տեսէ՛ք, թէ որքան քաղցր է Տէրը.

երանելի է այն մարդը, որ յոյսը դրել է նրա վրայ:

10 Վախեցէ՛ք Տիրոջից, բոլոր սրբե՛րդ նրա,

քանզի նրանից վախեցողները ոչ մի պակասութիւն չեն ունենայ:

11 Մեծամեծներն աղքատացան ու սովի մատնուեցին,

բայց ովքեր Տիրոջն են փնտռում, նրանցից ոչ մի բարիք չի պակասելու:

12 Եկէ՛ք, իմ որդինե՛ր, եւ լսեցէ՛ք ինձ. ես կը սովորեցնեմ ձեզ Տիրոջ երկիւղը:

13 Ո՞վ է մարդն այն, որ սիրում է կեանքը,

եւ ուզում է իր օրերը բարութեան մէջ տեսնել:

14 Լեզուդ պահի՛ր չարութիւնից,

եւ շրթներդ թող նենգութիւն չխօսեն:

15 Խուսափի՛ր չարից ու բարի՛ք գործիր,

խաղաղութիւն փնտռիր եւ դրա՛ն հետեւիր:

16 Տիրոջ աչքերն ուղղուած են արդարներին,

իսկ ականջները՝ նրանց աղօթքին:

17 Տիրոջ հայեացքը չարագործների վրայ է՝

նրանց յիշատակն աշխարհից ջնջելու համար:

18 Արդարները Տիրոջը աղօթեցին,

եւ Տէրը լսեց նրանց ու փրկեց նրանց իրենց բոլոր նեղութիւններից:

19 Տէրը նրանց կողքին է, ովքեր սրտամաշ են եղել,

եւ նա փրկում է հոգով խոնարհներին:

20 Արդարների նեղութիւնները շատ են,

Տէրն ազատում է նրանց այդ բոլորից:

21 Պահպանում է նրանց բոլոր ոսկորները,

եւ դրանցից ոչ մէկը չի փշրուելու:

22 Մեղաւորի մահը չարաչար է,

իսկ արդարին ատողը կը զղջայ:

23 Տէրը փրկում է իր ծառաներին,

եւ բոլոր նրանք, որ յոյս են դնում Նրա վրայ, չպիտի զղջան:

34

ՀԱԼԱԾՈՒԱԾ ԱՐԴԱՐԻ ԱՂՕԹՔԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Տէ՛ր, դատի՛ր նրանց, ովքեր դատում են ինձ,

մարտնչի՛ր նրանց դէմ, ովքեր մարտնչում են իմ դէմ:

Ա՛ռ զէնքն ու զրահը քո

եւ հասի՛ր ինձ օգնութեան:

Սուրդ հանի՛ր ընդդէմ իմ հալածիչների, վանի՛ր նրանց

եւ ասա՛ ինձ, թէ՝ «Քո փրկութիւնը ես եմ»:

Թող խայտառակուեն ու ամօթով մնան ինձ հետապնդողները,

թող ընկրկեն եւ ամօթահար լինեն ինձ չար կամեցողները:

Նրանք թող վերածուեն հողմից քշուող փոշու,

եւ թող Տիրոջ հրեշտակը չարչարի նրանց:

Նրանց ճանապարհը թող խաւար լինի ու սայթաքուն,

եւ Աստծու հրեշտակը թող հալածի նրանց:

Իզուր որոգայթ լարեցին իմ դէմ իրենց ապականութեամբ,

եւ իզուր նախատեցին ինձ:

Նրանց վրայ կը հասնի մի որոգայթ,

որի մասին չգիտեն նրանք.

իրենց թաքցրած թակարդը կը բռնի ոտքը նրանց,

եւ նրանք կ՚ընկնեն այդ որոգայթի մէջ:

Իսկ հոգիս կը ցնծայ Տիրոջով,

ուրախ կը լինի նրա տուած փրկութեամբ:

10 Իմ բոլոր ոսկորները կ՚ասեն.

«Տէ՛ր, ո՞վ է քեզ նման»:

Նա փրկեց աղքատին բռնակալի ձեռքից,

եւ խեղճին ու տնանկին՝ իրենց յափշտակողներից:

11 Իմ դէմ բարձրացան վկաները չար,

հարցաքննեցին ինձ մինչ ես անտեղեակ էի:

12 Բարու փոխարէն չար հատուցեցին ինձ,

խորհուրդ արին ինձ անժառանգ թողնել մարդկանց մէջ:

13 Նրանց հալածանքի ժամանակ ես քուրձ էի հագնում,

ծոմով խղճալի էի դարձնում ինձ,

եւ իմ աղօթքներն ինձ վերադարձան:

14 Եղբօր ու ընկերոջ նման սիրալիր էի,

սգաւորի ու վշտացեալի պէս՝ խոնարհ:

15 Հաւաքուեցին ու չարախնդացին ինձ վրայ.

տանջանքներ կուտակուեցին իմ դէմ, եւ ես չիմացայ.

նրանք ցրուեցին, բայց չզղջացին.

16 Փորձեցին ինձ ու անարգեցին,

ատամներն իրենց արհամարհանքով կրճտեցրին իմ դէմ:

17 Տէ՛ր, մինչեւ ե՞րբ պիտի տեսնես:

Հեռո՛ւ պահիր ինձ նրանց խորամանկութիւնից,

եւ միամօրիկիս՝ առիւծներից:

18 Գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր,

մեծ հաւաքներում եւ ժողովրդի բազմութեան մէջ պիտի օրհներգեմ քեզ:

19 Թշնամիներն իմ թող վրաս չխնդան,

նրանք, որ ատում էին ինձ առանց պատճառի

եւ իրար աչք էին անում ինձ համար:

20 Հետս խաղաղութիւնից էին խօսում,

բայց իրենք զայրացած՝ նենգութիւն էին խորհում:

21 Բացին ինձ վրայ բերաններն իրենց եւ ասացին.

«Այո՛, այո՛, մեր աչքերը տեսան»:

22 Տէ՛ր, ինքդ տեսար, մի՛ լռիր.

Տէ՛ր, մի հեռացի՛ր ինձանից:

23 Զարթնի՛ր, Տէ՛ր, նայի՛ր իմ իրաւունքին ու արդարութեանը,

Աստուա՛ծ իմ եւ Տէ՛ր իմ:

24 Իմ դատն արա՛, արդարացրո՛ւ ինձ ըստ քո արդարութեան,

ո՛վ Տէր իմ Աստուած:

Թշնամիներն իմ թող չուրախանան ինձանով:

25 Եւ չասեն իրենց մտքում. «Երնէ՜կ, երնէ՜կ մեզ,

քանզի խորտակեցինք նրան»:

26 Թող խայտառակուեն ու ամօթով մնան ինձ հասած չարիքի համար ուրախացողները.

թող նախատինք ու անարգանք կրեն իմ դէմ մեծախօսողները:

27 Բոլոր նրանք, ովքեր իմ արդարութիւնն են կամենում

եւ քո ծառային խաղաղութիւն ցանկանում,

թող ուրախութեամբ ցնծան քեզնով

եւ միշտ ասեն՝ «Մեծ է Աստուած»:

28 Լեզուս պիտի քո արդարութիւնը պատմի

եւ հանապազ քեզ գովաբանի:

35

ՄԵՂԱՒՈՐԻ ՉԱՐՈՒԹԻՒՆԸ ԵՒ ԱՍՏԾՈՒ ԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆԸ

Այսուհետեւ՝ Տիրոջ ծառայ Դաւթի սաղմոսը

Անօրէնն ասում է իր մտքում մեղանչելիս,

թէ իր աչքերի առջեւ Աստծու վախ չկայ:

Նա խորամանկութիւն է գործում նրա իսկ հանդէպ,

որ չտեսնի իր անօրէնութիւնն ու չատի այն:

Նրա բերանի խօսքերն անարդար ու նենգամիտ են,

նա չկամեցաւ հասկանալ բարին:

Անօրէնութիւն խորհեց իր անկողնում,

կանգնեց այն բոլոր ուղիների վրայ, որոնք բարի չեն,

եւ չարից չձանձրացաւ:

Տէ՛ր, երկնքում է քո ողորմութիւնը,

իսկ ճշմարտութիւնդ՝ մինչեւ ամպերը:

Արդարութիւնդ, Աստուա՛ծ, լեռների պէս է,

իրաւունքդ՝ խոր անդունդի պէս.

մարդ ու անասուն դու ես ապրեցնում, Տէ՛ր:

Որքա՜ն առատ է քո ողորմութիւնն, Աստուա՛ծ,

մարդկանց որդիները թեւերիդ հովանուն պիտի ապաւինեն:

Նրանք պիտի յագենան քո տան լիութիւնից,

եւ նրանց պիտի խմեցնես քո գրգանքի գետերից:

10 Տէ՛ր, քեզնից է կեանքի աղբիւրը,

եւ երեսիդ լոյսով ենք լոյսը տեսնում:

11 Ողորմութիւնդ շնորհի՛ր քեզ ճանաչողներին,

եւ արդարութիւնդ՝ սրտով ուղիղներին:

12 Թող ամբարտաւանների ոտքը մեզ չհասնի,

եւ մեղաւորների ձեռքը չդողացնի մեզ:

13 Այնտեղ բոլոր անօրէնութիւն գործողները պիտի ընկնեն,

մերժուեն ու չկարողանան այլեւս ոտքի կանգնել:

36

ՉՆԱԽԱՆՁԵԼ ՉԱՐԱՄԻՏՆԵՐԻՆ

Սաղմոս Դաւթի

Մի՛ նախանձիր չարամիտներին եւ ոչ էլ նրանց, ովքեր անօրէնութիւն են գործում,

քանզի նրանք խոտի պէս իսկոյն կը չորանան,

դալար խոտի պէս արագ կ՚անցնեն:

Յոյսդ դի՛ր Տիրոջ վրայ ու բարութի՛ւն գործիր,

բնակուի՛ր երկրում եւ արածի՛ր նրա ընդարձակութեան մէջ:

Պաղատի՛ր Տիրոջը,

եւ նա քեզ կը տայ սրտիդ ուզածները:

Յայտնի՛ դարձրու քո ճանապարհները Տիրոջը եւ դի՛ր յոյսդ նրա վրայ:

Նա այնպէս կ՚անի, որ արդարութիւնդ երեւայ ինչպէս լոյս,

եւ իրաւունքդ՝ ինչպէս ցերեկ:

Հնազա՛նդ եղիր Տիրոջն ու ծառայի՛ր նրան.

մի՛ նախանձիր նրանց, որոնց ճանապարհը նշաւակելի է,

ոչ էլ այն մարդուն, որ անօրէնութիւն է գործում:

Դադարի՛ր բարկանալուց, հանդարտուի՛ր սրտմտութիւնից եւ մի՛ նախանձիր չարամիտներին:

Չարագործները շուտով կը վերանան,

իսկ Տիրոջն սպասողները կը ժառանգեն երկիրը:

10 Եւս մի փոքր ժամանակ, եւ այլեւս ամբարիշտ չի մնայ,

կը փնտռես նրա տեղն ու չես գտնի:

11 Իսկ ովքեր հեզ են, նրանք կը ժառանգեն երկիրը

եւ կը զուարճանան մեծ խաղաղութեան մէջ:

12 Մեղաւորը հետապնդում է արդարին

եւ իր ատամներն է կրճտացնում նրա վրայ:

13 Բայց Տէրը կը ծիծաղի նրա վրայ,

քանզի նախապէս գիտէ, որ հասել է նրա օրը:

14 Մեղաւորները սուր քաշեցին եւ լարեցին իրենց աղեղները՝

աղքատին ու տնանկին հարուածելու,

սրտով խոնարհներին սպանելու համար:

15 Նրանց սրերը կը մխուեն իրենց սրտերը,

եւ նրանց աղեղները կը փշրուեն:

16 Արդարի քիչն աւելի լաւ է,

քան մեղաւորների մեծ հարստութիւնը:

17 Ամբարիշտների բազուկները կը խորտակուեն,

եւ Տէրն արդարներին հաստատ կը պահի:

18 Նա գիտէ անմեղների օրերը,

նրանց ժառանգութիւնը յաւիտեան կը լինի:

19 Փորձանքի ժամանակ նրանք ամօթով չեն մնայ,

իսկ սովի օրերին կը յագենան:

20 Արդ, մեղաւորները կորստեան կը մատնուեն,

եւ Տիրոջ թշնամիներն իրենց փառքի ու վերելքի ժամին կը սպառուեն,

ինչպէս ծուխն է սպառւում:

21 Մեղաւորը փոխ է առնում ու չի վճարում,

իսկ արդարը ողորմում է ու տալիս:

22 Ովքեր օրհնում են Տիրոջը, կը ժառանգեն երկիրը,

իսկ ովքեր անիծում են, կը ջնջուեն Տիրոջ ձեռքով:

23 Տէրն ուղղում է այն մարդու ընթացքը,

ով շատ է սիրում իր ճանապարհը:

24 Եթէ անգամ նա սայթաքի, չի կործանուի,

քանզի Տէրը բռնել է նրա ձեռքը:

25 Մանուկ էի ես եւ ծերացայ,

բայց արդարին արհամարհուած չտեսայ

կամ նրա զաւակին՝ հաց մուրալիս:

26 Ամէն օր նա ողորմում ու փոխ է տալիս,

նրա սերունդը յաւիտեան օրհնեալ կը լինի:

27 Խուսափի՛ր չարից ու բարութի՛ւն արա

եւ յաւիտեան կ՚ապրես երկրի վրայ:

28 Տէրը սիրում է իրաւունքը,

եւ իր սրբերին երեսի վրայ չի թողնում,

այլ յաւիտեան պահպանում է նրանց:

Անօրէնները կը քշուեն կը գնան միասին,

եւ ամբարիշտների սերունդը կ՚ոչնչանայ:

29 Իսկ արդարները կը ժառանգեն երկիրը

եւ յաւիտեանս յաւիտենից կը բնակուեն նրա մէջ:

30 Արդարի բերանն իմաստութիւն է բարբառում,

իսկ լեզուն արդարութիւն է խօսում:

31 Նրա սրտում իր Աստծու օրէնքն է,

ուստի նրա երթն անսայթաք կը լինի:

32 Մեղաւորը նայում է արդարին

եւ ձգտում սպանել նրան:

33 Սակայն Տէրը նրա ձեռքում չի թողնի նրան

եւ դատաստանի ժամանակ նրան չի դատապարտի:

34 Սպասի՛ր Տիրոջն ու պահի՛ր նրա ճանապարհները,

նա քեզ կը բարձրացնի՝ երկիրը ժառանգելու,

եւ դու կը տեսնես մեղաւորների կործանումը:

35 Տեսայ ամբարշտին մեծացած ու բարձրացած,

ինչպէս Լիբանանի մայրիները:

36 Ես մօտով անցայ, եւ ահա նա չկար,

փնտռեցի՝ ու նրա տեղը չերեւաց:

37 Անարա՛տ ապրիր եւ նայի՛ր արդարութեանը,

քանզի խաղաղասէր մարդը ժառանգութիւն կ՚ունենայ:

38 Անօրէնները կը քշուեն կը գնան գլխովին,

եւ ամբարիշտների սերունդը կորստեան կը մատնուի:

39 Արդարների փրկութիւնը Տիրոջից է,

նեղութեան ժամանակ նա է նրանց օգնականը:

40 Տէրը կ՚օգնի ու կը փրկի նրանց,

կ՚ազատի մեղաւորներից ու կը պահպանի նրանց,

քանզի նրանք իրենց յոյսը դրել են Նրա վրայ:

37

ՏԱՌԱՊՈՂ ՄԱՐԴՈՒ ԱՂՕԹՔԸ

Սաղմոս Դաւթի՝ շաբաթօրեայ յիշատակի առթիւ

Տէ՛ր, քո զայրոյթով մի՛ յանդիմանիր ինձ

եւ քո բարկութեամբ ինձ մի՛ խրատիր,

քանզի քո նետերն ինձ հարուածեցին,

եւ քո ձեռքն ինձ վրայ ծանրացաւ:

Մարմնիս համար բուժում չկայ քո բարկութեան դէմ,

ոսկորներս հանգստութիւն չունեն իմ մեղքերի պատճառով:

Անօրէնութիւններս գլխիցս վեր բարձրացան,

սաստիկ բեռան պէս ծանրացան վրաս:

Վէրքերն իմ նեխեցին ու փտեցին անզգամութեանս հետեւանքով:

Տառապեցի եւ խիստ նուաստացայ,

գիշեր-ցերեկ շրջեցի վշտացած,

քանզի հոգիս լցուեց տանջանքներով,

եւ մարմնիս համար բուժում չկայ:

Չարչարուեցի եւ սաստիկ կորացայ,

մռնչացի սրտիս հեծութիւնից:

10 Տէ՛ր, ամբողջ ցանկութիւնս առջեւդ է,

եւ հառաչանքս չծածկուեց քեզնից:

11 Սիրտս պղտորուեց իմ մէջ,

եւ ուժս լքեց ինձ, աչքերիս մէջ լոյսի նշոյլ իսկ չմնաց:

12 Բարեկամներս եւ ընկերներս մօտեցան ու կանգնեցին իմ առջեւ,

եւ մերձաւորներս ինձնից հեռու մնացին:

13 Ինձ հետապնդողները բռնադատեցին ինձ,

իմ դէմ չարիք նիւթողները անօրէնութիւն խօսեցին,

եւ գիշեր-ցերեկ նենգութիւն մտածեցին:

14 Իսկ ես դարձայ ինչպէս խուլ, որ չի լսում,

ինչպէս համր, որ բերանն իր չի բացում:

15 Ես դարձայ ինչպէս մարդ, որ չի լսում,

եւ որի բերանում խօսք չկայ:

16 Ես յոյսս քեզ վրայ դրի, ո՛վ Տէր,

ու դու կը լսես ինձ, Տէ՛ր իմ Աստուած:

17 Ասացի՝ «Թող թշնամիներս չծիծաղեն վրաս».

երբ ոտքս սայթաքեց, նրանք յոխորտացին իմ դէմ:

18 Ես պատրաստ եմ տանջանքների,

եւ իմ ցաւերը միշտ առջեւս են:

19 Կը պատմեմ իմ անօրէնութիւնները

եւ կը հոգամ իմ մեղքերի մասին:

20 Բայց թշնամիներն իմ ողջ են ու աւելի հզօր, քան ես,

եւ բազմացել են նրանք, ովքեր յանիրաւի ատում են ինձ,

21 ովքեր ինձ չարութեամբ հատուցեցին բարու փոխարէն

եւ չարախօսեցին իմ մասին,

քանզի ես արդարութեամբ էի ընթանում:

22 Մի՛ լքիր ինձ, Տէ՛ր իմ Աստուած,

եւ մի՛ հեռացիր ինձնից:

23 Ո՛ւշ դարձրու, որ ինձ օգնես,

ո՛վ իմ փրկիչ Տէր:

38

ՄԱՐԴՈՒ ՈՉՆՉՈՒԹԻՒՆԸ ԱՍՏԾՈՒ ԱՌԱՋ

Այսուհետեւ՝ օրհնութիւն Իդիթոմին

Ասացի՝ «Զգուշանամ իմ ճանապարհին,

որ լեզուովս չմեղանչեմ»:

Բերանիս պահպանակ դրի,

երբ մեղաւորը հակառակուեց ինձ:

Խուլ եղայ եւ խոնարհ դարձայ,

բարիքս լռութեան մատնեցի,

եւ ցաւերս նորոգուեցին իմ մէջ:

Սիրտս կրակ կտրեց իմ ներսում,

եւ մտքիս մէջ հուր բորբոքուեց:

Խօսեցի լեզուովս եւ ասացի.

«Տէր, ցո՛յց տուր ինձ, թէ ե՞րբ է իմ վախճանը,

եւ որքան է կեանքիս օրերի թիւը,

որպէսզի իմանամ, թէ ինչքան կորուստ եմ ունեցել»:

Ահա սահման դրիր իմ օրերին,

եւ կարողութիւնս ոչինչ է իմ աչքում,

բոլորովին ոչնչութիւն է ամէն մարդ, որ մարմին ունի:

Արդարեւ, մարդ շրջում է ինչպէս մի ուրուական.

բայց իզուր է նա տագնապում,

գանձ կուտակում՝ չիմանալով, թէ ում համար:

Իսկ արդ, ո՞վ է իմ համբերութիւնը, եթէ ոչ դու, Տէ՛ր,

կամ իմ ուժն ու կարողութիւնը քեզնից չէ՞ միթէ:

Բոլոր յանցանքներիցս փրկեցիր

եւ անզգամների համար նախատինք դարձրիր ինձ:

10 Ես խուլ եղայ եւ չբացեցի բերանն իմ,

քանզի դու էիր գործում:

11 Հեռացրո՛ւ ինձնից իմ տանջանքները,

որովհետեւ քո ձեռքի զօրութիւնից հիւծուեցի ես:

12 Մեղքերի համար կշտամբելով՝ խրատեցիր դու մարդուն,

սարդոստայնի պէս մաշեցիր նրան,

բայց սուտ է ամէն մարդ:

Հանգիստ:

13 Տէ՛ր, լսի՛ր իմ աղօթքը,

ակա՛նջ դիր խնդրանքներիս

եւ արտասուքս լռութեան մի՛ մատնիր:

Պանդուխտ եմ ես քո առաջ,

օտարական եւ անցորդ,

ինչպէս իմ բոլոր նախնիները:

14 Թո՛յլ տուր ինձ, որ հանգստանամ,

մինչեւ իմ գնալն այնտեղ, ուր այլեւս չեմ լինի:

39

ԱՂԵՐՍ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Համբերութեամբ սպասեցի Տիրոջը,

եւ նա նայեց ինձ ու լսեց իմ աղօթքը:

Նա ինձ հանեց տառապանքի փոսից, ցեխից ու տիղմից.

ոտքերս ժայռի վրայ հաստատեց եւ ուղղեց իմ քայլերը:

Բերանս դրեց մի նոր օրհներգ՝

օրհներգը մեր Տէր Աստծու:

Շատերը պիտի տեսնեն ու վախենան

եւ իրենց յոյսը դնեն Տիրոջ վրայ:

Երանի այն մարդուն, որի յոյսը Տիրոջ անունն է,

եւ որը ունայնութեանն ու սուտ մոլորութեանն ուշ չի դարձրել:

Բազում են քո սքանչելիքները, Տէ՛ր իմ Աստուած,

քո խորհուրդներում ոչ ոք նման չէ քեզ:

Պատմեցի ու խօսեցի դրանց մասին,

բայց դրանք անթիւ են:

Զոհերն ու ընծաները հաճելի չեղան քեզ,

ինձ լսողութիւն տուիր եւ ողջակէզ ու մեղայագին չպահանջեցիր:

Այն ժամանակ ասացի, թէ՝ «Ահա գալիս եմ ես,

գրքի գլուխներում գրուած է իմ մասին:

Ուզեցի կամքդ կատարել, Աստուա՛ծ իմ,

եւ օրէնքդ, որ իմ ներսում է»:

10 Մեծ հաւաքներում ես քո արդարութիւնն աւետեցի,

եւ արդ շրթունքներս չեմ կտրում քեզնից:

11 Տէ՛ր, դու գիտես, որ քո արդարութիւնը, քո ճշմարտութիւնն ու փրկութիւնը

ծածուկ չեմ պահել իմ սրտում, պատմել եմ եւ մեծ հաւաքներից չեմ թաքցրել քո ողորմութիւնն ու ճշմարտութիւնը:

12 Իսկ դու, Տէ՛ր, գթութիւնդ հեռու մի՛ պահիր ինձնից,

քո ողորմութիւնն ու ճշմարտութիւնը միշտ պահապան լինի ինձ:

13 Ինձ պաշարեցին չարիքներ, որոնք անթիւ էին.

անօրէնութիւններս ինձ վրայ հասան,

եւ ես չկարողացայ նկատել.

գլխիս մազերից աւելի շատ եղան դրանք, եւ սիրտս ինձ լքեց:

14 Կամեցի՛ր փրկել ինձ, Տէ՛ր, նայի՛ր, որ օգնես ինձ, Տէ՛ր:

15 Թող խայտառակուեն ու ամօթահար լինեն նրանք,

որ ուզում էին կործանել ինձ.

թող ետ դառնան ու ամօթով մնան ինձ չար կամեցողները:

16 Թող շուտափոյթ անարգանք կրեն նրանք, որ չարախնդում էին իմ դէմ:

17 Թող քեզանով ցնծան ու ուրախանան բոլոր նրանք,

որ փնտռում են քեզ, Տէ՛ր:

Քո տուած փրկութիւնը սիրողներն

ամէն ժամ թող ասեն՝ «Մեծ է Աստուած»:

18 Ես աղքատ եմ եւ տնանկ, Աստուա՛ծ, հո՛գ տար իմ մասին.

իմ օգնականն ու պաշտպանը դու ես.

Աստուած իմ, մի՛ ուշացիր:

40

ԼՔՈՒԱԾ ՀԻՒԱՆԴԻ ԱՂՕԹՔԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Երանի նրան, ով մտածում է աղքատի ու տնանկի մասին.

փորձանքի օրը Տէրը կը փրկի նրան:

Տէրը կը փրկի ու կը պահպանի նրան,

երանելի կը դարձնի երկրի երեսին

եւ չի մատնի նրան իր թշնամիների ձեռքը:

Տէրը նրան կ՚օգնի տառապանքի մահճում

եւ նրա անկողինն ամբողջովին կը մաքրի իր հիւանդութիւնից:

Ես ասացի. «Տէ՛ր, ողորմի՛ր ինձ եւ բուժի՛ր անձն իմ,

ես մեղանչեցի քո դէմ»:

Թշնամիներս չարութեամբ ասացին իմ մասին.

«Ե՞րբ պիտի մեռնի նա, եւ նրա անունը ջնջուի»:

Ինձ այցելութեան եկողը դատարկ բաներ էր խօսում իր սրտում,

անօրէնութիւն կուտակում իր մէջ,

դուրս էր գալիս եւ նոյն բանն էր պատմում:

Բոլոր թշնամիներս քրթմնջեցին իմ մասին եւ չարիք նիւթեցին իմ դէմ:

Նրանք անօրէն խօսքեր բարդեցին ինձ վրայ.

«Ով ննջում է, մի՞թէ այլեւս յարութիւն չի՞ առնի»:

10 Անգամ իմ բարեկամ մարդը, որին ես վստահում էի,

եւ որն ուտում էր հացն իմ,

յաճախակի իմ դէմ խաբէութիւն գործեց:

11 Բայց դու, Տէ՛ր, ողորմի՛ր եւ ոտքի՛ կանգնեցրու ինձ, որ հատուցեմ նրանց:

12 Եթէ թշնամիներս չչարախնդան վրաս,

դրանից ես կ՚իմանամ, որ բարեհաճ ես իմ հանդէպ:

13 Դու իմ անմեղութեան համար ընդունեցիր ինձ

եւ յաւիտեան հաստատեցիր քո առջեւ:

14 Օրհնեալ լինի Տէր Աստուածն Իսրայէլի

յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն, ամէն:

41

ԱՐՏԱՔՍՈՒԱԾ ՂԵՒՏԱՑՈՒ ՈՂԲԸ

Այսուհետեւ՝ Կորխի որդիների իմաստութիւնը

Ինչպէս եղջերուն ջրի ակունքներին է փափագում,

այնպէս էլ ես քեզ եմ փափագում, ո՛վ Աստուած.

հոգիս ծարաւ է քեզ, Աստուած հզօր եւ կենդանի.

ե՞րբ պիտի գամ ու երեւամ Աստծու առաջ:

Գիշեր-ցերեկ իմ արցունքներով սնուեցի,

քանզի ամէն օր ինձ ասում էին. «Քո Աստուածն ո՞ւր է»:

Դա յիշելիս՝ հոգիս տառապում էր իմ ներսում,

բայց քաջալերւում էի, որ պիտի մտնեմ

Աստծու տան սքանչելի յարկի տակ,

ցնծութեան ու օրհնութեան ձայնով

եւ ձայնով բարեբանութեան:

Արդ, ինչո՞ւ ես տրտմում, հոգի՛ իմ,

կամ ինչո՞ւ ես խռովեցնում ինձ.

յոյսդ դի՛ր Աստծու վրայ, օրհներգի՛ր նրան,

իմ անձը փրկողն Աստուած է:

Հոգին իմ խիստ խռովուեց,

դրա համար քեզ յիշեցի Յորդանանի երկրից

ու Հերմոնի փոքր սարից:

Անդունդից քեզ կանչեցին քո յորձանքների ձայնով:

Քո բոլոր կոհակներն ու ալիքներն անցան իմ վրայով:

Ցերեկը Տէրն իր ողորմութիւնը հաստատեց.

գիշերը՝ նոր օրհներգութիւն.

ես աղօթում եմ Աստծուն իմ կեանքի համար:

10 Աստծուն ասացի. «Ինձ ընդունողը դու ես, ինչո՞ւ մերժեցիր ինձ,

ինչո՞ւ տխուր լինեմ թշնամուս հալածանքի ժամանակ»:

11 Երբ ոսկորներս փշրուեցին,

թշնամիներն իմ նախատեցին ինձ՝

ամէն օր ասելով. «Քո Աստուածն ո՞ւր է»:

12 Արդ, ինչո՞ւ ես տրտմում, հոգի՛ իմ,

կամ ինչո՞ւ ես ինձ խռովեցնում.

յոյսդ դի՛ր Աստծու վրայ, օրհներգի՛ր նրան,

իմ անձը փրկողն Աստուած է:

42

Սաղմոս Դաւթի

Դատի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ,

եւ դատաստանիս ժամին արդարացրո՛ւ ինձ:

Անսուրբ ազգից, մեղսագործ ու նենգ մարդուց փրկի՛ր ինձ:

Դու ինձ ուժ տուողն ես, Աստուա՛ծ,

ինչո՞ւ ինձ մոռացար,

ինչո՞ւ տխուր լինեմ, երբ թշնամիս ինձ հալածի:

Առաքի՛ր, Տէ՛ր, քո լոյսն ու ճշմարտութիւնը,

որ ինձ առաջնորդեն եւ հասցնեն քո սուրբ լեռն ու օթեւանը:

Ես կը մօտենամ Աստծու սեղանին,

Աստծուն, որ երջանկացնում է իմ երիտասարդութիւնը:

Գոհութիւն կը մատուցեմ քեզ օրհներգերով,

Աստուա՛ծ, Աստուա՛ծ իմ:

Արդ, ինչո՞ւ ես տրտմում, հոգի՛ իմ,

կամ ինչո՞ւ ես ինձ խռովեցնում,

յոյսդ դի՛ր Աստծու վրայ, օրհներգի՛ր նրան,

նա իմ փրկիչ Աստուածն է:

43

ԱՂՕԹՔ ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Այսուհետեւ՝ Կորխի որդիների իմաստութիւնը. սաղմոս Դաւթի

Աստուա՛ծ, մեր ականջներով լսեցինք,

մեր հայրերը մեզ պատմեցին այն գործը,

որ կատարեցիր նրանց օրերում՝ հին օրերում:

Քո ձեռքն արմատախիլ արեց հեթանոսներին, եւ նրանց փոխարէն մե՛զ տնկեցիր, հաստատեցիր[547].

չարչարեցիր ժողովուրդներին ու արտաքսեցիր նրանց:

Նրանք երկիրն իրենց սրով չժառանգեցին,

ոչ էլ իրենց բազուկն էր, որ նրանց փրկեց,

այլ՝ քո աջը, քո բազուկը եւ քո երեսի լոյսը,

քանզի դու բարեհաճ եղար նրանց հանդէպ:

Դու ինքդ ես իմ թագաւորն ու իմ Աստուածը,

որ Յակոբի փրկութեան հրամանն արձակեց:

Քեզնո՛վ պիտի կործանենք մեր թշնամիներին,

եւ քո անուամբ արհամարհենք մեր դէմ ելնողներին:

Յոյսս չեմ դրել իմ աղեղի վրայ,

եւ ոչ էլ սուրս պիտի փրկի ինձ:

Այլ դու փրկեցիր մեզ մեր թշնամիներից

եւ մեզ ատողներին ամօթահար արեցիր:

Հանապազ Աստուծով պարծենանք

եւ յաւիտեան գոհութիւն մատուցենք նրա անուանը:

10 Սակայն դու մերժեցիր ու խայտառակեցիր մեզ

եւ մեր զօրքերի հետ մարտի չելար, ո՛վ Աստուած:

11 Մեզ յետ մղեցիր մեր թշնամիներից,

եւ մեզ ատողները մեզ կողոպտեցին:

12 Մեզ ոչխարի պէս մորթելու յանձնեցիր

եւ մեզ ցրեցիր հեթանոսների մէջ:

13 Քո ժողովրդին վաճառեցիր ոչինչ գնով,

եւ մեր աղաղակը չափ չունեցաւ:

14 Մեր հարեւանների նախատինքին արժանացրիր մեզ

եւ մեր շուրջը գտնուողների խայտառակ ծաղրուծանակին:

15 Մեզ խաղք դարձրիր հեթանոսների մէջ,

եւ ժողովուրդները գլուխ թափ տուեցին:

16 Ամէն օր իմ նախատինքն առջեւս է,

եւ երեսիս ամօթը պատել է ինձ՝

17 նախատողի ու չարախօսի ձայնից,

թշնամու եւ հալածողի երեսից:

18 Այս ամէնը մեզ վրայ եկաւ,

բայց մենք քեզ չմոռացանք,

չդրժեցինք քո ուխտը,

19 եւ մեր սրտերով յետ չդարձանք քեզանից.

դու շեղեցիր մեր շաւիղը քո ճանապարհից:

20 Տաժանավայրում մեզ ծնկի բերիր,

եւ մահուան ստուերները պատեցին մեզ:

21 Միթէ մոռացե՞լ ենք մեր Աստծու անունը

կամ ձե՞ռք ենք մեկնել օտար աստուածների.

22 չէ՞ որ Աստուած դա կ՚իմանայ,

քանի որ նա քննում է գաղտնիքները մեր սրտի:

Մենք ամէն օր զոհւում ենք քեզ համար,

կարծես մորթելու ոչխարներ լինենք:

23 Զարթնի՛ր, ինչո՞ւ ես ննջում, Տէ՛ր.

ելիր եւ մի՛ մերժիր մեզ իսպառ:

24 Ինչո՞ւ ես երեսդ շրջում մեզանից,

մոռանում մեր աղքատութիւնն ու նեղութիւնները:

25 Մեր անձերը մինչեւ գետին կորացան,

եւ մեր մէջքը դիպաւ հողին:

26 Ելի՛ր, Տէ՛ր, օգնի՛ր

եւ փրկի՛ր մեզ յանուն քո անուան:

44

ԹԱԳԱՒՈՐԱԿԱՆ ՀԱՐՍԱՆԻՔԻ ԵՐԳ

Այսուհետեւ՝ անցած ժամանակի մասին. Կորխի որդիների իմաստութիւնը. օրհնութեան սաղմոս սիրելիի մասին

Սրտիցս քո բարի պատգամներն են բխում,

եւ իմ գործերը պատմում եմ թագաւորին:

Լեզուս նման է արագ գրող դպրի գրչի:

Տեսքով գեղեցիկ ես բոլոր մարդկանց որդիներից,

շրթունքներիցդ շնորհք է թափւում.

դրա համար Աստուած օրհնեց քեզ յաւիտեան:

Մէջքիդ սո՛ւր կապիր, ո՛վ հզօր,

քո վայելչութեամբ ու գեղեցկութեամբ:

Լարի՛ր աղեղդ, ուղղի՛ր եւ թագաւորի՛ր

յանուն ճշմարտութեան, հեզութեան ու արդարութեան,

եւ քո աջը թող սքանչելապէս առաջնորդի քեզ:

Քո նետերը սրուած են, ո՛վ հզօր,

ընդդէմ թագաւորի թշնամիների.

եւ ժողովուրդները պիտի ընկնեն ոտքերիդ տակ:

Քո գահը յաւիտեանս յաւիտենից է, Աստուա՛ծ.

քո արքայական գաւազանն արդարութեան գաւազան է:

Սիրեցիր արդարութիւնն ու ատեցիր անօրէնութիւնը,

դրա համար Աստուած՝ քո՛ Աստուածն օծեց քեզ ուրախութեան իւղով՝ աւելի, քան քո ընկերներին:

Քո զգեստներից ու փղոսկրեայ պալատներից

զմուռս, հալուէ եւ կինամոն է բուրում:

10 Արքայադուստրերն ուրախացնում ու պատւում են քեզ:

Թագուհին կանգնած է քո աջից՝

զարդարուած ու պաճուճուած ոսկեհուռ զգեստներով:

11 Դո՛ւստր, լսի՛ր ու տե՛ս,

մօտեցրո՛ւ ականջը քո,

մոռացի՛ր քո ժողովրդին եւ քո հօր տունը,

քանզի թագաւորը ցանկացաւ քո գեղեցկութիւնը:

12 Նա ինքն է քո Տէրը, որին պիտի երկրպագես.

նրան պիտի երկրպագի եւ դուստրը Տիւրոսի,

13 եւ ժողովրդի մեծամեծները պիտի պաշտեն նրան ընծաներով:

14 Արքայադստեր ողջ փառքը իր մէջ է՝

ոսկեհուռ զգեստների զարդարանքի ու պաճուճանքի տակ:

15 Թագաւորի մօտ նրա հետ կոյսեր պիտի տարուեն,

իր ընկերուհիները պիտի տարուեն նրա մօտ:

16 Ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ պիտի բերեն նրանց,

եւ պիտի տարուեն թագաւորի պալատը:

17 Եւ քո հայրերի փոխարէն որդիներ պիտի լինեն քեզ,

որոնց իշխան պիտի կարգես ողջ երկրի վրայ:

18 Քո անունը պիտի յիշուի սերնդից սերունդ.

դրա համար ժողովուրդները քեզ պիտի գովեն յաւիտեան,

եւ յաւիտեանս յաւիտենից:

45

ԱՍՏՈՒԱԾ ՄԵԶ ՀԵՏ Է

Այսուհետեւ՝ Կորխի որդիների գաղտնիքների մասին

Աստուած ապաւէնն ու զօրութիւնն է մեր

եւ մեր օգնականը մեզ հասած խիստ նեղութիւնների մէջ:

Ուստի մենք չենք վախենայ, երբ երկիրը ցնցուի,

եւ լեռները ծովի խորքը տեղափոխուեն:

Դղրդացին ու ալեկոծուեցին ջրերը նրա,

լեռները դողացին նրա սաստկութիւնից:

Գետերի յորձանքները զուարճացնում են Աստծու քաղաքը.

եւ Բարձրեալը սրբացրել է իր օթեւանը:

Աստուած դրա մէջ է, եւ այն չի սասանուի.

Աստուած կ՚օգնի դրան վաղորդայնից վաղորդայն:

Հեթանոսները խռովուեցին,

ու թագաւորութիւնները հնազանդ եղան.

Բարձրեալը ձայն տուեց, եւ երկիրը երերաց:

Մեզ հետ է Զօրութիւնների տէրը,

Յակոբի Աստուածն ապաւէնն է մեր:

Եկէք տեսէ՛ք գործերն Աստծու,

որ նշաններ ու զարմանահրաշ գործեր արեց երկրի վրայ:

10 Դադարեցրեց պատերազմը երկրի մի ծայրից մինչեւ միւսը,

աղեղներ փշրեց, զէնքեր խորտակեց

եւ վահանները մատնեց հրի:

11 Շտապեցէ՛ք ու իմացէ՛ք, որ ես Աստուածն եմ.

ես պիտի բարձրացուեմ հեթանոսների մէջ,

պիտի բարձրացուեմ երկրի երեսին:

12 Մեզ հետ է Զօրութիւնների Տէրը,

Յակոբի Աստուածն ապաւէնն է մեր:

46

ԳԵՐԱԳՈՅՆ ԻՇԽՈՂԸ

Այսուհետեւ՝ Կորխի որդիների մասին. սաղմոս Դաւթի

Բոլո՛ր հեթանոսներ, ծա՛փ զարկէք,

ցնծութեան աղաղակով դիմեցէ՛ք Աստծուն:

Տէրը բարձրեալ եւ ահարկու է,

մեծ թագաւոր է ամբողջ երկրի վրայ:

Ժողովուրդներին մեզ հնազանդեցրեց,

եւ հեթանոսներին մեր ոտքերի տակ դրեց:

Ընտրեց մեզ համար որպէս ժառանգութիւն իրեն՝

Յակոբի վայելչութիւնը, որին նա սիրեց:

Աստուած բարձրացաւ օրհնութեամբ,

եւ մեր Տէրը՝ շեփորի ձայնով:

Սաղմո՛ս երգեցէք մեր Աստծուն,

սաղմո՛ս երգեցէք մեր թագաւորին, սաղմո՛ս երգեցէք:

Ամբողջ երկրի մեծ թագաւորն Աստուած է,

սաղմո՛ս երգեցէք նրան իմաստութեամբ:

Աստուած թագաւորեց հեթանոսների վրայ,

Աստուած բազմեց իր սրբութեան գահին:

10 Ժողովուրդների իշխանները հաւաքուեցին Աբրահամի Աստծու մօտ,

քանզի Աստծու զօրութիւնները շատ բարձրացան երկրից:

47

ՍԻՈՆՆ ԱՍՏԾՈՒ ՔԱՂԱՔՆ Է

Կորխի որդիների երկուշաբթի օրուայ օրհնութեան սաղմոսը

Մեծ է Տէրը եւ յոյժ օրհնեալ

մեր Աստծու քաղաքում,

իր սուրբ լերան վրայ:

Մեծ ցնծութեամբ ցնծում է ամբողջ երկիրն հաստատարմատ,

ցնծում են Սիոնի լեռները, հիւսիսային կողմերը,

մեծ թագաւորի քաղաքը:

Աստուած յայտնւում է իր տաճարում,

երբ օգնական է դառնում նրանց:

Ահա երկրի թագաւորութիւնները հաւաքուեցին

ու միասին եկան անցան:

Անձամբ տեսնելով այդ բանը՝ նրանք զարմացան,

խռովուեցին ու սասանուեցին:

Այնտեղ դողը բռնեց նրանց

եւ երկունքը, ինչպէս ծննդաբերութեան ժամանակ:

Սաստիկ հողմով նա պիտի փշրի նաւերը Թարսիսում:

Ինչ որ լսեցինք, այն էլ տեսանք

Զօրութիւնների Տիրոջ քաղաքում՝

մեր Աստծու քաղաքում.

Աստուած դրա հիմքերը գցեց յաւիտեան:

10 Ստացանք ողորմութիւնդ, Աստուա՛ծ, քո ժողովրդի մէջ:

11 Ինչպէս որ անունդ է,

այնպէս էլ օրհնութիւնդ է ողջ տիեզերքում,

եւ քո աջը լի է արդարութեամբ:

12 Տէ՛ր, քո արդարադատութեամբ թող ուրախանայ լեռը Սիոնի

եւ ցնծան դուստրերը Յուդայի երկրի:

13 Պտտուեցէ՛ք Սիոնի շուրջը,

շրջանն արէք նրա եւ պատեցէ՛ք նրա աշտարակները:

14 Թող ձեր սրտերը կապուեն նրա ամրութիւններին,

զննեցէ՛ք նրա բերդերը, որ պատմել կարողանաք մէկ ուրիշ սերնդի:

15 Սա է Աստուածը, մեր Աստուածը յաւիտեանս յաւիտենից, եւ սա պիտի հովուի մեզ մինչեւ յաւիտենութիւն:

48

ՀԱՐՍՏՈՒԹԵԱՆ ՈՒՆԱՅՆՈՒԹԻՒՆԸ

Այսուհետեւ՝ Կորխի որդիների սաղմոսը

Լսեցէ՛ք այս, համա՛յն ազգեր,

ակա՛նջ դրէք բոլորդ, որ բնակւում էք աշխարհում,

երկրածիննե՛ր եւ մարդկա՛նց որդիներ,

ե՛ւ մեծամեծներ, ե՛ւ տնանկներ:

Բերանս իմաստութիւն պիտի խօսի,

եւ սրտիս խորհուրդը՝ խոհեմութիւն:

Առակներին պիտի ականջ դնեմ

եւ օրհներգով պիտի մեկնեմ առակները սկզբից:

Ինչո՞ւ արդեօք վախենամ չար օրերին,

երբ կեանքիս անօրէնութիւններն ինձ պաշարեցին:

Իրենց կարողութեան վրայ յոյս դնողները

պարծենում են իրենց մեծ հարստութեամբ:

Եղբայրն իր եղբօրը չի փրկի,

ոչ էլ մարդը կը փրկի նրան.

նա փրկանք չի տայ Աստծուն,

ոչ էլ իր հոգու փրկանքը:

10 Յաւիտեա՛ն ջանք թափի՛ր,

եւ դու կ՚ապրես անվերջ

ու ապականութիւն չես տեսնի:

11 Երբ տեսնես, որ իմաստունները մեռնում են,

նրանց հետ կը կորչեն նաեւ անզգամներն ու անմիտները՝

իրենց հարստութիւնը թողնելով օտարներին:

12 Նրանց գերեզմանը յաւիտեան իրենց տունը կը լինի,

եւ սերնդից սերունդ՝ իրենց օթեւանը.

նրանց հողերը կը կոչուեն իրենց անունով:

13 Մարդը պատիւ ունէր՝ եւ չհասկացաւ,

հաւասարուեց անբան անասուններին

ու նմանուեց նրանց:

14 Այս է ճանապարհը նրանց գայթակղութեան,

որին յետոյ իրենց բերանով հաւանութիւն պիտի տան:

15 Ոչխարների պէս դժոխքի պիտի մատնուեն,

ու մահը պիտի հովուի նրանց,

եւ առաւօտեան արդարները պիտի նրանց տիրեն:

Նրանց օգնութիւնը կը սպառուի դժոխքում,

եւ նրանք իրենց փառքը կը կորցնեն:

16 Սակայն երբ դժոխքն ինձ ընդունելու լինի,

Աստուած կը փրկի իմ հոգին:

17 Մի՛ վախեցիր, երբ մարդ հարստանում է,

եւ մեծանում է փառքը նրա տան,

18 քանզի մեռնելիս հետը ոչինչ չի տանի,

եւ նրա տան փառքն իր հետ չի թաղուի:

19 Նրա անձը կ՚օրհնուի իր կենդանութեան ժամանակ,

եւ քեզ շնորհակալ կը լինի,

երբ բարիք գործես նրան:

20 Նա կը միանայ իր նախնիների սերնդին,

մինչեւ յաւիտենութիւն լոյսը չի տեսնի:

21 Մարդը պատիւ ունէր՝ եւ չհասկացաւ,

հաւասարուեց անբան անասուններին

ու նմանուեց նրանց:

49

ԱՍՏՈՒԱԾ ՅԱՅՏՆՒՈՒՄ Է ԻՐ ԴԱՏԱՍՏԱՆԸ ՅԱՅՏԱՐԱՐԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

Սաղմոս Ասափի

Աստուածների Աստուած Տէրը խօսեց,

ձայն տուեց երկրին արեւելքից մինչեւ արեւմուտք:

Սիոնից է նրա մեծ վայելչութիւնն ու փրկութեան գեղեցկութիւնը:

Մեր Աստուածը պիտի գայ յայտնապէս,

եւ մեր Աստուածը պիտի չլռի,

նրա առջեւ հուր պիտի բորբոքուի,

եւ նրա շուրջը՝ սաստիկ մրրիկ:

Նա վերեւից ձայն պիտի տայ երկնքին ու երկրին՝

իր ժողովրդին դատելու համար:

Մօտն է հաւաքելու իր սրբերին եւ նրանց,

ովքեր ուխտի զոհ են մատուցում իր սեղանին:

Երկինքը պատմելու է նրա արդարութիւնը,

քանզի Աստուած դատաւոր է:

Հանգիստ:

Լսի՛ր, իմ ժողովո՛ւրդ, ու ես քեզ կ՚ասեմ,

եւ Իսրայէ՛լ՝ քեզ կը վկայեմ,

որ Աստուածը, ք՛ո Աստուածը ես եմ:

Քո զոհաբերութիւնների համար չէ, որ կշտամբում եմ քեզ,

քանզի ողջակէզներդ միշտ առջեւս են:

Քո տնից հորթեր չեմ ընդունում,

ոչ էլ քո հօտից՝ նոխազներ:

10 Իմն են անտառի բոլոր գազանները,

լեռների երէները եւ բոլոր անասունները:

11 Գիտեմ ես երկնքի բոլոր թռչուններին,

եւ դաշտի գեղեցկութիւնն իմն է:

12 Եթէ քաղց զգամ, քեզ բան չեմ ասի,

քանզի իմն է աշխարհն իր ամբողջութեամբ:

13 Ես չեմ ուտում քո հորթերի միսը,

եւ քո նոխազների արիւնը չեմ խմում:

14 Աստծուն օրհնութեան պատարագ մատուցի՛ր

եւ Բարձրեալի առջեւ ուխտդ կատարի՛ր:

15 Քո նեղութեան օրը կանչի՛ր ինձ,

ես կը փրկեմ քեզ, ու դու կը փառաբանես ինձ:

Հանգիստ:

16 Սակայն մեղաւորին Աստուած ասում է.

«Իսկ դու ինչո՞ւ ես պատմում իմ արդարութիւնը,

կամ բերանդ չես առնում իմ ուխտը:

17 Չէ որ դու ատեցիր իմ խրատը,

մերժեցիր ու անտեսեցիր բերանիս բոլոր խօսքերը:

18 Երբ գողեր էիր տեսնում,

նրանց հետ էիր ընթանում

եւ ընկերակցում շնացողներին:

19 Բերանդ չարութիւն էր տարածում,

եւ լեզուդ նենգութիւն էր նիւթում:

20 Նստած չարախօսում էիր եղբօրդ մասին

եւ մօրդ որդու վրայ զրպարտութիւն բարդում:

21 Այս բոլորն արեցիր, ու ես լուռ մնացի.

դու՝ անօրէնդ, կարծեցիր քո մտքում,

թէ ես էլ կը նմանուեմ քեզ:

Արդ, պիտի յանդիմանեմ քեզ

եւ այս ամէնը առջեւդ դնեմ»:

22 Իմացէ՛ք բոլորդ, որ մոռացել էք Աստծուն.

գուցէ երբեւէ յափշտակուէք տարուէք,

եւ ձեզ փրկող չգտնուի:

23 Օրհնութեան պատարագն ինձ կը փառաւորի.

եւ ճանապարհն այնտեղ է,

ուր ես նրան ցոյց պիտի տամ Աստծու փրկութիւնը:

50

ԱՊԱՇԽԱՐՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔ

1 Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի.

այն ժամանակ, երբ նրա մօտ եկաւ Նաթան մարգարէն, երբ ինքը մերձեցել էր Բերսաբէին

Ողորմի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ, քո մեծ ողորմութեամբ

եւ քո գթառատութեամբ ջնջի՛ր իմ յանցանքները:

Առաւել եւս լուա՛ ինձ իմ անօրէնութիւնից

եւ իմ մեղքերից մաքրի՛ր ինձ:

Իմ անօրէնութիւններն ես ինքս գիտեմ,

եւ մեղքերն իմ միշտ առջեւս են:

Քո դէմ միայն մեղանչեցի, Տէ՛ր,

եւ չարիք գործեցի քո առջեւ,

որպէսզի արդար լինես քո խօսքերում,

եւ յաղթող՝ քո դատաստանի մէջ:

Անօրէնութեամբ յղիացաւ

եւ մեղքերի մէջ ծնեց ինձ մայրն իմ:

Դու, Տէ՛ր, ճշմարտութիւնը սիրեցիր

եւ քո իմաստութեան անյայտն ու ծածուկն ինձ յայտնեցիր:

Ցօղի՛ր ինձ սպունգով՝ եւ ես կը մաքրուեմ,

լուա՛՝ ու ձիւնից ճերմակ կը լինեմ:

10 Ինձ ցնծութիւն եւ ուրախութիւն լսել տո՛ւր,

եւ թող տառապեալ ոսկորներս ցնծան:

11 Երեսդ շո՛ւռ տուր իմ մեղքերից

եւ իմ բոլոր յանցանքները ջնջի՛ր ինձնից:

12 Իմ մէջ մաքուր սիրտ հաստատի՛ր, Աստուա՛ծ,

եւ արդար հոգի նորոգի՛ր իմ որովայնում:

13 Մի՛ գցիր ինձ, Տէ՛ր, քո երեսից

եւ սուրբ Հոգիդ մի՛ հանիր ինձնից:

14 Ինձ փրկութեան ցնծութի՛ւն տուր,

եւ քո տիրական Հոգով հաստատի՛ր ինձ:

15 Անօրէններին կը սովորեցնեմ քո ճանապարհը,

եւ ամբարիշտները քո կողմը կը դառնան:

16 Փրկի՛ր ինձ արիւնից, Աստուա՛ծ,

իմ փրկութեա՛ն Աստուած.

լեզուս թող ցնծայ քո արդարութեամբ:

17 Տէ՛ր, եթէ շրթներս բացես,

բերանն իմ կ՚երգի օրհնութիւնը քո:

18 Եթէ ուզէիր՝ պատարագ կը մատուցէինք,

բայց դու ողջակէզներ չես սիրում:

19 Խոնարհ հոգին է պատարագն Աստծու,

մաքուր սիրտն ու խոնարհ հոգին Աստուած չի արհամարհում:

20 Քո բարեհաճութեամբ բարի՛ք գործիր Սիոնին, Տէ՛ր,

եւ Երուսաղէմի պարիսպները թող կառուցուեն:

21 Այնժամ դու կը հաւանես արդարութեան պատարագները,

եւ, իբրեւ ուխտի զոհեր, քո սեղանին հորթեր կը մատուցեն:

51

ԱՍՏԾՈՒ ԴԱՏԱՍՏԱՆՆ ՈՒ ՇՆՈՐՀՔԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի,

այն ժամանակ, երբ Դովեկ Եդոմայեցին եկաւ պատմեց Սաւուղին, թէ ահա Դաւիթն Աքիմելէքի տանն է:

Ինչո՞ւ է հզօրը պարծենում չարութեամբ ու անօրէնութեամբ:

Գիշեր-ցերեկ նա անիրաւութիւն նիւթեց իր լեզուով,

սուր ածելու նման նենգութիւն գործեց:

Բարութիւնից աւելի չարութիւն սիրեց

եւ արդար խօսքից աւելի՝ անօրէնութիւն:

Սիրեց նա ամէն տեսակ կործանարար խօսքեր

եւ նենգ լեզուներ:

Դրա համար Աստուած կը կործանի նրան իսպառ, կը խլի ու կը հանի նրան իր օթեւանից,

եւ նրա արմատները՝ ողջերի երկրից:

Արդարները կը տեսնեն ու կը վախենան

եւ կը ծաղրեն նրան՝ ասելով.

«Սա է այն մարդը, որն Աստծու օգնութեանը չապաւինեց,

այլ յոյսը դրեց իր մեծ հարստութեան վրայ

եւ զօրացաւ իր ունայնութեամբ»:

10 Իսկ ես Աստծու տան պտղաբեր ձիթենու նման եմ.

յաւիտեան եւ յաւիտեանս յաւիտենից յոյսս դրի Աստծու ողորմութեան վրայ:

11 Քեզ յաւիտեան գոհութիւն պիտի մատուցեմ արածիդ համար

եւ յոյսս պիտի դնեմ քո անուան վրայ,

քանզի բարի ես սրբերիդ հանդէպ:

52

ՄԱՐԴՈՒ ԱՆԶԳԱՄՈՒԹԻՒՆԸ

Այսուհետեւ՝ Մալալէթի մասին, իմաստութիւն Դաւթի

Անզգամն ասաց իր սրտում, թէ՝ «Աստուած չկայ»:

Ապականուեցին ու պղծուեցին իրենց անօրէնութեան մէջ,

եւ չկայ մէկը, որ բարութիւն գործի:

Աստուած երկնքից նայեց բոլոր մարդկանց որդիներին՝

տեսնելու, թէ կա՞յ մի իմաստուն,

որ Աստծուն է փնտռում:

Բոլորը միասին խոտորուեցին եւ անպէտք դարձան:

Բարութիւն անող չկայ, չկայ նոյնիսկ մէկ հոգի:

Ինչպէ՞ս չեն գիտակցում բոլոր նրանք, որ անօրէնութիւն են գործում,

նրանք, որ խժռում են իմ ժողովրդին իբրեւ կերակրահաց

եւ չեն դիմում Աստծուն:

Այնտեղ, ուր երկիւղ չկայ, երկիւղից սարսում են նրանք,

քանզի Աստուած ցրելու է երեսպաշտների ոսկորները:

Նրանք պիտի խայտառակուեն ու ամօթահար լինեն,

քանզի Աստուած անարգեց նրանց:

Ո՞վ կը տայ Սիոնից Իսրայէլի փրկութիւնը:

Երբ Տէրն իր ժողովրդին վերադարձնի գերութիւնից,

Յակոբը կը ցնծայ, եւ Իսրայէլն ուրախ կը լինի:

53

ՀԱԼԱԾԵԱԼԻ ԱՂԵՐՍԱՆՔԸ

Այսուհետեւ՝ Դաւթի իմաստութեան օրհնութիւնը,

այն ժամանակ, երբ Զիփացիները եկան եւ ասացին Սաւուղին. «Ահա Դաւիթը թաքուն նստած է մեզ մօտ»:

Աստուա՛ծ, քո անուամբ փրկի՛ր ինձ

եւ քո զօրութեամբ արդա՛ր հանիր ինձ:

Աստուա՛ծ, լսի՛ր իմ աղօթքները,

ակա՛նջ դիր բերանիս խօսքերին:

Օտարներն ելան իմ դէմ,

հզօրներն իմ կեանքն ուզեցին եւ քեզ իրենց աչքում Աստուած չհամարեցին:

Ահա Աստուած իմ օգնականն է,

եւ Տէրը՝ իմ հոգու ապաւէնը:

Չարիքը շրջելով թշնամիներիս դէմ՝

քո ճշմարտութեամբ կործանի՛ր նրանց:

Ես իմ բարի կամքով զոհ պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր,

եւ գոհանամ քո անուամբ, քանի որ այն բարի է:

Իմ ողջ նեղութիւնից փրկեցիր ինձ,

եւ աչքս տեսաւ կորուստը թշնամիներիս:

54

ԱՂՕԹՔԸ ՄԻ ՄԱՐԴՈՒ, ՈՐԻՆ ՀԱԼԱԾԵԼ ԵՆ

Այսուհետեւ՝ իմաստութեան օրհնութիւնը, սաղմոս Դաւթի

Ակա՛նջ դիր, Աստուա՛ծ, իմ աղօթքին,

եւ խնդրանքներս մի՛ անտեսիր:

Նայի՛ր ինձ ու լսի՛ր ինձ,

քանզի անձկութեամբ տրտմեցի ու խռովուեցի:

Թշնամու ձայնից եւ մեղսագործի հալածանքից

նրանք անիրաւութեամբ դէպի ինձ շրջուեցին,

բարկութեամբ ոխ պահեցին իմ դէմ:

Սիրտս խռովուեց իմ մէջ,

եւ մահուան երկիւղն ինձ համակեց:

Ահ ու դող ընկաւ վրաս,

եւ խաւարը ծածկեց ինձ:

Ասացի. «Մէկն ինձ աղաւնու թեւեր տար,

որ թռչելով բարձրանայի

եւ հեռանալով հանգիստ առնէի անապատում:

Յոյս ունէի, որ Աստուած ինձ կը փրկէր կարճամիտ զայրոյթից

եւ փոթորկուող նեղսրտութիւնից:

10 Կորստեան մատնի՛ր, Տէ՛ր,

եւ թող նրանք իրար լեզու չհասկանան,

քանզի անիրաւութիւն եւ հակառակութիւն տեսայ քաղաքում:

11 Գիշեր-ցերեկ նրա պարիսպների շուրջը անօրէնութիւն է գործւում,

իսկ դրա ներսում՝ չարիք ու մեղք:

12 Եւ վաշխառութիւնն ու նենգութիւնը չվերացան նրա հրապարակներից:

13 Եթէ թշնամին լինէր ինձ նախատողը, կը համբերէի,

կամ իմ ատելին լինէր իմ դէմ մեծախօսողը, կը թաքնուէի նրանից:

14 Այլ դու, մա՛րդ, իմ հաւասարն ես,

իմ առաջնորդն ու ծանօթը:

15 Չէ՞ որ դու էիր քաղցրացնում իմ ու քո կերակուրը,

եւ միաբանութեամբ էինք գործում Աստծու տանը:

16 Մահը նրանց վրայ կը հասնի,

եւ նրանք ողջ-ողջ դժոխք կ՚իջնեն,

քանզի իրենց բնակարանում ու իրենց մէջ չարութիւն կայ:

17 Ես Աստծուն ձայն տուի,

եւ Տէրն ինձ լսեց:

18 Երեկոյեան, առաւօտեան ու կէսօրին պատմեցի ու խօսեցի,

եւ նա իմ ձայնը կը լսի:

19 նա ինձ խաղաղութեամբ կը փրկի ինձ մերձեցողներից,

քանզի ուժով յարձակուեցին ինձ վրայ:

20 Կը լսի եւ կ՚ընկճի նրանց Աստուած,

որ կար յաւիտենութիւնից առաջ,

քանզի չեն փոխւում նրանք, եւ չեն վախենում Աստծուց:

21 Նա մեկնեց իր ձեռքը՝ պատժելու նրանց.

նրանք պղծել էին Նրա օրէնքները:

22 Բաժանուեցին Նրա երեսի զայրոյթից,

բայց Նա հասաւ նրանց սրտերին:

Ձէթից փափուկ էին նրանց խօսքերը, բայց իրենք կարծես նետեր լինէին:

23 Հոգսդ դի՛ր Տիրոջ վրայ,

ու նա քեզ կը կերակրի

եւ չի թողնի, որ արդարը յաւիտեան սասանուի:

24 Դու, Աստուա՛ծ, նրանց կ՚իջեցնես ապականութեան փոսը.

արիւնահեղ ու նենգ մարդիկ իրենց կեանքի օրերի կէսին չեն հասնի.

իսկ ես, Տէ՛ր, յոյսս դրի քեզ վրայ:

55

ԱՂՕԹՔ ԱՍՏԾՈՒՆ ՎՍՏԱՀԵԼՈՒ ՄԱՍԻՆ

Այսուհետեւ՝ ժողովրդի մասին, որը հեռացել էր սրբերից. արձանագիր սաղմոս Դաւթի, երբ այլազգիները նրան բռնել էին Գէթում.

Ողորմի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ,

քանզի մարդն ինձ կոխոտեց,

ամենօրեայ պատերազմներն ինձ նեղեցին:

Թշնամիներս գիշեր-ցերեկ ինձ ոտնատակ արին,

եւ շատերն իմ դէմ մարտնչեցին բարձունքից:

Օրը ցերեկով չեմ վախենայ,

քանզի յոյսս դրել եմ Տիրոջ վրայ:

Աստծու խօսքով պիտի կատարեմ իմ գովաբանութիւնը.

Աստծու վրայ դրի իմ յոյսը ու չեմ սոսկալու.

մարդն ինձ ի՞նչ կարող է անել:

Ամէն օր խօսքերս անարգեցին,

նրանց չար խորհուրդներն իմ դէմ եղան:

Նրանք պանդուխտ կը լինեն ու գաղտագողի կը շրջեն:

Նրանք հետապնդում են ինձ, ինչպէս իմ մահը ցանկացող մարդիկ:

Որպէս ոչնչութիւն դու կը մերժես նրանց,

քո բարկութեամբ հնազանդ կը դարձնես ժողովուրդներին:

Աստուա՛ծ, կեանքս քեզ կը պատմեմ,

արցունքներս առջեւդ կը դնեմ, ինչպէս դու ինձ խոստացար:

10 Թշնամիներս ետ կը դառնան այն օրը, երբ օգնութեան կանչեմ քեզ.

ահա իմացայ, որ դու իմ Աստուածն ես:

11 Աստծուն պիտի օրհնեմ իմ բերանով

եւ բառերովս Տիրոջը պիտի գովեմ իմ խօսքերով:

Աստծու վրայ դրի իմ յոյսը եւ վախ չունեմ.

մարդն ինձ ի՞նչ կարող է անել:

12 Ինձնից է ուխտն իմ, որ օրհնութեամբ քեզ պիտի մատուցեմ, Աստուա՛ծ:

13 Ինձ փրկեցիր մահուանից,

աչքս՝ արտասուքից, եւ ոտքս՝ գայթակղութիւնից.

ողջերի երկրում ես հաճելի կ՚երեւամ Տիրոջ առջեւ:

56

ԿԱՆՉՈՒՄ ԵՄ ԲԱՐՁՐԵԱԼ ԱՍՏԾՈՒՆ

Այսուհետեւ՝ մի՛ ապականիր. արձանագիր Դաւթի, երբ նա Սաւուղի երեսից փախել թաքնուել էր քարայրում

Ողորմի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ, ողորմի՛ր ինձ,

քանզի յոյսս դրի քեզ վրայ.

քո թեւերի հովանուն պիտի ապաւինեմ,

մինչեւ անօրէնութիւնն անցնի:

Աղաղակեցի բարձրեալ Աստծուն՝

իմ բարերար Աստծուն:

Նա օգնութիւն ուղարկեց երկնքից եւ փրկեց ինձ,

նախատելի դարձրեց ինձ ոտնահարողներին:

Աստուած իր ողորմութիւնն ու ճշմարտութիւնն ուղարկեց:

Գազանների միջից ազատեց ինձ,

քանզի ես խռովուած ննջում էի:

Մարդկանց որդիների ատամները զէնք եւ նետ են,

իսկ նրանց լեզուները՝ ինչպէս սուր սուսեր:

Դու երկինք ես բարձրացել, Աստուա՛ծ,

եւ ողջ աշխարհն է բռնել փառքը քո:

Որոգայթ պատրաստեցին ոտքերիս համար, ընկճեցին ինձ,

առջեւս փոս փորեցին, բայց նրա մէջ իրե՛նք ընկան:

Պատրաստ է սիրտն իմ, Աստուա՛ծ, պատրաստ է սիրտն իմ՝

օրհնելու եւ սաղմոսերգելու քեզ իմ փառաբանութեամբ:

Արթնացի՛ր, փա՛ռք իմ,

արթնացի՛ր սաղմոսներով եւ օրհներգութեամբ,

եւ ես կ՚արթնանամ առաւօտեան:

10 Գոհութիւն կը մատուցեմ քեզ ժողովուրդների մէջ, Տէ՛ր,

եւ ազգերի մէջ քեզ սաղմոս կ՚երգեմ:

11 Քո ողորմութեան մեծութիւնը հասաւ մինչեւ երկինք,

եւ քո ճշմարտութիւնը՝ մինչեւ ամպերը:

12 Դու երկինք ես բարձրացել, Աստուա՛ծ,

եւ ողջ աշխարհն է բռնել փառքը քո:

57

ԵՐԿՐԱՅԻՆ ԴԱՏԱՒՈՐՆԵՐԻ ԴԱՏԱՒՈՐԸ

Այսուհետեւ՝ մի՛ ապականիր. արձանագիր Դաւթի

Եթէ դուք արդարութեամբ խօսէիք,

ուղիղ կը լինէին ձեր դատաստանները, մարդկա՛նց որդիներ:

Չէ՞ որ այժմ իսկ ձեր սրտում անօրէնութիւն էք գործում երկրի երեսին,

եւ ձեր ձեռքերն անիրաւութիւն են նիւթում:

Մեղաւորներն իրենց ծննդեան օրից իսկ խոտորուեցին,

արգանդից մոլորուեցին եւ սուտ խօսեցին:

Նրանց կատաղութիւնը նման է օձի թոյնի,

վիշապ օձի թոյնի, որ խցել է իր ականջները,

որպէսզի ճարտար օձահմայի ձայնը չլսի

եւ դեղ չառնի իմաստուն դեղատուից:

Աստուած պիտի փշրի նրանց ատամներն իրենց բերանում.

Տէրը կոտրատեց ժանիքներն առիւծների:

Թող նրանք թափուող ջրի պէս անպիտան լինեն: Երբ նրանք իրենց աղեղները լարեն,

թող հալուեն մոմի նման ու սպառուեն:

Հուր թափուեց, եւ նրանք արեւ չտեսան:

10 Դեռ իրենց փշերը չզգացած՝

Աստուած նրանց դժնիկի պէս ողջ-ողջ պիտի այրի բարկութեամբ:

11 Արդարը պիտի ուրախանայ՝ տեսնելով հատուցումը,

եւ ձեռքերն իր պիտի լուայ մեղաւորի արեան մէջ:

12 Ու մարդ պիտի ասի, թէ իսկապէս արդարի համար վարձատրութիւն կայ,

եւ կայ Աստուած, որ երկրի վրայ դատում է նրանց:

58

ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔ

Այսուհետեւ՝ մի՛ ապականիր. արձանագիր Դաւթի, երբ Սաւուղը զօրք ուղարկեց պաշարելու նրա տունը եւ սպանելու նրան. սաղմոս Դաւթի

Աստուա՛ծ, թշնամիներիցս փրկի՛ր ինձ,

ազատի՛ր նրանցից, ովքեր ելել են իմ դէմ:

Ինձ փրկի՛ր անօրէնութիւն գործողներից,

արիւնահեղ մարդկանցից պահպանի՛ր ինձ:

Որսալ ուզեցին ինձ,

եւ հզօր մարդիկ ինձ վրայ յարձակուեցին:

Ո՛չ մեղք ունեմ եւ ո՛չ յանցանք,

առանց մեղքի ընթացայ ու արդար եղայ:

Ինձ ընդառաջ ե՛լ եւ տե՛ս

դո՛ւ, Զօրութիւնների՛ Տէր, Աստուա՛ծ Իսրայէլի:

Նայի՛ր ու այցելի՛ր բոլոր հեթանոսներին

եւ մի՛ ողորմիր բոլոր նրանց, ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

Նրանք ետ կը դառնան երեկոյեան,

քաղց կը զգան շների պէս

եւ քաղաքի շուրջը կը պտտուեն:

Նրանք կը վայրահաչեն իրենց բերանով

ու կը սրեն շրթերն իրենց:

Իսկ արդ, ո՞վ կը լսի դա.

դու, Տէ՛ր, կը ծիծաղես նրանց վրայ

եւ կ՚արհամարհես բոլոր հեթանոսներին:

10 Զօրութիւնս քեզնո՛վ կը պահեմ,

քանզի Աստուած իմ օգնականն է:

11 Իմ Աստծու ողորմութիւնը կը հասնի ինձ,

եւ իմ Աստուածն ինձ համար ի ցոյց կը հանի թշնամիներիս:

12 Մի՛ սպանիր նրանց, որ չմոռանան քո ժողովրդին:

Ցրի՛ր եւ ընկճի՛ր նրանց քո զօրութեամբ,

քանզի դու իմ պաշտպանն ես, Տէ՛ր:

13 Իրենց բերանի մեղքերի եւ շրթունքների խօսքերի համար

թող նրանք ընկղմուեն իրենց ամբարտաւանութեան մէջ

եւ անէծքի ու ստութեան մատնուեն:

14 Բարկութեան ներգործութեամբ թող սպառուեն ու անհետանան:

Թող իմանան, որ Աստուած տիրում է Յակոբին

ու երկրի բոլոր ծագերին:

15 Նրանք ետ կը դառնան երեկոյեան,

քաղց կը զգան շների պէս

եւ քաղաքի շուրջը կը պտտուեն:

16 Նրանք կը թափառեն ուտելու համար

եւ, եթէ չկշտանան, կը տրտնջան:

17 Ես պիտի օրհնաբանեմ քեզ, Տէ՛ր,

պիտի ցնծամ առաւօտեան քո ողորմութեամբ,

18 քանզի դո՛ւ եղար իմ պաշտպանն ու ապաստանը

եւ նեղութեանս օրերի օգնականը:

19 Քեզ սաղմոս պիտի երգեմ, իմ ապաւէ՛ն Աստուած,

իմ ողորմութեա՛ն Աստուած:

59

ՓՐԿՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔ ՊԱՐՏՈՒԹԻՒՆԻՑ ՅԵՏՈՅ

Այսուհետեւ անցած ժամանակների մասին ուսանելու համար.

արձանագիր սաղմոս Դաւթի, երբ նա հրի մատնեց Միջագետքն ու Սոբողի Ասորեստանը, իսկ ետ դառնալիս Յովաբն Աղի ձորում կոտորեց տասներկու հազար մարդ:

Աստուա՛ծ, մեզ լքեցիր ու քարուքանդ արիր,

բարկացար, բայց պիտի գթաս մեզ:

Ցնցեցիր երկիրն ու խռովութեան մատնեցիր այն,

բուժի՛ր նրա ստացած հարուածները,

քանզի նա սասանուեց:

Քո ժողովրդին խստութիւն ցոյց տուիր

եւ մեզ թմրութեան գինի խմեցրիր:

Երկիւղածներիդ նշան դու տուիր,

որ փրկութիւն գտնեն աղեղից:

Ինչպէս որ քո սիրելիները փրկուեցին,

այնպէս էլ քո աջով պահպանի՛ր եւ լսի՛ր մեզ:

Աստուած խօսեց իր սրբարանից.

«Ես պիտի ցնծամ ու բարձրանալով՝ բաժանեմ Սիւքէմը

եւ վրանների հովիտը չափեմ:

Իմն է Գաղաադն ու իմն է Մանասէն,

Եփրեմն իմ գլխի սաղաւարտն է:

10 Յուդան թագաւորս է,

Մովաբը՝ յոյսիս աւազանը:

Դէպի Եդոմէ պիտի ուղղեմ երթն իմ,

քանզի այլազգիներն ինձ հնազանդուեցին»:

11 Ո՞վ ինձ կը տանի բերդաքաղաք,

կամ ո՞վ ինձ կ՚առաջնորդի մինչեւ Եդոմէ,

12 եթէ ոչ դու, Աստուա՛ծ, որ լքեցիր մեզ

եւ մեր զօրքերի հետ չելար, Աստուա՛ծ:

13 Նեղութեան մէջ օգնութիւն ցո՛յց տուր մեզ,

քանզի ունայն է փրկութիւնը մարդու:

14 Աստուծով քաջութիւն կը գործենք,

եւ նա կ՚արհամարհի մեզ նեղողներին:

60

ԱՐՏԱՔՍՈՒԱԾԻ ԱՂՕԹՔԸ

Այսուհետեւ՝ օրհնութեամբ սաղմոս Դաւթի

Լսի՛ր, Աստուա՛ծ, աղօթքն իմ,

եւ ո՛ւշ դարձրու, Տէ՛ր, աղօթքիս:

Երկրի ծայրերից ես քեզ կանչեցի, երբ սիրտս յոգնեց:

Ժայռից բարձր պահեցիր ինձ,

առաջնորդեցիր ինձ ու եղար իմ յոյսը,

եւ թշնամու դէմ հզօր աշտարակ դարձար ինձ համար:

Ես յաւիտեան պիտի բնակուեմ քո խորանում

ու թեւերիդ հովանու տակ պատսպարուեմ:

Դու, Աստուա՛ծ, աղօթքս լսեցիր

եւ ժառանգութիւն տուիր քո անունից ակնածողներին:

Թագաւորի կեանքի տարիներին օրեր աւելացրիր, օրեր սերնդէ սերունդ:

Նա կայ եւ յաւիտեան կը մնայ Աստծու առջեւ.

նաեւ նրանք, որոնք ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն կը խնդրեն նրանից:

Այսպէս սաղմոս պիտի երգեմ քեզ յաւիտեանս յաւիտենից

եւ օրըստօրէ աղօթք պիտի մատուցեմ:

61

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ՄԻԱԿ ՅՈՅՍԸ

Այսուհետեւ՝ Իդիթոմի մասին սաղմոս Դաւթի

Միայն Աստծո՛ւն հնազանդ եղիր, հոգի՛ իմ,

քանզի նրանից է փրկութիւնս:

Նա է Աստուածն իմ ու փրկիչն իմ,

ապաւէնն իմ, որ էլ չսասանուեմ:

Մինչեւ ե՞րբ ամէնքդ պիտի յարձակուէք մարդու վրայ՝

կործանելու նրան թեքուած պարսպի ու խախտուած ցանկապատի պէս:

Նրանք ինձ պատուից զրկելու մասին էին մտածում միայն՝

տոչորուելով նախանձից:

Իրենց բերանով օրհնում էին,

բայց իրենց սրտով անիծում:

Սակայն իմ հոգին հնազանդ կը մնայ Աստծուն,

քանզի նրանի՛ց է իմ համբերութիւնը:

Նա է Աստուածն իմ ու փրկիչն իմ,

ապաւէնն իմ, որ չսասանուեմ:

Աստծուց է զօրութիւնն ու փառքն իմ,

Աստուած է օգնականն իմ

եւ Աստծու վրայ է յոյսն իմ:

Ձեր յոյսը դրէ՛ք նրա վրայ, ժողովուրդների ո՛ղջ բազմութիւններ,

բացէ՛ք նրա առջեւ սրտերը ձեր,

քանզի Աստուած օգնականն է մեր յաւիտեանս յաւիտենից:

Հանգիստ

10 Սակայն ունայն են մարդկանց որդիները,

սուտ են որդիները մարդկանց,

իրենց կշռով անարդար են եւ իրենք ամէնքն էլ ունայնութեան մէջ են:

11 Յոյս մի՛ դրէք անիրաւութեան վրայ,

յափշտակութիւն մի՛ ցանկանաք,

եթէ հարստութիւնն առուի պէս իսկ հոսի,

թող ձեր սրտերը չցանկանան:

12 Մի անգամ խօսեց Աստուած,

եւ երկու անգամ լսեցինք այս բանը:

13 Աստծունն է զօրութիւնը,

եւ քոնն է, Տէ՛ր, ողորմութիւնը,

դու ես հատուցում իւրաքանչիւրին ըստ իր գործերի:

62

ԱՍՏԾՈՒ ԲԱՐԿՈՒԹԻՒՆԸ ԿԵԱՆՔԻՑ ԷԼ ԹԱՆԿ Է

Սաղմոս Դաւթի, մինչ նա գտնւում էր Հրէաստանի անապատում

Աստուա՛ծ, Աստուա՛ծ իմ,

ես առաւօտից քեզ եմ դիմում.

հոգիս ծարաւ է քեզ, առաւել եւս մարմինն իմ,

ինչպէս մի անապատ եւ անջուր երկիր,

ուր ճամփայ չկայ:

Այդպէս էլ պիտի երեւամ քո սրբարանում՝

տեսնելու փառքդ եւ զօրութիւնդ,

քանզի ինձ համար քո ողորմութիւնն աւելի լաւ է, քան կեանքս,

եւ շրթունքներն իմ պիտի գովեն քեզ:

Այսպէս իմ կեանքում քեզ պիտի օրհնեմ

եւ քո անունով ձեռքս բարձրացնեմ:

Ասես պարարտ ճարպով պիտի յագենայ իմ հոգին,

եւ բերանս ցնծալից շրթունքներով քե՛զ պիտի օրհնի:

Երբ քեզ յիշում էի իմ անկողնում,

առաւօտեան կանուխ խօսում էի քեզ հետ:

Քանի որ դո՛ւ եղար իմ օգնականը,

քո թեւերի հովանու տակ ես պիտի ցնծամ:

Քեզ հետեւեց իմ հոգին,

եւ աջդ ընդունեց ինձ:

10 Նրանք, որ ինձ իզուր հետապնդեցին,

թող երկրի անդունդների խորքը մտնեն:

11 Թող սրի մատնուեն նրանք եւ աղուէսների բաժին դառնան:

12 Թագաւորը յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ.

թող պարծենան բոլոր նրանք, որ երդւում են նրանով.

թող խցուեն բերանները նրանց, ովքեր անիրաւութիւն են խօսում:

63

ԶՐՊԱՐՏՈՂՆԵՐԻ ՊԱՏԻԺԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Աստուա՛ծ, երբ աղաչեմ քեզ, աղօթքս լսի՛ր,

թշնամու սարսափից փրկի՛ր ինձ:

Թաքցրո՛ւ ինձ չարագործների ամբոխից

եւ անօրէնութիւն գործողների բազմութիւնից:

Նրանք սուսերի պէս սրեցին իրենց լեզուները

եւ իրենց աղեղները լարեցին դառն գործի համար,

որպէսզի գաղտագողի նետահարեն սրտով շիտակներին,

յանկարծակի նետահարեն նրանց առանց երկիւղի:

Նրանք զօրացան իրենց չարախօսութեամբ,

մտածեցին իմ դէմ որոգայթ լարել

եւ ասացին. «Տէրը դա չի տեսնի»:

Անօրէնութիւն փնտռեցին,

յոգնեցին փնտռելուց ու քննելուց:

Թող մարդ մերձենայ իր սրտի խորութեամբ,

եւ Աստուած թող բարձր լինի:

Մանուկների նետարձակումները խոցեցին նրանց,

նրանց լեզուները տկարացան,

եւ բոլոր նրանց տեսնողները պիտի խռովուեն:

10 Բոլոր մարդիկ վախեցան ու պատմեցին Աստծու գործերը

եւ հասու եղան նրա արածներին:

11 Արդարը պիտի ուրախանայ Տիրոջով՝

յոյսը դնելով նրա վրայ.

սրտով շիտակ բոլոր մարդիկ պիտի պարծենան նրանով:

64

ԱՍՏՈՒԱԾ ԱՐԺԱՆԻ Է ՕՐՀՆԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի. Երեմիայի, Եզեկիէլի եւ ժողովրդի օրհնութիւնը, երբ ուզում էին վերադառնալ պանդխտութիւնից

Աստուա՛ծ, քեզ վայել է օրհնութիւն Սիոնում,

եւ քեզ աղօթք պիտի մատուցուի Երուսաղէմում:

Լսի՛ր աղօթքս,

քանզի քեզ մօտ է գալու ամէն մարմին:

Անօրէնների խօսքերը ծանրացան մեզ վրայ,

դո՛ւ պիտի քաւութիւն տաս մեր ամբարշտութիւններին:

Երանի նրանց, որոնց ընտրեցիր ու ընդունեցիր,

որ բնակուեն քո գաւիթներում:

Մենք պիտի յագենանք քո տան բարիքներից,

սուրբ է քո տաճարը:

Սքանչելի արդարութեամբ լսի՛ր մեզ, Աստուա՛ծ, փրկի՛չ մեր՝

յոյսը երկրի բոլոր ծագերի եւ հեռաւոր ծովաբնակների:

Նա, որ իր կարողութեամբ լեռներ է հաստատում եւ զօրութիւն է հագել:

Նա, որ ալեկոծում է ծովի ընդարձակութիւնը եւ ցածրացնում նրա ալիքների ձայնը:

Հեթանոսները պիտի խռովուեն,

եւ երկրի բնակիչները պիտի սարսափեն քո նշաններից,

այգաբացին ու երեկոյեան պիտի զուարճանան:

10 Նայեցիր երկրին, ջրով յագեցրիր այն

եւ բազմացրիր նրա հարստութիւնը:

Աստծու գետը լցուեց ջրով.

դու պատրաստեցիր նրա կերակուրը,

քանզի այսպէս է պատրաստութիւնը.

11 դու ոռոգեցիր նրա ակօսն ու բազմացրիր նրա արմտիքը,

քո ցօղը զուարթ պիտի դարձնի նրա բոյսը:

12 Տարուայ պսակը պիտի օրհնուի քո քաղցրութեամբ,

դաշտերդ պարարտութեամբ պիտի լցուեն:

13 Անապատի գեղեցկութիւնները պիտի փթթեն,

բլուրները ցնծութեամբ պիտի զգեստաւորուեն:

14 Մաքիների խոյերը պիտի զուգուեն,

հովիտներն առատ ցորեն պիտի բերեն,

պիտի ցնծան ու օրհներգեն:

65

ՕՐՀՆԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ ՓՐԿԻՉ ԱՍՏԾՈՒՆ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի. յարութեան մասին

Աղաղակեցէ՛ք Աստծուն, բոլո՛ր երկրներ,

սաղմո՛ս երգեցէք նրա անուանը

եւ փա՛ռք տուէք նրա օրհնութեանը:

Ասացէ՛ք Աստծուն. «Որքա՜ն ահեղ են քո գործերը.

ի տես քո մեծ զօրութեան

քո թշնամիները ստեցին քո դէմ:

Ողջ աշխարհը պիտի երկրպագի քեզ,

սաղմոս պիտի երգի քեզ

ու քո անուանը սաղմոս ձօնի»:

Եկէ՛ք եւ տեսէ՛ք գործերն Աստծու,

թէ որքան ահեղ են խորհուրդներով՝

քան գործերը մարդկանց բոլոր որդիների:

Նա էր, որ ծովը ցամաք դարձրեց,

եւ մարդիկ ոտքով անցան գետի միջով:

Ահա պիտի ցնծանք նրանով,

որ յաւէտ տիրում է իր զօրութեամբ:

Նրա աչքերը նայում են հեթանոսներին,

որոնք դառնացրին իրեն.

թող նրանք չպարծենան իրենց հոգում:

Օրհնեցէ՛ք, հեթանոսնե՛ր, մեր Աստծուն

եւ լսելի՛ դարձրէք նրա օրհնութեան ձայնը:

Նա իմ հոգին դարձրեց կեանքին

եւ թոյլ չտուեց, որ ոտքերս դողան:

10 Քննեցիր մեզ, Աստուա՛ծ, ու փորձեցիր,

ինչպէս արծաթն է փորձւում:

11 Մեզ որոգայթի մէջ գցեցիր,

նեղութիւն դրիր մեր թիկունքին,

12 եւ մարդկանց անցկացրիր մեր գլխի վրայով:

Մենք անցանք հրի ու ջրի միջով,

բայց դու մեզ անդորր տուիր:

13 Զոհաբերութիւններով պիտի մտնեմ տունը քո

եւ քեզ պիտի հատուցեմ իմ ուխտերը,

14 որ խոստացան քեզ իմ շրթունքները,

եւ բերանն իմ խօսեց նեղութեան մէջ:

15 Պարարտ ողջակէզներ պիտի մատուցեմ քեզ՝ խոյերով ու խնկերով,

քեզ պիտի մատուցեմ արջառներ ու նոխազներ:

16 Եկէ՛ք ու լսեցէ՛ք ինձ, Աստծու բոլո՛ր երկիւղածներ,

որ ձեզ պատմեմ, թէ ինչ արեց նա իմ անձի համար:

17 Ես նրան դիմեցի իմ բերանով,

եւ լեզուովս մեծարեցի նրան:

18 Եթէ սրտումս մեղք տեսնէի,

Տէրն ինձ չէր ունկնդրի:

19 Դրա համար Աստուած լսեց ինձ

եւ ուշ դարձրեց իմ խնդրանքի ձայնին:

20 Օրհնեալ է Աստուած, որ չվանեց աղօթքն իմ,

ոչ էլ ողորմութիւնն իր՝ ինձնից:

66

ԹՈՂ ԲՈԼՈՐ ԱԶԳԵՐՆ ՕՐՀՆԵՐԳԵՆ ԱՍՏԾՈՒՆ

Այսուհետեւ՝ Դաւթի օրհնութեան սաղմոսը.

Աստուա՛ծ, ողորմի՛ր մեզ եւ օրհնի՛ր,

ցո՛յց տուր երեսդ եւ գթա՛ մեզ,

որպէսզի երկրի վրայ ճանաչեն ճանապարհը քո,

եւ բոլոր ազգերի մէջ՝ փրկութիւնը քո:

Ժողովուրդները քեզ գոհութիւն պիտի մատուցեն, Աստուա՛ծ, գոհութիւն պիտի մատուցեն քեզ բոլոր ժողովուրդները:

Պիտի ուրախանան ու ցնծան ազգերը,

քանզի դու արդարութեամբ ես դատում ժողովուրդներին

եւ երկրի ազգերին դու ես առաջնորդում:

Թող ժողովուրդները քեզ օրհնաբանեն, Աստուա՛ծ,

թող գոհութիւն մատուցեն քեզ բոլոր ժողովուրդները:

Երկիրը տուեց իր պտուղը,

եւ Աստուած, Աստուածը մեր, օրհնեց մեզ:

Մեր Աստուածը պիտի օրհնի մեզ,

եւ երկրի բոլոր ծագերում պիտի սոսկան նրանից:

67

ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՅԱՂԹԱԿԱՆ ԵՐԳԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Թող ելնի Աստուած,

նրա բոլոր թշնամիները թող ցրուեն,

ու նրան ատողները փախչեն իր առջեւից:

Ինչպէս ծուխն է ցնդում, այնպէս պիտի անհետանան նրանք.

ինչպէս մոմն է հալւում կրակի դիմաց,

այնպէս էլ մեղաւորները պիտի կորչեն Աստծու երեսից:

Արդարները թող ուրախ լինեն,

թող ցնծան նրա առջեւ

եւ զուարճանան իրենց ուրախութեամբ:

Օրհնեցէ՛ք Աստծուն, սաղմո՛ս երգեցէք նրա անուանը,

ճանապա՛րհ տուէք նրան, ով նստում է արեւմուտքում.

եւ Տէր է անունը նրա:

Թող մարդիկ ցնծան նրա առջեւ,

եւ թող խռովուեն նրա երեսից,

որ հայրն է որբերի ու դատաւորն այրիների՝

Աստուած իր սուրբ բնակարանում:

Աստուած բնակեցնում է միայնակներին տան մէջ եւ իր քաջութեամբ ազատում գերեալներին

ու դառնացած գերեզմանաբնակներին:

Աստուա՛ծ, երբ քայլեցիր քո ժողովրդի առջեւից,

երբ անցար անապատով,

ցնցուեց երկիրը, եւ երկինքը ցօղ թափեց Սինայում՝ Աստծու շնորհիւ,

Իսրայէլի Աստծու առջեւ:

10 Ցանկալի անձրեւ պատրաստեցիր, Աստուա՛ծ, քո ժառանգութեան համար,

որը թէեւ տկարացաւ,

բայց դու ոտքի կանգնեցրիր նրան:

11 Եւ քո ժողովուրդը պիտի բնակուի նրա մէջ: Աստուա՛ծ, քո քաղցրութեամբ պատրաստութիւն տեսար աղքատի համար:

12 Տէրը պատգամ պիտի տայ նրանց,

ովքեր մեծ զօրութեամբ աւետիս են տալիս:

13 Սիրելիիդ զօրքերի թագաւո՛ր,

քո տան գեղեցկութիւնը մատնուեց աւարի:

14 Թէկուզեւ ննջէք կալուածքների մէջ,

արծաթապատ թեւերով եւ ոսկեգոյն թիկնամէջով աղաւնի կը լինէք:

15 Երբ երկնաւորը թագաւորներին հաւաքի այնտեղ,

նրանք ձեան պէս կը թափուեն Սաղմոնի լերան վրայ:

16 Աստծու լեռը պարարտ լեռ է,

հաստատուն լեռ եւ պարարտ լեռ:

17 Ո՛վ հպարտ լեռներ, ի՞նչ էք նախանձում այն լերանը,

որտեղ բարեհաճեց բնակուել Աստուած,

եւ Տէրն իսկ բնակուելու է այնտեղ յաւիտեան:

18 Աստծու կառքերը բիւրապատիկ են՝ հազարաւոր կառավարներով,

որոնց մէջ է Տէրն իր սուրբ Սինայից:

19 Նա ելաւ բարձունքներն ու գերեվարեց գերիներին.

աւար առաւ, պարգեւներ բաշխեց ու տուեց մարդկանց որդիներին,

որ թերահաւատներն անգամ բնակուեն այնտեղ:

20 Օրհնեալ է Տէր Աստուածը,

օրհնեալ է Տէրն ամէն օր.

Աստուած՝ փրկիչը մեր, պիտի առաջնորդի մեզ:

21 Աստուած մեր կենարար Աստուածն է,

եւ Տիրոջ ձեռքում է ելքը մահուան:

22 Սակայն Աստուած պիտի փշրի մեր թշնամիների գլուխը

եւ կարճամազ պիտի պահի նրանց,

ովքեր ընթանում են իրենց անօրէնութեամբ:

23 Տէրն ասաց. «Անդունդների խորքից ես պիտի վերադարձնեմ

եւ ժանիքների միջից դուրս կորզեմ նրան:

24 Այնպէս որ ոտքդ արեան մէջ թրջուի,

եւ քո շների լեզուները թրջուեն թշնամիներիդ արիւնից»:

25 Երեւաց քո երթն, Աստուա՛ծ,

Աստծու՝ մեր սուրբ թագաւորի երթը:

26 Իշխաններն առաջ անցան օրհնութիւն մատուցելու

կոյսերի եւ գովերգուների մէջ:

27 Խմբովին օրհնեցէ՛ք Աստծուն,

Տիրոջը՝ Իսրայէլի աղբիւրների կողմից:

28 Այնտեղ են Բենիամին զարմանահրաշ մանուկը,

Յուդայի երկրի առաջնորդ իշխանները

եւ Զաբուղոնի ու Նեփթաղիմի իշխանները:

29 Հրամայի՛ր, Աստուա՛ծ, քո զօրութեամբ, զօրացրո՛ւ այն, ինչ հաստատեցիր մեր մէջ:

30 Երուսաղէմի քո տաճարից թագաւորները թող ընծաներ մատուցեն:

31 Սաստի՛ր եղէգնուտի գազանին՝

ցուլերի ու երինջների երամակներով հանդերձ:

Թող արհամարհուեն նրանք, ովքեր ընտրուել են արծաթով:

Ցրի՛ր հեթանոսներին ու պատերազմ կամեցողներին:

32 Եգիպտոսից պատգամաւորներ պիտի գան,

եւ հնդիկներն աւելի առաջ ձեռք պիտի մեկնեն Աստծուն:

33 Աշխարհի՛ թագաւորութիւններ, օրհնեցէ՛ք Աստծուն,

եւ սաղմո՛ս երգեցէք Տիրոջը:

34 Ճանապա՛րհ բացէք նրա համար,

ով նստում է երկինքների երկնքում, արեւելեան կողմում:

Ահա նա ձայն պիտի տայ, ձայնն իր զօրութեան:

35 Փա՛ռք տուէք Աստծուն.

նրա մեծ վայելչութիւնն Իսրայէլի վրայ է,

իսկ զօրութիւնը հասնում է մինչեւ երկնքի ամպերը:

36 Սքանչելի է Աստուած իր սրբերի մէջ.

նա Աստուածն է Իսրայէլի,

որ իր ժողովրդին հաստատ զօրութիւն պիտի տայ.

օրհնեալ է Աստուած:

68

ՍԷՐ ՏԻՐՈՋ ՏԱՃԱՐԻ ՀԱՆԴԷՊ

Այսուհետեւ՝ անցած ժամանակների մասին սաղմոս Դաւթի

Փրկի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ,

քանզի ջրերը հասան իմ անձին,

ես ընկղմուեցի խոր անդնդի մէջ,

որտեղ ինձ համար հանգիստ չկայ:

Մտայ ես խորքերը ծովի,

եւ յորձանքներն ինձ ընկղմեցին:

Ես յոգնեցի աղաղակելուց, կոկորդն իմ կերկերաց,

եւ աչքերս նուաղեցին քեզ վրայ յոյս դնելուց, Տէ՛ր իմ Աստուած:

Գլխիս մազերից շատ եղան նրանք,

ովքեր յանիրաւի ատում էին ինձ,

թշնամիներս եւ ինձ իզուր ատողները զօրացան ինձնից աւելի,

իմ չյափշտակած բաների համար ես վճարեցի նրանց:

Աստուա՛ծ, դու իմացար անմտութիւնն իմ,

եւ յանցանքներս չծածկուեցին քեզնից:

Թող իմ պատճառով չամաչեն քեզ սպասողները,

Տէ՛ր, զօրութիւնների՛ Տէր.

թող իմ պատճառով չամաչեն քեզ փնտռողները, Աստուա՛ծ Իսրայէլի:

Քեզ համար նախատինք հանդուրժեցի,

եւ ամօթը ծածկեց երեսն իմ:

Եղբայրներիս համար ես օտար եղայ,

եւ մօրս որդիների համար՝ հիւր:

10 Քո տան նախանձախնդրութիւնն ինձ կերաւ,

եւ նախատողներիդ նախատինքն ընկաւ ինձ վրայ:

11 Ծոմապահութեամբ խոնարհեցրի ինձ,

եւ դա ինձ համար նախատինք եղաւ:

12 Քուրձն ինձ հագուստ դարձրի,

եւ նրանց համար ծաղրուծանակի առարկայ եղայ:

13 Ինձ չարախօսում էին դռանը նստողները,

գինի խմողները ծաղրում էին ինձ:

14 Ընդունելի ժամին ես աղօթում էի քեզ, Տէ՛ր:

Լսի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ, քո առատ ողորմութեամբ,

քո փրկութեան ճշմարտութեամբ:

15 Ազատի՛ր ինձ ցեխից, որ չխրուեմ

եւ փրկուեմ իմ ատելիներից ու խոր ջրերից:

16 Ջրերի յորձանքները թող չկլանեն ինձ,

եւ անդունդներն ինձ թող չընկղմեն,

ոչ էլ ջրհորն ինձ վրայ բերանն իր փակի:

17 Լսի՛ր ինձ, Տէ՛ր,

քանզի քաղցր է ողորմութիւնը քո,

նայի՛ր ինձ քո գթառատութեամբ:

18 Եւ մի՛ շրջիր երեսդ քո ծառայից,

փութով լսի՛ր ինձ,

քանզի նեղութեան մէջ եմ ես:

19 Հայեացքդ դարձրո՛ւ ինձ վրայ ու փրկի՛ր ինձ,

եւ իմ թշնամիներից ինձ պահպանի՛ր:

20 Դու գիտես իմ կրած նախատինքն ու ամօթը եւ խայտառակութիւնն իմ:

21 Քո առջեւ են բոլոր ինձ նեղողները:

Սիրտս համբերեց նախատինքների եւ թշուառութեան:

Սպասում էի, թէ ո՞վ ինձ արդեօք պիտի վշտակցէր,

բայց ոչ ոք չկար,

եւ ինձ համար մխիթարիչ չգտնուեց:

22 Կերակրի տեղ ինձ լեղի տուին,

եւ ծարաւելիս քացախ խմեցրին:

23 Թող նրանց սեղաններն իրենց առջեւ դառնան որոգայթ,

պատիժ ու գայթակղութիւն:

24 Թող նրանց աչքերը խաւարեն, որպէսզի չտեսնեն,

եւ նրանց թիկունքը միշտ ծռա՛ծ պահիր:

25 Նրանց վրայ թափի՛ր քո զայրոյթը,

եւ քո բարկութեան սաստկութիւնը թող հարուածի նրանց:

26 Նրանց բնակավայրերը թող աւերակ դառնան,

եւ նրանց յարկերի տակ ոչ ոք չապրի.

27 քանզի ում որ դու հարուածեցիր՝ նրանք հալածեցին,

եւ իմ վէրքերին ցաւեր աւելացրին:

28 Նրանց մեղքերին մեղքե՛ր գումարիր,

որպէսզի մուտք չունենան քո արդարութեան մէջ:

29 Թող նրանք ջնջուեն կեանքի քո մատեանից,

եւ քո արդարների շարքում չարձանագրուեն:

30 Աղքատ ու վշտացած եմ ես. թող քո պարգեւած փրկութիւնն, Աստուա՛ծ, ինձ բռնած պահի:

31 Օրհնութեամբ պիտի օրհնեմ անունն իմ Աստծու,

եւ գովաբանութեամբ պիտի մեծարեմ նրան:

32 Դա հաճելի կը լինի Աստծուն՝ մատաղացու հորթից աւելի,

որ եղջիւրներ ու կճղակներ ունի:

33 Աղքատները կը տեսնեն ու կ՚ուրախանան.

փնտռեցէ՛ք Աստծուն, եւ ձեր հոգիները կը փրկուեն,

34 քանզի Տէրը լսեց տնանկներին,

եւ իր գերեալներին չարհամարհեց:

35 Թող նրան օրհնեն երկինքն ու երկիրը եւ ծովն իր մէջ վխտացող բոլոր կենդանի էակներով:

36 Աստուած կը փրկի Սիոնը,

եւ Հրէաստանի քաղաքները կը ծաղկեն:

Մարդիկ կը կառուցեն, կը բնակեցնեն ու կը ժառանգեն այն:

37 Քո ծառաների սերունդները կը հաստատուեն այնտեղ,

եւ քո անունը սիրողները կը բնակուեն նրա մէջ:

69

ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ԱՂՕԹՔ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի ի յիշատակ այն բանի, որ Տէրը փրկեց նրան

Աստուա՛ծ, ինձ օգնութեա՛ն հասիր.

Տէ՛ր, փութա՛ ընկերակցել ինձ:

Թող խայտառակուեն ու ամօթահար լինեն ինձ հետապնդողները,

թող ետ դառնան ու անարգուեն իմ մասին չար խորհողները:

Թող խայտառակուած ընկրկեն նրանք,

ովքեր ինձ վա՜շ վա՜շ էին ասում:

Թող ցնծան եւ քեզնով ուրախանան բոլոր նրանք,

ովքեր փնտռում են քեզ, Տէ՛ր:

Քո պարգեւած փրկութիւնը սիրողները

թող միշտ ասեն. «Մե՛ծ է Աստուած»:

Ես աղքատ եւ տնանկ եմ, Աստուա՛ծ, օգնի՛ր ինձ.

օգնականն ու փրկիչն իմ դո՛ւ ես.

Տէ՛ր իմ, մի՛ ուշացիր:

70

ԾԵՐՈՒՆՈՒ ԱՂՕԹՔԸ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի, Յոնադաբի որդիներից եւ առաջին գերութիւնից

Տէ՛ր, յոյսս քեզ վրայ դրի,

թող յաւէտ ամօթով չմնամ,

քո արդարութեամբ ինձ փրկի՛ր ու պահպանի՛ր:

Ականջդ մօտեցրո՛ւ ինձ եւ ազատի՛ր ինձ:

Ինձ համար ապաւէն եւ ամուր վա՛յր եղիր, Աստուա՛ծ, որ ինձ փրկես,

քանզի իմ հիմքն ու յենարանը դու ես:

Աստուա՛ծ իմ, փրկի՛ր ինձ մեղաւորի ձեռքից,

անօրէնի եւ անիրաւի ձեռքից:

Դու ես իմ ակնկալութիւնը, Տէ՛ր.

Տէ՛ր, դո՛ւ ես իմ յոյսը մանկութիւնիցս ի վեր:

Քե՛զ կռուան ունեցայ ես արգանդից,

մօրս որովայնից դո՛ւ ես իմ ապաւէնը,

եւ յարաժամ քեզնի՛ց է իմ օգնութիւնը:

Ես շատերի համար ծաղր դարձայ,

բայց դու իմ օգնականն ու քաջալերողը եղար:

Բերանս թող գովաբանութեամբ լցուի,

որ օրհնեմ փառքը քո

եւ յաւիտեան՝ քո մեծ վայելչութիւնը:

Ծերութեան ժամանակ ինձ մի՛ վանիր, Տէ՛ր.

երբ ուժս պակասի՝ դու ինձ մի՛ լքիր:

10 Թշնամիներս իմ մասին խօսեցին եւ ինձ պաշարողները միասին խորհուրդ արեցին ու ասացին.

11 «Աստուած լքել է նրան, հալածենք նրան ու հասնենք նրա վրայ,

քանզի չկայ մէկը, որ նրան փրկի»:

12 Աստուա՛ծ իմ, հեռու մի՛ մնա ինձնից,

եւ ինձ օգնութեա՛ն հասիր, Աստուա՛ծ:

13 Թող ամաչեն ու կորստեան մատնուեն ինձ չարախօսողները,

թող ամօթանք ու խայտառակութիւն կրեն իմ դէմ չար խորհողները:

14 Ես յարաժամ պիտի յուսամ

եւ աւելի ու աւելի պիտի օրհնեմ քեզ:

15 Բերանս պիտի պատմի քո արդարութիւնն ու ամէն օր՝ քո գովքը,

եւ ես մատեանում արձանագրուած դրանց թիւը չպիտի խարդախեմ:

16 Ես պիտի մտնեմ Տիրոջ զօրութեան տակ եւ պիտի յիշեմ քո արդարութիւնը միայն, Տէ՛ր:

17 Աստուա՛ծ իմ, ինձ սովորեցրիր մանկութիւնից ի վեր,

եւ այժմ էլ քո արդարութիւնը պիտի պատմեմ:

18 Մինչեւ իմ ալեւորութիւնն ու ծերութիւնը

ինձ մի՛ լքիր, Աստուա՛ծ իմ,

մինչեւ որ գալիք բոլոր սերունդներին պատմուի ուժը քո բազկի:

Քո զօրութիւնն ու արդարութիւնը հասնում են մինչեւ բարձունքները,

19 Նոյնպէս եւ քո մեծամեծ գործերը, ո՛վ Աստուած.

ո՞վ է քեզ նման:

20 Որքան էլ որ բազում նեղութիւն եւ չարչարանք ցոյց տուիր ինձ,

դարձեալ մխիթարեցիր ինձ եւ հանեցիր երկրի խոր անդունդներից:

21 Բազմապատկեցիր քո զօրութիւնը,

դարձեալ մխիթարեցիր ինձ եւ մի անգամ եւս հանեցիր երկրի խոր անդունդներից:

22 Եւ արդ, սաղմոսերգութեամբ գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ,

ճշմարի՛տդ Աստուած.

պիտի օրհնութեամբ սաղմոս երգեմ քեզ, ո՛վ սուրբդ Իսրայէլի:

23 Երբ քեզ սաղմոս երգեմ, պիտի ցնծան շրթունքներն իմ,

եւ իմ հոգին, որը դո՛ւ փրկեցիր:

24 Ու լեզուս ամէն օր քո արդարութունից պիտի խօսի:

Իր ժամանակին պիտի խայտառակուեն ու ամօթահար լինեն

իմ մասին չար խորհողները:

71

ԹՈՂ ԱՍՏՈՒԱԾ ՕՐՀՆԻ ԹԱԳԱՒՈՐԻՆ

Սաղմոս Սողոմոնի համար.

Աստուա՛ծ, դատաստանդ արքայի՛ն տուր,

եւ արդարութիւնդ՝ թագաւորի որդո՛ւն,

որ քո ժողովրդին արդարութեամբ դատի

ու քո աղքատների իրաւունքը պահի:

Լեռները խաղաղութիւն կը բերեն ժողովրդին,

եւ բլուրներն՝ արդարութիւն:

Թող արքան իրաւունք տայ ժողովրդի աղքատներին,

պահպանի տնանկների որդիներին,

եւ ընկճի ամբարտաւաններին:

Նա թող ապրի ու մնայ որքան որ արեւը լինի,

լուսնից առաջ, սերնդից սերունդ:

Նա թող իջնի որպէս անձրեւ հնձած խոտի վրայ եւ որպէս ցօղ՝ երկրի վրայ:

Նրա օրօք արդարութիւն եւ մեծ խաղաղութիւն թող տիրի,

մինչեւ լուսնի վախճանը:

Նա թող իշխի ծովից մինչեւ ծով,

եւ գետերից մինչեւ ծագերն աշխարհի:

Հնդիկները ծնկի թող գան նրա առջեւ,

եւ նրա թշնամիները հող ուտեն:

10 Թարսիսի եւ կղզիների թագաւորները նուէրներ թող մատուցեն նրան,

Արաբիայի եւ Սաբայի արքաներն ընծաներ թող բերեն նրան:

11 Աշխարհի բոլոր թագաւորները թող խոնարհուեն նրա առաջ, եւ բոլոր ազգերը թող ծառայեն նրան,

12 քանզի հզօրի ձեռքից նա փրկեց աղքատին՝

աղքատին ու տնանկին, որոնք օգնական չունեն:

13 Նա կը խղճայ աղքատին ու տնանկին,

եւ տնանկների հոգին կը փրկի:

14 Չար վաշխառուներից կ՚ազատի նրանց:

Նրա անունը փառաւոր է նրանց առաջ:

15 Նա կ՚ապրի, եւ արաբների ոսկին նրան պիտի տրուի: Ամէն ժամ աղօթքի կը կանգնեն նրա առջեւ

եւ գիշեր-ցերեկ կ՚օրհնեն նրան:

16 Ամբողջ երկրում եւ լեռների գագաթներին հաստատութիւն կը տիրի:

Նրա բերքի առատութիւնը Լիբանանից աւելի բարձր կը լինի,

Տիրոջ քաղաքում նա կը ծաղկի երկրի խոտի նման:

17 Տիրոջ անունը կ՚օրհնուի յաւիտեան,

քանզի արեւից հին է անունը նրա:

Աշխարհի բոլոր ազգերը կ՚օրհնեն նրան,

եւ բոլոր ժողովուրդները երանի կը տան նրան:

18 Օրհնեալ է Իսրայէլի Տէր Աստուածը,

որ միայն ինքն է սքանչելիքներ գործում:

19 Եւ օրհնեալ է յաւիտեան սուրբ անունը նրա փառքի,

թող նրա փառքով ողջ երկիրը լցուի.

թող լինի, թող լինի:

72

ՉԱՐԻ ԹՈՒԱՑԵԱԼ ՅԱՋՈՂՈՒԹԻՒՆԸ

Սաղմոս Ասափի

Որքա՜ն բարի է Աստուած Իսրայէլի համար եւ սրտով շիտակների համար:

Բայց ոտքերս քիչ մնաց, որ սասանուէին,

մի փոքր եւս՝ եւ քայլերս պիտի մոլորուէին:

Նախանձեցի ես անօրէններին՝

մեղաւորների խաղաղութիւնը տեսնելով:

Նրանք մահուան տագնապ չունեն:

Սովորական են տանջանքները նրանց:

Մարդկանց տքնութիւնը չեն կրում նրանք,

եւ մարդկանց պէս չեն տանջւում:

Դրա համար ամբարտաւանութիւնը պատեց նրանց,

եւ նրանք համակուեցին իրենց ամբարշտութեամբ ու անիրաւութեամբ:

Նրանց անիրաւութիւնները կարծես ճարպից են դուրս գալիս,

քանզի նրանք իրենց սրտի խորհրդով են շարժւում:

Չարամտօրէն մտածեցին ու խօսեցին եւ մեծամտութեամբ ապիրատութիւն խորհեցին:

Բերաններն իրենց ուղղեցին երկնքին,

եւ լեզուները երկրով մէկ քարշ տուին:

10 Դրա համար ժողովուրդն իմ պիտի վերադառնայ այստեղ,

եւ իմ օրերը լեցուն պիտի անցնեն նրանց հետ:

11 Ասացին՝ «Ինչպէ՞ս իմացաւ Աստուած»,

կամ՝ «Կա՞յ արդեօք իմացութիւն Բարձրեալի մօտ»:

12 Ահա մեղաւոր են, եւ սակայն բարգաւաճում են նրանք,

կան եւ ունեն հարստութիւնն աշխարհի:

13 Ասացի՝ «Իզուր ուրեմն արդար դարձրի սիրտն իմ,

եւ ձեռքերս սրբութեամբ լուացի»:

14 Գիշեր-ցերեկ ես խոշտանգուած էի,

եւ առաւօտները կշտամբանք կրեցի:

15 Թէպէտ ես ասում էի, թէ՝ եթէ այսպէս պատմեմ, դիմացս պիտի գտնեմ քո որդիների սերնդին, որոնց ուխտ արեցի:

16 Բայց հասկացայ, որ սա եւս դժուար է ինձ համար,

17 մինչեւ մտնեմ Աստծու սրբարանը եւ իմանամ նրանց վախճանը:

18 Բայց դու նրանց տարագիր կ՚անես իրենց նենգութեան համար եւ կը կործանես նրանց իրենց ամբարտաւանութեան մէջ:

19 Իսկ ինչպէ՞ս նրանք յանկարծակի աւերակ դարձան,

կործանուեցին, սպառուեցին ու անհետացան իրենց անօրէնութեան համար

20 եւ եղան ինչպէս քնից արթնացող մարդու երազ:

Տէ՛ր, դու, արթնանալով, պիտի անարգես նրանց երազի պատկերը.

21 քանզի հուր բորբոքուեց իմ սրտում,

եւ երիկամներս գունափոխուեցին:

22 Ես արհամարհուած եղայ ու չիմացայ այդ,

քո առջեւ անասուն համարուեցի:

23 Բայց ես միշտ քեզ հետ եմ.

դու բռնեցիր իմ աջ ձեռքից,

24 քո խորհուրդներով ինձ առաջնորդեցիր

եւ փառքով ընդունեցիր ինձ:

25 Արդարեւ, ինձ համար ի՞նչ կայ երկնքում,

կամ քեզնից բացի ի՞նչ փնտռեմ երկրի վրայ:

26 Սիրտս ու մարմինս մաշուեցին,

իմ սրտի՛ Աստուած, յաւիտեան ինձ բաժի՛ն ընկած Աստուած:

27 Ահաւասիկ իրենց անձը քեզնից հեռացնողները պիտի կորչեն,

դու պիտի կործանես բոլոր նրանց, ովքեր ապստամբեցին քո դէմ:

28 Ինձ համար բարիք է մերձենալ Աստծուն,

յոյսս դնել Տիրոջ վրայ եւ աւետել քո ամբողջ օրհնութիւնը Սիոնի դստեր դռների առաջ:

73

ԱՂՕԹՔ ՏԱՃԱՐԻ ԱՒԵՐԱԿՆԵՐԻ ԱՌՋԵՒ

Իմաստութիւն Ասափի

Աստուա՛ծ, ինչո՞ւ մերժեցիր ընդմիշտ,

եւ զայրոյթդ սաստկացաւ քո արօտի ոչխարների վրայ:

Յիշի՛ր քո ժողովրդին, որ սկզբից ստացար,

եւ փրկեցիր քեզ վիճակուած ժառանգութիւնը՝

լեռն այս Սիոնի, որտեղ դու բնակուեցիր:

Նրանց ամբարտաւանութեան վրայ բարձրացրո՛ւ քո ձեռքն ընդմիշտ,

քանզի թշնամին անիրաւութիւն գործեց քո սրբարանում:

Քեզ ատողները պարծեցան իրենց բարօրութեամբ,

նշաններն իրենց իբրեւ զինանշան դրին մուտքին,

բայց իրենք չհասկացան, որ վերից է ելքը:

Ինչպէս անտառի փայտահատներ,

կացիններով ջարդեցին դռները նրա,

տապարներով ու մուրճերով կործանեցին այն:

Հրի մատնեցին քո սրբարանը,

եւ հողին հաւասարեցրին քո անուան խորանը:

Նրանց ազգակիցներն իրենց սրտում միասնաբար ասացին.

«Եկէք վերացնենք Աստծու բոլոր տօներն երկրի երեսից»:

Նշաններ մենք չտեսանք,

այլեւս մարգարէ չմնաց, եւ ոչ ոք մեզ չի ճանաչում:

10 Մինչեւ ե՞րբ, Աստուա՛ծ, թշնամին պիտի նախատի

եւ հակառակորդն անարգի սուրբ անունդ:

11 Ինչո՞ւ ես ետ քաշում քո ձեռքը,

եւ քո աջը ծոցիդ մէջ է ընդմիշտ:

12 Աստուա՛ծ, դու մեր թագաւորն ես յաւիտենութիւնից ի վեր,

դու, որ փրկութիւն գործեցիր երկրի վրայ:

13 Դու քո զօրութեամբ ծովը հաստատեցիր,

եւ վիշապների գլուխը խորտակեցիր ջրերում:

14 Դու վիշապի գլուխը փշրեցիր

եւ որպէս կերակուր տուիր հնդիկների զօրքերին:

15 Դու աղբիւրներ ու վտակներ բխեցրիր,

եւ անցամաքելի գետեր ցամաքեցրիր:

16 Քոնն է ցերեկը, եւ քոնն է գիշերը,

լոյսն ու արեւը դո՛ւ հաստատեցիր:

17 Դո՛ւ հաստատեցիր երկրի բոլոր սահմանները,

գարունն ու ամառը դո՛ւ ստեղծեցիր:

18 Յիշի՛ր այս. թշնամին նախատեց Տիրոջը,

անզգամ ժողովուրդն անարգեց քո սուրբ անունը:

19 Քեզ խոստովանողին մի՛ մատնիր գազաններին,

եւ քո տնանկներին մի՛ մոռացիր երբեք:

20 Նայի՛ր քո ուխտին,

քանզի ապշահարների տները երկրի վրայ լցուեցին անիրաւութեամբ:

21 Թող խեղճն ամօթով ետ չդառնայ,

եւ աղքատն ու տնանկը թող օրհնեն սուրբ անունդ:

22 Ելի՛ր, Աստուա՛ծ, եւ կատարի՛ր դատաստանդ,

յիշի՛ր անզգամի ամենօրեայ նախատինքը:

23 Մի՛ մոռացիր պաշտօնեաներիդ ձայնը.

քեզ ատողների ամբարտաւանութիւնն անընդհատ պիտի աճի:

74

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԴԱՏԱՒՈՐ

Այսուհետեւ՝ մի՛ ապականիր. Ասափի օրհներգութեան սաղմոսը

Գոհութիւն մատուցենք քեզ, Աստուա՛ծ,

գոհութիւն մատուցենք եւ տանք քո անունը:

Ես պիտի պատմեմ քո բոլոր հրաշագործութիւնները.

երբ ժամը հասնի՝ ճշմարիտ դատաստան պիտի տեսնեմ:

Մաշուեցին երկիրն ու նրա բոլոր բնակիչները,

ես հաստատեցի նրա սիւները:

Անօրէններին ասացի, թէ՝ անօրէնութիւն մի՛ գործէք,

մեղաւորներին, թէ՝ մի՛ ցցէք ձեր կոտոշները:

Ձեր կոտոշները վեր մի՛ տնկէք,

եւ Աստծու մասին անիրաւաբար մի՛ խօսէք:

Մեծութիւնը գալիս է ո՛չ արեւելքից,

ո՛չ արեւմուտքից, ո՛չ էլ լեռների անապատից,

այլ Աստուած է դատաւոր,

որ ցածրացնում է մէկին եւ միւսին՝ բարձրացնում:

Տիրոջ ձեռքի բաժակը լի է անապակ գինով,

որ մատուցում է սրան ու նրան:

Սակայն նրա մրուրը չի պակասի,

եւ երկրի բոլոր մեղաւորները կը խմեն այն:

10 Ես պիտի ցնծամ յաւիտեան,

սաղմոս պիտի երգեմ Յակոբի Աստծուն:

11 Մեղաւորների բոլոր եղջիւրները դու պիտի փշրես,

եւ արդարի եղջիւրը պիտի բարձրանայ:

75

ՆԵՐԲՈՂ ԱՀԵՂ ԱՍՏԾՈՒՆ

Այսուհետեւ՝ Ասափի օրհնութեան սաղմոսը. երգ ասորեստանցիների մասին

Աստուած յայտնի է Հրէաստանում,

եւ Իսրայէլում մեծ է անունը նրա:

Նրա տեղը խաղաղութեան մէջ է,

եւ նրա բնակութիւնը՝ Սիոնում:

Այնտեղ խորտակեց Տէրն աղեղի զօրութիւնը

եւ զէնքը, սուրն ու ճակատամարտը:

Դու սքանչելի լուսատուն ես յաւերժական լեռների:

Բոլոր անմիտ սիրտ ունեցողները պիտի խռովուեն,

պիտի ննջեն եւ ոչինչ պիտի չգտնեն. բոլոր մարդիկ, որոնց ձեռքում հարստութիւն կար, ննջեցին եւ ոչինչ չգտան:

Յակոբի Աստուած, քո սաստից քուն մտան նաեւ ձի հեծնողները:

Դու ահաւոր ես,

եւ ո՞վ կարող է կանգնել քո առջեւ:

Երբ երեւացիր դու երկնքից՝

յայտնուեց քո բարկութիւնը:

10 Երկիրը սարսափեց ու դողաց,

երբ Աստուած ելաւ դատաստան տեսնելու,

փրկելու աշխարհի բոլոր հեզերին:

11 Մարդկանց խորհուրդները պիտի խոստովանեն քեզ,

եւ իմաստութեամբ ծածկուածները պիտի օրհնեն քեզ:

12 Ո՛ւխտ դրէք եւ կատարեցէ՛ք այն մեր Տէր Աստծու համար,

ամէնքդ՝ որ շուրջն էք նրա:

13 Ընծանե՛ր մատուցեցէք Ահաւորին,

Նրան, որ քաղում է հոգիներն իշխանների.

ահաւոր է Նա աշխարհի բոլոր թագաւորներից աւելի:

76

ՄԽԻԹԱՐՈՒԹԻՒՆ ՏԱԳՆԱՊԻ ԺԱՄԻՆ

Այսուհետեւ՝ Իդիթոմի մասին. սաղմոս Ասափի

Իմ ձայնով ես Տիրոջը դիմեցի,

իմ ձայնով դիմեցի Աստծուն,

եւ նա նայեց ինձ:

Նեղութեանս օրերին Աստծուն փնտռեցի՝

ձեռքերս գիշերով պարզած նրա առջեւ,

եւ չխաբուեցի:

Հոգիս չէր ուզում մխիթարուել:

Յիշեցի Աստծուն եւ ուրախացայ,

իսկ երբ հառաչում էի,

նուաղում էր հոգիս իմ մէջ:

Հանգիստ:

Աչքերն իմ բաց մնացին գիշերուայ պահին,

խռովուեցի ու չխօսեցի:

Խորհեցի հին օրերի մասին,

եւ վաղնջական տարիները յիշեցի:

Գիշերը սրտիս հետ խօսեցի,

հառաչելիս տառապում էր հոգիս իմ մէջ:

Միթէ յաւէտ մերժելո՞ւ է Տէրն ինձ,

եւ այլեւս չի՞ շարունակելու բարեհաճ լինել:

Կամ ընդմի՞շտ զրկելու է ինձ իր ողորմութիւնից,

եւ դադարեցնելո՞ւ է խօսքն իր սերնդից սերունդ:

10 Կամ այլեւս մոռանալո՞ւ է Աստուած գթալ ինձ,

եւ բարկութեամբ մերժելո՞ւ է գթութիւնն իր:

Հանգիստ:

11 Ասացի. «Այժմ հասկացայ. սա է նորացած աջը Բարձրեալի»:

12 Յիշեցի գործերը Տիրոջ,

սկզբից յիշեցի սքանչելագործութիւնները նրա:

13 Մտաբերեցի գործերը քո բոլոր,

եւ քո ձեռակերտների մասին խորհեցի:

14 Աստուա՛ծ, քո ճանապարհները սրբութեան մէջ են.

ո՞ր աստուածն է մեծ՝ մեր Աստծու նման:

15 Դու ես հրաշագործ Աստուածը.

զօրութիւնդ ցոյց տուիր քո ժողովրդին:

16 Բազկովդ փրկեցիր քո ժողովրդին՝

Յակոբի եւ Յովսէփի որդիներին:

Հանգիստ:

17 Քեզ տեսան ջրերն, Աստուա՛ծ,

տեսան քեզ ջրերն ու սոսկացին,

եւ անդունդները խռովուեցին յորդառատ ջրերի ձայնից:

18 Ամպերը ձայն տուին,

ուստի եւ քո նետերը սլացան քո անուի որոտման ձայնից:

19 Երեւացին քո փայլակները տիեզերքի,

եւ երկիրը խռովուեց ու դողաց:

20 Քո ճանապարհները ծովում են,

շաւիղներդ՝ յորդառատ ջրերում,

եւ քո հետքերը չեն երեւում:

21 Քո ժողովրդին ոչխարների պէս առաջնորդեցիր

Մովսէսի եւ Ահարոնի ձեռքով:

77

ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ԴԱՍԵՐԸ

Իմաստութիւն Ասափի

Ժողովուրդնե՛ր, ո՛ւշ դարձրէք իմ օրէնքներին,

եւ մօտեցրէ՛ք ձեր ականջները բերանիս խօսքերին:

Առակով պիտի բացեմ բերանն իմ,

սկզբից եւեթ առակներով պիտի խօսեմ,

ինչպէս լսեցինք ու իմացանք դրանք,

եւ ինչպէս մեր հայրերը պատմեցին մեզ:

Մենք ոչինչ չթաքցրինք նրանց որդիներից,

միւս սերնդին պատմեցինք օրհնութիւնն ու զօրութիւնը Տիրոջ

եւ այն սքանչելագործութիւնները, որ նա արեց:

Յակոբի համար հաստատեց իր վկայութիւնը,

եւ օրէնքներ դրեց Իսրայէլի վրայ,

մէկ անգամ ընդմիշտ պատուիրելով մեր հայրերին,

որ նրանք այդ բոլորը ցոյց տան իրենց որդիներին,

որ սովորեցնեն միւս սերնդին:

Որդիները, որ ծնուելու են,

պիտի ելնեն եւ պատմեն դա իրենց զաւակներին,

որպէսզի իրենց յոյսը դնեն Աստծու վրայ

եւ չմոռանան Աստծու գործերը՝

հետեւելով նրա պատուիրաններին,

որ իրենց հայրերի պէս չար եւ դառնացող ազգ չլինեն,

ազգ՝ որ չուղղեց սիրտն իր,

եւ իր հոգին չհաստատեց Աստծու վրայ:

Եփրեմի որդիները ուժեղ աղեղնաւորներ էին,

բայց պատերազմի օրը իրենց կապարճները ետ դարձրին.

10 նրանք չմնացին Տիրոջ ուխտի մէջ

եւ չուզեցին ընթանալ ըստ նրա օրէնքների:

11 Մոռացան նրա երախտիքներն ու այն սքանչելագործութիւնները,

12 որ գործեց նրանց հայրերի առջեւ,

եգիպտացիների երկրում եւ Տայանի դաշտում:

13 Նա ճեղքեց ծովը եւ անցկացրեց նրանց,

ջրերը պահեց ինչպէս տիկերի մէջ:

14 Ցերեկն ամպով առաջնորդեց նրանց,

իսկ ողջ գիշեր՝ հրեղէն լոյսով:

15 Պատռեց ժայռն անապատում,

եւ նրանց խմեցրեց ինչպէս մեծ անդնդից:

16 Ժայռից ջուր բխեցրեց,

եւ ջրերն հոսեցրեց գետերի պէս:

17 Սակայն նրանք շարունակեցին մեղանչել,

եւ աւելի եւս բարկացրին Բարձրեալին անապատում:

18 Փորձեցին Աստծուն իրենց սրտերում՝

կերակուր խնդրելով իրենց համար:

19 Տրտնջացին Աստծուց ու ասացին.

«Միթէ Աստուած կարո՞ղ է սեղան պատրաստել անապատում»:

20 Ճիշտ է, որ նա հարուածեց ժայռին,

եւ ջրեր հոսեցին ու վտակներ բխեցին դրանից:

Բայց կարո՞ղ է նաեւ հաց տալ մեզ

կամ իր ժողովրդի համար սեղան պատրաստել»:

21 Դրա համար էլ Տէրը լսեց այս ու յապաղեց.

հուր բորբոքուեց Յակոբի սերնդի մէջ,

եւ բարկութիւն իջաւ Իսրայէլի վրայ:

22 Նրանք Աստծուն չհաւատացին

ու յոյս չդրին նրա փրկութեան վրայ:

23 Տէրը վերեւից հրաման տուեց ամպերին

ու բացեց դռները երկնքի:

24 Եւ մանանայ տեղացրեց նրանց վրայ որպէս կերակուր:

25 Երկնքի հացը տուեց նրանց,

մարդիկ հրեշտակների հացը կերան.

եւ նա լիուլի ուտելիք իջեցրեց նրանց համար:

26 Հանեց հարաւի հողմը,

եւ իր զօրութեամբ բերեց հիւսիսի կողմը:

27 Նրանց վրայ հողի պէս միս տեղացրեց,

եւ ծովի աւազի պէս՝ թեւաւոր թռչուններ:

28 Նա դրանք նետեց նրանց բանակատեղիի մէջ

եւ նրանց վրանների շուրջը:

29 Կերան եւ լիապէս յագեցան,

իրենց ցանկացածը տուեց նրանց:

30 Եւ նրանք իրենց ցանկութիւնից ոչնչով զուրկ չմնացին:

Մինչ դեռ կերակուրն իրենց բերանում էր,

31 Աստծու բարկութիւնն իջաւ նրանց վրայ.

նրանցից շատերին նա սպանեց

եւ Իսրայէլի ընտրեալներին ոչնչացրեց:

32 Հակառակ այս բոլորի, նրանք նորից մեղանչեցին

ու չհաւատացին նրա հրաշագործութիւններին:

33 Նրանց օրերն ունայնաբար սպառուեցին,

եւ նրանց տարիներն արագ անցան:

34 Երբ Տէրն սպանում էր նրանց,

նրանք փնտռում էին իրեն,

դարձի էին գալիս եւ փութով դիմում էին Աստծուն:

35 Նրանք յիշեցին, որ Աստուած իրենց օգնականն էր,

Բարձրեալն Աստուած փրկիչն էր իրենց:

36 Սիրեցին նրան իրենց բերաններով,

բայց իրենց լեզուներով ստեցին նրան:

37 Նրանց սրտերը շիտակ չէին նրա հանդէպ,

եւ նրանք չհաւատացին նրա ուխտին:

38 Բայց ինքը գթասիրտ էր,

քաւութիւն էր տալիս նրանց մեղքերին

ու չէր կործանում նրանց:

Յաճախ զսպում էր իր բարկութիւնը եւ չէր թափում իր ողջ զայրոյթը:

39 Յիշում էր, որ նրանք մարմին են՝ շունչ,

որ, դուրս ելնելով, այլեւս ետ չի դառնում:

40 Քանի՜-քանի՜ անգամ դառնացրին նրան անապատում,

բարկացրին Բարձրեալին անջրդի վայրում,

41 վերադարձան փորձեցին Աստծուն,

եւ Իսրայէլի սրբին զայրացրին:

42 Չյիշեցին նրա ձեռքը,

ձեռք, որ մի օր փրկեց նրանց իրենց նեղողներից:

43 Չյիշեցին, թէ նա ինչպէս սքանչելիքներ ու զարմանահրաշ գործներ արեց

եգիպտացիների երկրում եւ Տայանի դաշտում:

44 Նրանց գետերն ու անձրեւներն արիւն դարձրեց, որ չխմեն:

45 Նրանց վրայ շնաճանճեր ուղարկեց,

որոնք յօշոտեցին նրանց,

եւ գորտերով նրանց ապականեց:

46 Նրանց բերքը որդնոտութեան մատնեց,

եւ նրանց վաստակը բաժին դարձրեց մարախի:

47 Նրանց այգիները կարկտահար արեց,

եւ նրանց թզենիները ծածկեց եղեամով:

48 Նրանց անասուններին կարկտահար արեց,

եւ նրանց ունեցուածքը հրոյ ճարակ դարձրեց:

49 Նրանց դէմ ուղղեց իր սաստիկ բարկութիւնը՝

բարկութիւնը, զայրոյթն ու նեղուածութիւնը,

չար հրեշտակի ձեռքով տանջանքներ ուղարկեց նրանց վրայ:

50 Նրանց վրայ թափեց իր զայրալից բարկութիւնը,

նրանց հոգին զերծ չպահեց մահուանից,

եւ կոտորեց նրանց անասունները:

51 Նա հարուածեց Եգիպտոսի բոլոր անդրանիկ ծնունդներին՝

իրենց վաստակի առաջնեկներին Քամի վրանների տակ:

Հանգիստ:

52 Իր ժողովրդին քշեց ոչխարների պէս,

եւ ինչպէս հօտ նրանց հանեց անապատ:

53 Նրանց առաջնորդեց յոյսով՝ եւ նրանք չվախեցան,

եւ ծովը ծածկեց նրանց թշնամիներին:

54 Նրանց բարձրացրեց իր սուրբ լեռը՝ լեռն այն,

որ իր Աջն էր նուաճել:

55 Նրանց առջեւից վանեց հեթանոսներին,

իր ժառանգութիւնից բաժին բաշխեց նրանց եւ Իսրայէլի ցեղերին բնակեցրեց նրանց վրաններում:

56 Նրանք փորձեցին, դառնացրին Բարձրեալ Աստծուն

ու նրա վկայութիւնը չպահեցին:

57 Դարձեալ խոտորուեցին ինչպէս իրենց հայրերը,

դարձեալ նմանուեցին ծուռ աղեղի:

58 Դարձեալ բարկացրին նրան իրենց բագիններով,

եւ իրենց կուռքերով շարժեցին նախանձը նրա:

59 Լսեց Աստուած ու զայրացաւ նրանց վրայ,

եւ խիստ անարգեց Իսրայէլը:

60 Մերժեց նա խորանը Սելովի,

խորանն այն, որ հաստատել էր մարդկանց մէջ:

61 Նրանց զօրութիւնը գերութեան մատնեց,

իսկ նրանց գեղեցկութիւնն՝ իրենց թշնամիների ձեռքը:

62 Իր ժողովրդին սրի մատնեց եւ անտեսեց իր իսկ ժառանգութիւնը:

63 Նրանց երիտասարդներին հուրը լափեց,

եւ նրանց կոյսերի համար ոչ ոք չսգաց:

64 Նրանց քահանաները սրի քաշուեցին,

եւ նրանց այրիներին ոչ ոք չվշտակցեց:

65 Տէրը կարծես քնից արթնացաւ,

ինչպէս գինուց սթափուող հսկայ:

66 Նա թշնամիներին ետ շպրտեց՝

յաւիտենական նախատինք տալով նրանց:

67 Մերժեց նա խորանը Յովսէփի,

եւ Եփրեմի ցեղին նա չընտրեց,

68 այլ նա ընտրեց Յուդայի ցեղին,

լեռը Սիոնի, որը եւ սիրեց:

69 Նրա սրբարանը շինեց միեղջերուի նմանութեամբ՝

յաւիտեան գետնի վրայ հաստատելով այն:

70 Ընտրեց Դաւթին՝ իր ծառային, եւ նրան դուրս քաշեց ոչխարների հօտից:

71 Նորածին գառների միջից վերցրեց նրան,

որ հովուի իր ծառայ Յակոբի ցեղին

եւ իր ժառանգութիւնը՝ Իսրայէլը:

72 Նա արածեցնում էր նրանց իր սրտի իմաստութեամբ,

իր անմեղունակ ձեռքերով առաջնորդում էր նրանց:

78

ԱՂՕԹՔ ԱԶԳԻ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Սաղմոս Ասափի

Աստուա՛ծ, հեթանոսները մտան քո ժառանգութեան մէջ,

պղծեցին քո սուրբ տաճարը,

Երուսաղէմը դարձրին ինչպէս մրգապահի հիւղակ:

Քո ծառաների դիակները որպէս կեր նետեցին երկնքի թռչուններին,

եւ քո սրբերի մարմինները՝ երկրի գազաններին:

Նրանց արիւնը ջրի պէս Երուսաղէմի շուրջը թափեցին,

եւ չկար մէկը, որ թաղէր նրանց:

Մենք դարձանք մեր դրացիների նախատինքը

եւ մեր շուրջը եղողների ծաղրուծանակը:

Մինչեւ ե՞րբ, Տէ՛ր, պիտի բարկանաս դու անվերջ,

եւ քո նախանձը պիտի բորբոքուի հրի պէս:

Բարկութիւնդ թափի՛ր այն ազգերի վրայ,

որոնք քեզ չեն ճանաչում,

այն թագաւորների վրայ, որոնք անունդ չեն ոգեկոչում:

Նրանք յօշոտեցին Յակոբի ցեղին,

եւ նրա տեղն աւերեցին:

Մի՛ յիշիր հին մեղքերը մեր,

թող ողորմութիւնդ շուտով հասնի մեզ, Տէ՛ր,

քանզի սաստիկ աղքատացանք:

Օգնի՛ր մեզ, Աստուա՛ծ, փրկի՛չ մեր,

քո անուան փառքի համար.

Տէ՛ր, յանուն քո անուան փրկի՛ր մեզ ու թողութի՛ւն տուր մեր մեղքերին:

10 Թող հեթանոսների մէջ երբեք չասեն՝ «Ո՞ւր է նրանց Աստուածը».

այլ հեթանոսների մէջ, մեր աչքի առջեւ,

թող յայտնուի քո ծառաների թափած արեան վրէժխնդրութիւնը:

11 Բանտարկեալների հեծեծանքը թող հասնի քեզ.

դու քո բազկի զօրութեամբ փրկի՛ր սպանուածների որդիներին:

12 Մեր դրացիների նախատինքը, որով անարգեցին մեզ,

եօթնապատիկ իրենց գիրկը վերադարձրու, Տէ՛ր:

13 Մենք՝ քո ժողովուրդն ու քո արօտի ոչխարները,

յաւիտեան քեզ գոհութիւն պիտի մատուցենք,

սերնդից սերունդ պիտի պատմենք քո օրհնութիւնը:

79

ԱՂՕԹՔ ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՎԵՐԱՆՈՐՈԳՄԱՆ ՀԱՄԱՐ

Այսուհետեւ՝ անցած ժամանակների մասին Ասափի վկայութիւնը. սաղմոս եթովպացիների մասին

Դու, որ հովւում ես Իսրայէլին՝ ո՛ւշ դարձրու,

դու, որ առաջնորդում ես Յովսէփի ցեղին ինչպէս հօտ,

դո՛ւ, որ քերովբէների վրայ ես նստում՝

յայտնուի՛ր

Եփրեմի, Բենիամինի ու Մանասէի առջեւ,

արթնացրո՛ւ քո զօրութիւնը

եւ արի՛ մեզ փրկելու:

Զօրութիւնների՛ Աստուած, մեզ ե՛տ դարձրու,

ցո՛յց տուր մեզ երեսը քո, որ ապրենք:

Զօրութիւնների Տէ՛ր Աստուած,

մինչեւ ե՞րբ պիտի բարկանաս քո ծառաների աղօթքի վրայ:

Մեզ արտասուախառն հացով սնեցիր,

եւ անչափ արտասուք խմեցրիր մեզ:

Մեզ դարձրիր նախատինքը մեր հարեւանների եւ ծաղրուծանակը մեր թշնամիների:

Զօրութիւնների՛ Աստուած, մեզ ե՛տ դարձրու,

ցո՛յց տուր մեզ երեսը քո, որ ապրենք:

Դու Եգիպտոսից Իսրայէլ-որթատունկը հանեցիր,

վռնդեցիր հեթանոսներին

եւ այդ որթատունկը տնկեցիր:

10 Առաջնորդեցիր նրան,

հաստատուն դարձրիր նրա արմատները,

եւ այն լցրեց երկիրը:

11 Նրա ստուերը ծածկեց լեռները,

եւ նրա ճիւղը՝ Աստծու մայրիները:

12 Որթատունկ իր ճիւղերը ձգեց մինչեւ ծով,

իսկ բողբոջները՝ մինչեւ Եփրատ գետը:

13 Ինչո՞ւ քանդեցիր ցանկապատը նրա,

ճանապարհի անցորդները պոկոտում էին այն:

14 Ապականեց նրան խոզն անտառի,

եւ վայրի երէն արածեց նրա մէջ:

15 Զօրութիւնների՛ Աստուած, դարձի՛ր,

նայի՛ր երկնքից ու տե՛ս,

այցելի՛ր այս որթատունկին,

16 եւ խնա՛մք տար նրան, որին տնկեց Աջը քո,

նաեւ մարդու որդուն, որին դու զօրացրիր քեզնով:

17 Այլապէս, հրով վառուած ու աւերուած,

պիտի կորչեն քո խստութիւնից:

18 Քո ձեռքը թող լինի մարդու վրայ,

քո աջը՝ այն մարդու որդու վրայ, որին դու զօրացրիր քեզնով:

19 Մենք այլեւս չենք հեռանայ քեզանից,

դու պիտի փրկես մեզ,

եւ մենք քո անունը պիտի ոգեկոչենք, Տէ՛ր:

20 Զօրութիւնների Տէ՛ր Աստուած, մեզ ե՛տ դարձրու,

ցո՛յց տուր մեզ երեսը քո, որ ապրենք:

80

ԱՂՕԹՔ ՏՕՆԱԽՄԲՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Այսուհետեւ՝ հնձանների մասին. Ասափի հինգշաբթի օրուայ սաղմոսը

Ցնծացէ՛ք Աստծու առջեւ, որ օգնականն է մեր,

աղաղակեցէ՛ք Յակոբի Աստծուն:

Սաղմո՛ս ասացէք եւ օրհնութի՛ւն տուէք,

նրան քաղցրաձայն սաղմո՛ս երգեցէք:

Փո՛ղ հնչեցրէք ամսագլխին՝

մեր նշանաւոր օրուայ տարեդարձին:

Դա հրաման է Իսրայէլի համար,

եւ օրէնք՝ Յակոբի Աստծու համար:

Յովսէփի ուխտն է դա, որը կնքեց Նրա հետ,

երբ նա դուրս էր գալիս եգիպտացիների երկրից:

Նա լսեց մի լեզու, որ չգիտէր.

«Նրանց թիկունքներն ազատի՛ր բեռներից եւ նրանց ձեռքերը՝ այգու ու բահի ծառայութիւնից:

Նեղութեան մէջ ինձ ձայն տուիր՝ եւ փրկեցի քեզ.

քեզ լսեցի մրրիկի ծածկոյթի տակ

ու փորձեցի քեզ Հակառակութեան ջրերի վրայ:

Լսի՛ր, իմ ժողովո՛ւրդ, ու ես վկայ կը լինեմ քեզ,

եւ Իսրայէ՛լ, եթէ ինձ լսում ես:

10 Ժամանակաւորապէս պաշտուող աստուածներ չես ունենայ

ու չես երկրպագի օտար աստծու:

11 Ես եմ քո Տէր Աստուածը,

որ հանեցի քեզ եգիպտացիների երկրից.

բա՛ց բերանդ, եւ ես պիտի լցնեմ այն:

12 Իմ ժողովուրդը չունկնդրեց ձայնիս,

եւ Իսրայէլն ինձ չնայեց:

13 Բարձիթողի մատնեցի նրան,

որ գնան իրենց սրտի թելադրանքով,

քանզի շարժուեցին իրենց կամքով:

14 Եթէ իմ ժողովուրդը լսէր ինձ,

կամ Իսրայէլն ընթանար իմ ճանապարհով,

15 ապա որպէս ոչնչութիւն կ՚ընկճէի նրա թշնամիներին եւ ձեռքս կ՚իջեցնէի նրան նեղողների վրայ:

16 Տիրոջ թշնամիները ստեցին նրան,

ուստի նրանց ժամանակն աշխարհում կը սպառուի:

17 Նրանց կերակրեց ցորենի առատութեամբ,

ժայռից հոսող մեղրով յագեցրեց նրանց»:

81

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԵՐԱՇԽԱՒՈՐ ԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ԲՈԼՈՐ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՀԱՄԱՐ

Սաղմոս Ասափի

Աստուած կանգնեց աստուածների ժողովում,

եւ նրանց մէջ դատապարտեց նրանց՝ ասելով.

«Մինչեւ ե՞րբ պիտի անիրաւութեամբ դատէք.

եւ աչառութիւն անէք մեղաւորներին:

Տեսէ՛ք դատաստանը որբի եւ այրու,

արդա՛ր դատեցէք աղքատին ու խեղճին:

Փրկեցէ՛ք աղքատին ու տնանկին,

մեղաւորի ձեռքից փրկեցէ՛ք նրանց»:

Չհասկացան, չըմբռնեցին, խարխափեցին խաւարի մէջ,

եւ երկրի բոլոր հիմքերը ցնցուեցին:

Ես ասացի՝ «Աստուածներ էք դուք,

կամ բոլորդ էլ որդիներն էք Բարձրեալի:

Բայց ահա մեռնում էք դուք որպէս մարդ եւ ընկնում էք ինչպէս մի իշխան»:

Ելի՛ր, Աստուա՛ծ, ու դատի՛ր աշխարհը,

քանզի դո՛ւ պիտի ժառանգես բոլոր հեթանոսներին:

82

ԱՂՕԹՔ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐԻ ՊԱՐՏՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Ասափի օրհնութեան սաղմոսը

Աստուա՛ծ, ո՞վ է քեզ նման.

մի՛ լռիր ու կանգ մի՛ առ, Աստուա՛ծ:

Ահա թշնամիներդ աղաղակեցին,

եւ ատելիներդ բարձրացրին իրենց գլուխները:

Քո ժողովրդի դէմ խորամանկութիւն մտածեցին,

խորհուրդ արեցին քո սրբերի դէմ՝ ասելով.

«Եկէք ազգերի միջից վերացնենք նրանց,

որ այլեւս Իսրայէլի անունը չյիշուի»:

Միաբանած՝ խորհեցին համատեղ,

դաշինք կնքեցին քո դէմ

եդոմայեցիների բանակներն ու իսմայէլացիները,

մովաբացիներն ու հագարացիները,

Գեբաղի, Ամոնի, Ամաղէկի բնակիչներն

ու բոլոր այլազգիները՝ Տիւրոսի բնակիչներով հանդերձ:

Նաեւ Ասուրի բանակն էր եկել նրանց հետ.

սրանք բոլորը զօրավիգ էին Ղովտի որդիներին:

10 Նրանց արա այնպէս, ինչպէս արեցիր Մադիամին,

Սիսարային ու Յաբինին՝ Կիսոնի հեղեղատներում:

11 Նրանք կոտորուեցին Դորի ակունքներում եւ եղան ինչպէս գետնի աղբ:

12 Նրանց իշխաններին արա՛ այնպէս, ինչպէս արեցիր

Զէբէէին, Սաղմանային ու նրանց բոլոր իշխաններին,

13 որոնք ասացին. «Մեր ժառանգութիւնը դարձնենք Աստծու սրբարանը»:

14 Աստուա՛ծ իմ, նրանց արա՛ ինչպէս անիւ,

ինչպէս եղէգ՝ քամու հանդէպ,

15 ինչպէս հուր, որ անտառն է այրում,

ինչպէս բոց, որ լեռներն է խանձում:

16 Այսպէս հալածի՛ր նրանց քո մրրիկով,

ու քո բարկութեամբ խռովեցրո՛ւ նրանց:

17 Նրանց երեսն անարգանքո՛վ պատիր,

որ քո անունը փնտռեն, Տէ՛ր:

18 Թող ամաչեն ու խռովուեն յաւիտեանս յաւիտենից, եւ ամօթահար թող կորստեան մատնուեն:

19 Թող իմանան, որ քո անունը Տէր է,

եւ դու միակ Բարձրեալն ես ամբողջ երկրի վրայ:

83

ՈՒԽՏԱԳՆԱՑՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ

Այսուհետեւ՝ հնձանների մասին. սաղմոս Կորխի որդիներին

Որքա՜ն հաճելի է քո յարկի տակ,

զօրութիւնների՛ Տէր.

իմ հոգին քո գաւիթն է ցանկանում ու փափագում:

Սիրտս ու մարմինս ցնծում են կենդանի Աստուծով.

քանզի ճնճղուկը գտաւ տունն իր,

տատրակն իր բոյնը, որտեղ ձագեր պիտի դնի. գտաւ քո սեղանը, զօրութիւնների՛ Տէր,

թագաւո՛ր իմ եւ Աստուա՛ծ իմ:

Երանի բոլոր նրանց, ովքեր բնակւում են Տիրոջ տանը,

նրանք յաւիտեանս յաւիտենից պիտի օրհնեն քեզ:

Երանի այն մարդուն, որի օգնութիւնը քեզնից է, եւ որը մտքում դրեց ելնել

տրտմութեան հովտից այն վայրը, ուր ուխտ արեց:

Նա օրհնութիւն պիտի մատուցի օրէնսդրին:

Զօրութիւնից զօրութիւն պիտի ընթանայ, եւ Աստուած պիտի երեւայ Սիոնում:

Զօրութիւնների Տէ՛ր Աստուած,

լսի՛ր իմ աղօթքը,

ակա՛նջ դիր, Յակոբի՛ Աստուած:

10 Դու ապաւէն ես մեր.

տե՛ս, Աստուա՛ծ, ու նայի՛ր քո օծեալի երեսին,

11 քանզի ինձ համար քո գաւթում լինելու մէկ օրը հազար օր արժէ:

Ես նախընտրեցի ընկեցիկ լինել Աստծու տան մէջ,

քան մեղաւորների յարկի տակ բնակուել:

12 Ողորմութիւն ու ճշմարտութիւն է սիրում Տէր Աստուածը մեր,

որը շնորհք ու փառք պիտի տայ:

13 Տէրն իր ողորմութիւնը չի զլանայ նրանց,

ովքեր անմեղութեամբ են ընթանում:

Զօրութիւնների՛ Տէր Աստուած,

երանելի է այն մարդը, ով յոյսը քեզ վրայ է դրել:

84

ԱՂՕԹՔ ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Կորխի որդիներին

Տէ՛ր, հաւանեցիր քո երկիրը

ու ե՛տ դարձրիր Յակոբին գերութիւնից:

Ներեցիր ժողովրդիդ անիրաւութիւնը,

ջնջեցիր նրա բոլոր մեղքերը:

Զսպեցիր ողջ սրտնեղութիւնդ,

ետ դարձար քո սաստիկ բարկութիւնից:

Դէպի մե՛զ դարձիր, Աստուա՛ծ, փրկի՛չ մեր,

ու ե՛տ պահիր զայրոյթդ մեզնից:

Մեզ վրայ յաւիտեան մի՛ բարկացիր, Տէ՛ր,

եւ բարկութիւնդ սերնդից սերունդ թող չձգուի:

Աստուա՛ծ, դու դարձեալ մեզ պիտի փրկես,

եւ ժողովուրդդ պիտի ուրախանայ քեզնով:

Ցո՛յց տուր մեզ քո ողորմութիւնը, Տէ՛ր,

եւ քո փրկութիւնը շնորհի՛ր մեզ:

Լսեցինք, թէ ինչ է խօսում Տէր Աստուածը մեր.

խաղաղութեան մասին պիտի խօսի իր ժողովրդի,

իր սրբերի եւ սրտով դէպի իրեն դարձողների հետ:

10 Արդարեւ, մօտ է նրա շնորհելիք փրկութիւնն իր երկիւղն ունեցողների համար,

որպէսզի մեր երկրում նրա փառքը հաստատուի:

11 Ողորմութիւնն ու ճշմարտութիւնը պիտի հանդիպեն,

արդարութիւնն ու խաղաղութիւնը պիտի համբուրուեն:

12 Ճշմարտութիւնը երկրից բուսաւ,

արդարութիւնը երկնքից երեւաց:

13 Տէրը բարութիւն պիտի գործի,

իսկ մեր երկիրն իր պտուղը պիտի տայ:

14 Արդարութիւնը նրա առջեւից պիտի գնայ,

ճանապարհ տալով նրա ընթացքին:

85

ԱՂՕԹՔ ՓՈՐՁՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ

Աղօթք Դաւթի

Մօտեցրո՛ւ, Տէ՛ր, ականջը քո եւ լսի՛ր ինձ,

քանզի աղքատ ու տնանկ եմ ես:

Հոգիս իմ սո՛ւրբ պահիր, Տէ՛ր.

փրկի՛ր, Աստուա՛ծ իմ, քո ծառային,

որ յոյսը դրել է քեզ վրայ:

Որորմի՛ր ինձ, Տէ՛ր, քանզի գիշեր-ցերեկ քե՛զ կանչեցի:

Ուրախացրո՛ւ ծառայիդ հոգին, Տէ՛ր,

քանզի հոգիս դէպի քեզ բարձրացրի.

որովհետեւ դու, Տէ՛ր, բարի ու շիտակ ես,

գթառատ ես նրանց հանդէպ, ովքեր կանչում են քեզ:

Ակա՛նջ դիր, Տէ՛ր, իմ աղօթքներին եւ ո՛ւշ դարձրու խնդրանքիս ձայնին:

Իմ նեղութեան օրը ես կանչեցի քեզ,

եւ դու լսեցիր ինձ:

Աստուածների մէջ քեզ նմանը չկայ, Տէ՛ր,

եւ ոչինչ չկայ, որ նմանուի քո գործերին:

Բոլոր ազգերը, որոնց ստեղծեցիր,

պիտի գան երկրպագեն քո առջեւ,

յաւիտեան փառք պիտի տան քո անուանը:

10 Մեծ ես դու, Տէ՛ր, եւ հրաշագործութիւններ ես անում,

եւ միայն դո՛ւ ես Աստուած:

11 Առաջնորդի՛ր ինձ քո ճանապարհով,

որ ընթանամ քո ճշմարտութեամբ,

եւ սիրտս ուրախանայ՝ ակնածելով քո անունից:

12 Ամբողջ սրտովս գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր Աստուած իմ,

յաւիտեան փառք պիտի տամ քո անուանը:

13 Մեծ եղաւ քո ողորմութիւնն իմ հանդէպ,

հոգիս փրկեցիր խոր դժոխքից:

14 Աստուա՛ծ, անօրէններն յարձակուեցին ինձ վրայ,

բռնակալների ամբոխներն հետապնդեցին ինձ,

եւ քեզ իրենց առջեւ Աստուած չհամարեցին:

15 Բայց դու, Տէ՛ր Աստուած իմ, գթասիրտ ու ողորմած ես,

համբերատար, ողորմաշատ ու ճշմարիտ:

16 Նայի՛ր ու ողորմի՛ր ինձ,

զօրութի՛ւն տուր քո ծառային,

պահպանի՛ր աղախնիդ որդուն:

17 Եւ ինձ բարութեան նշա՛ն ցոյց տուր.

թող ատելիներն իմ տեսնեն ու ամօթահար լինեն,

որ դու, Տէ՛ր, օգնեցիր ու մխիթարեցիր ինձ:

86

ՍԻՈՆԸ՝ ԲՈԼՈՐ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆԵՐԻ ՄԱՅՐԸ

Կորխի որդիներին օրհնութեան սաղմոս

Նրա հիմքերն իր սուրբ լերան վրայ են.

Տէրը սիրում է Սիոնի դարպասներն աւելի,

քան Յակոբի բոլոր վրանները:

Ահաւասիկ փառաւորեալը խօսեց քո մասին, քաղա՛քդ Աստծու:

Յիշեցի Ռահաբն ու Բաբելոնը,

որոնք ճանաչում են ինձ.

ահա եւ այլազգիներն ու Տիւրոսը,

եւ Հնդկաստանի ժողովուրդները, որոնք գոյացան այնտեղ:

Սիոնը պիտի մայր կոչուի,

որտեղ մարդը ծնուեց,

եւ նրա հիմքերը Բարձրեալն անձամբ գցեց:

Տէրը գրքերում պիտի պատմի այն ժողովուրդների եւ իշխանների մասին,

որոնք գոյացան այնտեղ:

Որքա՜ն պիտի ուրախանան քեզնով բոլոր նրանք,

որոնց բնակութիւնը քեզնից է:

87

ԱՂՕԹՔ ՄԵՐՁԻՄԱՀ ՎԻՃԱԿՈՒՄ

Այսուհետեւ՝ Մալալէթի իմաստութեան մասին. իմաստութիւն, որով պատասխան տուեց Եման Եզրայելացին.

Իմ փրկութեա՛ն Տէր Աստուած,

գիշեր-ցերեկ քե՛զ կանչեցի:

Թող աղօթքս հասնի քե՛զ, Տէ՛ր,

ականջդ թող մօտենայ խնդրանքիս,

քանզի հոգիս չարչարանքով լցուեց,

եւ կեանքս դժոխքին մերձեցաւ:

Ես համարուեցի նրանցից, ովքեր մահուան փոսն են իջնում,

եղայ անօգնական մի մարդ,

լքուած՝ մեռեալների մէջ,

գերեզմանում պառկած սպանուածների պէս,

որոնց դու չես յիշում,

եւ որոնք մերժուած են քեզնից:

Ինձ խորախոր փոսի մէջ դրին,

խաւարի եւ մահուան ստուերների մէջ:

Բարկութիւնդ ծանրացաւ ինձ վրայ,

ողջ յորձանքներդ իմ դէմ ուղղեցիր:

Իմ ծանօթներին ինձնից հեռացրիր,

եւ նրանք ինձ նշաւակ դարձրին.

ես մատնուած էի դժբախտութեան ու դուրս չէի գալիս:

10 Աչքերս տկարացան թշուառութիւնից,

գիշեր-ցերեկ առ Տէր աղաղակեցի եւ դէպի քեզ կարկառեցի ձեռքերն իմ:

11 Միթէ մեռելների՞ համար պիտի հրաշագործութիւններ անես,

կամ բժիշկները պիտի կենդանացնե՞ն նրանց,

եւ նրանք գոհութի՞ւն պիտի մատուցեն քեզ:

12 Մի՞թէ որեւէ մէկը երբեւէ պիտի պատմի քո ողորմութիւնը գերեզմանում,

կամ քո ճշմարտութիւնը՝ կորստեան մէջ:

13 Քո հրաշալի գործերը միթէ խաւարի՞ մէջ պիտի ճանաչուեն,

կամ քո արդարութիւնը՝ մոռացուած երկրում:

14 Ես, Տէ՛ր, առ քեզ աղաղակեցի, առաւօտեան իմ աղօթքը քեզ պիտի հասնի:

15 Ինչո՞ւ, Տէ՛ր, մերժում ես իմ հոգին,

կամ շրջում երեսդ ինձնից:

16 Տնանկ եւ չարքաշ եմ ես մանկութիւնից ի վեր,

բարձրութիւնից ընկայ ու շուարեցի:

17 Քո բարկութիւնը ծանրացաւ ինձ վրայ,

քո արհաւիրքները խռովեցրին ինձ:

18 Ջրի պէս օրնիբուն շրջապատեցին ինձ,

պաշարեցին ինձ բոլորը միասին:

19 Իմ թշուառութեան պատճառով

բարեկամներիս ու ծանօթներիս հեռացրիր ինձնից:

88

ՕՐՀՆԵՐԳ ԵՒ ԱՂՕԹՔ ՀԱՒԱՏԱՐԻՄ ԱՍՏԾՈՒՆ

Եման Եզրայելացու իմաստութիւնը

Քո ողորմութիւնները, Տէ՛ր, յաւիտեան պիտի օրհնեմ,

սերնդից սերունդ պիտի պատմեմ իմ բերանով:

Ասացիր՝ «Աշխարհս ողորմութեամբ պիտի շինուի».

քո ճշմարտութիւնը երկնքում պիտի հաստատուի:

Ուխտ կնքեցի իմ ընտրեալների հետ,

երդուեցի իմ Դաւիթ ծառային՝

որ իր սերունդը յաւիտեան պիտի հաստատեմ եւ նրա աթոռը դարէդար պիտի կառուցեմ:

Երկինքը պիտի պատմի քո հրաշագործութիւնը, Տէ՛ր,

եւ քո ճշմարտութիւնը՝ սրբերի ժողովում:

Ամպերի մէջ ո՞վ է քեզ հաւասար,

կամ Աստծու որդիների մէջ ո՞վ է Տիրոջը նման:

Աստուած փառաւորուած է իր սրբերի խորհրդում,

մեծ եւ ահաւոր է նա իր շուրջը եղողների համար:

Զօրութիւնների՛ Տէր Աստուած,

ո՞վ է քեզ նման.

հզօր ես դու, Տէ՛ր,

եւ ճշմարտութիւնդ քո շուրջն է:

10 Դու տիրում ես ծովի զօրութիւններին,

եւ նրա ալիքների խռովքը դու ես հանդարտեցնում:

11 Դու վիրաւորների պէս խոնարհեցրիր ամբարտաւաններին եւ բազկիդ ուժով ցրեցիր քո թշնամիներին:

12 Քոնն է երկինքը եւ քոնն է երկիրը,

աշխարհն իր մէջ եղածով դո՛ւ հաստատեցիր:

13 Հիւսիսն ու Հարաւը դո՛ւ ստեղծեցիր,

Թաբորն ու Հերմոնը քո անուամբ պիտի ցնծան:

14 Քոնն է բազուկը եւ քոնն է կարողութիւնը,

թող զօրանայ քո աջը, եւ բարձր լինի քո ձեռքը:

15 Քո աթոռը հաստատուած է արդարութեան ու իրաւունքի վրայ,

ողորմութիւնն ու ճշմարտութիւնը քո առաջից պիտի ընթանան:

16 Երանի այն ժողովրդին, որը գիտակցում է քո օրհնութիւնը, Տէ՛ր,

նա քո երեսի լոյսով պիտի ընթանայ:

17 Նա քո անուամբ պիտի ցնծայ գիշեր-ցերեկ,

ու քո արդարութեամբ բարձր պիտի լինի:

18 Դու ես պարծանքը մեր զօրութեան,

եւ մեր եղջիւրը քո կամքով պիտի բարձրանայ:

19 Տիրոջից է Իսրայէլի սրբի՝ մեր թագաւորի օգնութիւնը:

ԴԱՒԹԻՆ ԱՐՈՒԱԾ ԽՈՍՏՈՒՄՆԵՐԸ

20 Այնժամ դու տեսիլքի մէջ խօսեցիր որդիներիդ հետ՝ ասելով. «Օգնութի՛ւն ցոյց կը տամ հզօրին,

եւ կը բարձրացնեմ ժողովրդիս ընտրեալին:

21 Գտայ իմ Դաւիթ ծառային,

սուրբ իւղովս օծեցի նրան:

22 Ձեռքս կ՚ընդունի նրան,

եւ բազուկս նրան կը զօրացնի:

23 Թշնամին չի վնասի նրան,

եւ անօրէնութեան որդին նրան չի չարչարի:

24 Նրա թշնամիներին կը հարուածեմ նրա առաջ,

եւ նրան ատողներին պարտութեան կը մատնեմ:

25 Իմ ճշմարտութիւնն ու ողորմութիւնը նրա հետ են,

եւ նրա եղջիւրն իմ անուամբ բարձր կը լինի:

26 Նրա ձեռքը կը հաստատեմ ծովի վրայ, եւ նրա աջը՝ գետերի վրայ:

27 Նա ձայն կը տայ ինձ. “Իմ հայրն ես դու, Աստուա՛ծ,

հաճեցնողն իմ փրկութեան”:

28 Ես իմ անդրանիկ որդին կը դարձնեմ նրան, եւ բարձր՝ քան երկրի բոլոր թագաւորները:

29 Յաւիտեան կը պահեմ նրա համար իմ ողորմութիւնը, եւ ուխտս նրա հանդէպ հաւատարիմ կը մնայ:

30 Նրա սերունդը կը հաստատեմ յաւիտեանս յաւիտենից, եւ նրա գահն՝ ինչպէս օրերը երկնքի:

31 Եթէ նրա որդիները լքեն իմ օրէնքը եւ իմ դատաստանով չկամենան ընթանալ,

32 եթէ անարգեն իմ արդարութիւնը եւ իմ պատուիրանները չպահեն,

33 գաւազանով կը հարուածեմ նրանց անօրէնութիւններին,

եւ տանջանքներով՝ նրանց անիրաւութիւններին:

34 Բայց իմ ողորմութիւնից չեմ զրկի նրանց, եւ ճշմարտութեանս չեմ դաւաճանի:

35 Ոչ էլ իմ ուխտը կ՚անարգեմ,

կամ կ՚արհամարհեմ այն, ինչ դուրս է գալիս իմ շրթունքներից:

36 Մէկ անգամ ընդմիշտ ես երդուեցի իմ սրբութեամբ,

որ Դաւթին չեմ խաբի:

37 Նրա սերունդը յաւիտեան կը մնայ,

եւ ինչպէս արեւ,

38 ինչպէս լուսին, նրա աթոռն իմ առջեւ յաւերժ հաստատուած կը մնայ երկնքում,

որպէս հաւատարիմ վկայ»:

ՈՂԲ ԹԱԳԱՒՈՐԻ ՊԱՐՏՈՒԹԵԱՆ ՎՐԱՅ

39 Բայց արդ, դու մերժեցիր, անարգեցիր

ու գետին տապալեցիր քո օծեալին:

40 Հրաժարուեցիր քո ծառայի ուխտից,

նրա սրբութիւնը հողին հաւասարեցրիր:

41 Քանդեցիր նրա բոլոր պարիսպները, եւ նրա բերդերը խարխլեցիր:

42 Ճանապարհի անցորդները կողոպտեցին նրան,

եւ նա իր հարեւանների նախատինքը դարձաւ:

43 Բարձրացրիր նրան նեղողների աջը,

ուրախացրիր նրա բոլոր թշնամիներին:

44 Նրա սրից ետ դարձրիր քո օգնութիւնը, եւ պատերազմի մէջ նրան չհովանաւորեցիր:

45 Անարգեցիր նրա սրբութիւնը, եւ նրա գահը գետին տապալեցիր:

46 Նրա կեանքի օրերը նուազեցրիր,

եւ նրան ամօթով ծածկեցիր:

ԱՂՕԹՔ ՓՐԿՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

47 Մինչեւ ե՞րբ պիտի երեսդ շրջես իսպառ,

եւ բարկութիւնդ պիտի բորբոքուի՞ հրի պէս:

48 Իսկ արդ, յիշի՛ր ու տե՛ս, թէ ո՛րն է իմ հանգիստը.

միթէ իզո՞ւր ստեղծեցիր մարդկանց բոլոր որդիներին:

49 Ո՞վ է այն մարդը, որ պիտի ապրի ու մահ չտեսնի,

կամ իր հոգին պիտի փրկի դժոխքից:

50 Ո՞ւր են քո նախկին ողորմութիւնները, Տէ՛ր,

որոնք քո ճշմարտութեամբ խոստացար Դաւթին:

51 Յիշի՛ր ծառայիդ նախատինքները,

որ ծոցումս կրեցի բազում ազգերից:

52 Տէ՛ր, քո թշնամիները նախատեցին նրան,

նախատելով հատուցեցին քո օծեալին:

53 Օրհնեալ է Տէր Աստուածը յաւիտեանս յաւիտենից.

թող լինի, թող լինի:

89

Աստծու մարդու՝ Մովսէսի աղօթքը

Տէ՛ր, սերնդից սերունդ մեր ապաւէնը եղար:

Դու կայիր, երբ դեռ չէին հաստատուել լեռները

եւ չէին ստեղծուել երկիրն ու ողջ տիեզերքը,

յաւիտենութիւնից մինչեւ յաւիտենութիւն:

Մարդուն մի՛ մատնիր տառապանքի,

քանզի ասացիր. «Մարդկա՛նց որդիներ, վերադարձէ՛ք ինձ»:

Հազար տարին Տիրոջ աչքում երէկուայ օրուայ պէս է, որ անցաւ,

կամ գիշերուայ մի պահի պէս:

Նրանց տարիները տառապալից պիտի լինեն.

առաւօտեան խոտի պէս պիտի բուսնեն,

առաւօտեան խոտի պէս պիտի դալարեն ու ծաղկեն.

երեկոյեան պիտի թոռոմեն, չորանան ու ընկնեն:

Մենք մաշուեցինք քո բարկութիւնից, եւ քո զայրոյթից մենք խռովուեցինք:

Մեր մեղքերը առջեւդ դրիր,

իսկ մեր կեանքը՝ երեսիդ լոյսի տակ:

Մեր օրերը բոլորովին նուազեցին,

եւ մենք խռովուեցինք քո բարկութիւնից:

Մեր կեանքի ժամանակը դադար չունի սարդի նման:

10 Մեր կեանքի օրերի թիւն է եօթանասուն տարի,

կամ առաւելագոյնը՝ ութսուն տարի,

որոնց մեծ մասն անցնում է ցաւով ու հեծութեամբ:

Մեզ վրայ հեզութիւն իջաւ, եւ մենք խրատուեցինք:

11 Իսկ ո՞վ գիտէ քո բարկութեան ուժը,

կամ քո պատճառած ահից ո՞վ կը չափի քո զայրոյթը:

12 Այսպէս, ինձ ցո՛յց տուր քո աջը, եւ սրտով խոնարհներին՝ քո իմաստութիւնը:

13 Դարձի՛ր, Տէ՛ր: Մինչեւ ե՞րբ... Մխիթարի՛ր քո ծառաներին:

14 Առաւօտեան լիացանք քո ողորմութեամբ,

ցնծացինք եւ ուրախ եղանք մեր կեանքի բոլոր օրերին:

15 Ուրախացանք այն օրերի փոխարէն,

երբ հնազանդեցրիր մեզ,

եւ այն տարիների, երբ չարչարանք տեսանք:

16 Նայի՛ր, Տէ՛ր, քո ծառաներին ու քո ձեռակերտներին,

եւ առաջնորդի՛ր նրանց որդիներին:

17 Տէր Աստծու լոյսը թող մեզ վրայ իջնի.

ուղղի՛ր մեր ձեռքի գործերը, Տէ՛ր,

մեր ձեռքի գործերը յաջողեցրո՛ւ մեզ:

90

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ՄԵՐ ՊԱՇՏՊԱՆԸ

Դաւթի օրհներգը

Ով ապրում է Բարձրեալի աջակցութեամբ,

երկնքում կը հանգչի Աստծու հովանու տակ:

Տիրոջը կ՚ասի. «Դու ես ինձ ընդունողը, ապաւէ՛ն իմ Աստուած,

որի վրայ եմ դրել իմ յոյսը»:

Նա ինձ կը փրկի որսորդի թակարդից

ու խռովեցուցիչ խօսքերից:

Իր ծոցում կը պահի կը պաշտպանի քեզ, եւ դու ապահովութիւն կ՚ունենաս նրա թեւերի հովանու տակ:

Նրա ճշմարտութիւնը որպէս զէնք քո շուրջը կը լինի:

Դու չես վախենայ գիշերուայ զարհուրանքից եւ ոչ էլ ցերեկուայ սլացող նետից,

խաւարում շրջող բանից, եւ կէսօրին դեւի գայթակղութիւնից:

Քո կողքին հազարներ կ՚ընկնեն,

եւ քո աջին՝ տասնեակ հազարներ,

բայց քեզ ոչինչ չի մերձենայ:

Բաւական է, որ քո աչքով նայես,

եւ դու կը տեսնես մեղաւորների ստացած հատուցումը:

Դու, Տէ՛ր, իմ յոյսն ես:

Բարձրեալին քեզ ապաւէն դարձրիր:

10 Չարիքը չի հասնի քեզ,

եւ տանջանքները չեն մօտենայ քո տան յարկին:

11 Իր հրեշտակներին հրամայուած է քո մասին,

որ պահպանեն քեզ քո բոլոր ճանապարհներին:

12 Իրենց բազուկների վրայ պիտի վերցնեն քեզ,

որ երբեք ոտքդ քարի չխփես:

13 Դու կը քայլես իժերի ու քարբերի վրայով,

ոտքով կը կոխոտես առիւծին ու վիշապին:

14 Քանի որ յոյսն ինձ վրայ դրեց, ես կը փրկեմ նրան,

նրան հովանի կը լինեմ, քանզի անունս ճանաչեց:

15 Ինձ ձայն կը տայ՝ ու կը լսեմ նրան,

եւ նրա հետ կը լինեմ նեղութեան մէջ.

կը փրկեմ ու կը փառաւորեմ նրան:

16 Բազում օրերով նրան կը լիացնեմ

ու ցոյց կը տամ նրան իմ փրկութիւնը:

91

ՓԱՌԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ

Շաբաթօրեայ օրհնութեան սաղմոսը

Բարի է գոհաբանել Տիրոջը,

սաղմոս երգել քո անուանը, ո՛վ Բարձրեալ:

Առաւօտեան պատմել քո ողորմութիւնը,

եւ գիշերը՝ քո ճշմարտութիւնը,

տասնալար սաղմոսարանով, օրհնութեան ձայնով գովաբանել:

Ուրախացրիր ինձ, Տէ՛ր, քո արարումներով,

եւ պիտի ցնծամ ձեռքիդ գործերով:

Որքա՜ն մեծ են քո գործերը, Տէ՛ր,

եւ չափազանց խոր են խորհուրդները քո:

Անզգամ մարդը չի ըմբռնի, եւ անմիտը չի հասկանայ այս:

Մեղաւորները՝ բուսնելով ինչպէս խոտ,

եւ անօրէնութիւն գործողները՝ ծաղկելով,

կը կործանուեն յաւիտեանս յաւիտենից:

Բայց դու, Տէ՛ր, Բարձրեալ ես յաւիտեան:

10 Ահա քո թշնամիները, Տէ՛ր,

ահա քո թշնամիները կը կորչեն,

կը ցրուեն բոլոր նրանք, ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

11 Միեղջերուի պէս բարձր կը լինի եղջիւրն իմ,

իսկ ծերութիւնն իմ՝ առատ օծանելիքով:

12 Աչքս դիպաւ թշնամիներիս,

որոնք չարութեամբ յարձակուել են վրաս:

Ականջս կը լսի նրանց:

13 Արդարներն արմաւենու պէս կը ծաղկեն,

Լիբանանի մայրիների պէս կը բազմանան:

14 Դրանք կը տնկուեն Տիրոջ տանը,

ու կը ծաղկեն մեր Աստծու գաւիթներում:

15 Դրանք պտղաբեր կը լինեն նաեւ ծերութեան ժամանակ՝

գիրգ ու փափուկ,

16 որպէսզի աւետեն, թէ ճշմարիտ է Տէրը,

եւ նրա մէջ անիրաւութիւն չկայ:

92

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԹԱԳԱՒՈՐ

Առաջին շաբաթուայ օրը, երբ հաստատուեց երկիրը. Դաւթի օրհներգը

Տէրը թագաւորեց, վայելչութիւն հագաւ,

զօրութիւն հագաւ Տէրն ու գօտեւորուեց,

հաստատեց աշխարհը, որ չսասանուի:

Սկզբից է պատրաստուած գահը քո,

եւ յաւերժ ես դու:

Բարձրացան գետերը, Տէ՛ր,

գետերը բարձրացրին ձայնն իրենց.

գետերը պիտի յորդեն իրենց հունից դուրս:

Առատ ջրի ձայնից ծովի ալիքներն սքանչելի դարձան.

սքանչելի ես դու բարձունքներում, Տէ՛ր:

Մենք անչափ հաւատացինք քո վկայութիւններին.

սրբութիւնը վայել է քո տանը, Տէ՛ր, երկար օրեր:

93

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹԵԱՆ ՎՐԷԺԽՆԴԻՐ

Դաւթի չորեքշաբթի օրուայ սաղմոսը

Աստուած՝ վրէժխնդի՛ր Տէր,

Աստուա՛ծ վրէժխնդիր, դու յայտնուեցիր:

Բա՛րձր եղիր, որ երկիրը դատես,

հատուցո՛ւմ տուր ամբարտաւաններին:

Մինչեւ ե՞րբ մեղաւորները, Տէ՛ր,

մինչեւ ե՞րբ մեղաւորները պիտի պարծենան,

յոխորտալով անիրաւութիւն բարբառեն,

բարբառեն բոլոր նրանք, ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

Քո ժողովրդին, Տէ՛ր, ճնշեցին, եւ քո ժառանգութիւնը չարչարեցին:

Այրուն ու պանդխտին սպանեցին,

որբերին կոտորեցին ու ասացին.

«Տէրը դա չի տեսնում,

եւ Յակոբի Աստուածն ուշ չի դարձնում»:

Ուշքի՛ եկէք, ժողովրդի անզգամնե՛ր ու անմիտնե՛ր,

մինչեւ ե՞րբ պիտի չըմբռնէք:

Միթէ ականջ ստեղծողն՝ ինքը չի՞ լսի,

կամ աչք ստեղծողն՝ ինքը չի՞ տեսնի:

10 Ազգերին խրատողն ու մարդուն գիտութիւն ուսուցանողը

միթէ չի՞ յանդիմանի:

11 Տէրը գիտէ մարդկանց խորհուրդները, որոնք ունայն են:

12 Երանի այն մարդուն, որին խրատում ես դու, Տէ՛ր,

եւ օրէնքներդ նրան սովորեցնում:

13 Դու նրան հանդարտեցնում ես չար օրերին,

մինչեւ որ մեղաւորի համար խոր փոս փորուի:

14 Տէրը չի մերժի իր ժողովրդին,

եւ իր ժառանգութիւնը չի անտեսի,

15 մինչեւ որ դատաստանն արդար դառնայ,

եւ բոլոր նրանք, որ սրտով ուղիղ են, ընդունեն այն:

16 Ո՞վ ինձ հետ պիտի ելնի չարամիտների դէմ,

կամ ո՞վ ինձ հետ պիտի միաբանի ընդդէմ նրանց,

ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

17 Եթէ Տէրն ինձ չաջակցէր,

մի փոքր եւս՝ եւ հոգիս կը բնակուէր դժոխքում:

18 Երբ ասում էի, թէ՝ ահա ոտքերս սասանուեցին,

քո ողորմութիւնը, Տէ՛ր, օգնում էր ինձ:

19 Սրտիս ցաւերի բազմանալու ժամին

քո մխիթարութիւնը հրճուեցնում էր իմ հոգին:

20 Թող չհաւասարուի քեզ աթոռն անօրէնութեան,

որ վնաս է պատճառում օրէնքին:

21 Արդարի հոգին որսացին,

եւ անմեղի արիւնն էին դատապարտում:

22 Տէրն եղաւ իմ ապաւէնը,

իմ յոյսի օգնական Աստուածը:

23 Տէրը նրանց պիտի հատուցի իրենց անօրէնութեան համեմատ,

իրենց չարութեան համեմատ պիտի կործանի նրանց Տէր Աստուածը մեր:

94

ԱՂԵՐՍ ՏԻՐՈՋ ԱՌԱՋ

Դաւթի օրհներգը

Եկէ՛ք ցնծանք Տիրոջ առջեւ,

աղաղակենք մեր փրկիչ Աստծուն:

Փութանք նրա մօտ խոստովանութեամբ,

սաղմոսերգութիւններով աղաղակենք առ Աստուած:

Մեծ է Աստուած, Տէր,

մեծ թագաւոր ողջ աշխարհում:

Նրա ձեռքում են բոլոր եզերքները երկրի,

եւ նրանն են բարձունքները լեռների:

Նրանն է ծովը, եւ նա՛ արարեց այն,

ու ցամաքը նրա ձեռքերն ստեղծեցին:

Եկէ՛ք երկրպագենք նրան,

խոնարհուենք ու լաց լինենք մեր Արարչի՝ Տիրոջ առջեւ:

Տէր Աստուածն է նա մեր,

մենք՝ նրա ձեռքի տակի ժողովուրդը եւ նրա արօտի ոչխարները:

Այսօր, երբ լսէք ձայնը նրա,

մի՛ խստացրէք սրտերը ձեր դառնութեամբ,

ինչպէս փորձութեան օրն անապատում,

որտեղ ինձ փորձեցին ձեր հայրերը,

քննեցին ինձ ու տեսան իմ գործերը:

10 Քառասուն տարի տքնեցի այդ ազգի համար

եւ ասացի. «Նրանք միշտ մոլորուած են սրտով,

ու ճանապարհներս չճանաչեցին»:

11 Ուստի երդուեցի զայրոյթիս պահին,

որ նրանք չեն մտնի իմ հանգստի մէջ:

95

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԳԵՐԱԳՈՅՆ ԹԱԳԱՒՈՐ

Սաղմոս Դաւթի, այն ժամանակ, երբ տաճարը շինուեց

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը նոր օրհներգով,

օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, համայն աշխարհի մարդիկ:

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջն ու օրհնեցէ՛ք անունը նրա,

օրըստօրէ աւետեցէ՛ք փրկութիւնը նրա:

Հեթանոսների մէջ փառքը պատմեցէ՛ք նրա,

եւ բոլոր ժողովուրդների մէջ՝ սքանչելագործութիւնները նրա:

Մեծ է Տէրն ու անչափ օրհնեալ,

ահարկու է նա բոլոր կուռքերից աւելի:

Հեթանոսների բոլոր կուռքերը դեւեր են,

իսկ Տէրն արարիչն է երկնքի:

Խոստովանութիւն եւ վայելչութիւն կայ նրա առջեւ,

սրբութիւն եւ մեծափառութիւն՝ նրա սրբարանում:

Մատուցեցէ՛ք Տիրոջը, ազգատոհմե՛ր,

մատուցեցէ՛ք Տիրոջը փառք ու պատիւ:

Մատուցեցէ՛ք Տիրոջը փառքն իր անուան,

ընծանե՛ր վերցրէք ու մտէ՛ք սրահները նրա:

Երկրպագեցէ՛ք Տիրոջն իր սրբարանի գաւիթներում,

քանզի ամբողջ երկիրը պիտի խռովուի նրա ներկայութիւնից:

10 Հեթանոսների մէջ ասացէ՛ք, թէ՝ «Տէրը թագաւորեց,

նա աշխարհն հաստատեց, որ չսասանուի,

եւ նա իր ժողովրդին արդարութեամբ պիտի դատի»:

11 Թող ուրախ լինի երկինքն ու ցնծայ երկիրը,

թող զուարճանայ ծովն իր մէջ եղած բոլոր կենդանի էակներով:

12 Թող հրճուեն դաշտերը եւ նրանցում եղած ամէն ինչ,

թող այնժամ ցնծան անտառի բոլոր ծառերը

13 Տիրոջ առջեւ, որ գալիս է,

գալիս է դատելու երկիրը:

Նա պիտի դատի տիեզերքն արդարութեամբ, եւ բոլոր ժողովուրդներին՝ իր ճշմարտութեամբ:

96

ՏԷՐԸ՝ ՅԱՂԹԱԿԱՆ

Սաղմոս Դաւթի, այն ժամանակ, երբ երկիրը հաստատուեց

Տէրը թագաւորեց, թող երկիրը ցնծայ,

թող ուրախ լինեն բազում կղզիները:

Ամպ եւ մէգ է շուրջը նրա,

իրաւունքով ու արդարութեամբ է հաստատուած աթոռը նրա:

Նրա առջեւից հուր պիտի ընթանայ,

այրելով իր շուրջն եղող թշնամիներին:

Նրա կայծակները երեւացին տիեզերքում,

երկիրը տեսաւ դրանք ու սասանուեց:

Լեռները մոմի պէս պիտի հալուեն Տիրոջ ներկայութիւնից,

ամբողջ երկիրը՝ Տիրոջ ներկայութիւնից:

Երկինքը պիտի պատմի արդարութիւնը նրա,

բոլոր ժողովուրդները տեսան փառքը նրա:

Թող խայտառակուեն բոլոր նրանք, ովքեր երկրպագում են կուռքերին, եւ պարծենում իրենց արձաններով:

Նրա բոլոր հրեշտակները պիտի երկրպագեն իրեն,

քանզի լսեց եւ ուրախ եղաւ Սիոնը.

Յուդայի երկրի դուստրերը պիտի ցնծան

քո դատաստանների համար, Տէ՛ր:

Դու Բարձրեալ ես ողջ երկրի վրայ,

անչափ վեր եղար բոլոր կուռքերից:

10 Տիրո՛ջը սիրողներ, ատեցէ՛ք չարութիւնը.

Տէրը պահպանում է իր սրբերի հոգիները,

մեղաւորների ձեռքից փրկում է նրանց:

11 Արդարների համար լոյս ծագեց,

եւ սրտով շիտակների համար ուրախութիւն եղաւ:

12 Ցնծացէ՛ք, արդարնե՛ր, Տիրոջով,

գոհաբանեցէ՛ք յիշատակը նրա սրբութեան:

97

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԱՇԽԱՐՀԻ ԻՇԽԱՆ

Սաղմոս Դաւթի

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը նոր օրհներգով,

քանզի սքանչելագործութիւններ արեց նա:

Իր Աջն ու իր սուրբ բազուկը փրկեցին նրան:

Տէրը ցոյց տուեց իրենից եկող փրկութիւնը,

ազգերի առջեւ յայտնեց իր արդարութիւնը:

Իր ողորմութեամբ յիշեց Յակոբին,

իր ճշմարտութեամբ՝ տունն Իսրայէլի.

եւ երկրի բոլոր ծայրերը տեսան մեր Աստծու շնորհած փրկութիւնը:

Աղաղակի՛ր Տիրոջ առջեւ, ո՛ղջ երկիր.

օրհնեցէ՛ք, ցնծացէ՛ք ու սաղմո՛ս երգեցէք:

Սաղմո՛ս երգեցէք մեր Աստծուն օրհնութեամբ,

օրհնութեամբ ու սաղմոսերգութեամբ:

Կոփածոյ շեփորի օրհնութեան ձայնով,

օրհնութեամբ, ցնծութեամբ ու եղջերափողի ձայնով

աղաղակեցէ՛ք Տիրոջ՝ թագաւորի առջեւ:

Թող խռովուի ծովն իր մէջ եղած բոլոր կենդանի էակներով,

տիեզերքն իր ամբողջ բնակիչներով:

Եւ գետերը թող ծափ տան միասին իրենց ձեռքերով,

ու լեռները ցնծան Տիրոջ առջեւ,

քանզի Տէրը եկել հասել է՝ երկիրը դատելու:

Նա պիտի դատի աշխարհն արդարութեամբ, եւ իր ժողովուրդներին՝ ճշմարտութեամբ:

98

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԱՐԴԱՐ ԵՒ ՍՈՒՐԲ

Սաղմոս Դաւթի

Տէրը թագաւորեց, ժողովուրդները բարկացան:

Ո՛վ քերովբէների վրայ նստողդ, երկիրը սասանուեց:

Տէրը մեծ է Սիոնում

ու բարձր, քան ժողովուրդները բոլոր:

Գոհութիւն մատուցենք քո մեծ անուանը,

քանզի ահաւոր ու սուրբ է նա:

Իրաւունք սիրելը պատիւ է բերում թագաւորին.

դո՛ւ հաստատեցիր իրաւունքն ու արդարութիւնը Յակոբի մէջ[548]:

Մեծարեցէ՛ք մեր Տէր Աստծուն,

երկրպագեցէ՛ք նրա ոտքերի պատուանդանին,

քանզի Նա սուրբ է:

Մովսէսն ու Ահարոնը՝ երէցները նրա,

Սամուէլը, որ նրա անունը կանչողների մէջ էր,

ձայն էին տալիս Տիրոջն,

ու նա լսում էր նրանց

եւ ամպի սիւնով խօսում նրանց հետ:

Նրանք պահպանում էին վկայութիւնը նրա եւ հրամանները, որ տուեց իրենց:

Տէ՛ր Աստուած մեր, դու լսում էիր նրանց.

Աստուա՛ծ, դու քաւիչ եւ վրէժխնդիր էիր լինում

նրանց բոլոր գործերի համար:

Մեծարեցէ՛ք մեր Տէր Աստծուն,

երկրպագեցէ՛ք նրա սուրբ լերանը,

քանզի սուրբ է Տէր Աստուածը մեր:

99

ՄԵՆՔ ՆՐԱ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴՆ ԵՆՔ

1 Դաւթի խոստովանութեան սաղմոսը

Աղաղակեցէ՛ք Տիրոջ առջեւ, երկրի բոլո՛ր բնակիչներ,

ծառայեցէ՛ք Տիրոջն ուրախութեամբ:

Նրա առջեւ ելէ՛ք ցնծութեամբ.

իմացէ՛ք, որ Նա է Տէր Աստուածը մեր.

նա ստեղծեց մեզ, եւ ոչ թէ մենք եղանք.

նրա ժողովուրդն ենք մենք ու ոչխարները նրա արօտի:

Մտէ՛ք նրա դռներով խոստովանութեամբ,

եւ մտէ՛ք նրա սրահները՝ օրհնութեամբ.

գոհութի՛ւն մատուցեցէք Տիրոջն ու օրհնեցէ՛ք անունը նրա:

Քաղցր է Տէրը, նրա ողորմութիւնը յաւերժ է,

նրա ճշմարտութիւնը՝ սերնդից սերունդ:

100

ԻՐԱՒՈՒՆՔԸ ՅԱՐԳԵԼՈՒ ԽՈՍՏՈՒՄ ՏԻՐՈՋ ԱՌԱՋ

Սաղմոս Դաւթի

Ողորմութեանդ ու արդարութեանդ մէջ պիտի օրհնեմ քեզ, Տէ՛ր,

սաղմոս պիտի երգեմ,

եւ ի մտի պիտի ունենամ անբիծ ճանապարհով ընթանալ,

մինչեւ որ նա գայ ինձ մօտ.

քանզի ես իմ տան մէջ սրտիս անարատութեամբ էի ընթանում:

Աչքերիս առջեւ անիրաւ բան չդրի, եւ ուրացութիւն անողներին ատեցի:

Ծուռ սիրտ ունեցողն ինձ չմօտեցաւ.

անզգամն ինձնից խոտորուեց,

բայց ես հոգ չարեցի:

Ով ծածուկ խօսեց իր ընկերոջ դէմ,

նրան բացէիբաց հալածեցի,

ով ամբարտաւան էր աչքով եւ ագահ՝ սրտով,

նրա հետ հաց իսկ չկերայ:

Աչքերս սեւեռուած էին երկրի հաւատացեալներին,

որպէսզի նրանք ինձ հետ նստեն.

ով գնում էր անբիծ ճանապարհով,

նա՛ էր ինձ ծառայում:

Ամբարտաւանութիւն անողն իմ տան մէջ չէր բնակւում,

անիրաւութիւն խօսողն աչքերիս առջեւ յաջողութիւն չունէր:

Առաւօտներն սպանում էի երկրի բոլոր մեղաւորներին,

որ Տիրոջ քաղաքից վերացնեմ բոլոր նրանց, ովքեր անօրէնութիւն են գործում:

101

ԱՆՁԿՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ՅՈՅՍ

Բորոտի աղօթքը, երբ նա իր անձկութեան մէջ Տիրոջ առաջ դրեց իր խնդրանքները

Տէ՛ր, լսի՛ր իմ աղօթքը,

աղաղակս թող հասնի քեզ:

Մի՛ շրջիր երեսդ ինձնից,

նեղութեանս օրը ի՛նձ մօտեցրու ականջը քո.

երբ ձայն տամ քեզ՝ իսկոյն լսի՛ր ինձ:

Ծխի պէս սպառուեցին օրերն իմ,

եւ ոսկորներս չորացան ինչպէս խռիւ:

Սիրտս խոցուեց եւ ցամաքեց խոտի պէս,

հեծութեանս ձայնից հաց ուտելս մոռացայ:

Ոսկորս մարմնիս կպաւ,

եւ նմանուեցի անապատի հաւալուսնին:

Եղայ ինչպէս բու աւերակներում,

տքնեցի ու դարձայ ինչպէս մենաւոր ճնճղուկ տանիքում:

Թշնամիներս ամէն օր նախատեցին ինձ,

եւ ինձ գովողներն ինձնով երդուեցին:

Մոխիր կերայ հացի տեղ, եւ ըմպելիքս արտասուքով խառնեցի

10 քո բարկութեան ու զայրոյթի պատճառով,

քանզի դու ինձ բարձրացրիր եւ վայր գցեցիր:

11 Օրերս անցան ստուերի պէս,

եւ ես ցամաքեցի ինչպէս խոտ:

12 Դու, Տէ՛ր, յաւերժ ես,

եւ սերնդից սերունդ է յիշատակը քո:

13 Դու պիտի ելնես, որ գթաս Սիոնին.

ժամանակն է գթալու նրան, հասել է ժամը:

14 Ծառաներդ նրա քարերը հաւանեցին,

ու գթացին նրա հողին:

15 Հեթանոսները պիտի սոսկան քո անունից,

եւ երկրի բոլոր թագաւորները՝ քո փառքից:

16 Տէրը պիտի Սիոնը վերաշինի,

եւ իր փառքով երեւայ այնտեղ:

17 Ուշ դարձրեց նա խեղճերի աղօթքին, եւ չարհամարհեց խնդրանքը նրանց:

18 Սա պիտի գրուի այլ սերնդի համար,

որպէս ժառանգութիւն ստացած նրա ժողովուրդը պիտի օրհնի Տիրոջը:

19 Նայեց նա իր սրբութեան բարձրութիւնից,

Տէրն երկնքից երկիր նայեց՝

20 բանտարկեալների հառաչանքը լսելու

եւ մահապարտների որդիներին ազատ արձակելու համար,

21 որ Սիոնում պատմեն անունը Տիրոջ, եւ Երուսաղէմում՝ գովքը նրա,

22 որ ժողովուրդներն իրար մօտ հաւաքուեն,

եւ թագաւորները Տիրոջը ծառայեն:

23 Նա պատասխանեց նրան իր հզօրութեան ճանապարհին.

«Ասա՛ ինձ սակաւութիւնն իմ օրերի,

24 եւ ինձ մի՛ վերցրու օրերիս կէսին,

քանզի յաւերժ են տարիները քո:

25 Ի սկզբանէ, Տէ՛ր, երկրի հիմքերն հաստատեցիր,

եւ երկինքն էլ գործն է քո ձեռքերի:

26 Կ՚անցնեն դրանք, բայց դու կաս եւ կը մնաս յաւիտեան.

ամէն ինչ ձորձի պէս կը մաշուի,

դու վերարկուի պէս կը փոխես դրանք, ու դրանք կը փոխուեն:

27 Բայց դու նոյնը կը մնաս,

եւ քո տարիները չեն անցնի:

28 Քո ծառաների որդիները կը բնակուեն այնտեղ,

եւ նրանց սերնդին յաւիտեան յաջողութիւնը կ՚ուղեկցի:

102

ԱՍՏՈՒԱԾ ՍԷՐ Է

Սաղմոս Դաւթի

Օրհնի՛ր Տիրոջը, ո՛վ իմ անձ,

եւ իմ բոլոր ոսկորները թող օրհնեն սուրբ անունը նրա:

Օրհնի՛ր Տիրոջը, ո՛վ իմ անձ, եւ մի՛ մոռացիր բոլոր պարգեւները նրա,

ով քաւութիւն է տալիս քո մեղքերին,

բժշկում ախտերը քո բոլոր:

Նա, որ քո կեանքը փրկում է ապականութիւնից,

քեզ պսակում է ողորմութեամբ ու գթութեամբ,

որ բարութեամբ յագեցնում է ցանկութիւնը քո,

եւ քո երիտասարդութիւնը նորոգւում է արծուի պէս:

Ողորմութիւն ու արդարութիւն է շնորհում Տէրը բոլոր զրկեալներին:

Տէրն իր ուղիները ցոյց տուեց Մովսէսին, եւ իր կամքը՝ Իսրայէլի որդիներին:

Գթասիրտ, ողորմած է Տէրը,

համբերատար ու ողորմաշատ:

Տէրն իսպառ չի բարկանում եւ յաւիտեան ոխ չի պահում:

10 Մեր մեղքերի համեմատ չվարուեց մեզ հետ,

ոչ էլ մեր անօրէնութեան համեմատ հատուցեց մեզ:

11 Այլ որքան բարձր է երկինքը երկրից,

այնքան զօրեղ է Տիրոջ ողորմութիւնն իրենից երկիւղ կրողների վրայ:

12 Որքան հեռու է արեւելքն արեւմուտքից,

այնքան հեռացրեց նա մեր անօրէնութիւնները մեզնից:

13 Ինչպէս որ մի հայր գթում է իր որդիներին,

այնպէս Տէրը պիտի գթայ իրենից երկիւղ կրողներին:

14 Նա գիտէ կազմուածքը մեր

եւ յիշում է, որ հող ենք մենք:

15 Մարդու օրերը խոտի պէս են.

նա ծաղկում է ինչպէս վայրի ծաղիկ:

16 Երբ փչի քամին, նա կ՚անհետանայ, եւ նրա տեղն իսկ չի երեւայ:

17 Բայց Տիրոջ ողորմութիւնը յաւիտեանս յաւիտենից իրենից երկիւղ կրողների վրայ է,

եւ նրա արդարութիւնը՝ որդոց որդի նրանց հանդէպ,

18 որոնք պահում են ուխտը նրա,

յիշում նրա պատուիրաններն ու կատարում դրանք:

19 Տէրն երկնքում հաստատեց իր աթոռը,

նրա թագաւորութիւնը տիրում է բոլորին:

20 Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, նրա բոլո՛ր հրեշտակներ,

որ հզօր էք ուժով,

կատարում էք խօսքը նրա, լսում ձայնը նրա պատգամների:

21 Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, նրա բոլո՛ր զօրքեր,

սպասաւորնե՛ր եւ նրա կամքը կատարողնե՛ր:

22 Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, նրա բոլոր գործերը,

ամենուրեք է տէրութիւնը նրա:

Հոգի՛դ իմ, օրհնի՛ր Տիրոջը:

103

ՍՏԵՂԾԱԳՈՐԾՈՒԹԵԱՆ ՍՔԱՆՉԵԼԻՔՆԵՐԸ

Սաղմոս Դաւթի, աշխարհագործ արարածների մասին

Օրհնիր Տիրոջը, ո՛վ իմ անձ.

Տէ՛ր իմ Աստուած, անչափ մեծ ես,

գովաբանութեամբ ու մեծափառութեամբ զգեստաւորուեցիր:

Լոյսը կրեցիր ինչպէս վերարկու,

երկինքը փռեցիր վրանի պէս,

քո վերնայարկը հաստատեցիր ջրերի վրայ:

Երթեւեկում է Նա ամպերի մէջ

եւ շրջում հողմերի թեւերին:

Նա քամիները հրեշտակներ դարձրեց իրեն,

եւ կիզիչ հուրը՝ սպասաւորների:

Երկիրն հաստատեց իր հիմերի վրայ,

որ յաւիտեան չսասանուի:

Խոր ծովերն ասես նրա զգեցած վերարկուն լինեն:

Ջրերը կանգնած են լեռների վրայ:

Նրանք պիտի փախչեն քո սաստից, եւ քո որոտի ձայնից պիտի սարսափեն:

Լեռները պիտի ելնեն ու դաշտերն իջնեն այնտեղ,

ուր դու հաստատեցիր դրանք:

Սահման դրիր, որպէսզի չանցնեն

եւ չողողեն երկիրը նորից:

10 Աղբիւրները դէպի ձորերն ուղղեցիր,

եւ ջրերը լեռների միջով պիտի հոսեն՝

11 յագեցնելու ծարաւը բոլոր գազանների ու վայրի էշերի:

12 Այնտեղ երկնքի թռչունները բոյն պիտի դնեն

եւ ժայռերի միջից ձայն պիտի տան:

13 Նա ջուր պիտի խմեցնի լեռներին իր շտեմարաններից,

նրա գործերի պտուղներով պիտի երկիրը լցուի:

14 Մարդկանց կարիքների համար լեռներում խոտ աճեցրիր ու բանջար, եւ հողից հաց հանեցիր:

15 Գինին ուրախացնում է մարդուն,

իւղը՝ զուարթացնում,

եւ հացն ամրացնում է մարդու սիրտը:

16 Թող յագենան Տիրոջ ծառերն ու մայրիները Լիբանանի,

որ դու տնկեցիր:

17 Այնտեղ երկնքի թռչունները ձագ կը հանեն,

եւ արագիլի բոյնը նրանց ապաստան կը լինի:

18 Բարձր լեռներն եղջերուների համար են,

իսկ ժայռերը ապաստան են նապաստակների համար:

19 Դու հաստատեցիր լուսինը ժամանակը չափելու համար,

արեգակն իմացաւ պահն իր մայրամուտի:

20 Դու խաւարն ստեղծեցիր, ու գիշեր եղաւ,

որի մէջ շրջում են բոլոր գազաններն անտառի:

21 Առիւծների կորիւնները մռնչում են ու յօշոտում՝ Աստծուց իրենց ուտելիքը խնդրելով:

22 Արեւածագին նրանք հաւաքւում են եւ հանգչում իրենց որջերում:

23 Մարդ մինչեւ երեկոյ գնում է իր գործին

ու վաստակին իր ձեռքերի:

24 Որքա՜ն մեծ են գործերը քո, Տէ՛ր,

ամէն ինչ իմաստութեամբ ստեղծեցիր դու,

եւ աշխարհը լցուեց քո ստեղծածներով:

25 Ահա ծովը՝ մեծ եւ լայնատարած,

որի մէջ վխտացող կենդանիներին թիւ չկայ. այնտեղ կան մեծամեծ ու փոքր գազաններ.

26 այնտեղ նաեւ նաւերն են լողում: Այնտեղ է վիշապը, որ դու ստեղծեցիր,

որ խաղ անի ծովի հետ:

27 Բոլորը քեզ են սպասում,

որ նրանց ուտելիքը ժամանակին տաս:

28 Տալիս ես նրանց, ու նրանք կերակրւում են,

բացում ես ձեռքդ եւ քո հաճութեամբ սնում բոլորին:

29 Երբ շրջում ես երեսդ նրանցից, խռովւում են նրանք,

երբ նրանցից հանում ես նրանց շունչը,

սպառւում եւ հող են դառնում:

30 Ուղարկում ես քո շունչը եւ վերստեղծում նրանց,

ու նորոգում երեսն երկրի:

31 Թող Տիրոջ փառքը յաւիտեան լինի,

եւ Տէրն ուրախանայ իր արարածներով:

32 Նա նայում է երկրին ու դող պատճառում նրան,

մերձենում լեռներին՝ եւ նրանք ծուխ են արձակում:

33 Պիտի օրհնեմ Տիրոջն իմ կեանքում,

սաղմոս պիտի երգեմ իմ Աստծուն՝ քանի դեռ կամ:

34 Օրհնութիւնն իմ քաղցր կը լինի նրան,

եւ ես կ՚ուրախանամ Տիրոջով:

35 Թող մեղաւորները պակասեն աշխարհից,

եւ ամբարիշտներ թող չգտնուեն նրա մէջ:

Հոգի՛դ իմ, օրհնի՛ր Տիրոջը: Ալէլուիա:

104

ԱՍՏԾՈՒ ՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԵԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆԸ

Ալէլուիա

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք Տիրոջն ու նրա անո՛ւնը կանչեցէք,

հեթանոսների մէջ պատմեցէ՛ք գործերը նրա:

Օրհնեցէ՛ք ու սաղմո՛ս երգեցէք նրան,

պատմեցէ՛ք բոլոր հրաշագործութիւնները նրա:

Պարծեցէ՛ք նրա սուրբ անունով,

թող ուրախ լինի սիրտը նրանց, ովքեր փնտռում են Տիրոջը:

Փնտռեցէ՛ք Տիրոջն ու հզօրացէ՛ք,

փնտռեցէ՛ք նրա երեսն ամէն ժամ:

Յիշեցէ՛ք հրաշագործութիւնները նրա,

սքանչելիքներն ու բերանի պատուիրանները նրա:

Աբրահամի՛ սերունդներ, դուք ծառաներն էք նրա,

ընտրեալներն էք նրա, դուք՝ Յակոբի՛ որդիներ:

Նա ինքը Տէր Աստուածն է մեր,

եւ ողջ աշխարհում են դատաստանները նրա:

Իր ուխտը նա յաւիտեան յիշեց եւ իր պատուիրած խօսքը՝ մինչեւ հազար տարի:

Ուխտ, որ Աբրահամի հետ կնքեց,

եւ երդումն իր՝ Իսահակի հետ:

10 Յակոբի համար իր հրամանն հաստատեց, եւ Իսրայէլի համար՝ ուխտն իր յաւիտենական:

11 Ասաց. «Ձեզ պիտի տամ երկիրը Քանանի՝

բաժինը ձեր ժառանգութեան»:

12 Երբ սակաւ էին նրանք թուով,

տկար էին եւ օտար այդ երկրում,

13 դեգերում էին սերնդից սերունդ,

մի թագաւորութիւնից դէպի մի այլ ժողովուրդ,

14 նա թոյլ չտուեց մարդկանց, որ վնասեն նրանց,

կշտամբեց թագաւորներին նրանց համար:

15 «Մի՛ մօտեցէք, - ասաց, - իմ օծեալներին,

եւ մարգարէներիս վնաս մի՛ հասցրէք»:

16 Սովի մատնեց երկիրը նրանց,

հացի ամբողջ զօրութիւնը կոտրեց:

17 Նրանց առաջից մարդ ուղարկեց՝ Յովսէփին,

որ վաճառուեց որպէս ստրուկ:

18 Նրա ոտքերը ցաւեցրին շղթաների մէջ,

եւ նրա մարմինը երկաթով պնդեցրին,

19 մինչեւ որ նրա խօսքը կատարուեց, եւ Տիրոջ խօսքը փորձեց նրան:

20 Թագաւորը մարդ ուղարկեց ու կապանքներից արձակեց նրան,

ժողովրդի իշխանը բաց թողեց նրան,

21 իր տան վրայ նրան տէր կարգեց եւ իր ողջ ունեցուածքի տնօրինող,

22 որպէսզի իր ուզածի պէս խրատի նրանց իշխաններին, եւ նրանց ծերերին իմաստուն դարձնի:

23 Իսրայէլը մտաւ Եգիպտոս,

Յակոբը պանդխտութեան գնաց երկիրը Քամի:

24 Խիստ բազմացրեց Տէրն իր ժողովրդին, եւ նրան իր թշնամիներից զօրեղ դարձրեց:

25 Թշնամիների սիրտը շրջեց, որ ատեն իր ժողովրդին, եւ իր ծառաների դէմ նենգութիւն գործեն:

26 Տէրն ուղարկեց իր ծառայ Մովսէսին

եւ իր ընտրեալ Ահարոնին՝

27 տալով նրանց իր նշանների ու սքանչելիքների խօսքը Քամի երկրում:

28 Խաւար ուղարկեց ու խաւարի մէջ թողեց նրանց,

քանզի դառնացրին իր խօսքը:

29 Նրանց գետերն արիւն դարձրեց, եւ ոչնչացրեց բոլոր ձկները նրանց:

30 Նրանց երկիրն ու նրանց թագաւորների շտեմարանները լցրեց գորտերով:

31 Հրամայեց՝ եւ շնաճանճ ու մժեղ թափուեց

նրանց երկրի բոլոր սահմաններում:

32 Նրանց անձրեւները կարկտի վերածեց,

եւ նրանց երկրում հուր բորբոքուեց:

33 Հարուածեց այգիներն ու թզենիները նրանց,

եւ փշրեց նրանց երկրի սահմաններում եղած ծառերը բոլոր:

34 Ասաց՝ եւ եկաւ մարախ ու խառնիճ, որոնց թիւ չկար:

35 Մարախը կերաւ նրանց երկրի ամբողջ խոտը,

սպառեց նրանց դաշտի ամբողջ բերքը:

36 Տէրը հարուածեց եգիպտացիների բոլոր անդրանիկ ծնունդներին՝

իրենց ամբողջ վաստակի առաջնեկներին:

37 Նրանց հանեց Եգիպտոսից ոսկով ու արծաթով,

եւ նրանց ցեղի մէջ հիւանդ չկար:

38 Եգիպտոսն ուրախացաւ, որ նրանք դուրս եկան,

քանզի Տիրոջ ահն ընկել էր իրենց վրայ:

39 Ցերեկն ամպ սփռեց նրանց ստուերելու համար,

եւ գիշերն հրով լուսաւորեց նրանց:

40 Նրանք խնդրեցին՝ ու լորամարգիներ իջան,

եւ Տէրը երկնային հացով կշտացրեց նրանց:

41 Հարուածեց ժայռին՝ ու ջրեր բխեցին,

եւ գետեր հոսեցին անապատով:

42 Յիշեց խօսքն իր սուրբ,

որ տուել էր իր Աբրահամ ծառային:

43 Հանեց իր ժողովրդին ցնծութեամբ, եւ իր ընտրեալներին՝ ուրախութեամբ:

44 Նրանց տուեց գաւառներն հեթանոսների, եւ ժողովուրդների վաստակի ժառանգ դարձրեց նրանց,

45 որ պահեն պատուիրաններն իր,

ու հետեւեն իր օրէնքներին:

105

ԻՍՐԱՅԷԼԻ ԱՆՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԻՒՆԸ, ՏԻՐՈՋ ՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԻՒՆԸ

Ալէլուիա

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք Տիրոջը,

քանզի քաղցր է նա,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Ո՞վ պիտի պատմի զօրութիւնը Տիրոջ,

լսելի դարձնի նրա ամբողջ օրհնութիւնը:

Երանի նրանց, ովքեր իրաւունքն են պահում

եւ ամէն ժամ արդարութիւն գործում:

Յիշի՛ր մեզ, Տէ՛ր, ի հաճութիւն քո ժողովրդի,

եւ այցելի՛ր մեզ քո շնորհելիք փրկութեամբ:

Տեսնենք բարութիւնը քո ընտրեալների,

ուրախանանք քո ազգի ուրախութեամբ,

ու պարծենանք քո ժառանգութեամբ:

Մենք մեր հայրերի հետ մեղանչեցինք,

անօրէնութիւն եւ յանցանք գործեցինք:

Հայրերը մեր Եգիպտոսում չհասկացան քո հրաշագործութիւնները,

չյիշեցին քո ողորմութեան առատութիւնը,

քեզ բարկացրին Կարմիր ծովն անցնելիս:

Նա փրկեց նրանց իր անուան համար,

որ ճանաչեն իր զօրութիւնը:

Սաստեց Կարմիր ծովին՝ եւ այն ցամաքեց,

նրանց առաջնորդեց անդնդի միջով ինչպէս անապատով:

10 Նրանց ազատեց իրենց ատողներից եւ նրանց փրկեց իրենց թշնամիների ձեռքից:

11 Ծովը ծածկեց նրանց հալածողներին, եւ սրանցից ոչ ոք չփրկուեց:

12 Հաւատացին նրա խօսքերին եւ օրհներգեցին նրան:

13 Բայց շուտով մոռացան գործերը նրա,

եւ չանսացին նրա խորհուրդներին:

14 Անապատում ցանկութեամբ վառուեցին,

ու փորձեցին Աստծուն անջրդի վայրում:

15 Իրենց խնդրածը նա տուեց նրանց,

եւ լիութիւն ուղարկեց նրանց:

16 Բանակատեղիում բարկացրին Մովսէսին եւ Տիրոջ սրբին՝ Ահարոնին:

17 Գետինը բացուեց ու կլանեց Դադանին,

ծածկեց բանակն Աբիրոնի:

18 Հուր բորբոքուեց նրանց հաւաքավայրերում,

եւ բոցը լափեց մեղաւորներին:

19 Քորեբում մի հորթ շինեցին, եւ երկրպագեցին արձանին:

20 Իրենց Փառքը փոխարինեցին խոտակեր հորթի պատկերով:

21 Մոռացան իրենց կեանք տուած Աստծուն,

որը մեծ գործեր կատարեց Եգիպտոսում,

22 սքանչելագործութիւններ՝ Քամի երկրում, եւ ահաւոր բաներ՝ Կարմիր ծովի վրայ:

23 Ասաց, թէ պիտի ոչնչացնի նրանց,

եթէ նրա ընտրեալ Մովսէսն առջեւը կանգնած չլինէր:

Նա դիմեց Տիրոջն ու վերացրեց բարկութիւնը նրա,

որ նրանք չկոտորուեն:

24 Անարգեցին երկիրը ցանկալի,

ու չհաւատացին Տիրոջ խօսքին:

25 Տրտնջացին իրենց բանակատեղիում,

ու չլսեցին ձայնը Տիրոջ:

26 Տէրն իր ձեռքը բարձրացրեց նրանց վրայ,

որ նրանց հարուածի անապատում,

27 որ նրանց սերունդը ցրուի հեթանոսների մէջ,

նրանց սերունդը ցրուի գաւառներում:

28 Նրանք Բելփեգորին[549] յարեցին,

զոհի միս կերան ու մեռելոտի:

29 Բարկացրին Տիրոջն իրենց գործերով,

եւ նրանց վրայ կոտորած իջաւ:

30 Ապա Փենէէսն եկաւ մէջտեղ,

քաւութիւն տուեց, ու մահը վերջ գտաւ:

31 Նա արդարացի համարուեց

սերնդից սերունդ՝ մինչեւ յաւիտենութիւն:

32 Նրան բարկացրին Հակառակութեան ջրերի մօտ,

եւ Մովսէսը տանջուեց նրանց պատճառով,

33 քանզի դառնացրել էին նրա հոգին:

Նա հրամայեց իր շրթունքներով,

34 եւ չկոտորուեցին այն ազգերը,

որոնց մասին ասել էր Տէրը:

35 Խառնուեցին հեթանոսների մէջ,

ու սովորեցին գործերը նրանց:

36 Ծառայեցին նրանց կուռքերին,

որոնք իրենց գայթակղութիւնը դարձան:

37 Իրենց որդիներին ու դուստրերին զոհեցին դեւերին,

38 եւ անմեղ արիւն թափեցին՝

արիւնն իրենց որդիների ու դուստրերի,

որ զոհեցին Քանանի կուռքերին:

39 Երկիրը շաղախուեց նրանց արեամբ,

ու պղծուեց նրանց գործերից,

քանզի պոռնկացան իրենց ընթացքով:

40 Սրտնեղած բարկացաւ Տէրն իր ժողովրդի վրայ, եւ խիստ զզուեց իր ժառանգութիւնից:

41 Նրանց մատնեց հեթանոսների ձեռքը,

եւ իրենց ատողները տիրեցին նրանց:

42 Իրենց թշնամիները նեղեցին նրանց,

եւ նրանք խեղճացան նրանց ձեռքի տակ:

43 Տէրը շատ անգամ փրկեց նրանց,

բայց նրանք դառնացրին նրան իրենց չար խորհուրդներով, եւ ընկղմուեցին իրենց անօրէնութեան մէջ:

44 Տէրը նայեց նրանց նեղութեանը՝

լսելով ձայնը նրանց աղօթքի:

45 Յիշեց ուխտն իր, եւ իր առատ ողորմածութեամբ զղջաց:

46 Նրանց գթութեան արժանացրեց

իրենց բոլոր գերեվարողների դիմաց:

47 Փրկի՛ր մեզ, Տէ՛ր Աստուած մեր,

եւ հաւաքի՛ր մեզ հեթանոսների միջից:

Մենք գոհութիւն պիտի մատուցենք քո սուրբ անուանը

եւ պիտի պարծենանք քո օրհնութիւններով:

48 Օրհնեալ է Տէր Աստուածն Իսրայէլի յաւիտեանս յաւիտենից.

ողջ ժողովուրդը թող ասի՝

«Թող լինի, թող լինի»:

106

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԱԶԱՏԱՐԱՐ

Ալէլուիա

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք Տիրոջը, քանզի քաղցր է նա,

քանզի յաւերժ է ողորմութիւնը նրա:

Այսպէս թող ասեն Տիրոջից փրկուածները,

որոնց նա ազատեց թշնամու ձեռքից:

Բոլոր գաւառներից հաւաքեց նրանց՝

արեւելքից եւ արեւմուտքից, հիւսիսից եւ ծովի կողմից:

Մոլորուեցին նրանք անապատում, անջրդի ճանապարհին,

եւ բնակուելու քաղաք չգտան:

Քաղց զգացին ու ծարաւեցին,

եւ նրանց հոգիները նուաղեցին իրենց ներսում:

Աղաղակեցին Տիրոջն իրենց նեղութեան մէջ,

եւ նա փրկեց նրանց իրենց վշտերից:

Առաջնորդեց նրանց ուղիղ ճանապարհով,

որ գնան քաղաքն իրենց բնակութեան:

Թող մարդկանց որդիները գոհութիւն մատուցեն Տիրոջը

նրա ողորմութիւնների եւ հրաշագործութիւնների համար,

քանզի նա յագեցրեց քաղցած հոգիները, եւ բարութեամբ լիացրեց կարօտեալ անձանց,

10 որոնք նստած էին խաւարում ու մահուան ստուերների մէջ՝ գամուած աղքատութեանն ինչպէս երկաթին,

11 քանի որ դառնացրին խօսքն Աստծու,

եւ անարգեցին խորհուրդները Բարձրեալի:

12 Ցաւից սեղմուեցին սրտերը նրանց,

տկարացան նրանք ու օգնող չունեցան:

13 Աղաղակեցին Տիրոջն իրենց նեղութեան մէջ,

եւ նա ազատեց նրանց իրենց վշտերից:

14 Նրանց փրկեց խաւարից ու մահուան ստուերներից եւ փշրեց շղթաները նրանց:

15 Թող մարդկանց որդիները գոհութիւն մատուցեն Տիրոջը

նրա ողորմութիւնների եւ հրաշագործութիւնների համար,

16 քանզի նա փշրեց դռները պղնձեայ

եւ երկաթեայ նիգերը խորտակեց:

17 Օգնեց նրանց, երբ իրենց անօրէնութեան ճանապարհին էին,

քանզի սաստիկ խեղճացել էին իրենց մեղքերից:

18 Ամէն տեսակ կերակուրից գարշեց սիրտը նրանց,

եւ նրանք մօտեցան մահուան դռներին:

19 Աղաղակեցին Տիրոջն իրենց նեղութեան մէջ,

եւ նա ազատեց նրանց իրենց վշտերից:

20 Առաքեց իր խօսքն ու բուժեց նրանց, եւ փրկեց նրանց իրենց ապականութիւնից:

21 Թող մարդկանց որդիները գոհութիւն մատուցեն Տիրոջը

նրա ողորմութիւնների եւ հրաշագործութիւնների համար:

22 Թող նրան օրհնութեան պատարագ մատուցեն, եւ ցնծութեամբ նրա գործերը պատմեն:

23 Ովքեր ծով էին իջնում նաւերով

եւ մեծ ջրերում գործեր կատարում,

24 նրանք տեսան Տիրոջ արարքները

եւ նրա հրաշագործութիւններն անդնդի խորքերում:

25 Հրամայեց՝ եւ հողմ ու մրրիկ ելաւ,

եւ բարձրացան ալիքները նրա:

26 Մարդիկ բարձրացան երկինք ու անդունդ իջան,

եւ նրանց հոգիները մաշուեցին իրենց ներսում,

27 խռովուեցին նրանք, երերացին հարբածի պէս,

եւ նրանց ողջ իմաստութիւնը կուլ գնաց:

28 Աղաղակեցին Տիրոջն իրենց նեղութեան մէջ,

եւ նա փրկեց նրանց իրենց վշտերից:

29 Մրրիկը վերածեց խաղաղ օդի,

եւ ալիքները դադարեցին:

30 Նրանք ուրախացան, որ ալիքները հանդարտուեցին,

եւ Նա նրանց իրենց ուզած նաւահանգիստն առաջնորդեց:

31 Թող մարդկանց որդիները գոհութիւն մատուցեն Տիրոջը

նրա ողորմութիւնների եւ հրաշագործութիւնների համար:

32 Թող պանծացնեն նրան ժողովուրդների հաւաքներում, եւ ծերերի ատեաններում օրհնեն նրան,

33 քանզի գետերը ցամաքի վերածեց, եւ ջրերի ընթացքը՝ ծարաւած հողի:

34 Պտղաբեր երկիրն աղուտ դարձրեց՝

նրա բնակիչների չարութեան դիմաց:

35 Անապատը վերածեց ջրառատ վայրի,

եւ ծարաւած հողը՝ հոսող ջրերի:

36 Այնտեղ բնակեցրեց քաղցեալներին,

որոնք իրենց համար բնակութեան քաղաք շինեցին:

37 Վարեցին արտերը, այգիներ տնկեցին, եւ բերք աճեցրին իրենց համար:

38 Տէրն օրհնեց նրանց՝ ու խիստ բազմացան,

եւ նրանց անասունները չպակասեցին:

39 Նուազեցին նրանք եւ տանջուեցին

չարիքների նեղութիւնից ու վշտերից:

40 Անարգանք թափուեց նրանց իշխանների վրայ,

Տէրը մոլորեցրեց նրանց ճանապարհազուրկ անապատներում:

41 Տնանկներին օգնեց աղքատութեան մէջ,

ոչխարների պէս առաջնորդեց նրանց, որ ազգ դառնան:

42 Թող արդարները տեսնեն եւ ուրախանան,

եւ բոլոր անօրէնները փակեն բերաններն իրենց:

43 Ո՞վ է իմաստունն այն, որ պիտի պահպանի սա, եւ հասկանայ ողորմութիւնը Տիրոջ:

107

ՎԱՂՈՐԴԵԱՆ ՕՐՀՆԵՐԳ

Դաւթի օրհնութեան սաղմոսը

Պատրաստ է սիրտն իմ, Աստուա՛ծ,

պատրաստ է սիրտն իմ՝

օրհնելու եւ սաղմոսերգելու քեզ իմ փառաբանութեամբ:

Արթնացի՛ր փառք իմ,

արթնացի՛ր սաղմոսով եւ օրհնութեամբ,

եւ ես կ՚արթնանամ առաւօտեան:

Գոհութիւն կը մատուցեմ քեզ ժողովուրդների մէջ, Տէ՛ր,

եւ ազգերի մէջ սաղմոս կ՚երգեմ քեզ:

Մեծ է քո ողորմութիւնը եւ երկնքից բարձր, եւ քո ճշմարտութիւնը հասնում է ամպերին:

Դու երկինք ես բարձրացած, Աստուա՛ծ,

եւ ողջ աշխարհն է բռնել փառքը քո:

Որպէսզի սիրելիներդ փրկուեն,

պահպանի՛ր քո աջով եւ լսի՛ր մեզ:

Աստուած խօսեց իր սրբարանից. «Ես պիտի բարձրանամ, բաժանեմ Սիւքէմը

եւ վրանների հովիտը պիտի չափեմ:

Իմն է Գաղաադն ու իմն է Մանասէն,

Եփրեմն իմ գլխի սաղաւարտն է:

10 Յուդան թագաւորս է,

Մովաբը՝ աւազանը յոյսիս:

Դէպի Եդոմէ պիտի ուղղեմ երթն իմ.

եւ այլազգիներն ինձ հնազանդուեցին:

11 Ո՞վ ինձ կը տանի բերդաքաղաք,

կամ ո՞վ ինձ կ՚առաջնորդի մինչեւ Եդոմէ,

12 եթէ ոչ դու, Աստուա՛ծ, որ լքեցիր մեզ եւ մեր զօրքերի հետ դուրս չելար, Աստուա՛ծ:

13 Նեղութեան մէջ օգնութի՛ւն տուր մեզ,

քանզի ունայն է փրկութիւնը մարդու:

14 Աստուծով զօրութիւն կը ստեղծենք,

եւ նա ամօթահար կ՚անի մեր թշնամիներին:

108

ՄԱՐԴՈՒ ՏՐՏՈՒՆՋԸ ՆԵՂՈՒԹԵԱՆ ԺԱՄԱՆԱԿ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Ո՜վ իմ օրհնութեան Աստուած, մի՛ լռիր,

քանզի մեղաւորի բերանը՝

բերանը նենգաւորի, բացուեց ինձ վրայ:

Խօսեցին իմ մասին նենգամիտ լեզուով

եւ ատելութեան խօսքերով պաշարեցին ինձ՝

յանիրաւի մարտնչելով իմ դէմ:

Սիրուս փոխարէն մեղադրեցին ինձ, բայց ես աղօթքի կանգնեցի:

Հատուցեցին ինձ չար՝ բարու փոխարէն, եւ իմ սիրոյ դիմաց՝ ատելութիւն:

Նրա դէմ մի չարագործ հանի՛ր,

եւ սատանան թող կանգնի նրա աջ կողմում:

Իր դատաստանից թող նա յանցապարտ դուրս գայ,

եւ նրա աղօթքը մեղք թող համարուի:

Թող նուազեն օրերը նրա,

եւ նրա պաշտօնը թող ուրիշն առնի:

Նրա որդիները թող որբ դառնան,

իսկ նրա կինն՝ այրի:

10 Նրա որդիները թող թափառական շրջեն ու մուրացիկ լինեն,

եւ թող նրանք հեռանան իրենց բնակավայրից:

11 Պարտատէրը թող խուզարկի ողջ ունեցուածքը նրա,

օտարները թող յափշտակեն վաստակը նրա:

12 Թող ոչ ոք աջակից չլինի նրան,

եւ նրա որբերին ոչ ոք չգթայ:

13 Թող նրա որդիները կոտորուեն,

եւ նրա անունը թող ջնջուի սերնդի միջից:

14 Թող Տիրոջ առջեւ յիշուեն նրա հօր մեղքերը,

եւ նրա մօր մեղքերը չսրբուեն:

15 Թող նրանք ամէն ժամ Տիրոջ առջեւ լինեն,

եւ նրանց յիշատակը թող վերանայ երկրից,

16 քանզի նա ողորմութիւն անելը չյիշեց,

հալածեց աղքատ ու տնանկ մարդուն,

որ կործանի նրան, ով խոնարհ է սրտով:

17 Նա, որ անէծք սիրեց, թող այն իրեն դիպչի,

նա, որ չուզեց օրհնութիւն,

թող այն հեռու լինի նրանից:

18 Անէծքը, որ նա հագաւ ինչպէս հանդերձ,

թող ջրի պէս լցուի նրա փորը, եւ ձէթի պէս՝ նրա ոսկորների մէջ:

19 Թող նրա համար հագնելու զգեստ լինի այն, եւ մէջքին կապելու մշտական գօտի:

20 Այս է վարձը նրանց, ովքեր բամբասում էին ինձ Տիրոջ առջեւ,

եւ ովքեր չարախօսում էին իմ մասին:

21 Բայց դու, Տէ՛ր, Տէ՛ր, ինձ հետ վարուի՛ր ինչպէս վայել է անուանդ,

քանզի քաղցր է ողորմութիւնը քո:

22 Եւ փրկի՛ր ինձ, քանզի աղքատ ու տնանկ եմ ես,

եւ սիրտս խռովուած է իմ ներսում:

23 Ստուերի պէս երկարելով սպառուեցի, եւ թափ տրուեցի ինչպէս մարախ:

24 Ծնկներս թուլացան ծոմապահութիւնից,

եւ գունաթափուեց մարմինս իւղի պակասից:

25 Ես նրանց նախատինքը դարձայ,

տեսան ինձ ու շարժեցին գլուխներն իրենց:

26 Օգնի՛ր ինձ, Տէ՛ր Աստուած իմ,

եւ փրկի՛ր ինձ քո ողորմութեամբ:

27 Թող իմանան, որ քո ձեռքն այս է,

եւ որ, Տէ՛ր, դո՛ւ արեցիր այս:

28 Թող նրանք անիծեն, բայց դու օրհնի՛ր.

ինձ վրայ յարձակուողները թող ամօթահար լինեն,

բայց քո ծառան թող ուրախանայ քեզնով:

29 Իմ մասին չարախօսողները թող ամօթ հագնեն եւ իրենց ամօթը թիկնոցի պէս կրեն իրենց վրայ:

30 Իսկ ես մեծ գոհութիւն պիտի մատուցեմ Տիրոջն իմ բերանով,

բազմութիւնների մէջ պիտի օրհնեմ քեզ,

31 քանզի նա կանգնեց տնանկիս աջ կողմը,

որ փրկի ինձ նրանցից, ովքեր հալածում են ինձ:

109

ԹԱԳԱՒՈՐ ԵՒ ՔԱՀԱՆԱՅ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Տէրն իմ Տիրոջն ասաց.

«Նստի՛ր իմ աջ կողմում,

մինչեւ որ քո թշնամիներին ոտքերիդ պատուանդան դարձնեմ»:

Տէրը քեզ իշխանութեան գաւազան կ՚ուղարկի Սիոնից,

եւ դու կ՚իշխես քո թշնամիների մէջ:

Քեզնով է սկսւում զօրացումն իմ օրերի,

քո սրբերի վայելչութեամբ.

քեզ արշալոյսից առաջ ծնեցի արգանդից:

Երդուեց Տէրը եւ չի զղջայ,

որ դու յաւիտենական քահանայ ես ըստ Մելքիսեդեկի կարգի:

Եւ Տէրը, որ քո աջ կողմում է,

բարկութեան օրը կը կործանի թագաւորներին:

Կը դատի հեթանոսներին ու կը բազմացնի իր հարուածները, եւ շատերի գլուխը կը ջախջախի երկրի վրայ:

Ճանապարհին նա կը խմեցնի հեղեղատի ջրերից, եւ դրա համար էլ գլուխները վեր կը պահի:

110

ԳՈՎՔ ՏԻՐՈՋ ՍՔԱՆՉԵԼԻ ԳՈՐԾԵՐԻ

Ալէլուիա

Ամբողջ սրտովս քեզ պիտի գոհութիւն մատուցեմ, Տէ՛ր,

արդարների ժողովում, հաւաքոյթի մէջ:

Մեծ են գործերը Տիրոջ,

եւ քննուած է նրա կամքը ամէն ինչում:

Փառաւոր եւ վայելուչ են նրա գործերը,

նրա արդարութիւնը կը տեւի յաւիտեանս յաւիտենից:

Արդարներին նա յիշեցրեց իր հրաշագործութիւնները.

ողորմած եւ գթասիրտ է Տէրը:

Կերակուր է տալիս իրենից երկիւղ կրողերին,

յաւիտեան յիշում իր ուխտը:

Իր գործերի զօրութիւնը յայտնեց նա իր ժողովրդին՝

նրանց տալով ժառանգութիւնը հեթանոսների:

Նրա ձեռքի գործերն արդար են ու իրաւացի,

նրա բոլոր պատուիրանները՝ վստահելի:

Հաստատուած են դրանք յաւիտեանս յաւիտենից,

ստեղծուած ճշմարտութեամբ եւ արդարութեամբ:

Տէրը փրկութիւն ուղարկեց իր ժողովրդին,

յաւիտեանս պատգամեց իր ուխտը.

սուրբ եւ ահեղ է նրա անունը:

10 Զգօնութեան սկիզբն երկիւղն է Տիրոջ հանդէպ,

բարեմիտ են բոլոր նրանք, որ գործադրում են այն.

նրա օրհնութիւնը կը մնայ յաւիտեանս յաւիտենից:

111

ԱՐԴԱՐ ՄԱՐԴՈՒ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ

Ալէլուիա

Երանի այն մարդուն, որ վախենում է Տիրոջից, եւ խիստ կամեցող է նրա պատուիրանների:

Նրա սերունդը հզօր կը լինի երկրի վրայ,

եւ ուղղամիտների ազգը կ՚օրհնուի:

Փառք եւ հարստութիւն կը լինի նրա տան մէջ,

նրա արդարութիւնը կը մնայ յաւիտեանս յաւիտենից:

Արդարների համար լոյս ծագեց խաւարում.

ողորմած, գթասիրտ եւ արդար է Տէրը:

Բարի մարդը ողորմած է եւ փոխ է տալիս,

խօսքն իր կատարում արդարութեամբ,

որպէսզի յաւէտ նա չսասանուի,

յաւիտեան մնայ յիշատակն արդարի:

Չար լուրից նա չի վախենայ,

նրա սիրտը պատրաստ է յոյս դնելու Աստծու վրայ:

Հաստատուն է սիրտը նրա եւ չի սոսկայ,

մինչեւ իր թշնամիների վերջը չտեսնի:

Բաժանեց նա ու տուեց աղքատներին.

նրա արդարութիւնը կը մնայ յաւիտեանս յաւիտենից,

եւ նրա եղջիւրը բարձր կը լինի փառքով:

10 Մեղաւորը, տեսնելով, կը բարկանայ,

կը կրճտեցնի ատամներն իր ու հալումաշ կը լինի,

եւ մեղաւորների ցանկութիւնը կը կորչի:

112

ՕՐՀՆԵՐԳ ՓԱՌՔԻ ՈՒ ԳԹՈՒԹԵԱՆ ԱՍՏԾՈՒՆ

Ալէլուիա

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, երիտասարդնե՛ր,

օրհնեցէ՛ք անունը Տիրոջ:

Թող Տիրոջ անունն օրհնեալ լինի այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան:

Արեւելքից մինչեւ արեւմուտք օրհնեալ լինի անունը Տիրոջ:

Բարձր է Տէրը բոլոր ազգերից վեր,

եւ երկնքում է փառքը նրա:

Ո՞վ է նման մեր Տէր Աստծուն,

որ բնակւում է բարձունքներում:

Նա տեսնում է հեզերին երկնքում ու երկրի վրայ:

Բարձրացնում է աղքատներին գետնից, եւ տառապեալներին վեր քաշում աղբանոցից:

Նրանց որպէս իշխան նստեցնում է

իր ժողովրդի իշխանների կողքին:

Ամուլ կնոջը բնակեցնում է ցնծալից տան մէջ՝

իբրեւ մայր, որ հրճւում է զաւակներով:

113

ԶԱՏԿԱԿԱՆ ԵՐԳ

Ալէլուիա

Երբ իսրայէլացիներն ելան Եգիպտոսից,

Յակոբի տունը՝ օտար ժողովրդի միջից,

Հրէաստանն եղաւ սրբարանը նրա,

եւ Իսրայէլը՝ իշխանութիւնը նրա:

Ծովը տեսաւ ու փախաւ,

եւ Յորդանան գետը ետ դարձաւ:

Լեռները ցնծացին խոյերի պէս,

եւ բլուրները՝ ինչպէս մաքիների գառներ:

Ի՞նչ եղաւ քեզ, ծո՛վ, ո՞ւմ տեսար ու փախար,

կամ դո՛ւ, գե՛տ Յորդանանի, ինչո՞ւ ետ դարձար:

Լեռնե՛ր, ցնծացիք ինչպէս խոյեր,

եւ բլուրներ՝ ինչպէս մաքիների գառներ:

Երկիրը սասանուեց Տիրոջ դիմաց՝

Յակոբի Աստծու դիմաց, նրա՛ դիմաց,

ով ժայռը դարձրեց ջրի վտակ, եւ ապառաժն՝ աղբիւրի ակունք:

ՄԻԱԿ ՃՇՄԱՐԻՏ ԱՍՏՈՒԱԾԸ

Ոչ թէ մեզ, Տէ՛ր, ոչ թէ մեզ,

այլ քո անուա՛նը փառք տուր

քո ողորմութան եւ ճշմարտութեան համար:

Թող երբեք հեթանոսների մէջ չասեն, թէ՝

«Նրանց Աստուածն ո՞ւր է»:

Մեր Աստուածը երկնքում է եւ երկրի վրայ.

ինչ որ նա ուզեց՝ արեց:

Հեթանոսների կուռքերը ոսկի եւ արծաթ են,

ձեռքի գործն են մարդկանց որդիների:

Բերան ունեն՝ բայց չեն խօսում,

աչքեր ունեն՝ բայց չեն տեսնում:

Ականջներ ունեն՝ բայց չեն լսում,

քիթ ունեն՝ բայց չեն հոտոտում:

Ձեռքեր ունեն՝ բայց չեն շօշափում,

ոտքեր ունեն՝ բայց չեն քայլում,

եւ նրանց կոկորդում ձայն չկայ:

Նրանց նման կը լինեն դրանք ստեղծողները

եւ բոլոր նրանք, որ իրենց յոյսը դնում են դրանց վրայ:

Իսրայէլի տունը յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ,

որը նրա օգնականն ու ապաւէնն է:

10 Ահարոնի տունը յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ,

որը նրա օգնականն ու ընկերակիցն է:

11 Տիրոջից երկիւղ կրողները յոյսը դրին Տիրոջ վրայ,

որը նրանց օգնականն ու փրկիչն է:

12 Յիշեց մեզ Տէրն ու օրհնեց մեզ,

Տէրն օրհնեց տունն Իսրայէլի,

Տէրն օրհնեց տունն Ահարոնի:

13 Տէրն օրհնեց իրենից երկիւղ կրողներին՝

փոքրերին ու մեծերին:

14 Տէրը պիտի լիացնի ձեզ՝

ձեզ եւ ձեր որդիներին:

15 Օրհնուած էք դուք Տիրոջից, որ երկինքն ու երկիրն ստեղծեց:

16 Երկինքների երկինքը Տիրոջն է,

բայց երկիրը նա տուեց մարդկանց որդիներին:

17 Մեռելները չէ, որ պիտի օրհնեն քեզ,

ոչ էլ բոլոր նրանք, ովքեր դժոխք են իջնում,

18 այլ ողջերս Տիրոջը պիտի օրհնենք՝

այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան:

114

ՄԱՀՈՒԱՆԻՑ ԱԶԱՏՈՒԱԾ ՄԱՐԴՈՒ ԱՂՕԹՔԸ

Ալէլուիա

Հաճելի է ինձ, որ Տէրը լսեց ձայնն իմ աղօթքի:

Ականջն իր մօտեցրեց ինձ,

եւ ես իմ օրերում նրա՛ն դիմեցի:

Ինձ պատեց երկունքը մահուան,

եւ դժոխքի վշտերն ինձ բռնեցին:

Նեղութիւն եւ անձկութիւն գտայ

եւ Տիրոջ անունը կանչեցի՝ ասելով. «Ո՜վ Տէր, փրկի՛ր ինձ»:

Գթառատ եւ արդար է մեր Տէր Աստուածը:

Տէրը ողորմում եւ պահպանում է մանուկներին.

ես խոնարհ եղայ, եւ Տէրն ինձ փրկեց:

Դարձի՛ր, հոգի՛դ իմ, դէպի հանգիստը քո,

քանզի Տէրն օգնեց քեզ:

Նա ինձ փրկեց մահուանից,

աչքերս՝ արտասուքից եւ ոտքերս՝ սայթաքումից:

Թող ողջերի երկրում հաճելի լինեմ Տիրոջ առջեւ:

115

Ալէլուիա

10 Ինչ որ խօսեցի՝ հաւատացի դրան, եւ չափազանց խղճալի եղայ:

11 Զարմանքիս մէջ ասացի. «Ամէն մարդ սուտ է»:

12 Ի՞նչ հատուցում պիտի անեմ Տիրոջն

այն ամենի համար, որ ինձ տուեց:

13 Փրկութեան բաժակը պիտի վերցնեմ, եւ Տիրոջ անունը կանչեմ:

14 Աղօթքս Տիրոջը պիտի մատուցեմ իր ամբողջ ժողովրդի առջեւ:

15 Տիրոջ աչքում յարգելի է մահն իր սրբերի:

16 Ո՛վ Տէր, ես քո ծառան եմ,

քո ծառան եւ քո աղախնի որդին:

17 Դու քանդեցիր իմ կապերը,

ես քեզ օրհնութեան պատարագ պիտի մատուցեմ, եւ Տիրոջ անունը կանչեմ:

18 Աղօթքս Տիրոջը պիտի նուիրեմ

իր ամբողջ ժողովրդի առջեւ,

19 Տիրոջ տան սրահներում եւ քո մէջ, Երուսաղէ՛մ:

116

ՏԻԵԶԵՐԱԿԱՆ ՓԱՌԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ

Ալէլուիա

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, բոլո՛ր ազգեր,

գովեցէ՛ք նրան, բոլո՛ր ժողովուրդներ:

Թող նրա ողորմութիւնը հաստատուի մեզ վրայ,

Տիրոջ ճշմարտութիւնը յաւիտեա՛ն թող մնայ:

117

ԳՈՀԱԲԱՆԱԿԱՆ ԱՂՕԹՔ ՅԱՂԹԱՆԱԿԻ ՀԱՄԱՐ

Ալէլուիա

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք Տիրոջը,

քանզի բարի է նա,

քանզի յաւերժ է ողորմութիւնը նրա:

Տունն Իսրայէլի թող ասի, որ բարի է նա,

որ յաւերժ է ողորմութիւնը նրա:

Տունն Ահարոնի թող ասի, որ բարի է նա,

որ յաւերժ է ողորմութիւնը նրա:

Տիրոջից երկիւղ կրողները թող ասեն, որ բարի է նա,

որ յաւերժ է ողորմութիւնը նրա:

Նեղութեան ժամանակ ես Տիրոջը կանչեցի,

նա լսեց ինձ եւ հանդարտութեան առաջնորդեց:

Տէրն օգնականն է իմ,

եւ ես չեմ երկնչի.

մարդն ինձ ի՞նչ կարող է անել:

Տէրն օգնականն է իմ,

եւ ես կը տեսնեմ վախճանն իմ թշնամիների:

Լաւ է յոյսը դնել Տիրոջ վրայ,

քան յոյսը դնել մարդկանց վրայ:

Լաւ է յոյսը դնել Տիրոջ վրայ,

քան յոյսը դնել իշխանների վրայ:

10 Բոլոր ազգերը շրջապատեցին ինձ,

բայց Տիրոջ անուամբ յաղթեցի նրանց:

11 Շուրջբոլորս բռնեցին, միահամուռ պաշարեցին ինձ,

բայց Տիրոջ անուամբ վանեցի նրանց:

12 Մեղուների պէս շուրջս լցուեցին,

վառուեցին բորբոքուեցին ինչպէս հրաճարակ փուշ,

բայց Տիրոջ անուամբ վանեցի նրանց:

13 Երբ ինձ հրեցին, ես սասանուեցի եւ մօտ էի գլորուելու,

բայց Տէրը բռնեց ինձ:

14 Իմ զօրութիւնն ու օգնութիւնն է Տէրը,

նա իմ փրկութիւնը եղաւ:

15 Ցնծութեան եւ փրկութեան ձայն կայ արդարների սրահներում:

16 Տիրոջ աջը զօրութիւն գործեց,

Տիրոջ աջը բարձրացրեց ինձ, եւ Տիրոջ աջը զօրութիւն գործեց:

17 Չպիտի մեռնեմ, այլ պիտի ապրեմ եւ Տիրոջ գործերը պիտի պատմեմ:

18 Տէրն ինձ խրատելով պատժեց,

բայց չմատնեց մահուան:

19 Բացէ՛ք արդարութեան դռներն իմ առաջ,

որ մտնեմ ներս ու Տիրոջը գոհութիւն մատուցեմ:

20 Տիրոջ դուռն է սա,

եւ արդարները այս դռնո՛վ պիտի մտնեն:

21 Գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր,

քանզի լսեցիր ինձ, եւ ինձ համար փրկութիւն եղար:

22 Քարն այն, որ շինարարներն արհամարհեցին, ա՛յն դարձաւ անկիւնաքար:

23 Տիրոջից եղաւ այս բանը,

եւ սքանչելի է մեր աչքերին:

24 Սա է օրն այն, որ Տէրն ստեղծեց. եկէ՛ք ցնծանք եւ ուրախանանք այսօր:

25 Ո՛վ Տէր, փրկի՛ր, ո՛վ Տէր, առաջնորդի՛ր:

26 Օրհնեալ ես դու, որ պիտի գաս Տիրոջ անունով,

մենք օրհնեցինք քեզ Տիրոջ տնից:

27 Մե՛ր Տէր Աստուածը երեւաց մեզ,

կատարեցէ՛ք տօնն ուրախութեան մատղաշ ճիւղերով՝

մուտքից մինչեւ անկիւնները սեղանի:

28 Դու իմ Աստուածն ես, պիտի գոհութիւն մատուցեմ քեզ,

դու իմ Աստուածն ես, պիտի մեծարեմ քեզ:

Գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր,

քանզի լսեցիր ինձ, եւ ինձ համար փրկութիւն եղար:

29 Գոհութիւն մատուցենք Տիրոջը,

քանզի բարի է նա,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը նրա:

118

Ալէլուիա

ԳՈՎՔ ԱՍՏԾՈՒ ՕՐԷՆՔԻ
Ալէֆ

Երանի նրանց, ովքեր անբիծ ուղի են բռնել, եւ ընթանում են Տիրոջ օրէնքով:

Երանի նրանց, ովքեր հետեւում են նրա պատուիրաններին,

իրենց ամբողջ սրտով փնտռում են նրան:

Անօրէնութիւն գործողները չեն, որ պիտի ընթանան նրա ճանապարհներով:

Դու հրամայեցիր,

որ քո պատուիրանները խստօրէն պահեմ:

Իմ ճանապարհները յաջող կը լինեն,

եթէ քո պատուիրանները պահեմ:

Այն ժամանակ ես չէի ամաչում՝ երբ զգոյշ էի քո պատուիրանների հանդէպ:

Ես գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր, ուղիղ սրտով,

սովորելով քո արդար դատաստանները:

Պահեցի ես քո օրէնքները,

իսպառ մի՛ լքիր ինձ:

ՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Բէթ

Երիտասարդն ի՞նչ միջոցով ուղղի ճանապարհն իր, եթէ ոչ քո խօսքերը պահելով:

10 Իմ ամբողջ սրտով քեզ փնտռեցի,

մի՛ զրկիր ինձ քո պատուիրաններից:

11 Քո խօսքերը սրտումս թաքցրի,

որ չմեղանչեմ քո դէմ:

12 Օրհնեալ ես դու, Տէ՛ր,

սովորեցրո՛ւ ինձ քո օրէնքները,

13 որ շրթունքներով իմ պատմեմ բերանիդ բոլոր դատաստանները:

14 Քո պատուիրանների ճանապարհին եմ գտնում ես իմ ուրախութիւնը, աւելի քան ամէն տեսակ հարստութեան մէջ:

15 Քո պատուիրանների մասին խորհեցի,

հետեւեցի քո ճանապարհներին:

16 Քո օրէնքները կատարեցի

եւ չմոռացայ խօսքերը քո:

ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔՈՒՄ

Գամէլ

17 Հատուցի՛ր քո ծառային,

որ ապրեմ ու պահեմ խօսքերը քո:

18 Բա՛ց իմ աչքերը,

որ տեսնեմ քո օրէնքի հրաշալիքները:

19 Պանդուխտ եմ ես երկրի երեսին,

պատուիրաններդ մի՛ թաքցրու ինձնից:

20 Ես փափագեցի ամէն ժամ ցանկանալ քո դատաստանները:

21 Դու սաստեցիր ամբարտաւաններին.

անիծեալ են նրանք,

ովքեր խոտորուեցին քո պատուիրաններից:

22 Հեռացրո՛ւ ինձնից նախատինքն ու արհամարհանքը,

քանզի ես նախանձախնդիր եղայ քո վկայութիւններին:

23 Թէեւ իշխանները նստած չարախօսում էին իմ մասին,

բայց քո ծառան խորհում էր քո օրէնքների մասին:

24 Քո վկայութիւններն իմ խօսքերն էին,

եւ քո արդարութիւնն՝ իմ խորհուրդը:

ՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Դալէթ

25 Հոգիս մերձեցաւ հողին.

Տէ՛ր, ըստ քո խոստման՝ փրկի՛ր ինձ:

26 Իմ ճանապարհների մասին պատմեցի քեզ,

ու դու ինձ լսեցիր. դատաստաններդ սովորեցրո՛ւ ինձ:

27 Ինձ ճանաչե՛լ տուր քո արդարութիւնների ճանապարհը,

որ խորհեմ քո հրաշագործութիւնների մասին:

28 Հոգիս անքուն մնաց ձանձրոյթից,

ըստ քո խոստման՝ ամրապնդի՛ր ինձ:

29 Մեղքի ճանապարհները հեռացրո՛ւ ինձնից, եւ քո օրէնքով ողորմի՛ր ինձ:

30 Քո ճշմարտութեան ճանապարհն ընտրեցի, եւ քո օրէնքները ես չմոռացայ:

31 Մերձեցայ քո պատուիրաններին.

Տէ՛ր, մի՛ ամաչեցրու ինձ:

32 Քո պատուիրանների ճանապարհով ընթացայ,

քանզի անդորրութիւն տուիր իմ սրտին:

ԱՂՕԹՔ՝ ՀԱՍԿԱՆԱԼՈՒ ՏԻՐՈՋ ԻՄԱՍՏՈՒԹԻՒՆԸ

Հէ

33 Տէ՛ր, իրաւունքիդ ճանապարհի օրէնսգէտն ի՛նձ դարձրու,

որ ամէն ժամ հետեւեմ դրան:

34 Իմաստո՛ւն դարձրու ինձ,

որ քննեմ քո օրէնքը

եւ ամբողջ սրտովս պահպանեմ այն:

35 Առաջնորդի՛ր ինձ քո պատուիրանների շաւիղներով,

քանզի հաճելի են դրանք ինձ:

36 Սիրտս հակի՛ր դէպի քո պատուիրանները,

եւ ոչ թէ դէպի ագահութիւն:

37 Շրջի՛ր աչքերս, որ ունայնութիւն չտեսնեմ,

ինձ պահպանի՛ր քո ճանապարհին:

38 Քո ծառայի համար հաստատի՛ր քո խօսքը,

որ քո երկիւղի մէջ մնամ:

39 Ազատի՛ր ինձ նախատինքներից,

որոնցից կասկածում էի,

քանզի քաղցր են դատաստանները քո:

40 Ահա ցանկացայ քո պատուիրանները,

քո արդարութեամբ պահպանի՛ր ինձ:

ՎՍՏԱՀՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Վաւ

41 Ողորմութիւնդ ինձ վրայ թող գայ, Տէ՛ր,

եւ փրկութիւնդ՝ ըստ քո խոստման:

42 Ես խօսքով պատասխան կը տամ ինձ նախատողներին,

քանզի յոյսս դրի քո խօսքերի վրայ:

43 Ճշմարտութեան խօսքը բնաւ մի՛ հեռացրու իմ բերանից,

քանզի յոյսս դրի քո դատաստանների վրայ:

44 Քո օրէնքը պահեցի ամէն ժամ,

յաւիտեան եւ յաւիտեանս յաւիտենից:

45 Ես ընթացայ անդորրութեան մէջ,

քանզի քո պատուիրանները փնտռեցի:

46 Թագաւորների առաջ խօսեցի քո պատուիրանների մասին ու չամաչեցի:

47 Խորհեցի քո պատուիրանների մասին, որոնք սիրեցի:

48 Ձեռքս պարզեցի դէպի պատուիրանները քո, որոնք սիրեցի,

եւ խորհեցի քո արդարութեան մասին:

ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔՈՒՄ

Զէ

49 Յիշի՛ր քո ծառային տրուած խօսքը,

որի վրայ էլ դրիր իմ յոյսը:

50 Դա է թշուառութեանս մէջ ինձ մխիթարողը,

քանզի քո խօսքն ինձ պահպանեց:

51 Ամբարտաւանները շատ անիրաւութիւն գործեցին իմ դէմ,

բայց ես քո օրէնքից չխոտորուեցի:

52 Քո յաւերժական օրէնքները յիշեցի, Տէ՛ր, ու մխիթարուեցի:

53 Տրտմութիւն իջաւ ինձ վրայ

մեղաւորների ու քո օրէնքը լքողների երեսից:

54 Պատուիրաններդ գովասանքի արժանի են ինձ համար

իմ պանդխտավայրում:

55 Գիշերն յիշեցի քո անունը, Տէ՛ր,

եւ քո օրէնքը պահեցի:

56 Դա՛ եղաւ կեանքիս ուղին, քանզի քո արդարութիւնը փնտռեցի:

ՆՈՒԻՐՈՒՄ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Խէթ

57 Բաժինս դո՛ւ ես, Տէ՛ր,

ասացի որ օրէնքիդ պիտի հետեւեմ:

58 Ամբողջ սրտովս աղօթեցի քո դիմաց,

ողորմի՛ր ինձ ըստ քո խոստման:

59 Իմ ճանապարհի մասին խորհեցի, եւ քայլերս դէպի քո պատուիրանները շրջեցի:

60 Պատրաստուեցի եւ չվախեցայ պահել քո պատուիրանները:

61 Մեղքի ցանցերը պատեցին ինձ,

բայց քո օրէնքը ես չմոռացայ:

62 Կէսգիշերին ելնում էի գոհութիւն մատուցելու քեզ

քո արդար դատաստանների համար:

63 Հաղորդակցւում էի քեզնից երկիւղ կրող բոլոր մարդկանց հետ,

ովքեր պահում են պատուիրանները քո:

64 Երկիրը լցուել է Տիրոջ ողորմութեամբ,

սովորեցրո՛ւ ինձ արդարադատութիւնը քո:

ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻ ԱՐԺԷՔԸ

Թէթ

65 Քաղցրութեամբ վարուեցիր ծառայիդ հետ, Տէ՛ր,

քո խօսքի համաձայն:

66 Քաղցրութիւն, խրատ եւ գիտութիւն սովորեցրո՛ւ ինձ,

քանզի հաւատացի քո պատուիրաններին:

67 Քանի դեռ չէի խեղճացել՝ մեղանչում էի,

դրա համար խստօրէն հետեւեցի քո խօսքերին:

68 Քաղցր ես դու, Տէ՛ր,

եւ քո քաղցրութեամբ քո արդարադատութիւնը սովորեցրո՛ւ ինձ:

69 Ամբարտաւանների անիրաւութիւններն իմ դէմ շատացան,

բայց ես ամբողջ սրտովս քո պատուիրանները քննեցի:

70 Կաթի պէս թանձրացաւ սիրտը նրանց,

բայց ես քո օրէնքներով խօսեցի:

71 Լաւ է, որ դու խոնարհ դարձրիր ինձ,

որպէսզի քո արդարադատութիւնը սովորեմ:

72 Քո բերանից ելած օրէնքն ինձ համար աւելին է,

քան հազարներով արծաթ ու ոսկի:

ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻ ԱՐԴԱՐՈՒԹԻՒՆԸ

Եօդ

73 Քո ձեռքերն արարեցին ու ստեղծեցին ինձ,

ինձ իմաստո՛ւն դարձրու, որ սովորեմ պատուիրանները քո:

74 Քեզնից երկիւղ կրողները պիտի տեսնեն ինձ եւ ուրախանան,

քանզի յոյսս դրի քո խօսքերի վրայ:

75 Հասկացայ, Տէ՛ր, որ քո դատաստանն արդար է,

եւ իրաւացիօրէն խոնարհ դարձրիր ինձ:

76 Ողորմութիւնդ թող ինձ մխիթարութիւն լինի՝

ծառայիդ տրուած խօսքիդ համաձայն:

77 Գթութիւններդ թող ինձ վրայ գան,

որպէսզի փրկուեմ,

քանզի քո օրէնքներն են իմ խօսքերը:

78 Ամբարտաւանները պիտի ամաչեն,

որ իզուր անիրաւութիւն գործեցին իմ դէմ,

իսկ ես քո պատուիրանների մասին պիտի խորհեմ:

79 Թող ինձ խրատեն քեզնից երկիւղ կրողները

եւ քո վկայութիւնները ճանաչողները:

80 Թող սիրտս անբիծ լինի քո արդարութեան մէջ, որպէսզի չամաչեմ:

ԱՂՕԹՔ ՓՐԿՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Քափ

81 Հոգիս կարօտեց քո փրկութեանը,

քանզի յոյսս դրի քո խօսքի վրայ:

82 Աչքերս սպասեցին քո խօսքին, ասացի՝ «Ե՞րբ պիտի մխիթարես ինձ»:

83 Եղայ ես ինչպէս տիկը սառնամանիքում,

քանի որ քո արդարադատութիւնը չմոռացայ:

84 Որքա՞ն են քո ծառայի օրերը,

ե՞րբ պիտի տեսնես դատաստանն ինձ հալածողների:

85 Անօրէններն ինձ խորհուրդներ տուին,

բայց ոչ քո օրէնքի համեմատ:

86 Քո բոլոր պատուիրանները ճշմարիտ են,

իզուր ինձ հալածեցին, օգնի՛ր ինձ:

87 Մի փոքր եւս՝ եւ նրանք կորստեան կը մատնէին ինձ երկրի երեսին,

բայց ես չլքեցի քո պատուիրանները:

88 Քո ողորմութեամբ կեանք տուր ինձ,

եւ ես կը պահպանեմ քո բերանի վկայութիւնները:

ՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Լամէք

89 Քո խօսքը, Տէ՛ր,

յաւիտեան երկնքում է:

90 Սերնդից սերունդ մնում է քո ճշմարտութիւնը,

դու հաստատեցիր երկիրը, որ կայ:

91 Քո հրամանին է սպասում ցերեկը,

քանզի բոլորը քո ծառաներն են:

92 Եթէ քո օրէնքն իմ խօսքը չլինէր,

վաղուց ես կործանուած կը լինէի իմ թշուառութեան մէջ:

93 Յաւիտեան չպիտի մոռանամ քո արդարութիւնները,

քանզի դրանցո՛վ ինձ պահպանեցիր:

94 Քոնն եմ ես՝ փրկի՛ր ինձ,

քանզի արդարադատութիւնդ փնտռեցի:

95 Մեղաւորները հետամտեցին, որ կործանեն ինձ,

քանզի մտքումս քո վկայութիւնները դրի:

96 Ամէն կատարելութեան վախճանը տեսայ,

քո պատուիրանները խիստ ընդարձակ էին ինձ համար:

ՍԷՐ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻ ՀԱՆԴԷՊ

Մէմ

97 Որքա՜ն սիրեցի օրէնքները քո,

նրանք գիշեր-ցերեկ իմ խոհերն էին:

98 Թշնամիներիցս աւելի խելացի դարձրիր ինձ քո պատուիրաններով,

քանզի նրանք իմն էին միշտ:

99 Բոլոր ուսուցիչներիցս աւելի իմաստուն եղայ,

քանզի քո վկայութիւններն իմ խոհերն էին:

100 Ծերունիներից աւելի իմաստուն դարձայ,

քանզի քո պատուիրանները քննեցի:

101 Ոտքերս ետ պահեցի չարիքի բոլոր ճանապարհներից,

որպէսզի պահեմ քո խօսքերը:

102 Քո իրաւունքից չխոտորուեցի,

քանզի դու ինձ օրէնսգէտ դարձրիր:

103 Որքա՜ն քաղցր են քո խօսքերն իմ քիմքին՝

աւելի քաղցր, քան մեղրն իմ բերանին:

104 Քո պատուիրաններով իմաստնանալով՝

ատեցի չարիքի բոլոր ճանապարհները,

քանզի դու ինձ օրէնսգէտ դարձրիր:

ԼՈՅՍ՝ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՑ

Նուն

105 Քո խօսքը ճրագ է իմ ոտքերի համար,

եւ լուսաւորում է իմ շաւիղները:

106 Երդուեցի ու որոշեցի,

որ պիտի պահեմ քո բոլոր արդար դատաստանները:

107 Սաստիկ թշուառ եղայ.

Տէ՛ր, կեա՛նք տուր ինձ ըստ քո խոստման:

108 Բարեհաճի՛ր ընդունել ընծան իմ բերանի, Տէ՛ր,

եւ քո իրաւունքն ինձ սովորեցրո՛ւ:

109 Հոգիս ամէն ժամ քո ձեռքում է,

եւ ես քո օրէնքը չմոռացայ:

110 Մեղաւորները որոգայթ լարեցին իմ դէմ,

ես քո պատուիրաններից չխոտորուեցի:

111 Յաւիտեան ժառանգեցի քո վկայութիւնները,

քանզի նրանք իմ սրտի ցնծութիւնն են:

112 Սիրտս առյաւէտ խոնարհեցրի,

որ հատուցման համար քո օրէնքները կատարեմ:

ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔՈՒՄ

Սամքաթ

113 Ատեցի անօրէններին, եւ քո օրէնքը սիրեցի:

114 Օգնականն ու փրկիչն իմ դու ես,

եւ ես յոյսս դրի քո խօսքի վրայ:

115 Հեռացէ՛ք ինձնից, չարագործնե՛ր,

որ ես իմ Աստծու պատուիրանները քննեմ:

116 Օգնի՛ր ինձ ըստ քո խօսքի ու պահպանի՛ր ինձ,

եւ իմ յոյսի մէջ ինձ մի՛ ամաչեցրու:

117 Օգնի՛ր ու փրկի՛իր ինձ,

որ շարունակ քո դատաստանի մասին մտածեմ:

118 Անարգեցիր բոլոր նրանց, ովքեր ընդվզեցին քո արդարադատութեան դէմ,

քանզի անիրաւ էին նրանց խորհուրդները:

119 Յանցաւոր համարեցի աշխարհի բոլոր մեղսագործներին,

դրա համար սիրեցի պատուիրանները քո:

120 Մարմինն իմ գամի՛ր քո երկիւղին,

քանզի սաստիկ վախեցայ քո դատաստաններից:

ՀՆԱԶԱՆԴՈՒԹԻՒՆ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Էյ

121 Դատաստան եւ արդարութիւն գործեցի,

ինձ մի՛ մատնիր ինձ նեղողների ձեռքը:

122 Ծառայիդ բարութեա՛մբ ընդունիր,

որ ամբարտաւանները չչարչարեն ինձ:

123 Աչքերն իմ սպասեցին քո շնորհելիք փրկութեանը, Տէ՛ր, եւ քո արդարութեան խօսքին:

124 Ծառայիդ հետ վարուի՛ր քո ողորմութեան համեմատ,

քո արդարադատութիւնն ինձ սովորեցրո՛ւ:

125 Ես քո ծառան եմ, ինձ իմաստո՛ւն դարձրու,

որ ճանաչեմ քո վկայութիւնները:

126 Ժամն է, որ Տէրը վեր կենայ,

քանզի խափանեցին քո օրէնքը:

127 Յիրաւի, սիրեցի քո պատուիրանները

ոսկուց ու տպազիոնից աւելի:

128 Քո բոլոր պատուիրաններն ինձ յաջողութիւն բերին,

քանզի ատեցի ճանապարհը չարիքի:

ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ ՀՆԱԶԱՆԴՈՒԵԼՈՒ ՁԳՏՈՒՄ

Փէ

129 Սքանչելի են քո վկայութիւնները, դրա համար հոգիս սիրեց դրանք:

130 Քո խօսքերի յայտնութիւնը լուսաւորում

եւ իմաստնացնում է պարզամիտներին:

131 Բերանս բացեցի ու շունչ առայ,

հոգիս փափագեց պատուիրանները քո:

132 Նայիր ի՛նձ եւ ողորմի՛ր ինձ

քո անունը սիրողների իրաւունքի համեմատ:

133 Ճանապարհն իմ ուղղի՛ր քո խօսքի համաձայն,

որ զանազան մեղքեր չտիրեն ինձ:

134 Փրկի՛ր ինձ մարդկանց զրպարտութիւնից,

եւ ես քո պատուիրանները կը պահեմ:

135 Երեսդ ցո՛յց տուր քո ծառային, եւ քո արդարադատութիւնը սովորեցրո՛ւ ինձ:

136 Ջրերի վտակներ իջան իմ աչքերից,

քանզի մարդիկ չհետեւեցին քո օրէնքներին:

ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻ ԱՐԴԱՐՈՒԹԻՒՆԸ

Ծադէ

137 Արդար ես դու, Տէ՛ր,

եւ շիտակ են քո դատաստանները:

138 Դու պատուիրեցիր քո վկայութիւնները,

որոնք արդարեւ շատ ճշմարիտ են:

139 Նախանձախնդրութիւնը քո հանդէպ մաշեց ինձ,

քանզի թշնամիներն իմ մոռացան խօսքերը քո:

140 Խիստ ընտիր են խօսքերը քո,

եւ քո ծառան սիրեց դրանք:

141 Մանուկ եմ ես եւ արհամարհուած,

բայց քո արդարութիւնը չմոռացայ:

142 Քո արդարութիւնը յաւերժական արդարութիւն է,

եւ քո օրէնքը՝ ճշմարիտ:

143 Նեղութիւնն ու վիշտն ինձ պատեցին,

բայց քո պատուիրաններն իմ խօսքերն եղան:

144 Քո վկայութիւններն արդար են յաւիտեան,

իմաստո՛ւն դարձրու եւ պահպանի՛ր ինձ:

ԱՂՕԹՔ ԱԶԱՏՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Կոփ

145 Ամբողջ սրտովս քեզ ձայն տուի,

լսի՛ր ինձ, Տէ՛ր,

քանզի քո արդարութիւնը փնտռեցի:

146 Աղաղակեցի քո առջեւ՝ փրկի՛ր ինձ,

եւ ես քո վկայութիւնները կը պահեմ:

147 Ես վաղ առաւօտեան արթնացայ ու աղաղակեցի եւ իմ յոյսը դրի քո խօսքերի վրայ:

148 Առաւօտից շուտ բացուեցին աչքերն իմ,

որ քո խօսքերն արտասանեմ:

149 Լսի՛ր իմ ձայնը, Տէ՛ր, ըստ քո ողորմութեան.

Տէ՛ր, քո դատաստանով փրկի՛ր ինձ:

150 Հալածիչներս անօրէնութիւնը մօտեցրին ինձ,

քանզի նրանք հեռու եղան քո օրէնքից:

151 Մօտ ես դու, Տէ՛ր, եւ քո բոլոր պատուիրանները ճշմարիտ են:

152 Սկզբից եւեթ ճանաչեցի քո վկայութիւնները,

որոնք դու յաւիտեա՛ն հաստատեցիր:

ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ԾՐԱԳԻՐ

Րէշ

153 Տե՛ս իմ թշուառութիւնը եւ փրկի՛ր ինձ,

քանզի քո օրէնքը ես չմոռացայ:

154 Տե՛ս իմ դատաստանը եւ ազատի՛ր ինձ,

ու քո խօսքի համաձայն պահպանի՛ր ինձ:

155 Փրկութիւնը հեռու է մեղաւորներից,

քանզի նրանք քո օրէնքները չպահեցին:

156 Քո գթութիւնները շատ են, Տէ՛ր,

եւ քո դատաստանի համաձայն պահպանի՛ր ինձ:

157 Բազմաթիւ եղան իմ հալածիչներն ու ինձ նեղողները,

բայց քո վկայութիւններից ես չխոտորուեցի:

158 Մաշւում էի նայելով անողորմներին,

քանզի քո պատուիրանները չպահեցին նրանք:

159 Տե՛ս, թէ որքա՜ն սիրեցի քո պատուիրանները.

Տէ՛ր, քո ողորմութեամբ կեա՛նք տուր ինձ:

160 Քո խօսքի սկիզբը ճշմարտութիւնն է,

յաւերժ են քո բոլոր արդար դատաստանները:

ԸՆԾԱՅՈՒՄ ՏԻՐՈՋ ՕՐԷՆՔԻՆ

Շին

161 Իշխաններն իզուր հալածեցին ինձ.

սիրտս միայն քո խօսքերից սարսափեց:

162 Ես ցնծացի քո խօսքերով

ինչպէս մէկը, որ մեծ աւար է գտնում:

163 Ատեցի ու արհամարհեցի մեղքը,

եւ քո օրէնքը սիրեցի:

164 Օրուայ մէջ եօթն անգամ քեզ պիտի օրհնեմ

քո արդար դատաստանի համար:

165 Քո օրէնքը սիրողները մեծ խաղաղութեան մէջ են,

եւ նրանց համար չկայ գայթակղութիւն:

166 Սպասեցի քո փրկութեանը, Տէ՛ր,

եւ քո պատուիրանները սիրեցի:

167 Հոգիս պահեց քո վկայութիւնները,

եւ ես շատ սիրեցի դրանք:

168 Հետեւեցի քո պատուիրաններին եւ վկայութիւններին,

քանզի իմ բոլոր ուղիներն առջեւդ են:

ԱՂՕԹՔ ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՄԱՐ

Թաւ

169 Իմ խնդրանքները թող մօտենան քեզ, Տէ՛ր,

քո խօսքի համաձայն իմաստո՛ւն դարձրու ինձ:

170 Իմ աղօթքը թող հասնի քեզ, Տէ՛ր,

եւ քո խօսքով փրկի՛ր ինձ:

171 Իմ շրթունքները քեզ օրհնութիւն կը բխեցնեն,

երբ ինձ սովորեցնես քո արդարադատութիւնը:

172 Իմ լեզուն քո խօսքերը կ՚արտասանի,

քանզի քո բոլոր պատուիրաններն արդար են:

173 Քո ձեռքն իմ պահապանը թող լինի,

քանզի քո պատուիրաններն ընտրեցի:

174 Քո շնորհելիք փրկութիւնը ցանկացայ, Տէ՛ր,

եւ քո օրէնքներն իմ խօսքերն եղան:

175 Թող ես ապրեմ,որ օրհնեմ քեզ,

եւ քո արդարադատութիւնն ինձ թող օգնի:

176 Մոլորուեցի կորուսեալ ոչխարի պէս,

փնտռի՛ր ծառայիդ, քանզի պատուիրաններդ չեմ մոռացել:

119

ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐԸ

Օրհներգութիւններ բարձունքի աստիճանների վրայ

Նեղութեանս մէջ ես Տիրոջը ձայն տուի,

եւ նա լսեց ինձ:

Տէ՛ր, փրկի՛ր ինձ նենգ շրթունքներից ու չար լեզուից:

Ի՞նչ պիտի տրուի քեզ,

կամ ի՞նչ պիտի աւելանայ,

նե՛նգ լեզու.

- դրանք հսկայի նետեր են,

որոնք կայծակներով մխւում են կաղնու մէջ:

Վա՜յ ինձ, քանզի երկար տեւեց պանդխտութիւնն իմ,

ես բնակուեցի Կեդարի վրաններում:

Շատ ժամանակ հոգիս բնակուեց նրանց հետ,

ովքեր ատում են խաղաղութիւնը:

Ես խաղաղասէր էի.

երբ խօսում էի, նրանք մարտնչում էին իմ դէմ:

120

Ո՞Վ ԿԱՐՈՂ Է ՕԳՆՈՒԹԵԱՆ ՀԱՍՆԵԼ ԻՆՁ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Աչքերս դէպի լեռները բարձրացրի,

որտեղից ինձ օգնութիւն պիտի գայ:

Ինձ օգնութիւն պիտի գայ Տիրոջից,

որ ստեղծեց երկինքն ու երկիրը:

Թող քո ոտքը չսասանուի,

եւ քո Պահապանը թող չննջի,

ինչպէս չի ննջում եւ քուն չի մտնում Պահապանն Իսրայէլի:

Տէրը քեզ կը պահպանի,

Տէրը քեզ կ՚ընդունի իր աջ ձեռքով:

Ցերեկն արեգակը քեզ չի վնասի,

ոչ էլ լուսինը՝ գիշեր ժամանակ:

Տէրը քեզ կը պահպանի ամէն չարիքից,

Տէրը կը պահպանի քեզ:

Տէրը կը հսկի քո մուտքն ու ելքը՝

այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան:

121

ԽԱՂԱՂՈՒԹԻՒՆ ԵՐՈՒՍԱՂԷՄԻՆ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Ուրախանում էի, երբ ասում էին՝

«Գնանք Տիրոջ տուն»:

Մեր ոտքերը հասել կանգնել էին քո դռներին, ո՛վ Երուսաղէմ:

Երուսաղէմը բարեշէն է որպէս քաղաք,

եւ նրա բնակիչներն իր շուրջն են:

Ցեղերն այնտեղ բարձրացան՝ ցեղերը Տիրոջ,

որ Իսրայէլի վկայութեամբ

գոհութիւն մատուցեն Տիրոջ անուանը:

Այնտեղ են դրուած դատաստանի աթոռները՝ աթոռներ դրուած Դաւթի տան մէջ:

Հարցրէ՛ք Երուսաղէմի խաղաղութեան ու շէնութեան մասին,

դուք՝ բոլորդ, որ սիրում էք այն:

Քո ամրութիւններում թող խաղաղութիւն լինի,

եւ քո բերդերի աշտարակներում՝ շէնութիւն:

Ի սէր իմ եղբայրների եւ ընկերների

քեզ խաղաղութիւն մաղթեցի:

Եւ մեր Տէր Աստծու համար քեզ բարութիւն ցանկացանք:

122

ԹՇՈՒԱՌՆԵՐԻ ԱԿՆԿԱԼՈՒԹԻՒՆԸ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Աչքերս դէպի քեզ բարձրացրի, Տէ՛ր,

դու, որ բնակւում ես երկնքում:

Ինչպէս ծառաների աչքերն իրենց տէրերի ձեռքին,

ինչպէս աղախնի աչքերն իր տիրուհու ձեռքին,

այնպէս էլ մեր աչքերն ուղղուած են քեզ,

Տէ՛ր Աստուած մեր, մինչեւ որ գթաս մեզ:

Գթա՛ մեզ, Տէ՛ր, գթա՛ մեզ,

քանզի բազում արհամարհանքներ կրեցինք:

Մեր հոգիներն անչափ լցուեցին մեզ անպատուողների նախատինքներով

եւ ամբարտաւանների անարգանքով:

123

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՊԱՀԱՊԱՆ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Եթէ Տէրը մեզ հետ չլինէր,

- թող ասի Իսրայէլը, -

եթէ Տէրը մեզ հետ չլինէր,

մարդիկ մեզ վրայ յարձակուելով՝

մեզ ողջ-ողջ կուլ կը տային,

երբ նրանց զայրոյթը բորբոքուած էր մեզ վրայ:

Եւ ջրերն անգամ մեզ կ՚ընկղմէին,

երբ մեր հոգիներն անցան հեղեղի միջով:

Մեր հոգիներն անցան անհանգիստ ջրերի միջով:

Օրհնեալ է Տէրը,

որ մեզ նրանց ատամների որսը չդարձրեց:

Մեր հոգիները փրկուեցին ինչպէս ճնճղուկը որսորդի թակարդից:

Նրանց թակարդները փշրուեցին, եւ մենք ազատուեցինք:

Մեր օգնութիւնը Տիրոջ անունից է,

նա, որ երկինքն ու երկիրն ստեղծեց:

124

ԱՍՏԾՈՒ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ԱՊԱՀՈՎՈՒԹԻՒՆԸ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Ով յոյսը դրել է Տիրոջ վրայ,

յաւիտեան չի սասանուի ինչպէս լեռը Սիոնի,

որ գտնւում է Երուսաղէմում:

Ինչպէս որ նա շրջապատուած է լեռներով,

այնպէս Տէրն իր ժողովրդի շուրջն է՝ այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան:

Տէրը չի թողնի, որ մեղաւորների գաւազանն որոշի արդարների վիճակը,

եւ արդարներն իրենց ձեռքերը պիտի չերկարեն անօրէնութեան:

Տէրը բարիք է գործում բարիներին

եւ նրանց, որ ուղիղ են սրտով:

Իսկ յափշտակութեամբ համակուածներին Տէրը կը կործանի նրանց հետ,

ովքեր անօրէնութիւն են գործում: Խաղաղութիւն Իսրայէլին:

125

ՎԵՐԱԴԱՐՁԻ ԵՐԳ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Երբ Տէրը Սիոնը վերադարձրեց գերութիւնից,

մենք մխիթարուեցինք:

Այնժամ մեր բերանները խնդութեամբ լցուեցին

եւ մեր լեզուները՝ ցնծութեամբ:

Այնժամ հեթանոսների մէջ ասացին.

«Տէրը մեծ բաներ գործեց սրանց համար»:

Մեծ բաներ գործեց Տէրը մեզ համար,

եւ մենք ցնծացինք:

Տէ՛ր, ե՛տ դարձրու մեզ գերութիւնից՝

հարաւի հեղեղների պէս:

Ովքեր ցանում էին արտասուքով,

ցնծութեամբ պիտի հնձեն:

Ովքեր շալակած տանում էին սերմերն իրենց ու լաց լինում գնալիս,

յետ պիտի գան ցնծալով

եւ բարձած պիտի բերեն խրձերն իրենց:

126

ԱՍՏԾՈՒ ԲԱՐՈՒԹԵԱՆ ՓԱՌՔԸ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Եթէ Տէրը տունը չշինի,

իզուր են չարչարւում այն շինողները,

եթէ Տէրը քաղաքը չպահպանի, իզուր են հսկում պահապանները նրա:

Իզուր էք վաղ արթնանում.

արդ, վե՛ր կացէք՝ քանի դեռ չէք ննջել: Դուք տառապանքի հացն էք ուտում,

մինչ Նա քուն է տալիս իր սիրելիներին:

Տիրոջ ժառանգութիւնը նրա որդիներն են,

որոնք նրա վարձն են,

պտուղը նրա որովայնի:

Ինչպէս նետերը հզօրի ձեռքում,

այնպէս են որդիներն անկեալների:

Երանի՜ նրան, ով իր ուզածի չափ կ՚առնի այդ նետերից.

երբ դարպասի մօտ իր թշնամիների հետ խօսելու լինի,

նա ամօթով չի մնայ:

127

ՀԱՒԱՏԱՑԵԱԼՆԵՐԻ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹԻՒՆԸ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Երանի՜ բոլոր նրանց, ովքեր վախենում են Տիրոջից եւ ընթանում նրա ճանապարհներով:

Դու քո ձեռքի վաստակը պիտի ուտես.

երանի՜ քեզ, դա լաւ պիտի լինի քեզ համար:

Կինդ պիտի լինի վայելուչ որթատունկի պէս քո տան անկիւնում,

որդիներդ՝ նորատունկ ձիթենու պէս

քո սեղանի շուրջը:

Ահա այսպէ՛ս պիտի օրհնուի ամէն մարդ,

որ վախենում է Տիրոջից:

Քեզ պիտի օրհնի Տէրը Սիոնից

կեանքիդ բոլոր օրերին դու պիտի տեսնես բարութիւնը Երուսաղէմի:

Դու պիտի տեսնես քո որդիների որդիներին:

Խաղաղութի՜ւն Իսրայէլին:

128

ԱՂՕԹՔ ԻՍՐԱՅԷԼԻ ԹՇՆԱՄԻՆԵՐԻ ԴԷՄ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Մանկութիւնիցս ի վեր բազում անգամ մարտնչեցին իմ դէմ,

- թող Իսրայէլն ասի այդ, -

մանկութիւնիցս ի վեր բազում անգամ մարտնչեցին իմ դէմ,

բայց չյաղթեցին ինձ:

Մեղաւորներն հարուածեցին իմ թիկունքին,

երկար ժամանակ գործեցին անօրէնութիւնն իրենց:

Տէրն արդար է,

մեղաւորների պարանոցը նա կը խորտակի:

Ամօթահար կը լինեն ու ետ կը դառնան

բոլոր նրանք, ովքեր ատում են Սիոնը:

Նրանք կը լինեն տանիքի խոտի պէս,

որ չորանում է դեռ չհնձած:

Դրանով հնձուորն իր բուռը չի լցնի,

ոչ էլ խուրձ կապողն՝ իր գիրկը:

Նրանց կողքից անցնողները չեն ասի՝

«Տիրոջ օրհնութիւնը ձեզ վրայ լինի,

եւ օրհնեալ լինէք Տիրոջ անունով»:

129

Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Խորութիւններից քեզ կանչեցի, Տէ՛ր:

Տէ՛ր, լսի՛ր իմ ձայնը,

թող քո ականջները լսեն ձայնն իմ աղօթքի:

Եթէ անօրէնութիւններս քննես, Տէ՛ր,

ո՞վ կարող է կանգնել քո առջեւ, Տէ՛ր,

քանզի քեզնից է գալիս քաւութիւնը:

Քո անուան համար համբերեցի, Տէ՛ր,

հոգիս սպասեց քո խօսքին:

Հոգիս յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ:

Առաւօտեան պահից մինչեւ երեկոյ,

առաւօտեան պահից Իսրայէլը յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ:

Տիրոջից է ողորմութիւնը,

ու նրանից են բոլոր փրկութիւնները:

Եւ նա պիտի փրկի Իսրայէլն իր բոլոր նեղութիւններից:

130

ՍԻՐՏՍ ՅԱՒԱԿՆՈՒԹԻՒՆ ՉՈՒՆԻ, ՏԷ՛Ր

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Տէ՛ր, սիրտս չգոռոզացաւ,

եւ աչքերս վերեւից չնայեցին.

ես մեծամեծների հետ ոտք չդրի,

ոչ էլ նրանց հետ, ովքեր բարձր են ինձնից.

այլ խոնարհ եղայ մօր կրծքից կտրուած մանկան նման,

որի փափագը նոյն բանին դառնալն է.

իսկ եթէ հպարտացրի իմ հոգին,

այդպէս թող լինի հատուցումն անձիս:

Իսրայէլը յոյսը դրեց Տիրոջ վրայ՝

այսուհետեւ մինչեւ յաւիտեան:

131

ՍԻՈՆԸ ՏԻՐՈՋ ԿԱՑԱՐԱՆ ԵՒ ԴԱՒԹԻ ՔԱՂԱՔ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Տէ՛ր, յիշի՛ր Դաւթին եւ նրա ամբողջ հեզութիւնը,

թէ ինչպէս նա երդուեց Տիրոջը, եւ ուխտ արեց Յակոբի Աստծուն՝ ասելով.

«Չեմ մտնի իմ տան յարկից ներս,

չեմ մտնի իմ անկողինը,

իմ աչքերին քուն չեմ տայ,

կամ նինջ՝ իմ թարթիչներին,

եւ կամ հանգիստ՝ իմ մարմնին,

մինչեւ Յակոբի Տէր Աստծու համար խորանի տեղ չգտնեմ»:

Ահա, խորանի մասին լսեցինք Եփրաթայում, եւ այն գտանք մայրիների դաշտերում:

Մտնենք կացարանը նրա,

երկրպագենք այն տեղին, ուր կանգնած են ոտքերը նրա:

Ելի՛ր քո հանգստավայրը, Տէ՛ր,

դու եւ տապանակը քո սուրբ Կտակի:

Քո երէցները թող արդարութիւն հագնեն,

եւ քո սրբերը խնդութեամբ ցնծան:

10 Յանուն քո սիրելի Դաւթի,

մի՛ շրջիր երեսդ քո օծեալից:

11 Տէրը ճշմարտութեամբ երդուեց Դաւթին ու չստեց նրան.

«Քո որովայնի պտղից պիտի նստեցնեմ քո գահին:

12 Եթէ որդիներդ պահեն իմ օրէնքն ու իմ վկայութիւնները,

որոնք նրանց պիտի սովորեցնեմ,

ապա որդիները նրանց յաւիտեանս յաւիտենից կը նստեն քո գահին»:

13 Տէրը սիրեց Սիոնը եւ նախընտրեց բնակուել այնտեղ:

14 Ասաց. «Այս է հանգստավայրն իմ յաւիտեանս յաւիտենից,

այստեղ պիտի բնակուեմ, քանզի հաւանեցի սա:

15 Սրա բերքը պիտի շարունակ օրհնեմ, եւ սրա աղքատներին կշտացնեմ հացով:

16 Սրա երէցներին փրկութիւն պիտի հագցնեմ,

եւ սրա սրբերը խնդութեամբ պիտի ցնծան:

17 Այնտեղ պիտի Դաւթին եղջիւրներ ծլեցնեմ,

իմ օծեալի համար ճրագ պատրաստեմ:

18 Նրա թշնամիներին ամօթ պիտի հագցնեմ,

իսկ նրա վրայ պիտի ծաղկի սրբութիւնն իմ»:

132

ԵՂԲԱՅՐԱԿԱՆ ՍԷՐԸ ՓԱՌՔԻ ՄԷՋ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Որքա՜ն բարի, որքա՜ն վայելուչ է,

որ եղբայրները բնակւում են միասին,

ինչպէս ազնիւ իւղ, որ իջնում է Ահարոնի գլխին ու մօրուքին, եւ մօրուքից սահում դէպի նրա զգեստի քղանցքները,

ինչպէս ցօղ, որ Հերմոնից ցօղւում է Սիոն լերան վրայ:

Այնտեղ պատրաստեց Տէրն օրհնութիւնն ու կեանքը յաւիտենական:

133

ԱՍՏԾՈՒՆ ՓԱՌԱՒՈՐԵԼՈՒ ԿՈՉ

Օրհներգութիւններ Բարձունքի աստիճանների վրայ

Այստեղ օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, Տիրոջ բոլո՛ր ծառաներ,

որ գտնւում էք Տիրոջ տանը

եւ մեր Աստծու գաւիթներում:

Գիշերը դէպի սրբութի՛ւն պարզեցէք ձեռքերը ձեր, եւ օրհնեցէ՛ք Տիրոջը:

Թող Տէրն օրհնի մեզ Սիոնից,

Նա, որ երկինքն ու երկիրը ստեղծեց:

134

ՓԱՌԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՐԳ

Ալէլուիա

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջ անունը,

օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, Տիրո՛ջ ծառաներ,

որ գտնւում էք Տիրոջ տանը,

մեր Աստծու տան գաւիթներում:

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, քանզի բարի է Տէրը.

սաղմո՛ս երգեցէք նրա անուանը, քանզի քաղցր է նա:

Տէրն իր ընտրեալը դարձրեց Յակոբին,

եւ Իսրայէլը՝ ժառանգութիւնն իր:

Ես հասկացայ, որ մեծ է Տէրը,

եւ Տէրը մեծ է բոլոր կուռքերից:

Տէրն ինչ որ ցանկացաւ,

կատարեց երկնքում ու երկրի վրայ,

ծովում եւ բոլոր անդունդներում:

Ամպեր հանելով երկրի ծայրերից՝

իր կայծակներն անձրեւի վերածեց,

եւ իր պահեստներից հողմեր դուրս բերեց:

Նա հարուածեց եգիպտացիների բոլոր անդրանիկ ծնունդներին,

ինչպէս մարդկանց, այնպէս էլ անասուններին:

Իր նշաններն ու զարմանահրաշ գործերն ուղարկեց քեզ, ո՛վ Եգիպտոս,

քո Փարաւոնին եւ նրա ամբողջ զօրքին:

10 Նա հարուածեց բազում ազգերի, եւ սպանեց հզօր թագաւորների.

11 ամորհացիների թագաւոր Սեհոնին,

Բասանի թագաւոր Օգին

ու բոլոր թագաւորութիւնները Քանանի:

12 Նրանց երկիրը որպէս ժառանգութիւն տուեց,

որպէս ժառանգութիւն Իսրայէլի իր ժողովրդին:

13 Տէ՛ր, քո անունը յաւերժ է,

Տէ՛ր, քո յիշատակը՝ սերնդից սերունդ:

14 Տէրը դատում է իր ժողովրդին, եւ մխիթարւում իր ծառաներով:

15 Հեթանոսների կուռքերը ոսկի ու արծաթ են,

ձեռքի գործն են մարդկանց որդիների:

16 Բերան ունեն, բայց չեն խօսում,

աչքեր ունեն, բայց չեն տեսնում:

17 Ականջներ ունեն, բայց չեն լսում,

եւ նրանց բերանում շունչ չկայ:

18 Նրանց նման կը լինեն դրանք ստեղծողները

եւ բոլոր նրանք, որ յոյսը դրել են նրանց վրայ:

19 Օրհնի՛ր Տիրոջը, տո՛ւն Իսրայէլի,

օրհնի՛ր Տիրոջը, տո՛ւն Ահարոնի:

20 Օրհնի՛ր Տիրոջը, տո՛ւն Ղեւիի.

Տիրոջից երկի՛ւղ կրողներ, օրհնեցէ՛ք Տիրոջը:

21 Օրհնութի՜ւն Տիրոջը Սիոնից,

Նրան, որ բնակւում է Երուսաղէմում:

135

ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹԻՒՆ ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՓՐԿՉԻՆ

Ալէլուիա

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք Տիրոջը, քանզի բարի է նա,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք աստուածների Աստծուն,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Գոհութի՛ւն մատուցեցէք տէրերի Տիրոջը,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Միայնակ նա մեծ հրաշագործութիւններ արեց,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Երկինքն ստեղծեց իր իմաստութեամբ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Երկիրը հաստատեց ջրերի վրայ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Միայնակ ստեղծեց լուսատուները մեծ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

Արեգակը կարգեց ցերեկուայ տիրակալ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը,

լուսինն ու աստղերը՝ գիշերուայ տիրակալ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

10 Կործանեց եգիպտացիների երկիրն իր անդրանիկ ծնունդներով հանդերձ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

11 Իսրայէլացիներին հանեց Եգիպտոսից,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը,

12 արեց այդ՝ բարձր ձեռքով եւ իր հզօր բազկով,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

13 Պատռեց մեծ ծովն ու բաժանեց երկու մասի,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

14 Իսրայէլացիներին անցկացրեց ծովի միջով,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

15 Փարաւոնին իր զօրքով ընկղմեց Կարմիր ծովում,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

16 Իր ժողովրդին հանեց դէպի անապատ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

17 Հարուածեց մեծամեծ ազգերի,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

18 Սպանեց հզօր թագաւորների,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը.

19 սպանեց ամորհացիների թագաւոր Սեհոնին,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը,

20 Բասանի թագաւոր Օգին,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

21 Նրանց երկիրը որպէս ժառանգութիւն տուեց,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը,

22 տուեց որպէս ժառանգութիւն Իսրայէլին՝ իր ծառային,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

23 Տէրը մեզ յիշեց մեր թշուառութեան մէջ,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

24 Նա փրկեց մեզ մեր թշնամիների ձեռքից,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

25 Նա կերակուր է տալիս բոլոր ապրող էակներին,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

26 Գոհութի՛ւն մատուցեցէք երկնաւոր Աստծուն,

քանզի յաւերժ է նրա ողորմութիւնը:

136

ԻՍՐԱՅԷԼԻ ՈՂԲԸ ԱՔՍՈՐՈՒՄ

Սաղմոս Դաւթի, Երեմիայի ձեռքով՝ անվերնագիր եբրայերէնում

Բաբելոնի գետերի մօտ՝

այնտեղ նստած լալիս էինք,

երբ յիշում էինք Սիոնը:

Նրանց ուռիներից էինք կախել մեր կտակարանները[550]:

Այնտեղ մեզ գերեվարողները օրհնութեան խօսք էին պահանջում մեզնից,

մեզ տարագրողներն ստիպում էին՝ ասելով.

«Երգեցէ՛ք մեզ համար Սիոնի օրհներգերից»:

Իսկ մենք ինչպէ՞ս երգենք Տիրոջ օրհներգերը օտար երկրում:

Եթէ մոռանամ քեզ, Երուսաղէ՛մ,

թող իմ աջը մոռանայ ինձ:

Թող լեզուս քիմքիս կպչի,

թէ քեզ չյիշեմ,

եթէ իմ ուրախութեան սկզբում

նախ քե՛զ, Երուսաղէ՛մ, չգովաբանեմ:

Յիշի՛ր, Տէ՛ր, թէ ինչ էին ասում եդոմացիները Երուսաղէմի օրերին.

«Քանդեցէ՛ք, քանդեցէ՛ք, հիմնայատա՛կ արէք»:

Ո՛վ Բաբելոնի թշուառ դուստր,

երանի՜ նրան, ով քեզ պիտի հատուցի այնպէս,

ինչպէս դու մեզ հատուցեցի՛ր:

Երանի՜ նրան, ով կը բռնի քո մանուկներին

ու կը խփի քարին:

137

ԳՈՀԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ Ի ԽՈՐՈՑ ՍՐՏԻ

Սաղմոս Դաւթի

Գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր, իմ ամբողջ սրտով,

հրեշտակների առջեւ սաղմոս պիտի երգեմ քեզ,

քանզի լսեցիր խօսքը բերանիս:

Պիտի երկրպագեմ սուրբ տաճարիդ եւ անուանդ գոհութիւն պիտի մատուցեմ

քո ողորմութեան ու ճշմարտութեան համար,

քանզի ամէն ինչում մեծ ցոյց տուիր սուրբ անունդ:

Որ օրը որ քեզ ձայն տամ,

իսկոյն լսի՛ր ինձ,

եւ բազմապատկի՛ր զօրութիւններն հոգուս մէջ:

Գոհութիւն պիտի մատուցեն քեզ աշխարհի բոլոր թագաւորները,

քանզի լսեցին բերանիդ խօսքերը:

Նրանք պիտի փառաբանեն քո ճանապարհները,

քանզի մեծ է փառքը Տիրոջ:

Բարձր է Տէրը, նա տեսնում է խոնարհներին,

իսկ բարձրամիտներին հեռուից ճանաչում:

Երբ անցնեմ նեղութիւնների միջով,

դու կը փրկես ինձ թշնամու զայրոյթից:

Ձեռքդ կը մեկնես,

եւ քո աջը կը փրկի ինձ:

Տէրը կը հատուցի իմ փոխարէն.

Տէ՛ր, քո ողորմութիւնը յաւերժ է,

ձեռքիդ գործերը մի՛ անտեսիր:

138

ՄԵԾԱՐԱՆՔ ԱՄԵՆԱԳԷՏ ԱՍՏԾՈՒՆ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Տէ՛ր, ինձ փորձեցիր ու ճանաչեցիր ինձ:

Դու իմացար իմ նիստուկացը,

հեռուից հասկացար իմ մտածումները:

Իմ շաւիղներն ու վիճակը դու քննեցիր, եւ բոլոր ճանապարհներս նախապէս տեսար:

Իմացար, որ լեզուիս տակ նենգութիւն չկայ:

Ահա դու, Տէ՛ր, իմացար իմ սկիզբն ու վերջը,

դու ինձ ստեղծեցիր եւ ձեռքդ դրիր ինձ վրայ:

Զարմանալի է քո իմացութիւնն իմ մասին,

այնքան զօրեղ, որ չեմ կարող հասու լինել դրան:

Ո՞ւր գնամ ես քո հոգուց,

կամ քո դէմքից ո՞ւր փախչեմ:

Եթէ երկինք ելնեմ, այնտեղ ես դու,

եթէ դժոխք իջնեմ, դրան էլ մօտ ես:

Եթէ առաւօտեան թեւեր առնեմ

ու բնակուեմ ծովի եզերքին,

10 այնտեղ էլ քո ձեռքն ինձ կ՚առաջնորդի,

եւ աջդ ինձ կ՚ընդունի:

11 Ասացի՝ գուցէ խաւարն ինձ ծածկի,

կամ գիշերը պատի ինձ

իմ վայելքի լոյսի փոխարէն[551]:

12 Խաւարը քեզ համար խաւար չի լինի,

եւ գիշերը լուսաւոր ցերեկ կը դառնայ,

ու նրա մթութիւնն ինչպէս լոյս կ՚երեւայ:

13 Դո՛ւ ստեղծեցիր երիկամներն իմ, եւ մօրս որովայնից ինձ ընդունեցիր:

14 Գոհութիւն պիտի մատուցեմ քեզ, Տէ՛ր,

քանզի ահեղ ու սքանչելի ես դու,

սքանչելի են գործերը քո,

որոնք ես շատ սիրեցի:

15 Չծածկուեց քեզնից իմ ոսկորը,

որն ստեղծեցիր դու թաքուն,

ոչ էլ ծածկուեց կարողութիւնն իմ երկրի խորքերում:

16 Իմ անկատարութիւնները տեսան քո աչքերը,

եւ այդ բոլորը գրուեցին քո գրքում:

Ցերեկը դրանք մոլորուեցին,

ու չկար մէկը, որ առաջնորդէր դրանք:

17 Ինձ համար խիստ պատուական եղան քո բարեկամներն, Աստուա՛ծ,

եւ շատ զօրացան նրանց իշխանները[552]:

18 Հաշուեցի նրանց, եւ աւազից շատ դուրս եկան.

արթնացայ՝ եւ ահա քեզ հետ եմ:

19 Դու, Աստուա՛ծ, պիտի սպանես մեղաւորներին.

արիւնարբո՛ւ մարդիկ, հեռացէ՛ք ինձնից:

20 Հակառակութեամբ ու նախանձով

նրանք իզուր պիտի տիրեն քո քաղաքներին:

21 Քեզ ատողներին ատեցի, Տէ՛ր,

եւ քո թշնամիների պատճառով մաշուեցի:

22 Կատարեալ ատելութեամբ ատեցի նրանց,

եւ նրանք թշնամի դարձան ինձ:

23 Փորձի՛ր ինձ, Աստուա՛ծ,

ու ճանաչի՛ր իմ սիրտը,

քննի՛ր ինձ ու ճանաչի՛ր իմ շաւիղները,

24 եւ տե՛ս, եթէ իմ ճանապարհին անօրէնութիւններ կան,

առաջնորդի՛ր ինձ քո յաւիտենական ճանապարհներով:

139

ԸՆԴԴԷՄ ՉԱՐԵՐԻ

Այսուհետեւ՝ սաղմոս Դաւթի

Ազատի՛ր ինձ, Տէ՛ր, չար մարդուց,

անիրաւ մարդուց փրկի՛ր ինձ:

Իրենց սրտում նրանք անօրէնութիւն խորհեցին, եւ գիշեր-ցերեկ պատերազմի պատրաստուեցին:

Օձի պէս սրեցին լեզուներն իրենց,

եւ նրանց շրթների տակ թոյն կայ իժի:

Պահպանի՛ր ինձ, Տէ՛ր, մեղաւորի ձեռքից,

եւ չար մարդուց փրկի՛ր ինձ.

նրանք խորհեցին խափանել ընթացքն իմ:

Ամբարտաւաններն իրենց որոգայթը թաքցրին ինձնից,

թակարդի լարեր ձգեցին ոտքերիս առջեւ, եւ իմ շաւղի շուրջը գայթակղութիւններ դրին:

Ասացի. «Դու իմ Տէր Աստուածն ես,

ակա՛նջ դիր, Տէ՛ր, աղօթքիս ձայնին»:

Տէ՛ր, Տէ՛ր, իմ փրկութեան զօրութի՛ւն,

գլխիս հովանի՛ն պատերազմի մէջ:

Մի՛ մատնիր ինձ, Տէ՛ր, մեղաւորների կամքին,

որոնք նենգամտեցին իմ դէմ:

Ինձ երեսի վրայ մի՛ թող,

որ նրանք երբեք չբարձրանան,

եւ նրանց մտադրութիւնները չկատարուեն:

10 Թող նրանց կատարածի վախճանն այս լինի.

իրենց շրթունքների վաստակը թող ծածկի նրանց:

11 Դու նրանց վրայ կրակի կայծեր թափի՛ր ու կործանի՛ր նրանց,

որ տառապանքներից չկարողանան փրկուել:

12 Չարալեզու մարդը յաջողութիւն չի ունենայ երկրի վրայ.

մեղաւոր մարդուն իր չարագործութիւնները կորստեան կը մատնեն:

13 Գիտեմ, Տէ՛ր, որ դու աղքատին արդար դատաստան ես անում

եւ տնանկի իրաւունքն ես պաշտպանում:

14 Արդարները գոհութիւն պիտի մատուցեն քո անուանը,

ուղղամիտները պիտի բնակուեն քո դիմաց:

140

ԵՐԵԿՈՅԵԱՆ ԱՂՕԹՔ

Սաղմոս Դաւթի

Տէր, ձայն տուի քեզ, լսի՛ր ինձ

եւ ո՛ւշ դարձրու աղօթքիս ձայնին,

երբ քեզ եմ կանչում:

Տէ՛ր, թող աղօթքս քեզ ուղղուի որպէս խունկ,

ձեռքերիս կարկառումն՝ իբրեւ երեկոյեան պատարագ:

Պահապա՛ն դիր, Տէ՛ր, իմ բերանին, եւ ամուր դուռ՝ իմ շրթներին,

որ սիրտս չհակուի չարութեան խօսքին՝

մեղքի պատճառ դառնալով անօրէնութիւն գործող մարդկանց նման.

ես նրանց հաճելի բաներին չեմ հաղորդակցուի:

Թող արդարը խրատի ինձ ողորմութեամբ ու յանդիմանի, բայց մեղաւորի իւղը թող գլուխս չօծի,

աղօթքս պիտի հակադրեմ նրա կամքին:

Նրանց դատաւորները կուլ գնացին ժայռի մօտ,

թող լսեն խօսքերն իմ, որ քաղցր են.

«Ինչպէս թանձր հողը, որ սփռուած է երկրի վրայ,

այնպէս պիտի ցրուեն նրանց ոսկորները դժոխքի մօտերքում»:

Տէ՛ր, Տէ՛ր, քեզ են ուղղուած աչքերն իմ,

յոյսս դրի քեզ վրայ,

մի՛ հանիր ինձնից իմ հոգին:

Պահպանի՛ր ինձ իմ դէմ լարուած թակարդից

եւ անօրէնութիւն գործողների գայթակղութիւնից:

Թող մեղաւորները նրա ցանցերն ընկնեն,

եւ միայն ես անցնեմ գնամ:

141

ՀԱԼԱԾԵԱԼԻ ԱՂՕԹՔԸ

Դաւթի իմաստութիւնը. աղօթք, երբ նա քարայրում էր

Իմ ձայնով ես Տիրոջը կանչեցի,

իմ ձայնով Տիրոջն աղաչեցի:

Տիրոջ դիմաց պիտի սփռեմ աղօթքն իմ եւ նրա առջեւ նեղութիւնս պիտի պատմեմ:

Երբ շունչս պակասեց իմ ներսում,

դու, Տէ՛ր, իմացար շաւիղներն իմ.

այն ճանապարհին, որով գնում էի,

ծածուկ որոգայթ լարուեց իմ դէմ:

Նայում էի աջ ու տեսնում,

որ ոչ ոք ինձ չի ճանաչում.

փախչելն ինձ համար անհնար դարձաւ,

եւ չկար մէկը, որ փնտռէր ինձ:

Քե՛զ կանչեցի, Տէ՛ր, ու ասացի.

«Դու ես իմ յոյսը եւ իմ բաժինը ողջերի երկրում:

Ո՛ւշ դարձրու, Տէ՛ր, իմ աղօթքին,

քանզի ես թաղուած եմ թշուառութեան մէջ.

ազատի՛ր ինձ իմ հալածիչներից,

քանզի նրանք ինձանից հզօր եղան:

Տէ՛ր, բանտից հանի՛ր ինձ,

որ գոհութիւն մատուցեմ քո անուանը:

Արդարները պիտի սպասեն,

մինչեւ որ հատուցման արժանացնես ինձ:

142

ԽՈՆԱՐՀ ԱՂԱՉԱՆՔ

Սաղմոս Դաւթի, այն ժամանակ, երբ նրան հալածեց իր որդի Աբիսողոմը

Տէ՛ր, լսի՛ր աղօթքն իմ,

քո ճշմարտութեամբ ակա՛նջ դիր իմ խնդրանքին,

քո արդարութեամբ լսի՛ր ինձ:

Ծառայիդ հետ դատաստան մի՛ տես,

քանզի ոչ մի կենդանի մարդ չի արդարանայ քո առջեւ:

Թշնամին հալածեց ինձ,

կեանքս հողին հաւասարեցրեց եւ ինձ նստեցրեց խաւարի մէջ յաւիտեան մեռածի պէս:

Հոգիս տաղտկացաւ իմ ներսում,

եւ սիրտս խռովուեց իմ մէջ:

Յիշեցի օրերն առաջուայ,

մտաբերեցի բոլոր գործերը քո,

ձեռքերիդ ստեղծածների մասին խորհեցի:

Դէպի քեզ կարկառեցի ձեռքերն իմ.

հոգիս հողի պէս ծարաւի է քեզ:

Լսի՛ր ինձ փութով, Տէ՛ր,

քանզի շունչս պակասեց իմ ներսում,

մի՛ շրջիր երեսդ ինձնից,

որ չնմանուեմ գերեզման իջնողներին:

Առաւօտեան քո ողորմութիւնն ինձ լսելի՛ դարձրու,

քանզի, Տէ՛ր, յոյսս քեզ վրայ դրի.

ցո՛յց տուր ինձ ճանապարհն այն, որով պիտի գնամ,

քանզի դէպի քեզ, Տէ՛ր, բարձրացրի հոգիս:

Իմ թշնամիներից փրկի՛ր ինձ, Տէ՛ր,

քանզի քեզ իմ ապաւէնը դարձրի:

10 Սովորեցրո՛ւ ինձ կատարել կամքը քո,

քանզի դու ես Աստուածն իմ,

քո բարի հոգին ինձ պիտի առաջնորդի դէպի արդար երկիր:

11 Յանուն քո անուան, կեա՛նք տուր ինձ, Տէ՛ր,

քո արդարութեամբ նեղութիւնից հանի՛ր հոգին իմ:

12 Քո ողորմութեամբ կործանի՛ր իմ թշնամիներին,

կորստեա՛ն մատնիր բոլոր ինձ նեղողներին,

քանզի ես ծառան եմ քո:

143

ՕՐՀՆԵՐԳ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ԵՒ ՅԱՂԹԱՆԱԿԻ

Սաղմոս Դաւթի՝ Գողիադի մասին

Օրհնեալ է Տէր Աստուածն իմ,

որ ձեռքս վարժեցրեց պատերազմի եւ մատներս՝ ճակատամարտի:

Նա ողորմութիւնն ու ապաւէնն է իմ,

օգնականը, փրկիչն ու պահպանիչն իմ:

Ես յոյսս դրել եմ նրա վրայ.

նա է, որ ժողովուրդներին հնազանդեցնում է ինձ:

Տէ՛ր, մարդն ի՞նչ է, որ յայտնուեցիր նրան,

կամ մարդու որդին՝ որ բանի տեղ ես դնում նրան:

Մարդը նման է ունայնութեան,

եւ նրա օրերն անցնում են ստուերի պէս:

Տէ՛ր, ցածրացրո՛ւ երկինքն ու իջի՛ր,

մօտեցի՛ր լեռներին՝ եւ թող ծխեն դրանք:

Արձակի՛ր կայծակները քո եւ խռովի՛ր նրանց, առաքի՛ր նետերը քո եւ ցրի՛ր նրանց:

Ձեռքդ մեկնի՛ր վերից ու փրկի՛ր ինձ յորդացող ջրերից

եւ օտարների որդիների ձեռքից,

որոնց բերաններն ունայնութիւն են խօսում,

եւ որոնց աջը մեղսագործ աջ է:

Աստուա՛ծ, քե՛զ նոր օրհներգով պիտի օրհնեմ,

տասնալար նուագարանով սաղմոս պիտի երգեմ քեզ:

10 Նա ազատութիւն պիտի տայ մեր թագաւորներին,

եւ չար սրից պիտի փրկի իր Դաւիթ ծառային:

11 Փրկի՛ր եւ ազատի՛ր ինձ օտարների որդիների ձեռքից,

որոնց բերաններն ունայնութիւն են խօսում,

եւ որոնց աջը մեղսագործ աջ է:

12 Նրանց որդիները նոր տունկի պէս հաստատուած են իրենց մանկութիւնից,

նրանց դուստրերը զարդարուած ու պճնուած են ինչպէս տաճար:

13 Նրանց շտեմարանները լիքն են

եւ մէկից միւսն են հոսում,

նրանց ոչխարները բազմածին են

եւ բազմանում են իրենց ճամփի վրայ:

14 Նրանց արջառները պարարտ են,

նրանց ցանկապատերը խրամատներ չունեն,

եւ նրանց հրապարակներում աղմուկ չկայ:

15 Ես երանի եմ տալիս այն ժողովրդին, որն այս վիճակում է.

նաեւ երանի՜ այն ժողովրդին, որի Տէրն Աստուած է:

144

ՔՈ ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆԸ ՅԱՒԻՏԵՆԱԿԱՆ Է

Օրհնութիւն Դաւթի

ալեփ. Պիտի փառաբանեմ քեզ, Աստուած իմ եւ Թագաւոր իմ,

ու յաւիտեան եւ յաւիտեանս յաւիտենից քո անունն օրհնեմ:

բեթ. Գիշեր-ցերեկ քեզ օրհնութիւն պիտի մատուցեմ,

ու յաւիտեանս յաւիտենից պիտի գովաբանեմ անունը քո:

գամէլ. Մեծ է Տէրն ու անչափ օրհնեալ,

եւ նրա մեծութիւնը սահման չունի:

դալեթ. Սերնդից սերունդ պիտի գովեն գործերը քո, եւ պիտի պատմեն զօրութիւնները քո:

հէ. Քո սուրբ փառքի մեծ վայելչութեան մասին պիտի խօսեն, եւ քո հրաշագործութիւնները պիտի պատմեն:

վաւ. Քո ահաւոր զօրութիւնը պիտի նկարագրեն, եւ քո մեծութիւնը պատմեն:

զէ. Քո մեծ բարութեան յիշատակը պիտի աւետեն, եւ պիտի ցնծան քո արդարութեամբ:

խէթ. Գթասիրտ եւ ողորմած է Տէրը,

համբերատար եւ ողորմաշատ:

թէթ. Տէրը քաղցր է բոլորի հանդէպ, եւ նրա գթութիւնը տարածւում է նրա բոլոր արարածների վրայ:

10 եօդ. Քո բոլոր գործերը, Տէ՛ր, քեզ գոհութիւն պիտի մատուցեն,

եւ քո սրբերը պիտի օրհնեն քեզ:

11 քափ. Քո արքայական փառքի մասին պիտի խօսեն, եւ քո զօրութիւնները պիտի պատմեն,

12 լամէք. որ մարդկանց որդիները ճանաչեն զօրութիւնները քո, եւ մեծ վայելչութիւնը արքայական քո փառքի:

13 մէմ. Քո արքայութիւնը ողջ յաւիտենութեան արքայութիւնն է, եւ քո տէրութիւնը՝ սերնդից սերունդ:

նուն. Հաւատարիմ է Տէրն իր բոլոր խօսքերում, եւ արդար է նա իր բոլոր գործերում:

14 սամքաթ. Տէրն ամուր է պահում բոլոր սայթաքողներին, եւ ոտքի կանգնեցնում բոլոր գլորուածներին:

15 էյ. Բոլորի աչքերը քեզ վրայ են յառած յուսով,

եւ դու ես տալիս նրանց կերակուրը ժամանակին.

տալիս ես դու նրանց, եւ սնւում են նրանք:

16 փէ. Բացում ես ձեռքը քո, եւ քո քաղցր կամքով յագեցնում ես բոլորին:

17 ծադէ. Արդար է Տէրն իր բոլոր ճանապարհներին, եւ սուրբ է նա իր բոլոր գործերում:

18 կոփ. Տէրը մօտ է բոլոր նրանց, ովքեր կանչում են իրեն,

բոլոր նրանց, ովքեր կանչում են իրեն ճշմարտապէս:

19 րէշ. Իրենից ակնածողների կամքը կատարում է Տէրը,

լսում է նրանց աղօթքն ու փրկում նրանց:

20 շին. Տէրը պահպանում է բոլոր նրանց, ովքեր սիրում են իրեն,

եւ Տէրը կործանում է բոլոր մեղաւորներին:

21 թաւ. Բերանս Տիրոջ օրհնութիւնը պիտի խօսի.

ամէն կենդանի էակ պիտի օրհնի սուրբ անունը նրա

յաւիտեան եւ յաւիտեանս յաւիտենից:

145

ԱՍՏՈՒԱԾ՝ ՏԿԱՐՆԵՐԻ ՊԱՀԱՊԱՆ

Ալէլուիա՝ Անգէոսի եւ Զաքարիայի

Օրհնի՛ր Տիրոջը, հոգիդ իմ.

պիտի օրհնեմ Տիրոջն իմ կեանքում,

սաղմոս պիտի երգեմ իմ Աստծուն, քանի կամ:

Յոյս մի՛ դրէք իշխանների՝

մարդկանց որդիների վրայ, որովհետեւ նրանցից փրկութիւն չկայ:

Երբ դուրս գայ նրանց հոգին,

նրանք կրկին հող կը դառնան,

եւ նոյն օրը նրանց բոլոր մտածումները կ՚անհետանան:

Երանի՜ նրան, ում օգնականը Յակոբի Տէր Աստուածն է,

եւ ում յոյսը Տէր Աստծու վրայ է,

Նա, որ ստեղծեց երկինքն ու երկիրը,

ծովն ու դրանց մէջ եղած ամէն ինչ,

Նա, որ յաւիտեան պահպանում է ճշմարտութիւնը, եւ զրկեալներին արդարութիւն շնորհում.

Տէրը հաց է տալիս քաղցածներին եւ արձակում բանտարկեալներին:

Տէրը բացում է կոյրերի աչքերը,

Տէրը ոտքի է կանգնեցնում գլորուածներին:

Սիրում է Տէրն արդարներին:

Տէրը պահպանում է պանդուխտներին,

Տէրն ընդունում է որբերին ու այրիներին, եւ կործանում ճանապարհներն ամբարիշտների:

10 Յաւէտ պիտի թագաւորի Տէրը,

քո Աստուածը, Սիո՛ն, սերնդից սերունդ:

146

ԱՄԵՆԱԿԱՐՈՂ ԱՍՏԾՈՒ ՓԱՌՔԸ

Ալէլուիա՝ Անգէոսի եւ Զաքարիայի

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը, քանզի քաղցր են սաղմոսները.

հաճելի է օրհնութիւնը մեր Աստծուն:

Տէրը կառուցում է Երուսաղէմը, եւ հաւաքում Իսրայէլի ցրուածներին:

Բժշկում է բեկեալ սրտերը, եւ կապում բոլոր վէրքերը նրանց:

Նա հաշւում է աստղերի բազմութիւնը, եւ կոչում բոլորն իրենց անուններով:

Մեծ է մեր Տէրը, եւ մեծ է նրա զօրութիւնը,

նրա իմաստութիւնը սահման չունի:

Տէրն ընդունում է հեզերին, եւ մինչեւ գետին խոնարհեցնում ամբարտաւաններին:

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը գոհաբանութեամբ,

սաղմո՛ս երգեցէք նրան օրհնութեամբ:

Երկինքը նա պատեց ամպերով,

երկրի համար պատրաստեց անձրեւն իր,

լեռներում խոտ աճեցրեց եւ բանջար՝ մարդկանց կարիքների համար:

Նա ուտելիք է տալիս անասուններին եւ ագռաւի ձագերին,

որոնք դիմում են իրեն:

10 Տէրը ձիու զօրութիւն չէ, որ կամենում է,

ոչ էլ հսկայի կազմուածքն է հաւանում,

11 այլ Տէրն իրենից երկիւղ կրողներին է հաւանում

եւ նրանց, որ իրենց յոյսը դրել են իր ողորմութեան վրայ:

147

Ալէլուիա՝ Անգէոսի եւ Զաքարիայի

12 Գովաբանի՛ր Տիրոջը, ո՛վ Երուսաղէմ,

եւ օրհներգի՛ր քո Աստծուն, Սիո՛ն,

13 քանզի նա դռներիդ նիգերն ամրացրեց, եւ որդիներիդ օրհնեց քո մէջ:

14 Քո սահմանները խաղաղութեան մէջ պահեց, եւ ցորենի առատութեամբ լիացրեց քեզ:

15 Նա երկիր է ուղարկում խօսքերն իր, եւ արագ սլանում են պատգամները նրա:

16 Նա ձիւն է տեղացնում ինչպէս բուրդ, եւ մառախուղը ցանում փոշու պէս:

17 Նա սառոյցներն արձակում է ինչպէս պատառներ.

ո՞վ կարող է դիմանալ նրա ցրտին:

18 Ուղարկում է խօսքն իր ու հալեցնում դրանք. փչում են հողմերը, եւ հոսում ջրերը:

19 Իր խօսքը յայտնում է Յակոբին,

իր օրէնքներն ու դատաստանները՝ Իսրայէլին:

20 Տէրն այսպէս չվարուեց բոլոր ազգերի հետ, եւ իր դատաստանները նրանց չյայտնեց:

148

ԱՍՏԾՈՒՆ ՓԱՌԱԲԱՆԵԼՈՒ ՏԻԵԶԵՐԱԿԱՆ ԿՈՉ

Ալէլուիա՝ Անգէոսի եւ Զաքարիայի

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը երկնքից,

օրհնեցէ՛ք նրան բարձունքներից:

Օրհնեցէ՛ք նրան, նրա բոլո՛ր հրեշտակներ,

օրհնեցէ՛ք նրան, նրա բոլո՛ր զօրութիւններ:

Օրհնեցէ՛ք նրան, արեգա՛կ եւ լուսի՛ն,

օրհնեցէ՛ք նրան, բոլո՛ր աստղեր եւ լոյս:

Օրհնեցէ՛ք նրան, երկինքների՛ երկինքներ,

եւ ջրե՛ր՝ որ վեր էք երկնքից:

Օրհնեցէ՛ք անունը Տիրոջ,

քանզի նա ասաց՝ եւ դրանք ստեղծուեցին,

նա հրամայեց՝ եւ դրանք հաստատուեցին:

Նա կարգեց դրանք յաւիտեանս յաւիտենից.

կարգ սահմանեց, եւ այն չի խախտւում:

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը երկրի վրայից,

վիշապնե՛ր եւ բոլո՛ր անդունդներ:

Հուր եւ կարկուտ,

ձիւն եւ սառնամանիք,

հողմ ու մրրիկ,

դուք, որ նրա խօսքն էք կատարում,

լեռնե՛ր եւ բոլո՛ր բլուրներ,

պտղաբե՛ր ծառեր եւ բոլո՛ր մայրիներ,

10 գազաննե՛ր եւ ամէն տեսակ անասուննե՛ր,

սողուննե՛ր եւ ամէն տեսակ թեւաւոր թռչուննե՛ր,

11 երկրի թագաւորնե՛ր՝ զօրքերով հանդերձ,

իշխաննե՛ր եւ երկրի բոլո՛ր դատաւորներ,

12 երիտասարդնե՛ր ու կոյսե՛ր,

ծերե՛ր ու մանուկնե՛ր,

օրհնեցէ՛ք անունը Տիրոջ:

13 Փառաւորուեց միայն նրա՛ անունը. երկնքում ու երկրի վրայ է վեհութիւնը նրա:

14 Տէրը բարձրացնում է եղջիւրն իր ժողովրդի.

օրհնութի՜ւն նրա բոլոր սրբերին՝ որդիներին Իսրայէլի,

այն ժողովրդին, որ մօտ է Տիրոջը:

149

ՅԱՂԹԱԿԱՆ ԵՐԳ

Ալէլուիա

Օրհնեցէ՛ք Տիրոջը նոր օրհնութեամբ,

սրբերի ժողովում է օրհնութիւնը նրա:

Իսրայէլն ուրախացաւ իր Արարչով,

Սիոնի որդիները թող ցնծան իրենց Թագաւորով:

Թող գովեն նրա անունը օրհնութեամբ,

նուագարանով ու օրհներգով սաղմոս ասեն նրան:

Տէրը սիրում է իր սուրբ ժողովրդին, եւ փառաւորում հեզերին փրկութեամբ:

Թող սրբերը պարծենան փառքով, եւ ցնծան իրենց հանգստի մէջ:

Թող նրանք փառաբանեն Աստծուն իրենց բերաններով.

նրանց ձեռքերում երկսայրի սրեր կան,

որ վրէժ լուծեն հեթանոսներից

եւ պատժեն բոլոր ժողովուրդներին,

որ նրանց թագաւորներին կապեն շղթաներով, եւ նրանց մեծամեծներին՝ երկաթեայ ձեռնակապերով,

որ գրուած դատաստանն իրագործեն նրանց հանդէպ: Այս է փառքը նրա բոլոր սրբերի:

150

ՓԱՌԱԲԱՆԵՑԷ՛Ք ՏԻՐՈՋԸ

Ալէլուիա

Օրհնեցէ՛ք Աստծուն իր սրբարանում,

օրհնեցէ՛ք նրան իր զօրութեան երկնային հաստատութեան մէջ:

Օրհնեցէ՛ք նրան իր զօրութեան մէջ,

օրհնեցէ՛ք նրան իր անչափ մեծութեան մէջ:

Գովաբանեցէ՛ք նրան օրհնութեան ձայնով,

գովաբանեցէ՛ք նրան սաղմոսով եւ օրհներգութեամբ:

Օրհնեցէ՛ք նրան ցնծութեամբ,

գովաբանեցէ՛ք նրան ուրախութեամբ:

Օրհնեցէ՛ք նրան քաղցր խօսքերով,

օրհնեցէ՛ք նրան լսելի բառերով,

օրհնեցէ՛ք նրան գոհութեան ձայնով:

Բոլո՛ր հոգիներ, օրհնեցէ՛ք Տիրոջը:

Հաշուից դուրս այս սաղմոսը Դաւթի ինքնագիրն է, երբ նա մարտնչելու ելաւ Գողիադի դէմ, Սաւուղի առջեւ.

Փոքրն էի ես իմ եղբայրների մէջ. եւ կրտսերն՝ իմ հօր տանը.

հօրս ոչխարներն էի արածեցնում:

Ձեռքերն իմ նուագարան ստեղծեցին,

եւ մատներս օրհներգութեան գործիք պատրաստեցին:

Իսկ արդ, ո՞վ պիտի պատմի այս բանն իմ Տիրոջը.

ամէն բանի Տէրն ինքը կը լսի այս ամէնը:

Նա ուղարկեց իր հրեշտակին,

ինձ վերցրեց հօրս ոչխարների հօտից, եւ օծեց ինձ իր իւղի օծումով:

Գեղեցիկ ու մեծ էին եղբայրներն իմ,

բայց Տէրը չհաւանեց նրանց:

Ես ելայ այլազգու դէմ, եւ նզովեցի կուռքերը նրա:

Առայ նրա սուրն իրենից,

կտրեցի գլուխը նրա, եւ վերացրի նախատինքը Իսրայէլի որդիներից:


543 - Եբրայերէն՝ այլ ...մղեղի պէս, որ քամին ցրում է:

544 - Եբրայերէն՝ սեփականութիւն:

545 - Եբրայերէն՝ Մինչեւ ե՞րբ իմ փառքը նախատինքի պիտի արժանացնէք:

546 - Այստեղ խօսքը սաղմոսի եղանակի եւ տեսակի մասին է:

547 - Գրաբար բնագիրը՝ իսկ նրանց դու տնկեցիր:

548 - Իսրայէլի մէջ:

549 - Փեգորի Բահաղի չաստծու մասին է խօսքը:

550 - Եբրայերէն՝ քնարները:

551 - Եբրայերէն՝ գիշերն էլ լոյս է լինում շուրջս:

552 - Քո խորհուրդները, Աստուա՛ծ, որքա՜ն մեծ է դրանց թիւը: